سونای
8th November 2014, 09:00 AM
ناباروري مردان به ناباروری در مردان و آن دسته از عوامل و مشکلاتی که در ناباروری به مردان مرتبط است اطلاق می گردد و می تواند دلايل مختلفی داشته باشد همانند:
واريکوسل
واريکوسل يا واريسی شدن عروق بيضه شايعترين بيماری مردان پس از بلوغ میباشد و حدود يک ششم مردان واريکوسل دارند. در مردانی که دچار ناباروری هستند، اين رقم بالاتر است و به 40 درصد می‌‌رسد. واريکوسل شايعترين عامل ناباروری مردان میباشد. سن شروع بيماری معمولاً در زمان بلوغ و يا بلافاصله پس از بلوغ میباشد ولی در سن کمتر يا سن بالا نيز ممکن است ايجاد گردد. بيمار ممکن است با شکايت بزرگی، يا عدم تقارن بيضه‌ها، يا درد بيضه، و يا پس از ازدواج، با ناباروری مراجعه کند. ولی شايعترين فرم آن، بدون علامت، و بطور اتفاقی، حين معاينه، متوجه آن می‌گردند. اگر واريکوسل برای فرد، عارضه‌ای ايجاد کند لازم است درمان انجام گردد. درغيراينصورت احتياج به درمانی نيست. عوارض واريکوسل شامل ايجاد درد، آتروفی (کوچک شدن سايز و نرم شدن قوام بيضه) و ناباروری می باشد. درد ناشی از واريکوسل دردی با کيفيت احساس سنگينی، که با فعاليت و ايستادن تشديد يافته و با استراحت بهبود می يابد. واريکوسل شايعترين علت توليد کم اسپرم و کاهش کيفيت آن است، گرچه همه واريکوسل‌ها بر توليد اسپرم اثر نمی‌گذارند.
اليگو اسپرمی
به حالتی که غلظت اسپرم (تعداد اسپرم) در مني اندک باشد اليگواسپرمی(Oligospermia (http://www.ivfsari.com/wiki/Oligospermia)) اطلاق می شود. بعنوان نمونه فردی با تعداد زير 20 ميليون اسپرم در ميلی ليتر منی اليگواسپرمی تلقی می شود. تعداد کم اسپرم در منی می تواند به دلايل مختلفی باشد و اين حالت نيز می تواند موقتی و يا دائمی باشد. تشخيص اليگواسپرمي با يک تست ساده منی در مرکز درمان ناباروری حضرت مريم (س) ميسر می باشد. در مورد اليگواسپرمی بايد خاطر نشان کرد که در حال حاضر درمان دارويي قابل اطمينان و قطعی برای اين مورد وجود ندارد. دستيابی به يک بارداری از روش طبيعی به دليل تعداد کم اسپرم برای اين دسته از بيماران بعنوان يک معضل به حساب می آيد ولی غير ممکن نيست. درحاليکه دستيابی به بارداری طبيعی با تعداد اسپرم کم در حالت کلی بسيار کم می باشد، ولی مواردی بسياری نيز از بارداری های موفقيت آميز نيز گزارش شده است. بسياری از زوج هايی که با مشکل تعداد کم اسپرم جهت دستيابی به بارداری طبيعی مواجه هستند می توانند از تکنيک هايی کمک بارورکننده (Assisted reproductive technology) نظير تلقيح داخل رحم (IUI) و يا لقاح خارج رحمی (IVF) جهت بارداری موفقيت آميز استفاده کنند.
آزواسپرمی
آزواسپرمی(Azoospermia (http://www.ivfsari.com/wiki/Azoospermia)) به حالتی اطلاق می گردد که يک فرد فاقد اسپرم در منی باشد. اين حالت اغلب با شانس بسيار کم باروری و يا حتی عقيمی همراه است. آزواسپرمی %1 از جمعيت مردان را تحت تاثير قرار می دهد و ممکن است دليل %20 از موارد مشاهده شده در ناباروري مردان باشد. همانطور که در بالا اشاره شد نبايد با آاسپرمی که عدم وجود منی می باشد اشتباه شود.
آزواسپرمی ممکن است به سه نوع اصلی تقسيم شود:
آزواسپرمی پيش بيضه ای: حالتی است که با تحريک ناکافی بيضه های طبيعي و دستگاه تناسلی طبيعی مشخص می شود. اين حالت به دليل سطوح اندک هورمون FSH و تحريک ناکافی بيضه ها جهت توليد اسپرم می باشد. آزواسپرمی پيش بيضه ای در %2 درصد از انواع آزواسپرمی ها مشاهده می شود.
آزواسپرمی بيضه ای: در اين شرايط بيضه ها غيرطبيعی، آتروفيک و يا کلا وجود ندارند و توليد اسپرم به شدت تحت تاثير قرار می گيرد يا کاملا انجام نمی شود. از مهمترين عواملی که سبب آزواسپرمی بيضه ای می شوند می توان به دلايل مادرزادی شامل عوامل ژنتيکی مشخص نظير سندرم کلاين فلتر (Klinefelter syndrome (http://www.ivfsari.com/wiki/Klinefelter_syndrome))، برخی از موارد نهان بيضگی (Cryptorchism (http://www.ivfsari.com/wiki/Cryptorchism))، سندروم سلول سرتولی تنها (Sertoli cell-only syndrome (http://www.ivfsari.com/wiki/Sertoli_cell-only_syndrome)) و همچنين به مواردی نظير عفونت (التهاب بيضه)، جراحی (تروما، سرطان)، پرتوتابی و يا عوامل ديگر می باشند.
آزواسپرمی پس بيضه ای: در آزواسپرمی پس بيضه ای اسپرم توليد می شود ولی انزال نمی شود، شرايطی که 7 تا 51 درصد انواع آزواسپرمی را شامل می شود. مهمترين دلايل بوجود آمدن اين حالت شامل انسداد فيزيکی دستگاه توليد مثلی پس از بيضه می باشد. معمول ترين دليل هم می تواند به علت وازکتومی به عنوان يکی از راههای پيشگيری از آبستنی باشد. البته دليل برخی ديگر از انسدادها ممکن است مادرزادی، بدليل عفونت ها باشد. در آزواسپرمی پس بيضه ای اختلالات انزالی شامل انزال برگشت دهنده و يا حتی عدم انزال ممکن است وجود داشته باشد ولی در اين نوع از آزواسپرمی اسپرم توليد می شود ولی بدلايل ذکر شده خارج نمی گردد.
آاسپرمی
آاسپرمی (Aspermia (http://www.ivfsari.com/wiki/Aspermia))به فقدان کامل منی اطلاق می شود و نبايد با آزواسپرمی(Azoospermia (http://www.ivfsari.com/wiki/Azoospermia))يا فقدان اسپرم در منی اشتباه گرفته شود. بطور طبيعی اين حالت منجر به ناباروری می شود. يکی از دلايل آاسپرمی مربوط به انزال برگشت دهنده (Retrograde ejaculation (http://www.ivfsari.com/wiki/Retrograde_ejaculation)) يا ورود منی به داخل مثانه بجای خروج از ميزراه در زمان انزال می باشد. اين حالت می تواند به دليل مصرف زياد دارو يا جراحی پروستات باشد. از ديگر دلايل آاسپرمی می توان به انسداد مجاری انزالي (Ejaculatory duct obstruction (http://www.ivfsari.com/wiki/Ejaculatory_duct_obstruction)) اشاره کرد که از مهمترين دلايل آن می توان به فقدان کامل يا حجم بسيار اندک منی (اليگواسپرمی) که منی تنها شامل ترشحات غدد پروستات در مجاری انزالی می باشد اشاره کرد.
منبع (http://www.ivfsari.com/page.php?slc_lang=fa&sid=1&slct_pg_id=105)
واريکوسل
واريکوسل يا واريسی شدن عروق بيضه شايعترين بيماری مردان پس از بلوغ میباشد و حدود يک ششم مردان واريکوسل دارند. در مردانی که دچار ناباروری هستند، اين رقم بالاتر است و به 40 درصد می‌‌رسد. واريکوسل شايعترين عامل ناباروری مردان میباشد. سن شروع بيماری معمولاً در زمان بلوغ و يا بلافاصله پس از بلوغ میباشد ولی در سن کمتر يا سن بالا نيز ممکن است ايجاد گردد. بيمار ممکن است با شکايت بزرگی، يا عدم تقارن بيضه‌ها، يا درد بيضه، و يا پس از ازدواج، با ناباروری مراجعه کند. ولی شايعترين فرم آن، بدون علامت، و بطور اتفاقی، حين معاينه، متوجه آن می‌گردند. اگر واريکوسل برای فرد، عارضه‌ای ايجاد کند لازم است درمان انجام گردد. درغيراينصورت احتياج به درمانی نيست. عوارض واريکوسل شامل ايجاد درد، آتروفی (کوچک شدن سايز و نرم شدن قوام بيضه) و ناباروری می باشد. درد ناشی از واريکوسل دردی با کيفيت احساس سنگينی، که با فعاليت و ايستادن تشديد يافته و با استراحت بهبود می يابد. واريکوسل شايعترين علت توليد کم اسپرم و کاهش کيفيت آن است، گرچه همه واريکوسل‌ها بر توليد اسپرم اثر نمی‌گذارند.
اليگو اسپرمی
به حالتی که غلظت اسپرم (تعداد اسپرم) در مني اندک باشد اليگواسپرمی(Oligospermia (http://www.ivfsari.com/wiki/Oligospermia)) اطلاق می شود. بعنوان نمونه فردی با تعداد زير 20 ميليون اسپرم در ميلی ليتر منی اليگواسپرمی تلقی می شود. تعداد کم اسپرم در منی می تواند به دلايل مختلفی باشد و اين حالت نيز می تواند موقتی و يا دائمی باشد. تشخيص اليگواسپرمي با يک تست ساده منی در مرکز درمان ناباروری حضرت مريم (س) ميسر می باشد. در مورد اليگواسپرمی بايد خاطر نشان کرد که در حال حاضر درمان دارويي قابل اطمينان و قطعی برای اين مورد وجود ندارد. دستيابی به يک بارداری از روش طبيعی به دليل تعداد کم اسپرم برای اين دسته از بيماران بعنوان يک معضل به حساب می آيد ولی غير ممکن نيست. درحاليکه دستيابی به بارداری طبيعی با تعداد اسپرم کم در حالت کلی بسيار کم می باشد، ولی مواردی بسياری نيز از بارداری های موفقيت آميز نيز گزارش شده است. بسياری از زوج هايی که با مشکل تعداد کم اسپرم جهت دستيابی به بارداری طبيعی مواجه هستند می توانند از تکنيک هايی کمک بارورکننده (Assisted reproductive technology) نظير تلقيح داخل رحم (IUI) و يا لقاح خارج رحمی (IVF) جهت بارداری موفقيت آميز استفاده کنند.
آزواسپرمی
آزواسپرمی(Azoospermia (http://www.ivfsari.com/wiki/Azoospermia)) به حالتی اطلاق می گردد که يک فرد فاقد اسپرم در منی باشد. اين حالت اغلب با شانس بسيار کم باروری و يا حتی عقيمی همراه است. آزواسپرمی %1 از جمعيت مردان را تحت تاثير قرار می دهد و ممکن است دليل %20 از موارد مشاهده شده در ناباروري مردان باشد. همانطور که در بالا اشاره شد نبايد با آاسپرمی که عدم وجود منی می باشد اشتباه شود.
آزواسپرمی ممکن است به سه نوع اصلی تقسيم شود:
آزواسپرمی پيش بيضه ای: حالتی است که با تحريک ناکافی بيضه های طبيعي و دستگاه تناسلی طبيعی مشخص می شود. اين حالت به دليل سطوح اندک هورمون FSH و تحريک ناکافی بيضه ها جهت توليد اسپرم می باشد. آزواسپرمی پيش بيضه ای در %2 درصد از انواع آزواسپرمی ها مشاهده می شود.
آزواسپرمی بيضه ای: در اين شرايط بيضه ها غيرطبيعی، آتروفيک و يا کلا وجود ندارند و توليد اسپرم به شدت تحت تاثير قرار می گيرد يا کاملا انجام نمی شود. از مهمترين عواملی که سبب آزواسپرمی بيضه ای می شوند می توان به دلايل مادرزادی شامل عوامل ژنتيکی مشخص نظير سندرم کلاين فلتر (Klinefelter syndrome (http://www.ivfsari.com/wiki/Klinefelter_syndrome))، برخی از موارد نهان بيضگی (Cryptorchism (http://www.ivfsari.com/wiki/Cryptorchism))، سندروم سلول سرتولی تنها (Sertoli cell-only syndrome (http://www.ivfsari.com/wiki/Sertoli_cell-only_syndrome)) و همچنين به مواردی نظير عفونت (التهاب بيضه)، جراحی (تروما، سرطان)، پرتوتابی و يا عوامل ديگر می باشند.
آزواسپرمی پس بيضه ای: در آزواسپرمی پس بيضه ای اسپرم توليد می شود ولی انزال نمی شود، شرايطی که 7 تا 51 درصد انواع آزواسپرمی را شامل می شود. مهمترين دلايل بوجود آمدن اين حالت شامل انسداد فيزيکی دستگاه توليد مثلی پس از بيضه می باشد. معمول ترين دليل هم می تواند به علت وازکتومی به عنوان يکی از راههای پيشگيری از آبستنی باشد. البته دليل برخی ديگر از انسدادها ممکن است مادرزادی، بدليل عفونت ها باشد. در آزواسپرمی پس بيضه ای اختلالات انزالی شامل انزال برگشت دهنده و يا حتی عدم انزال ممکن است وجود داشته باشد ولی در اين نوع از آزواسپرمی اسپرم توليد می شود ولی بدلايل ذکر شده خارج نمی گردد.
آاسپرمی
آاسپرمی (Aspermia (http://www.ivfsari.com/wiki/Aspermia))به فقدان کامل منی اطلاق می شود و نبايد با آزواسپرمی(Azoospermia (http://www.ivfsari.com/wiki/Azoospermia))يا فقدان اسپرم در منی اشتباه گرفته شود. بطور طبيعی اين حالت منجر به ناباروری می شود. يکی از دلايل آاسپرمی مربوط به انزال برگشت دهنده (Retrograde ejaculation (http://www.ivfsari.com/wiki/Retrograde_ejaculation)) يا ورود منی به داخل مثانه بجای خروج از ميزراه در زمان انزال می باشد. اين حالت می تواند به دليل مصرف زياد دارو يا جراحی پروستات باشد. از ديگر دلايل آاسپرمی می توان به انسداد مجاری انزالي (Ejaculatory duct obstruction (http://www.ivfsari.com/wiki/Ejaculatory_duct_obstruction)) اشاره کرد که از مهمترين دلايل آن می توان به فقدان کامل يا حجم بسيار اندک منی (اليگواسپرمی) که منی تنها شامل ترشحات غدد پروستات در مجاری انزالی می باشد اشاره کرد.
منبع (http://www.ivfsari.com/page.php?slc_lang=fa&sid=1&slct_pg_id=105)