MR_Jentelman
5th August 2009, 06:28 PM
مهاجرتهای آفریقاییان
از سال 500 قبل از میلاد گروههای کشاورز بنتو زبان که در آهنگری مهارت داشتند شروع به مهاجرت از غرب آفریقا کردند. وقتی این مردم با محیط جدید سازگاری پیدا کرده و محصولات کشاورزی تولید کردند، جمعیت آنها زیاد شد و در مناطق دیگر پراکنده شدند. مردم بنتو تا قبل از سال 200 میلادی در حاشیه جنوبی صحرای آفریقا زندگی می کردند.
http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/img/daneshnameh_up/e/e9/Mohajerathaye_afrighaii.jpg زندگی بدون تغییر
کویسان های(بوشمن ها) ساکن جنوب
غربی آفریقا، هنوز از راه شکار و جمع آوری
میوه ها زندگی می کنند.
بعد از آنکه مردم بنتو زبان صنعت ساخت ابزار فلزی و سلاح را در حدود سال 500 قبل از میلاد، تکامل بخشیدند، این جوامع کشاورز دست به مهاجرت به خارج از سرزمین خود، در شرق آفریقای غربی، زدند.
کشاورزان مهاجر
مهارت بنتوها در آهنگری، مانند ساخت ابزار کشاورزی، به آنها یک برتری سریع در محل زندگی و نواحی که در آن گسترش پیدا می کردند، داد. مهاجرت آنها در دشت باز ساوانا در شرق و جنوب شرقی آفریقا، خیلی سریع صورت گرفت. بنتو هایی که به شرق آفریقا آمده بودند، تبدیل به قبایل دامدار شدند. آنها حرفه دامداری را در تماس با جامعه کوشیت، در شرق آفریقا، فرا گرفتند.
مناطق نامطلوب
بعضی نواحی که مهاجرین بنتو به آن سفر می کردند، نا مطلوب بودند. برای نمونه، وقتی بنتو ها به جنگلهای بارانی استوایی در حوضه کنگو در آفریقای مرکزی رسیدند، روش کشاورزی زندگی آنها با محیط اطراف سازگاری نداشت، آنها مهاجرت خود را به سمت جنوب ادامه داند و منطقه را برای پیگمی ها، ساکنان اصلی منطقه، باقی گذاشتند.
غذاهای جنوب شرقی آسیا
بین سالهای 300 تا 800 میلادی، دریانوردان اندونزی (http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/mavara-index.php?page=%D8%A7%D9%86%D8%AF%D9%88%D9%86%D8%B 2%DB%8C) از جنوب شزقی آسیا سفر دریایی خود را به مقصد ماداگاسکار، جزیره ای در ساحل جنوب شرقی آفریقا، انجام دادند. این دریانوردان ماجراجو، به همراه خود مواد خوراکی از قبیل موز، نارگیل (http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/mavara-index.php?page=%D9%86%D8%A7%D8%B1%DA%AF%DB%8C%D9%8 4)، سیب زمینی (http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/mavara-index.php?page=%D8%B3%DB%8C%D8%A8+%D8%B2%D9%85%DB% 8C%D9%86%DB%8C) و نیشکر (http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/mavara-index.php?page=%D9%86%DB%8C%D8%B4%DA%A9%D8%B1)، آوردند. این محصولات از ماداگاسکار به آفریقا روانه شدند، و زمانی که بنتو ها به جنوب آفریقا مهاجرت کردند، این مواد خوراکی را با خود به همراه آوردند. این مواد غذایی هنوز بخش اصلی رژیم غذایی مردم آفریقا را تشکیل می دهند .
خویسان ها (بیشه نشین ها)
قبل از آنکه مردم بنتو زبان به جنوب آفریقا برسند،در این منطقه تعداد محدودی از شکارچیان جمع آوری کننده میوه که به زبان خویسان صحبت می کردند، زندگی می کردند. خویسان کشاورزی نمی کردند ، و از راه شکار و جمع آوری میوه ها و توت ها، زندگی می کردند. خویسان آهنگری بلد نبودند. بیشتر گروههایی که به زبان خویسان صحبت می کردند، جذب گروههای مهاجر بنتو شدند و صنعت آهنگری و شیوه های کشاورزی را از آنها فرا گرفتند .
بیشه نشینها و هوتنتات ها
با این حال، تعدادی از گروههای خویسان روش زندگی اولیه خود را حفظ کردند. آنها به مناطقی مانند، کویر کالاهاری در جنوب آفریقا، بازگشتند که برای گله داری و یا کشاورزی مناسب نبودند. آن عده از نوادگان این مردم آفریقای جنوبی که به صورت شکارچی های جمع آوری کننده میوه باقی ماندند، بعد ها به نام بیشه نشینان – معروف شدند و آنهایی که به کار گله داری پرداختند، به نام هوتنتات ها معروف شدند.
__سال 3000 قبل از میلاد
2000 قبل از میلاد__
مردم بنتو زبان در شرق آفریقای غربی ساکن شدند.
500 قبل از میلاد
کشاورزان بنتو زبان آهنگر شروع به مهاجرت به غرب آفریقا کردند.
1 میلادی
مردم بنتو زبان شروع به مهاجرت به شرق آفریقا کردند.
300 میلادی
مهاجرین بنتو در شرق آفریقا با محصولاتی مانند، نیشکر، نارگیل و سیب زمینی که ابتدا بوسیله مهاجران اهل اندونزی به جزیره ماداگاسکار آورده شده ، روبرو شدند.
500 میلادی
مردم بنتو زبان با گله های گاو و صنعت آهنگری به آفریقای جنوبی می رسند.
منبع:دانشنامه رشد
از سال 500 قبل از میلاد گروههای کشاورز بنتو زبان که در آهنگری مهارت داشتند شروع به مهاجرت از غرب آفریقا کردند. وقتی این مردم با محیط جدید سازگاری پیدا کرده و محصولات کشاورزی تولید کردند، جمعیت آنها زیاد شد و در مناطق دیگر پراکنده شدند. مردم بنتو تا قبل از سال 200 میلادی در حاشیه جنوبی صحرای آفریقا زندگی می کردند.
http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/img/daneshnameh_up/e/e9/Mohajerathaye_afrighaii.jpg زندگی بدون تغییر
کویسان های(بوشمن ها) ساکن جنوب
غربی آفریقا، هنوز از راه شکار و جمع آوری
میوه ها زندگی می کنند.
بعد از آنکه مردم بنتو زبان صنعت ساخت ابزار فلزی و سلاح را در حدود سال 500 قبل از میلاد، تکامل بخشیدند، این جوامع کشاورز دست به مهاجرت به خارج از سرزمین خود، در شرق آفریقای غربی، زدند.
کشاورزان مهاجر
مهارت بنتوها در آهنگری، مانند ساخت ابزار کشاورزی، به آنها یک برتری سریع در محل زندگی و نواحی که در آن گسترش پیدا می کردند، داد. مهاجرت آنها در دشت باز ساوانا در شرق و جنوب شرقی آفریقا، خیلی سریع صورت گرفت. بنتو هایی که به شرق آفریقا آمده بودند، تبدیل به قبایل دامدار شدند. آنها حرفه دامداری را در تماس با جامعه کوشیت، در شرق آفریقا، فرا گرفتند.
مناطق نامطلوب
بعضی نواحی که مهاجرین بنتو به آن سفر می کردند، نا مطلوب بودند. برای نمونه، وقتی بنتو ها به جنگلهای بارانی استوایی در حوضه کنگو در آفریقای مرکزی رسیدند، روش کشاورزی زندگی آنها با محیط اطراف سازگاری نداشت، آنها مهاجرت خود را به سمت جنوب ادامه داند و منطقه را برای پیگمی ها، ساکنان اصلی منطقه، باقی گذاشتند.
غذاهای جنوب شرقی آسیا
بین سالهای 300 تا 800 میلادی، دریانوردان اندونزی (http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/mavara-index.php?page=%D8%A7%D9%86%D8%AF%D9%88%D9%86%D8%B 2%DB%8C) از جنوب شزقی آسیا سفر دریایی خود را به مقصد ماداگاسکار، جزیره ای در ساحل جنوب شرقی آفریقا، انجام دادند. این دریانوردان ماجراجو، به همراه خود مواد خوراکی از قبیل موز، نارگیل (http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/mavara-index.php?page=%D9%86%D8%A7%D8%B1%DA%AF%DB%8C%D9%8 4)، سیب زمینی (http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/mavara-index.php?page=%D8%B3%DB%8C%D8%A8+%D8%B2%D9%85%DB% 8C%D9%86%DB%8C) و نیشکر (http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/mavara-index.php?page=%D9%86%DB%8C%D8%B4%DA%A9%D8%B1)، آوردند. این محصولات از ماداگاسکار به آفریقا روانه شدند، و زمانی که بنتو ها به جنوب آفریقا مهاجرت کردند، این مواد خوراکی را با خود به همراه آوردند. این مواد غذایی هنوز بخش اصلی رژیم غذایی مردم آفریقا را تشکیل می دهند .
خویسان ها (بیشه نشین ها)
قبل از آنکه مردم بنتو زبان به جنوب آفریقا برسند،در این منطقه تعداد محدودی از شکارچیان جمع آوری کننده میوه که به زبان خویسان صحبت می کردند، زندگی می کردند. خویسان کشاورزی نمی کردند ، و از راه شکار و جمع آوری میوه ها و توت ها، زندگی می کردند. خویسان آهنگری بلد نبودند. بیشتر گروههایی که به زبان خویسان صحبت می کردند، جذب گروههای مهاجر بنتو شدند و صنعت آهنگری و شیوه های کشاورزی را از آنها فرا گرفتند .
بیشه نشینها و هوتنتات ها
با این حال، تعدادی از گروههای خویسان روش زندگی اولیه خود را حفظ کردند. آنها به مناطقی مانند، کویر کالاهاری در جنوب آفریقا، بازگشتند که برای گله داری و یا کشاورزی مناسب نبودند. آن عده از نوادگان این مردم آفریقای جنوبی که به صورت شکارچی های جمع آوری کننده میوه باقی ماندند، بعد ها به نام بیشه نشینان – معروف شدند و آنهایی که به کار گله داری پرداختند، به نام هوتنتات ها معروف شدند.
__سال 3000 قبل از میلاد
2000 قبل از میلاد__
مردم بنتو زبان در شرق آفریقای غربی ساکن شدند.
500 قبل از میلاد
کشاورزان بنتو زبان آهنگر شروع به مهاجرت به غرب آفریقا کردند.
1 میلادی
مردم بنتو زبان شروع به مهاجرت به شرق آفریقا کردند.
300 میلادی
مهاجرین بنتو در شرق آفریقا با محصولاتی مانند، نیشکر، نارگیل و سیب زمینی که ابتدا بوسیله مهاجران اهل اندونزی به جزیره ماداگاسکار آورده شده ، روبرو شدند.
500 میلادی
مردم بنتو زبان با گله های گاو و صنعت آهنگری به آفریقای جنوبی می رسند.
منبع:دانشنامه رشد