آدمها سه دسته اند:عینک !ملحفه! فرش!

[sayeh khaterat]

آدمها سه دسته*اند: عینک ملحفه فرش


مثال جالب زیر از حاج آقا قرائتی نقل شده:

آدمها سه دسته اند:

- عینک!

- ملحفه!

- فرش!

وقتی یک لکه ی چایی بنشیند روی عینکت، "بلافاصله" زود آن را با "دستمال کاغذی" پاک می کنی!

وقتی همان لکه بنشیند روی ملحفه، می گذاری "سر ماه" که لباس ها و ملحفه ها جمع شد، همه را با هم با "چنگ" (زمان قدیم!) می شویی!

وقتی همان لکه بنشیند روی فرش، می گذاری "سر سال" ، با "دسته بیل" به جانش می افتی!!!

خدا هم با بنده های مومنش مثل عینک رفتار می کند. بنده های پاک و زلالی که جایشان روی چشم است، تا خطا کردند، بلافاصله حالشان را می گیرد (والبته دردنیا و خفیف) .. دیگران را به موقعش تنبیه می کند آن هم با چنگ!! و آن گردن کلفت هایش را می گذارد تا چرک هایشان جمع شود (قرآن کریم: ما به کافران مهلت می دهیم تا بر کفر خویش بیافزایند) و سر سال (یا قیامت، یا هم دنیا و هم قیامت) حسسسسابی با دسته بیل(!) از شرمندگیشان در می آید!!!

[sayeh khaterat]

در زندگی با چهار دسته از انسانها برخورد میکنیم

دسته اول: آنهاییکه وقتی هستند هستند،وقتی که نیستند نیستند
عمده این آدمها حضورشان مبتنی برفیزیک است تنها بالمس ابعاد جسمانی آنهاست که قابل فهم میشوند.بنابراین اینان تنها هویت جسمی دارند.

دسته دوم: آنهاییکه وقتی هستند نیستند ، وقتی که نیستند هم نیستند
مردگانی متحرک درجهان .خودفروختگانی که هویت شان رابه ازای چیزی فانی واگذاشته اند. بی شخصیت وبی اعتبار .هرگز به چشم نمی آیند، مرده وزنده شان یکی است.

دسته سوم: آنانیکه وقتی هستند هستند، وقتی که نیستند هم هستند
آدمهای باشخصیت ومعتبر . کسانیکه دربودنشان سرشار ازحضورند ودرنبودنشان هم تاثیرشان را وامیگذارند. کسانیکه همواره درخاطر ما میمانند. دوستشان داریم وبرایشان ارزش واحترام قایلیم.

دسته چهارم: کسانیکه وقتی هستند نیستند ، ووقتی نیستند هستند
شگفت انگیزترین آدمها . درزمان بودنشان چنان قدرتمندو باشکوهند که مانمیتوانیم حضورشان را دریابیم اماوقتی ازپیش مامیروند ، نرم نرم ، آهسته آهسته ، درک میکنیم ،باز میشناسیم ومی فهمیم که آنان چه بوده اند، چه میگفته اند وچه میخواسته اند.
ماهمیشه عاشق این آدمها هستیم .هزار حرف برایشان داریم اما وقتی در برابرشان قرار میگیریم ، قفل برزبانمان میزنند، اختیار ازماسلب میشود ،سکوت میکنیم وغرق درحضورشان میشویم ودرست درزمانیکه میروند یادمان می آید که چه حرفها داشتیم ونگفتیم .شاید تعداد اینها درزندگی مابه تعداد انگشتان دست هم نرسد.

دکتر شریعتی

[employer]

سلام سایه عزیز
مرسی از مطلب زییبایی که به اشتراک گذاشتی. من کلا مثالهای آقای قرائتی را دوست دارم. هم صمیمی هستند و هم اثر گذار

[sayeh khaterat]

از حسن نظرتون متشکرم خوشحالم که مطلب براتون جالب بوده