B O S S
6th August 2009, 06:39 PM
ماهواره‌هاي جاسوسي رژيم صهيونيستي
رسانه‌هاي رژيم صهيونيستي خبر دادند اين رژيم به منظور پيگيري دقيق‌تر فعاليتهاي هسته‌اي ايران، به زودي يك ماهواره پيشرفته ديگر را در مدار زمين قرار مي‌دهد. اين ماهواره قرار است در پاييز سال جاري با يك فروند راكت ساخت هند از يك پايگاه فضايي پرتاب گردد.
ماهواره مذكور 300 كيلوگرم وزن دارد و يكي از سبك‌ترين ماهواره‌هايي است كه تاكنون به فضا پرتاب مي‌شود.
علي‌رغم اينكه رژيم صهيونيستي فعاليتهاي مربوط به پرتاب ماهواره‌هاي جاسوسي را دير شروع كرده (سال 1989) اما در اين زمينه پيشرفتهاي زيادي داشته است. اين رژيم ميليونها دلار براي ساخت ماهواره‌هاي صنعتي كه هزينه ساخت يكي از آنها به بيش از 52 ميليون دلار مي‌رسد، اختصاص داده است.
ماهواره‌هاي جاسوسي در ارتفاعات پايين‌تري مستقر مي‌شوند. ارتفاعي كه معمولاً به هزار متري سطح زمين نمي‌رسد. اين ماهواره‌ها متحرك بوده و نقاط مختلفي را زير نظر دارند. كار عمده آنها عكسبرداري است. عكسها به يك ايستگاه كنترل هوايي در زمين فرستاده مي‌شود. اين ايستگاه عكسها را بررسي مي‌كند و اطلاعات را براي مراجع ذيصلاح مي‌فرستد.
رژيم صهيونيستي از سال 1959 براي راه‌اندازي پروژه‌هاي ماهواره‌اي خود «كميته ملي مطالعات ماهواره‌اي« را تأسيس كرد تا كميته مذكور امكان راه‌اندازي برنامه ماهواره‌اي اين رژيم را بررسي كند.
اين كميته تمامي مراكز مطالعاتي رژيم صهيونيستي در زمينه فضانوردي را به منظور آغاز اجراي يك برنامه يكپارچه، تحت مديريت واحدي درآورد.
1) ماهواره افق 1:
پرتاب ماهواره جاسوسي «افق» 1 در تاريخ 19/9/1988 سرآغاز نخستين فعاليتهاي عملي مربوط به برنامه فضانوردي اين رژيم به شمار مي‌آيد. علي‌رغم پرتاب اولين ماهواره صنعتي (افق ـ 1) به فضا، اين رژيم باز هم در زمينه منابع اطلاعاتي به ماهواره‌هاي صنعتي آمريكا تكيه مي‌كرد. اگرچه ماهواره «افق1» در مأموريت خود موفق بود. اما در سال 1989 بر اثر آتش‌سوزي در فضا منهدم شد و به دنبال آن«صنايع تسليحات اسراييل» خود را براي ارسال ماهواره‌اي ديگر با همين مأموريت آماده كرد.
2) ماهواره افق2:
در آوريل سال 1990 ماهواره «افق 2 » به فضا پرتاب شد، اما پس از گذشت 3 ماه به سرنوشت ماهواره پيشين دچار شده و در ژوئيه همان سال سقوط كرد.
در فاصله سالهاي 1991 تا 1995 كه جنگ دوم خليج فارس به وقوع پيوست، ماهواره‌هاي صنعتي آمريكا در ارسال اطلاعات ـ پيش از شليك موشكهاي عراق به سرزمين‌هاي اشغالي ـ ناتوان ماندند كه اين امر اعتماد رژيم صهيونيستي به توانمندي راهبردهاي مشترك براي مقابله با خطر را بيشتر كرد.
3) ماهواره افق 3 و 4
برنامه‌هاي فضانوردي رژيم صهيونيستي در سال 1995 ميلادي با ساخت و پرتاب ماهواره صنعتي ـ جاسوسي «افق 3» وارد مرحله پيشرفتهاي شد كه اين امر توان خودكفايي اين رژيم در زمينه اطلاعاتي را ـ كه پيشتر آنها را از طريق ماهواره‌هاي جاسوسي آمريكا كسب مي‌كرد ـ بالا برد. ماهواره «افق 3» در ارتفاع 600 كيلومتري مي‌چرخيد و از فضاي برخي پايتختهاي كشورهاي عربي عبور مي‌كرد.وزن اين ماهواره 225 كيلوگرم و مجهز به تمامي سيستمهاي حركتي كه با نور خورشيد كار مي‌كرد، بود. در اين ماهواره همچنين سيستمهاي شنود الكترونيكي پيشرفته وجود داشت. اين ماهواره، اطلاعات دريافتي خود را هر روز 6 بار به پايگاه زميني ارسال مي‌كرد. علاوه بر امكانات بالاي اين ماهواره كه تمامي تحركات ادوات نظامي، موشكي، بي‌سيم و ارتباطات را كنترل و مكالمات تلفني را ضبط مي‌كرد، مسئولان صنايع تسليحاتي رژيم صهيونيستي طي اظهارات غلوآميزي مدعي شدند كه اين ماهواره همچنين مجهز به سيستمي است كه مي‌تواند شماره پلاك خودروهاي بغداد را بخواند. تل‌آويو در سال 1998 در پرتاب موشك« افق 4» ناكام ماند و علل اين ناكامي‌اعلام نشد. اين امر موجب شد تا مسئولان صنايع تسليحاتي رژيم صهيونيستي براي تمديد مدت مأموريت ماهواره «افق 3» تلاش كنند. كارشناسان اسراييل موفق شدند كه مأموريت اين ماهواره را از سال 1998 به مدت 3 سال ديگر يعني تا پايان سال 2001 تمديد كنند و سرانجام ذخيره سوختي آن (گاز) تمام شد و سيستمهايش از كار افتاد.
4) ماهواره افق 5:
در سال 2001 تا زمان پرتاب ماهواره جاسوسي «افق 5» (2005) سرويسهاي اطلاعات نظامي رژيم صهيونيستي از ماهواره صنعتي ويژه‌اي موسوم به ايروس استفاده مي‌كردند. تل‌آويو با ارسال ماهواره «افق 5» مجموعه ماهواره‌هاي پنجگانه افق را تكميل كرد. اين ماهواره يك تحول بي‌سابقه در صنايع نظامي اين رژيم به شمار مي‌رود، زيرا با توجه به توانمنديهاي بالاي جاسوسي كه اين ماهواره دارد، مي‌توان آن را سرآغاز نسل جديدي از ماهواره‌هاي جاسوسي دانست. اين ماهواره در ارتفاع 270 كيلومتري حركت مي‌كند و اين امكان را دارد تا ارتفاع 600 كيلومتري هم صعود كند.
اين ماهواره مساحت گسترده‌اي از كشورهاي عربي و خاورميانه را تحت پوشش قرار مي‌دهد و شامل شمال آفريقا، ايران، افغانستان، پاكستان، شمال تركيه و سودان مي‌شود. تصاويري كه اين ماهواره دريافت مي‌كند به قيمت بالايي به كشورهاي هند و تركيه فروخته مي‌شود. رژيم صهيونيستي اين كشورها را همكيش و دوست خود قلمداد مي‌كند و اين فعاليت، منبع درآمد عظيمي براي رژيم صهيونيستي به شمار مي‌آيد.
5) ماهواره افق 6:
ماهواره افق 6 در سال 2004 به فضا پرتاب شد كه مدت كوتاهي پس از پرتاب در چند صد كيلومتري بندر اشدود رژيم صهيونيستي در آبهاي درياي مديترانه سقوط كرده و علت آن نقص فني در موشك حامل ماهواره عنوان شد. خسارت مالي ناشي از سقوط ماهواره افق 6 بيش از پنجاه ميليون دلار برآورد شده است. پرتاب ماهواره افق 6 و سقوط آن همزمان با سفر سرگئي لاوروف، وزير خارجه روسيه به سرزمين‌هاي اشغالي فلسطين صورت گرفت.
6) ماهواره افق 7:
ماهواره تجسسي افق 7 در تاريخ 24/3/1368در مدار قرار گرفت. هدف اين ماهواره نيز جاسوسي درباره برنامه‌هاي هسته‌اي ايران است.
7) ماهواره اروس a
ماهواره مذكور ماهواره شناسايي منابع زميني است كه اولين سيستم تصويربرداري از مجموع ماهواره‌هاي اكتشافي غيرنظامي محسوب مي‌شد. اين ماهواره نيز پس از سپري شدن دوره ماموريتش منهدم شد.
8) ماهواره اروس b
پرتاب اين ماهواره در يكي از مراكز فضايي روسيه انجام پذيرفت. اين ماهواره جديد رژيم صهيونيستي 350 كيلوگرم وزن دارد و در هر 90 دقيقه يك بار به دور زمين مي‌گردد. ماموريت اين ماهواره تهيه اطلاعات امنيتي به ويژه در مورد برنامه هسته‌اي ايران است. اين ماهواره تحولات برنامه هسته‌اي ايران را در روي زمين به ويژه در مورد ساخت تأسيسات غني‌سازي اورانيوم و ساخت تونل‌ها در زيرزمين پيگيري مي‌كند.
نتيجه‌گيري:
1ـ اخبار منتشر شده پيرامون توانمنديهاي ماهواره‌هاي جاسوسي رژيم صهيونيستي داراي بار اغراق آميزي است كه با مشاهده بي‌خبري اين رژيم از فعاليتهاي حزب‌الله پيش از جنگ 33روزه مي‌توان به آن پي برد.
2ـ ممكن است در پاره‌اي از موارد نيز برخي از قابليتهاي ماهواره به دروغ مطرح شوند. براي مثال پيش از ساخت ماهواره تكاستار درباره ناتواني ماهواره‌هاي جاسوسي اين رژيم جهت عكسبرداري درشب يا هواي ابري سخن بسيار بود. شايد طرح چنين نقائصي منجر به هوشياري حزب‌الله لبنان در استتار برنامه‌هايش شده باشد. شايد هم نگراني از تكرار چنين تجاربي موجب تبليغات دروغين پيرامون قابليتهاي ممتاز براي ماهواره اخير رژيم صهيونيستي شده باشد.
3ـ نكته بسيار مهمتر به مسئله مشاركت دولت هند با رژيم صهيونيستي در اقدامي برخلاف منافع و امنيت ملي كشورمان باز مي‌گردد. اقدامي كه نه تنها برخلاف سوابق مطلوب روابط فيما بين بوده بلكه در تعارض با منافع ملي كشورمان قرار دارد
برگرفته از سايت بصيرت
رسانه‌هاي رژيم صهيونيستي خبر دادند اين رژيم به منظور پيگيري دقيق‌تر فعاليتهاي هسته‌اي ايران، به زودي يك ماهواره پيشرفته ديگر را در مدار زمين قرار مي‌دهد. اين ماهواره قرار است در پاييز سال جاري با يك فروند راكت ساخت هند از يك پايگاه فضايي پرتاب گردد.
ماهواره مذكور 300 كيلوگرم وزن دارد و يكي از سبك‌ترين ماهواره‌هايي است كه تاكنون به فضا پرتاب مي‌شود.
علي‌رغم اينكه رژيم صهيونيستي فعاليتهاي مربوط به پرتاب ماهواره‌هاي جاسوسي را دير شروع كرده (سال 1989) اما در اين زمينه پيشرفتهاي زيادي داشته است. اين رژيم ميليونها دلار براي ساخت ماهواره‌هاي صنعتي كه هزينه ساخت يكي از آنها به بيش از 52 ميليون دلار مي‌رسد، اختصاص داده است.
ماهواره‌هاي جاسوسي در ارتفاعات پايين‌تري مستقر مي‌شوند. ارتفاعي كه معمولاً به هزار متري سطح زمين نمي‌رسد. اين ماهواره‌ها متحرك بوده و نقاط مختلفي را زير نظر دارند. كار عمده آنها عكسبرداري است. عكسها به يك ايستگاه كنترل هوايي در زمين فرستاده مي‌شود. اين ايستگاه عكسها را بررسي مي‌كند و اطلاعات را براي مراجع ذيصلاح مي‌فرستد.
رژيم صهيونيستي از سال 1959 براي راه‌اندازي پروژه‌هاي ماهواره‌اي خود «كميته ملي مطالعات ماهواره‌اي« را تأسيس كرد تا كميته مذكور امكان راه‌اندازي برنامه ماهواره‌اي اين رژيم را بررسي كند.
اين كميته تمامي مراكز مطالعاتي رژيم صهيونيستي در زمينه فضانوردي را به منظور آغاز اجراي يك برنامه يكپارچه، تحت مديريت واحدي درآورد.
1) ماهواره افق 1:
پرتاب ماهواره جاسوسي «افق» 1 در تاريخ 19/9/1988 سرآغاز نخستين فعاليتهاي عملي مربوط به برنامه فضانوردي اين رژيم به شمار مي‌آيد. علي‌رغم پرتاب اولين ماهواره صنعتي (افق ـ 1) به فضا، اين رژيم باز هم در زمينه منابع اطلاعاتي به ماهواره‌هاي صنعتي آمريكا تكيه مي‌كرد. اگرچه ماهواره «افق1» در مأموريت خود موفق بود. اما در سال 1989 بر اثر آتش‌سوزي در فضا منهدم شد و به دنبال آن«صنايع تسليحات اسراييل» خود را براي ارسال ماهواره‌اي ديگر با همين مأموريت آماده كرد.
2) ماهواره افق2:
در آوريل سال 1990 ماهواره «افق 2 » به فضا پرتاب شد، اما پس از گذشت 3 ماه به سرنوشت ماهواره پيشين دچار شده و در ژوئيه همان سال سقوط كرد.
در فاصله سالهاي 1991 تا 1995 كه جنگ دوم خليج فارس به وقوع پيوست، ماهواره‌هاي صنعتي آمريكا در ارسال اطلاعات ـ پيش از شليك موشكهاي عراق به سرزمين‌هاي اشغالي ـ ناتوان ماندند كه اين امر اعتماد رژيم صهيونيستي به توانمندي راهبردهاي مشترك براي مقابله با خطر را بيشتر كرد.
3) ماهواره افق 3 و 4
برنامه‌هاي فضانوردي رژيم صهيونيستي در سال 1995 ميلادي با ساخت و پرتاب ماهواره صنعتي ـ جاسوسي «افق 3» وارد مرحله پيشرفتهاي شد كه اين امر توان خودكفايي اين رژيم در زمينه اطلاعاتي را ـ كه پيشتر آنها را از طريق ماهواره‌هاي جاسوسي آمريكا كسب مي‌كرد ـ بالا برد. ماهواره «افق 3» در ارتفاع 600 كيلومتري مي‌چرخيد و از فضاي برخي پايتختهاي كشورهاي عربي عبور مي‌كرد.وزن اين ماهواره 225 كيلوگرم و مجهز به تمامي سيستمهاي حركتي كه با نور خورشيد كار مي‌كرد، بود. در اين ماهواره همچنين سيستمهاي شنود الكترونيكي پيشرفته وجود داشت. اين ماهواره، اطلاعات دريافتي خود را هر روز 6 بار به پايگاه زميني ارسال مي‌كرد. علاوه بر امكانات بالاي اين ماهواره كه تمامي تحركات ادوات نظامي، موشكي، بي‌سيم و ارتباطات را كنترل و مكالمات تلفني را ضبط مي‌كرد، مسئولان صنايع تسليحاتي رژيم صهيونيستي طي اظهارات غلوآميزي مدعي شدند كه اين ماهواره همچنين مجهز به سيستمي است كه مي‌تواند شماره پلاك خودروهاي بغداد را بخواند. تل‌آويو در سال 1998 در پرتاب موشك« افق 4» ناكام ماند و علل اين ناكامي‌اعلام نشد. اين امر موجب شد تا مسئولان صنايع تسليحاتي رژيم صهيونيستي براي تمديد مدت مأموريت ماهواره «افق 3» تلاش كنند. كارشناسان اسراييل موفق شدند كه مأموريت اين ماهواره را از سال 1998 به مدت 3 سال ديگر يعني تا پايان سال 2001 تمديد كنند و سرانجام ذخيره سوختي آن (گاز) تمام شد و سيستمهايش از كار افتاد.
4) ماهواره افق 5:
در سال 2001 تا زمان پرتاب ماهواره جاسوسي «افق 5» (2005) سرويسهاي اطلاعات نظامي رژيم صهيونيستي از ماهواره صنعتي ويژه‌اي موسوم به ايروس استفاده مي‌كردند. تل‌آويو با ارسال ماهواره «افق 5» مجموعه ماهواره‌هاي پنجگانه افق را تكميل كرد. اين ماهواره يك تحول بي‌سابقه در صنايع نظامي اين رژيم به شمار مي‌رود، زيرا با توجه به توانمنديهاي بالاي جاسوسي كه اين ماهواره دارد، مي‌توان آن را سرآغاز نسل جديدي از ماهواره‌هاي جاسوسي دانست. اين ماهواره در ارتفاع 270 كيلومتري حركت مي‌كند و اين امكان را دارد تا ارتفاع 600 كيلومتري هم صعود كند.
اين ماهواره مساحت گسترده‌اي از كشورهاي عربي و خاورميانه را تحت پوشش قرار مي‌دهد و شامل شمال آفريقا، ايران، افغانستان، پاكستان، شمال تركيه و سودان مي‌شود. تصاويري كه اين ماهواره دريافت مي‌كند به قيمت بالايي به كشورهاي هند و تركيه فروخته مي‌شود. رژيم صهيونيستي اين كشورها را همكيش و دوست خود قلمداد مي‌كند و اين فعاليت، منبع درآمد عظيمي براي رژيم صهيونيستي به شمار مي‌آيد.
5) ماهواره افق 6:
ماهواره افق 6 در سال 2004 به فضا پرتاب شد كه مدت كوتاهي پس از پرتاب در چند صد كيلومتري بندر اشدود رژيم صهيونيستي در آبهاي درياي مديترانه سقوط كرده و علت آن نقص فني در موشك حامل ماهواره عنوان شد. خسارت مالي ناشي از سقوط ماهواره افق 6 بيش از پنجاه ميليون دلار برآورد شده است. پرتاب ماهواره افق 6 و سقوط آن همزمان با سفر سرگئي لاوروف، وزير خارجه روسيه به سرزمين‌هاي اشغالي فلسطين صورت گرفت.
6) ماهواره افق 7:
ماهواره تجسسي افق 7 در تاريخ 24/3/1368در مدار قرار گرفت. هدف اين ماهواره نيز جاسوسي درباره برنامه‌هاي هسته‌اي ايران است.
7) ماهواره اروس a
ماهواره مذكور ماهواره شناسايي منابع زميني است كه اولين سيستم تصويربرداري از مجموع ماهواره‌هاي اكتشافي غيرنظامي محسوب مي‌شد. اين ماهواره نيز پس از سپري شدن دوره ماموريتش منهدم شد.
8) ماهواره اروس b
پرتاب اين ماهواره در يكي از مراكز فضايي روسيه انجام پذيرفت. اين ماهواره جديد رژيم صهيونيستي 350 كيلوگرم وزن دارد و در هر 90 دقيقه يك بار به دور زمين مي‌گردد. ماموريت اين ماهواره تهيه اطلاعات امنيتي به ويژه در مورد برنامه هسته‌اي ايران است. اين ماهواره تحولات برنامه هسته‌اي ايران را در روي زمين به ويژه در مورد ساخت تأسيسات غني‌سازي اورانيوم و ساخت تونل‌ها در زيرزمين پيگيري مي‌كند.
نتيجه‌گيري:
1ـ اخبار منتشر شده پيرامون توانمنديهاي ماهواره‌هاي جاسوسي رژيم صهيونيستي داراي بار اغراق آميزي است كه با مشاهده بي‌خبري اين رژيم از فعاليتهاي حزب‌الله پيش از جنگ 33روزه مي‌توان به آن پي برد.
2ـ ممكن است در پاره‌اي از موارد نيز برخي از قابليتهاي ماهواره به دروغ مطرح شوند. براي مثال پيش از ساخت ماهواره تكاستار درباره ناتواني ماهواره‌هاي جاسوسي اين رژيم جهت عكسبرداري درشب يا هواي ابري سخن بسيار بود. شايد طرح چنين نقائصي منجر به هوشياري حزب‌الله لبنان در استتار برنامه‌هايش شده باشد. شايد هم نگراني از تكرار چنين تجاربي موجب تبليغات دروغين پيرامون قابليتهاي ممتاز براي ماهواره اخير رژيم صهيونيستي شده باشد.
3ـ نكته بسيار مهمتر به مسئله مشاركت دولت هند با رژيم صهيونيستي در اقدامي برخلاف منافع و امنيت ملي كشورمان باز مي‌گردد. اقدامي كه نه تنها برخلاف سوابق مطلوب روابط فيما بين بوده بلكه در تعارض با منافع ملي كشورمان قرار دارد
برگرفته از سايت بصيرت