ll
16th November 2014, 11:59 AM
موزه كاستل وِ كيو و باغ گام هاي از دست رفته از پيتر آيزنمن
مـنـــــــبـع : serviziinternet.comune.verona.it
http://etoood.com/Images/News/Large/3092635045153373988672201357183985.jpg
اينستاليشن پيتر آيزنمن (http://www.etoood.com/NewsList.aspx?Des=33) در موزه كاستلوكيو، بلوغي از علاقه ي ژرف اين معمار امريكايي به فرايندهاي كار برخي از بزرگترين معماران قرن بيستم، به خصوص تفسير وي از كارهاي جوزپه تراني و توجه او به سايت هايي با تاريخ غني مي باشد، مكاني كه از اتفاقات دوره هاي مختلف، لايه لايه و در هم تنيده شده است.از اين جهت، كاستلوكيو به نمايش ِ بي بديل انبوهي از خاطرات و يادمان ها پرداخته است و از سوي ديگر، مداخله كارلو اسكارپا ( به عنوان مرمتگر سابق موزه ) سهم معيني از تشجيع مجموعه اي مونومنتال را با ارائه روش هاي جديد و محرك در بازتفسير آن، مي سازد.پس از دهه 70 و 80 ميلادي، سايت موزه، مخصوصا باغي كه پروژه ي آيزنمن در آن قرار گرفته است، به پيشبرد ديالوگي خلاق ميان آثار هنر معاصر و يادواره ها پرداخته است. يكي از نمونه هاي به ياد ماندني اين تلاش ها، نمايشگاه انفرادي پيترو كانسارين در سال هاي 1976 و 77 بوده است، تنديس هايي كه با استفاده از لايه بندي سنگ و مرمر تحقق مي يافتند و به صورت ويژه اي مورد تحسين كارلو اسكارپا قرار گرفته بودند.در پي اين اثر، استراپو از پيرا لناگي ارائه گشت كه از ايجاد پستي و بلندي هاي فراخي از چمن تشكيل شده بود. نمايشگاه 1981، ايل لوئوگو دلا فُرما، كاري تركيبي از نه هنرمند منتخب توسط جيلو دورفلس و ليسيسكو ماگاناتو ، كه در حياط و پل كاستلويكو نصب و راه اندازي گشته بود، مداخله هايي با تنديس هايي محيطي با مقياس بزرگ از استيل و چوب بوده اند كه گفتماني بصري با قلعه قرون وسطايي را برپا كرده بوده اند. اتووود پيش از اين در اين خبر (http://www.etoood.com/NewsShow.aspx?nw=2976) به باغ گام هاي از دست رفته به قلم سارجيو و در اين خبر (http://www.etoood.com/NewsShow.aspx?nw=3088) به گفتگويي با عباس قريب، پيرامون اين اثر و در اينخبر (http://www.etoood.com/NewsShow.aspx?nw=3087)به چرايي اين اثر و آثار ديگر آيزنمن پرداخته است.
http://etoood.com/Images/News/Large/3092635045153578392969201317188395.jpgباغ گام هاي از دست رفته
اتوووووووووووود
مـنـــــــبـع : serviziinternet.comune.verona.it
http://etoood.com/Images/News/Large/3092635045153373988672201357183985.jpg
اينستاليشن پيتر آيزنمن (http://www.etoood.com/NewsList.aspx?Des=33) در موزه كاستلوكيو، بلوغي از علاقه ي ژرف اين معمار امريكايي به فرايندهاي كار برخي از بزرگترين معماران قرن بيستم، به خصوص تفسير وي از كارهاي جوزپه تراني و توجه او به سايت هايي با تاريخ غني مي باشد، مكاني كه از اتفاقات دوره هاي مختلف، لايه لايه و در هم تنيده شده است.از اين جهت، كاستلوكيو به نمايش ِ بي بديل انبوهي از خاطرات و يادمان ها پرداخته است و از سوي ديگر، مداخله كارلو اسكارپا ( به عنوان مرمتگر سابق موزه ) سهم معيني از تشجيع مجموعه اي مونومنتال را با ارائه روش هاي جديد و محرك در بازتفسير آن، مي سازد.پس از دهه 70 و 80 ميلادي، سايت موزه، مخصوصا باغي كه پروژه ي آيزنمن در آن قرار گرفته است، به پيشبرد ديالوگي خلاق ميان آثار هنر معاصر و يادواره ها پرداخته است. يكي از نمونه هاي به ياد ماندني اين تلاش ها، نمايشگاه انفرادي پيترو كانسارين در سال هاي 1976 و 77 بوده است، تنديس هايي كه با استفاده از لايه بندي سنگ و مرمر تحقق مي يافتند و به صورت ويژه اي مورد تحسين كارلو اسكارپا قرار گرفته بودند.در پي اين اثر، استراپو از پيرا لناگي ارائه گشت كه از ايجاد پستي و بلندي هاي فراخي از چمن تشكيل شده بود. نمايشگاه 1981، ايل لوئوگو دلا فُرما، كاري تركيبي از نه هنرمند منتخب توسط جيلو دورفلس و ليسيسكو ماگاناتو ، كه در حياط و پل كاستلويكو نصب و راه اندازي گشته بود، مداخله هايي با تنديس هايي محيطي با مقياس بزرگ از استيل و چوب بوده اند كه گفتماني بصري با قلعه قرون وسطايي را برپا كرده بوده اند. اتووود پيش از اين در اين خبر (http://www.etoood.com/NewsShow.aspx?nw=2976) به باغ گام هاي از دست رفته به قلم سارجيو و در اين خبر (http://www.etoood.com/NewsShow.aspx?nw=3088) به گفتگويي با عباس قريب، پيرامون اين اثر و در اينخبر (http://www.etoood.com/NewsShow.aspx?nw=3087)به چرايي اين اثر و آثار ديگر آيزنمن پرداخته است.
http://etoood.com/Images/News/Large/3092635045153578392969201317188395.jpgباغ گام هاي از دست رفته
اتوووووووووووود