دسـتگاه تنفس

[setayesh shb]

http://karamad.info/wp-content/uploads/2012/01/by_the_name_of_allah.jpg


http://uc-njavan.ir/images/cbbw6fs2b4ofgtnyxj5w.png


http://www.up.98ia.com/images/an5t5yt1c9olgmogi2.jpg
بسم الله الرحمن الرحیم
حوه ی کار دایرة المعارف من بعد بر این اساس خواهد بود که خود دوستان هم میتونن اطلاعاتشون رو در رابطه با عنوان تاپیک در تاپیک قرار بدند چرا که حجم مطالب در رابطه به هر موضوع زیاده و خب من چکیده ای از اون رو در اختیار دوستان قرار میدم
ممنونم از همگی[golrooz]

[setayesh shb]

http://www.technonews.ir/fa/Portals/0/tazeini/53150244281641211987734152234167117131128.jpg




بدن موجودات زنده جهت تهیه اکسیژن برای متابولیسم سلولی و دفع دی‌اکسید کربن به دستگاه تنفس وابسته است. دستگاه گردش خون ابزار انتقال گاز بینبافتهای بدن و ششها است. به این ترتیب گردش خون و دستگاه تنفس به یکدیگر وابسته است.دستگاه تنفس با داشتن مجاری تنفسی و هوایی وظایف خود را با پالایش هوا انجام می‌دهد. دستگاه تنفس به دو ناحیه هوایی و تنفسی تقسیم شده است. ناحیه هوایی شامل حفره بینی ، حلق ، حنجره ، نای و سیستم نایژه‌هاست که هوا را از محیط پیرامون به قسمت تنفسی ششها می‌رساند.
آناتومی دستگاه تنفس

بینی : بینی خارجی از استخوانها و غضروف‌ها تشکیل شده‌است. حفره‌های بینی از مخاط و عروق خونی پوشیده شده‌اند که هوا را قبل از رسیدن به ریه‌ها گرم و مرطوب می‌کنند و با کمک موها و مژک‌ها گرد و غبار آن را می‌گیرند.
http://www.miyanali.com/patch2image.php?patch=usr/JAFARAMINI/gal299.jpg&676603126
حنجره : حنجره که در جلوی گردن قرار گرفته (در محاذات سومین تا ششمین مهره گردنی) هم راهی برای عبور هوا است و هم صدا را تولید می‌کند. ساختمان حنجره از چندین غضروف و عضله تشکیل شده‌است.
http://images.persianblog.ir/633322_SRcRQcu0.jpg
نای : لوله تنفسی که پس از حنجره قرار گرفته نای است . ساختمان نای از غضروف‌هایی به شکل حلقه ناقص (Ω) تشکیل شده. نای ۱۲-۱۰ سانتی متر طول دارد و قطر داخلی آن ۲-۱/۵ سانتی متر است. این لوله از محاذات ششمین مهره گردن به سمت پایین می‌آید و بعد به دو شاخه راست و چپ تقسیم می‌شود که این شاخه‌ها نایژه (برونش) نامیده می‌شود. نایژه راست ۲/۵ سانتی متر طول دارد و وارد ریه راست می‌شود. نایژه چپ ۵ سانتی متر طول دارد و وارد ریه چپ می‌شود. نایژه‌ها در داخل ریه‌ها به شاخه‌های کوچکتری به نام نایژک (برونشیول) تقسیم می‌شوند. داخل نای و برونش‌ها سلول‌های مژکدار وجود دارند که با حرکت خود به سمت دهان ذرات موجود در هوا را بیرون می‌رانند و مانع رسیدن آنها به ریه‌ها می‌شوند.


ریهها : ریه‌ها به شکل نیمه مخروطی هستند و قسمت‌های طرفی حفره سینه را پر می‌کنند. قاعده ریه‌ها روی پرده دیافراگم (عضله‌ای که حفره سینه و حفره شکم را از هم جدا می‌کند) قرار گرفته و قله ریه‌ها مجاور دنده اول است. ریه کودکان صورتی رنگ است ولی ریه بزرگسالان به علت ذرات ذغال وارد شده از راه تنفس خاکستری رنگ می‌باشد.
http://farideh52.persiangig.com/image/body%20anatomy/heart%20&%20lung/1%20(19).jpg
ریه راست از ۳ قطعه (لوب) وریه چپ از ۲ قطعه (لوب) تشکیل شده‌است. نایژک‌ها در ریه‌ها به حفره‌های هوایی کوچکی به نام آلوئول ختم می‌شوند. آلوئول‌ها دارای مویرگ‌های فراوانی هستند و تعویض اکسیژن هوا با دی اکسید کربن خون داخل این حفره‌ها انجام می‌شود.
پرده جنب : پرده‌ای دو لایه به نام پرده جنب هر ریه را به طور جداگانه از بیرون می‌پوشاند. بین این دو لایه مقداری مایع وجود دارد که باعث لغزندگی و نرم شدن حرکات می‌شود.
ریه‌ها ساختمان ارتجاعی دارند و تمایل دارند تا مثل بادکنکی بدون هوا روی خود بخوابند ولی فشار منفی که بین دو پرده جنب وجود دارد باعث باز نگه داشتن ریه‌ها می‌شود.


تنفس فرايندي است كه از طريق آن،‌ بدن اكسيژن كسب مي كند (براي توليد انرژي) و دي اكسيد كربن (محصول دفعي اصلي) را دفع مي كند. هوا از طريق بيني يا دهان وارد شده، از طريق ناي (لوله هوا) به طرف برونش ها (راه هاي هوايي تحتاني) و برونشيول ها (راه هاي هوايي كوچكتر) در ريه ها مي رود. برونشيول ها به كيسه هايي به نام آلوئول ختم مي شوند كه در اطراف آنها رگ هاي خوني قرار دارد. اينجا اكسيژن وارد خون و دي اكسيد كربن وارد ريه ها مي شود تا به خارج دميده شود. تنفس توسط ديافراگم (يك عضله) و عضلات بين دنده اي انجام مي شود. دستگاه تنفسي شامل حلق (گلو)، حنجره و اپي گلوت نيز هست. لوزه ها و آدنوئيدهـاي واقع در حـلق به مبارزه با عفونت ها كمـك مي كنند. حنجره، حاوي طناب هاي صوتي است كه براي توليد صدا به لرزش در مي آيند. اپي گلوت در طول بلع، ناي را مي بندد تا غذا وارد ريه ها نشود





http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/img/daneshnameh_up/1/14/respirationsystem1.JPG




چگونگی تنفس

تنفس در آدمی شامل دو مرحله
دم و بازدماست. در مرحله دم هوا وارد ششها و در هنگام بازدم از آن خارج می‌شود. در انجام دم و بازدم پرده جنب نقش مهمی دارد. فشار فضای میان دو لایه پرده جنب همیشه کمتر از
فشار اتمسفراست و به همین دلیل ششها حتی در حالت بازدم ارادی نیز کاملا بسته نمی‌شوند. قبل از شروع دم کلیه ماهیچه‌های تنفس در حال استراحت هستند و دیافراگم به صورت یک گنبد است و
دنده‌هادر پایین‌ترین وضعیت خود قرار دارند و فشار فضای جنب کمتر از فشار اتمسفر و ششها در حالت نیمه باز هستند. هنگامی که فرمان عصبی دم توسط
مراکز تنفسیدر
مغزصادر می‌شود اعصاب حرکتی ماهیچه‌های بین دنده‌ای خارجی و دیافراگم را منقبض می‌کنند.

انقباض ماهیچه‌های بین دنده‌ای خارجی موجب حرکت دنده‌ها به بالا و طرفین می‌شود. انقباض دیافراگم موجب افزایش حجم قفسه سینه می‌شود. این افزایش حجم باعث کاهش فشار مایع جنب و باز شدن کیسه‌ها می‌شوند و هوا را به درون خود می‌کشانند. بنابراین عامل اصلی باز شدن کیسه‌های هوایی و ورود هوا به ششها پرده جنب است. اگر پرده جنب پاره شود شش کاملا جمع شده و از کار می‌افتد. در پایان دم ماهیچه‌ای ویژه دم استراحت می‌کنند. خاصیت ارتجاعی ششها و وزن قفسه سینه موجب می‌شود که ششها به حالت اولیه خود برگردند. برگشت ششها باعث افزایش فشار هوای درون شش نسبت به اتمسفر و در نتیجه بیرون راندن هوا می‌شود بازدم را بطور فعال نیز می‌توان انجام داد.
تنظیم حرکات دم و بازدم

نورونهای بصل‌النخاعدارای فعالیت خودکار و متناسب هستند. در بصل‌النخاع علاوه بر نورونهای مرکز دم ، نورونهای دیگری وجود دارد که تحریک آنها ماهیچه‌های بازدم را فعال می‌کند. اما در تنفس عادی پس از توقف فعالیت مرکز عصبی دم ، انقباض ماهیچه‌های تنفسی پایان می‌یابد و بازدم به صورت غیر فعال و به علت خاصیت ارتجاعی ششها صورت می‌گیرد. همچنین مراکز ارادی تنفس در
قشر مخوجود دارد. گازهای تنفسی نیز در میزان فعالیت تنفس نقش دارند. عامل این تنظیم مقدار
اکسیژنو بویژه
دی‌اکسید کربنموجود در
خوناست. توازن این دو گاز در خون باید حفظ شود.
انتقال و تبادل گازهای تنفسی

هنگامی که بک مولکول اکسیژن هوا وارد دستگاه تنفس می‌شود تا زمانی که به درون یکی از سلولهای بدن برسد باید مراحل زیر طی شود.



انتقال از هوا به شش
انتقال از شش به خون (تبادل)
انتقال در خون
انتقال از خون به بافتها (تبادل).


عکس این حالات در مورد دی‌اکسید کربن صادق است.


تهویه

در فیزیولوژی تنفس، تهویه(یا نرخ تهویه) روندی است که در آن هوا وارد یا خارج ششها می‌شود. این تعریف را بصورت زیر دسته‌بندی می‌توان کرد:


سنجش
معادله
تعریف


تهویه آنی(دقیقه‌ای)
حجم کِشندی X تعداد نفس‌گیری
حجم کلی هوای وارد شونده به شششها در دقیقه.


تهویه آلوئولی
(حجم کِشندی – حجم فضای مرده) X تعداد نفس‌گیری
حجم هوایی که در واحد زمانی به آلوئول‌ها می‌رسد.


تهویه فضای مرده
فضای مرده * تعداد نفس‌گیری
حجم هوایی که در واحد زمان و بین هر تنفس در فضای مرده دستگاه تنفسی(حلق٬ نای٬ نای‌چه و غیره) جابجا می‌شود و نقشی در تهویه سلولی ندارد.



کنترل


تهویه یا ونتیلاسیون زیر کنترل بخش خودکار دستگاه عصبی شامل ساقه مغز٬ پیاز مغز و پل مغز انجام می‌پذیرد. این بخش‌های مغز با همکاری و هماهنگی مرکز کنترل تنفس را پدید آورده و دستورهای لازم را به ماهیچه‌های درگیر تنفس می‌فرستند. زیربخش‌های مرکز کنترل به دو بخش خلفی(دورسال) و بطنی تقسیم می‌شوند و در دوران کودکی بسیار حساس می‌باشند بطوریکه در صورت تکان یا ضربه شدید به کودک این زیربخش‌ها صدمه دیده و حتی خطر مرگ را بدنبال دارند.

[setayesh shb]

بیماری تنفسی که عموما در ارتباط با بیماری ریوی است شامل گروهی از بیماری‌ها هستند که از طریق درگیر کردن بخش یا قسمت‌هایی از دستگاه تنفس باعث اختلال در عملکرد ریه‌هامی‌گردند. گاهی بیماری تنفسی در نتیجه آسیب به پرده جنب(پلورا)، حفره پلورال یا ماهیچه‌ها و اعصاب تنفسی ایجاد می‌شود. ریه‌ها مهمترین قسمت دستگاه تنفسی هستند که در عمل تبادل گازهای تنفسی جهت تامین اکسیژن بافت‌های مختلف بدن و دفع دی اکسید کربن نقش دارند. نایژه‌ها، نایژک‌ها و آلوئول‌ها از اجزای مهم هر کدام از ریه‌ها به‌شمار می‌آیند که در یک بیماری تنفسی ممکن است درگیر شوند. گاهی ضایعه در بافت ریه یا عروق خونی آن ایجاد می‌گردد. بیماری‌های ریوی در هر سال بسیاری از افراد جامعه را مبتلا می‌کنند که باعث کاهش سطح عملکرد فرد در فعالیت‌های روزمره می‌گردند. بیماری‌های دستگاه تنفسی در انگلستان شایع ترین عامل مراجعه به پزشکان عمومی است.[۱] میزان اختلال در عملکرد تنفس در یک بیماری ریوی به نوع بیماری و وسعت آسیب وارده بستگی دارد. بیماری‌های ریوی یکی از عوامل مهم مرگ و میر افراد در سراسر جهان است.
انواع بیماری ریوی

یک بیماری ریوی ممکن است باعث درگیری مجاری تنفسی، بافت ریه یا عروق خونی گردد. معمولا ترکیبی از این اختلالات در بسیاری از بیماری‌ها ی تنفسی دیده می‌شوند. به طور کلی می‌توان بیماری‌های تنفسی را به گروه‌های زیر تقسیم بندی کرد:


بیماری‌های انسدادی ریوی
بیماری‌های محدود کننده ریوی
بیماری‌های عروقی ریوی
بیماری‌های دیگر

بیماری‌های انسدادی ریوی

بیماری‌های انسدادی ریه در ارتباط با انسداد مجاری هوایی نایژه‌ها، نایژک‌ها، مجاری آلوئولی و آلوئول‌ها هستند. این گروه از بیماری‌ها با کاهش سرعت جریان بازدمی مشخص می‌شوند. در بیماری‌های انسدادی ریوی وضعیتی ایجاد می‌شود که باعث مقاومت به عبور جریان هوا می‌گردد. عواملی که ممکن است باعث مقاومت به عبور جریان هوا در یک بیماری انسدادی ریه گردند عبارتنداز:


التهاب مزمن
اسپاسم برونش‌ها (برونکواسپاسم)
فیبروز شدن که غیر قابل برگشت است
عدم برگشت پذیری راه‌های هوایی و آلوئول‌ها به علت آسیب


بیماری‌های انسدادی ریوی شامل موارد زیر است:


برونشیت مزمن
آمفیزم
آسم
بیماری انسدادی مزمن ریوی (COPD) که شامل بیماری‌های برونشیت مزمن، آمفیزم و بیماری مجاری هوایی کوچک است.
فیبروز سیستیک
برونشکتازی

از میان بیماری‌های انسدادی ریوی، بیماری‌های انسدادی مزمن ریوی (COPD) و آسم شیوع بیشتری دارند.

بیماری‌های محدود کننده ریوی

بیماری‌های محدود کننده ریه در ارتباط با کاهش ظرفیت ریه‌ها است که باعث کاهش حجم ریه‌ها می‌گردند. در شرایط فیزیولوژیکی، بیماری‌های محدود کننده ریوی از طریق کاهش ظرفیت کل ریوی (TLC)، ظرفیت حیاتی (VC) یا حجم استراحت ریوی (ظرفیت باقیمانده عملکردی یا FRC) مشخص می‌گردند. عواملی که در ایجاد این گروه از بیماری‌ها نقش دارند مربوط به بیماری‌های موثر بر بافت ریه، پلورا (پرده جنب)، دیواره قفسه سینه یا اختلالات دستگاه عصبی-ماهیچه‌ای است.
بیماری‌ها و اختلالات محدود کننده ریوی عبارتنداز:


بیماری‌های ارتشاحی منتشر ریوی
بیماری‌ها و اختلالات دیواره قفسه سینه
بیماری‌ها و اختلالات دستگاه عصبی-ماهیچه‌ای
پنومونی
سندرم زجر تنفسی حاد (ARDS)
فیبروز آلوئولیت

بیماری‌های ارتشاحی منتشر ریوی

بیماری‌های ارتشاحی منتشر ریه بنام بیماری‌های بینابینی ریه (ILD) نیز نامیده می‌شوند. عامل آسیب به ریه‌ها در این گروه از بیماری‌ها ممکن است از طریق سمیت مستقیم و با ایجاد پاسخ التهابی یا به واسطه واکنش‌های ایمونولوژیک ایجاد گردد. در یک بیماری ارتشاحی منشر ریه با ورود سلول‌های التهابی به داخل بافت بینابینی ریه، فضای دور عروقی و فضای آلوئولار همراه است که باعث ایجاد آلوئولیت یا واسکولیت می‌گردد و در صورت کامل شدن و تداوم این روند،فیبروز ریوی اتفاق می‌افتد. در برخی موارد عامل بیماری مشخص است ولی در بیشتر موارد ناشناخته می‌ماند و فقط پاسخ آن قابل مشاهده‌است. تشعشعات خارجی و برخی از داروها نیز ممکن است سبب بیماری ارتشاحی منتشر ریوی گردند.
بیماری‌های ارتشاحی منتشر ریه شامل موارد زیر هستند:


پنوموکونیوزها (Pneumoconioses) که گروهی از بیماری‌های ریوی ناشی از استنشاق غبارهای معدنی هستند (مانند آزبست، سیلیس و فلزاتی چون آهن و بریلیوم)
پنومونیت بیش‌حساسیتی (Hypersensitivity pneumonitis) یا آلوئولیت آلرژیک بیرونی (اکسترینسیک)
بیماری‌های کلاژن عروقی (مانند بیماری‌های آرتریت روماتوئید، اسکلرودرمی و پلی‌میوزیت)
واسکولیت ریوی
ارتشاح ریوی همراه با ائوزینوفیلی (PIE) (مانند سندرم لوفلر، PIE در آسم و پنومونی ائوزینوفیلیک مزمن)
سارکوئیدوز
بیماری‌های خونریزی دهنده ریوی (مانند سندرم گودپاسچر)
فیبروز ایدیوپاتیک ریوی
بیماری‌های متفرقه (مانند هیستوسیتوز X ریوی و اختلالات ارتشاحی لنفوسیتیک)

بیماری‌ها و اختلالات دیواره قفسه سینه



پلورزی (التهاب پلورا یا پرده جنب)
افیوژن پلورا (تجمع مایع در حفره پلورال)
پنوموتوراکس (وجود هوا در فضای پلورا)
کایفو-اسکولیوز
مشکلات قفسه سینه به علت ضریه یا بیماری (مثلا بیماری اسپوندیلیت آنکیلوزان)

بیماری‌ها و اختلالات دستگاه عصبی-ماهیچه‌ای



میوپاتی‌ها (مانند دیستروفی ماهیچه‌ای)
نوروپاتی محیطی (مانند سندرم گیلن باره و بیماری شارکو ماری توث)
ضایعات تماس عصبی-ماهیچه‌ای (مانند میاستنی گراویس)
آسیب طناب نخاعی (همانند قطع عرضی طناب نخاعی)
بیماری‌های نورون حرکتی (همانند ALS)
ضایعه عصب فرنیک که منجر به فلج دیافراگم می‌گردد.
بیماری‌های سلول‌های شاخ قدامی نخاع (مانند پولیومیلیت)
بیماری‌های تحلیل برنده دستگاه عصبی (همانند ام اس و بیماری پارکینسون)

بیماری‌های رگی ریوی

بیماری‌های عروقی ریوی، رگ‌های خونی ریه را درگیر می‌کنند که ممکن است از طریق التهاب، لخته خونی یا اسکار ایجاد شوند. این بیماری‌ها، تبادل گازهای تنفسی را مختل می‌کنند (دریافت اکسیژن و دفع دی اکسید کربن).بیماری‌های عروقی ریوی ممکن است باعث تغییرات قابل توجهی در عملکرد قلب گردند.
بیماری‌های عروقی ریه عبارتنداز:


هیپرتانسیون ریوی
آمبولی ریوی
آنوریسم شریان ریوی


سایر بیماری‌های ریوی شامل موارد زیر است:


تومورهای ریه
آبسه ریوی
سل ریوی

​http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%A8%DB%8C%D9%85%D8%A7%D8%B1%DB%8C_%D8%AA%D9%86% D9%81%D8%B3%DB%8C