ریپورتر
4th August 2009, 09:09 AM
http://gallery.military.ir/albums/userpics/800px-Type_209-1200_Istanbu.jpg
هدف از این مقاله بررسی زیردریایی‌های گونه‌ی Type 209 است اما با این وجود به علت فراگیر بودن استفاده از زیردریایی ذکرشده در کشورهای مختلف زیردریایی‌های برزیلی را به طور اخص بررسی خواهیم کرد.
اولین زیردریایی کلاس Tupi در Kiel آلمان و توسط شرکت Howaldtswerke-Deutsche Werft ساخته‌شد و در سال 1989 رسما وارد خدمت نیروی دریایی برزیل شد. پس از آن تعداد 4 فروند دیگر در حوضچه‌ی تسلیحاتی Arsenal de Marinha واقع در Rio de Janeiro ساخته‌شد. Tamoio S31، Timbira S32، Tapajo S33 زیردریایی‌های بعدی بودند که به ترتیب در سال‌های 1994، 1996و 1999 وارد خدمت شدند.
گونه‌ی بهبودیافته‌ی زیردریایی‌های این کلاس شامل دو فروند یعنی Tikuna S34 و Tapuia می‌شود. اما بودجه‌بندی دولت برزیل باعث شد وزارت دفاع این کشور مجبور به لغو پروژه‌ی Tapuia شد. و ساخت زیردریایی‌های این کلاس پس از پروژه‌ی Tikuna متوقف شد.
Tikuna سرانجام در مارس 2005 به آب انداخته شد و دسامبر همان سال وارد خدمت شد.
طراحی و توسعه
حوالی سال 1990 نیروی دریایی بسیاری از کشورها در صدد جایگزینی زیردریایی‌های قدیمی خود برآمدند. در این زمان تعداد محدودی طرح صادراتی غربی برآمده از کوره‌ی داغ جنگ سرد وجود داشت که گونه‌ی صادراتی آنها بزرگ و گران بودند. تعداد دیگری طرح نیز وجود داشتند که تنها به صورت خاص در انحصار چند کشور بودند که از جمله‌ی آنها می‌توان به Daphne فرانسوی، Oberon بریتانیایی و Foxtrot روسی اشاره کرد. در این اوضاع نابسامان طرح آلمانی Type 209 معادلات را بر هم زد؛ چرا که قیمت این زیردریایی بسیار مقرون به صرفه بود. هرچند این زیردریایی در نیروی دریایی آلمان به کار گرفته نشد اما تقریبا 60 فروند از آن ساخته شد و در نیروی دریایی 13 کشور جهان به کارگرفته‌شد.
Type 209 توسط شرکت Ingenieur Kontor Lübeck طراحی شده است و در طراحی آن تا حد زیادی از گونه‌ی قبلی زیردریایی‌های آلمانی یعنی Type 206 اقتباس شده است. طرح بدنه دوجداره و به گونه‌ای است که افسر فرمانده را قادر می‌سازد زمانی که در محل پریسکوپ قرار دارد بتواند از قسمت نوک تا انتهای زیردریایی را در دید داشته‌باشد. تعداد 4 دسته سلول 120 تایی باتری در جلو و عقب قسمت فرماندهی قرار دارد که حدود 25٪ تناژ زیردریایی حاصل از این باتری‌هاست. دو مخزن تعادلی اصلی در عقب و جلوی زیردریایی قرار دارند که امکان غوص و صعود زیردریایی را فراهم می‌آورند. نیروی رانشی زیردریایی توسط چهار موتور دیزلی و چهار مولد برق تامین می‌شود. در ضمن یک موتور الکتریکی AEG نیز وجود دارد که مستقیما به پروانه‌ی چهار یا هفت باله‌ای وصل است.
http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_type_209_1400_mod_san.jpg
لینک تصویر (http://gallery.military.ir/albums/userpics/type_209_1400_mod_san.jpg)
تسلیحات
با توجه به بکارگیری زیردریایی در کشورهای مختلف می‌توان انواع متفاوتی از تسلیحات را مشاهده کرد. زیردریایی‌های مورد استفاده‌ی یونان، ترکیه و کره‌ی جنوبی علاوه بر اژدر قادر به شلیک موشک‌های هارپون نیز می‌باشند. زیردریایی‌های کره علاوه بر این قادر به حمل 28 مین هستند ولی زیردریایی‌های هند تعداد 24 مین را حمل می‌کنند.
زیردریایی‌های Tupi و Tikuna دارای هشت مقر شلیک اژدر می‌باشند و این مقرها مجهز به سیستم تخیله‌ی swim-out هستند. زیردریایی‌های این کلاس تعداد 16 اژدر حمل می‌کنند. موسسه‌ی تحقیقاتی نیروی دریایی برزیل گونه‌ای از اژدر را جهت استفاده در زیردریایی‌ها طراحی کرده که دارای برد 18 کیلومتر بوده و سرعتی معادل 45 گره (معادل 83 کیلومتر بر ساعت) دارد.
زیردریایی‌های این کلاس همچنین قادر به شلیک اژدرهای mk24 Tigerfish mod 1 یا mod 27 هستند. این اژدر دارای جست‌جوگر صوتی در دماغه‌ی خود است و به گونه‌ی هدایت-سیمی (ارسال و دریافت داده از مبدا) هدایت می‌شود. داده‌ها توسط اژدر از زیردریایی دانلود شده و به کامپیوتر آن انتقال داده‌می‌شوند. این اژدر مجهز به سرجنگی 134 کیلوگرمی PBXN 105 است.
زمانی که اژدر به هدف رسید فیوز مغناطیسی و ضربه‌ای آن عمل می‌کنند و باعث انفجار سر جنگی می‌شوند. سرعت اژدر در حالت غیر فعال 25 گره (46.3 کیلومتربرساعت) بوده و در حالت جست‌وجوی فعال به 35 تا 50 گره (64.8 تا 92.6 کیلومتربرساعت) می‌رسد. برد اژدر Tigerfish 14 تا 45 کیلومتر میباشد.
سامانه کنترل آتش زیردریایی از گونه‌ی BAE Systems KAFS-A 10 است.
در ژانویه‌ی سال 2008 سامانه‌ی کنترل آتش و حسگرهای جدیدی از توسط شرکت سامانه‌های دریاییLockheed Martin بر روی زیردریایی‌های کلاس Tupi و Tikuna نصب شد. این سامانه‌ی جدید امکان شلیک اژدرهای پیشرفته‌ی آمریکایی mk48 mod 6 را فراهم می‌آورد.
اژدر Tigerfish
http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_Tigerfish_torpedo.jpg
اژدر آمریکایی mk48
http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_WTUS_PostWWII_mk48_Keyport_pic.jpg
تجهیزات اقدام متقابل
رادار پیش‌اخطار نصب شده بر روی زیردریایی‌های کلاس Tupi و Tikuna رادار فرانسوی DR-4000 ساخته‌ی شرکت Thales (Thomson-CSF سابق) است. سامانه‌ی الکترونیکی DR-4000 مدولار بوده و باندهای C تا J را پشتیبانی می‌کند.
حسگرها
زیردریایی‌ها دارای دو پریسکوپ mod 76 ساخته‌ی شرکت Kollmorgen هستند. رادار ناوبری، رادار فرانسوی Calypso III ساخته‌ی Thales است که باند کارکرد آن I است.
سونار نصب شده در بدنه‌ی زیردریایی CSU-83/1 ساخته‌شده توسط شرکت Atlas Elektronik است. سونار "جست‌وجو و حمله‌ی" زیردریایی در بسامد متوسط عمل می‌کند و دارای دو حالت فعال و غیرفعال میباشد. هیدروفون آرایه‌ای (وسیله‌ی شند صدا در زیر آب) نصب شده در دماغه‌ی زیردریایی غیرفعال بوده و دارای پوشش 360 درجه‌ای است.
http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_tupi2.jpg
پیشران
زیردریایی‌های کلاس Tupi دارای چهار موتور دیزلی 12V 493 AZ80 GAA31L ساخته‌ی MTU، چهار مبدل برق 1.8 مگاواتی و یک موتور الکتریکی 3.4 مگاواتی هستند. سیستم پیشران زیردریایی قادر است سرعت زیردریایی را به 10 گره (18.2 کیلومتر بر ساعت) در حالت شناور و 24 گره ( 44.4 کیلومتر بر ساعت) در حالت غوطه‌ور برسانند.
اما در سیستم پیشران Tikuna تغییرای داده شده و برد آن حدود 30٪ افزایش یافته و به 11000 مایل دریایی (20372 کیلومتر) رسیده‌است. که از جمله‌ی آن می‌توان به استفاده از باتریهای با ظرفیت بالای ساخته‌ی شرکت Varta و نیز موتور دیزلی قویتر اشاره کرد.
لیست کشورهای متصدی
آرژانتین 2 فروند، برزیل 5 فروند، شیلی 2 فروند، کلمبیا 2 فروند، اکوادور 2 فروند، یونان 8 فروند، هند 4 فروند، اندونزی 2 فروند، کره 9 فروند، پرو 6 فروند، آفریقای جنوبی 3 فروند، ترکیه 14 فروند، ونزوئلا 2 فروند.
خصوصیات
ویژگی‌های خاصی که به آنها اشاره می‌شود مربوط به گونه‌ی بهبود‌یافته یعنی Tikuna است.
ورود به خدمت: از سال 1971 تا حال حاضر
برنامه ساخت: 64 فروند
ساخته‌شده: 61 فروند
لغو ساخت: 3 فروند
فعال: 60 فروند
خارج از سرویس: 1 فروند
گونه: Type 209/1500
تناژ جابجایی: غوطه‌ور 2425 تن، شناور 1850 تن
طول: 67 متر
عرض: 8 متر
ارتفاع: 5.5 متر
سرعت: غوطه‌ور 10 گره، شناور 24 گره
برد عملیاتی: شناور 11000 مایل دریایی، غوطه‌ور 8000 مایل دریایی
خدمه: 40 نفر
تسلیحات:
8 مقر اژدر 533 میلیمتری
دارای قابلیت حمل مین
رادارها:
کنترل تسلیحات KAFS-A 10
پیش اخطار DR-4000
حسگرها:
دو پریسکوپ Kollmorgen Mod 76
رادار ناوبری باند I گونه‌ی Calypso III
سونار نصب شده در بدنه CSU-83/1
پیشران:
4 موتور دیزلی MTU 12V 396 با قدرت 2.76MW
4 مولد متناوب Siemens 1.8MW
یک موتور Siemens 3.4MW
یک محور شفت متصل به پروانه‌ی 7 باله‌ای
تصاویر منتخب
http://gallery.military.ir/albums/userpics/800px-ROKS_Lee_Sunsin_%28SS_0.jpg
http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_800px-CS_Simpson_SS-21.jpg
http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_800px-Type_209-1400_Bosphor.jpg
http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_rokn209huge.jpg
http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_S31ARASalta.jpg
منابع:
http:// www.naval-technology.com/projects/tupi (http://www.naval-technology.com/projects/tupi)
http://en.wikipedia.org/wiki/Type_209_submarine (http://en.wikipedia.org/wiki/Type_209_submarine)
منبع:سایت میلیتاری
هدف از این مقاله بررسی زیردریایی‌های گونه‌ی Type 209 است اما با این وجود به علت فراگیر بودن استفاده از زیردریایی ذکرشده در کشورهای مختلف زیردریایی‌های برزیلی را به طور اخص بررسی خواهیم کرد.
اولین زیردریایی کلاس Tupi در Kiel آلمان و توسط شرکت Howaldtswerke-Deutsche Werft ساخته‌شد و در سال 1989 رسما وارد خدمت نیروی دریایی برزیل شد. پس از آن تعداد 4 فروند دیگر در حوضچه‌ی تسلیحاتی Arsenal de Marinha واقع در Rio de Janeiro ساخته‌شد. Tamoio S31، Timbira S32، Tapajo S33 زیردریایی‌های بعدی بودند که به ترتیب در سال‌های 1994، 1996و 1999 وارد خدمت شدند.
گونه‌ی بهبودیافته‌ی زیردریایی‌های این کلاس شامل دو فروند یعنی Tikuna S34 و Tapuia می‌شود. اما بودجه‌بندی دولت برزیل باعث شد وزارت دفاع این کشور مجبور به لغو پروژه‌ی Tapuia شد. و ساخت زیردریایی‌های این کلاس پس از پروژه‌ی Tikuna متوقف شد.
Tikuna سرانجام در مارس 2005 به آب انداخته شد و دسامبر همان سال وارد خدمت شد.
طراحی و توسعه
حوالی سال 1990 نیروی دریایی بسیاری از کشورها در صدد جایگزینی زیردریایی‌های قدیمی خود برآمدند. در این زمان تعداد محدودی طرح صادراتی غربی برآمده از کوره‌ی داغ جنگ سرد وجود داشت که گونه‌ی صادراتی آنها بزرگ و گران بودند. تعداد دیگری طرح نیز وجود داشتند که تنها به صورت خاص در انحصار چند کشور بودند که از جمله‌ی آنها می‌توان به Daphne فرانسوی، Oberon بریتانیایی و Foxtrot روسی اشاره کرد. در این اوضاع نابسامان طرح آلمانی Type 209 معادلات را بر هم زد؛ چرا که قیمت این زیردریایی بسیار مقرون به صرفه بود. هرچند این زیردریایی در نیروی دریایی آلمان به کار گرفته نشد اما تقریبا 60 فروند از آن ساخته شد و در نیروی دریایی 13 کشور جهان به کارگرفته‌شد.
Type 209 توسط شرکت Ingenieur Kontor Lübeck طراحی شده است و در طراحی آن تا حد زیادی از گونه‌ی قبلی زیردریایی‌های آلمانی یعنی Type 206 اقتباس شده است. طرح بدنه دوجداره و به گونه‌ای است که افسر فرمانده را قادر می‌سازد زمانی که در محل پریسکوپ قرار دارد بتواند از قسمت نوک تا انتهای زیردریایی را در دید داشته‌باشد. تعداد 4 دسته سلول 120 تایی باتری در جلو و عقب قسمت فرماندهی قرار دارد که حدود 25٪ تناژ زیردریایی حاصل از این باتری‌هاست. دو مخزن تعادلی اصلی در عقب و جلوی زیردریایی قرار دارند که امکان غوص و صعود زیردریایی را فراهم می‌آورند. نیروی رانشی زیردریایی توسط چهار موتور دیزلی و چهار مولد برق تامین می‌شود. در ضمن یک موتور الکتریکی AEG نیز وجود دارد که مستقیما به پروانه‌ی چهار یا هفت باله‌ای وصل است.
http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_type_209_1400_mod_san.jpg
لینک تصویر (http://gallery.military.ir/albums/userpics/type_209_1400_mod_san.jpg)
تسلیحات
با توجه به بکارگیری زیردریایی در کشورهای مختلف می‌توان انواع متفاوتی از تسلیحات را مشاهده کرد. زیردریایی‌های مورد استفاده‌ی یونان، ترکیه و کره‌ی جنوبی علاوه بر اژدر قادر به شلیک موشک‌های هارپون نیز می‌باشند. زیردریایی‌های کره علاوه بر این قادر به حمل 28 مین هستند ولی زیردریایی‌های هند تعداد 24 مین را حمل می‌کنند.
زیردریایی‌های Tupi و Tikuna دارای هشت مقر شلیک اژدر می‌باشند و این مقرها مجهز به سیستم تخیله‌ی swim-out هستند. زیردریایی‌های این کلاس تعداد 16 اژدر حمل می‌کنند. موسسه‌ی تحقیقاتی نیروی دریایی برزیل گونه‌ای از اژدر را جهت استفاده در زیردریایی‌ها طراحی کرده که دارای برد 18 کیلومتر بوده و سرعتی معادل 45 گره (معادل 83 کیلومتر بر ساعت) دارد.
زیردریایی‌های این کلاس همچنین قادر به شلیک اژدرهای mk24 Tigerfish mod 1 یا mod 27 هستند. این اژدر دارای جست‌جوگر صوتی در دماغه‌ی خود است و به گونه‌ی هدایت-سیمی (ارسال و دریافت داده از مبدا) هدایت می‌شود. داده‌ها توسط اژدر از زیردریایی دانلود شده و به کامپیوتر آن انتقال داده‌می‌شوند. این اژدر مجهز به سرجنگی 134 کیلوگرمی PBXN 105 است.
زمانی که اژدر به هدف رسید فیوز مغناطیسی و ضربه‌ای آن عمل می‌کنند و باعث انفجار سر جنگی می‌شوند. سرعت اژدر در حالت غیر فعال 25 گره (46.3 کیلومتربرساعت) بوده و در حالت جست‌وجوی فعال به 35 تا 50 گره (64.8 تا 92.6 کیلومتربرساعت) می‌رسد. برد اژدر Tigerfish 14 تا 45 کیلومتر میباشد.
سامانه کنترل آتش زیردریایی از گونه‌ی BAE Systems KAFS-A 10 است.
در ژانویه‌ی سال 2008 سامانه‌ی کنترل آتش و حسگرهای جدیدی از توسط شرکت سامانه‌های دریاییLockheed Martin بر روی زیردریایی‌های کلاس Tupi و Tikuna نصب شد. این سامانه‌ی جدید امکان شلیک اژدرهای پیشرفته‌ی آمریکایی mk48 mod 6 را فراهم می‌آورد.
اژدر Tigerfish
http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_Tigerfish_torpedo.jpg
اژدر آمریکایی mk48
http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_WTUS_PostWWII_mk48_Keyport_pic.jpg
تجهیزات اقدام متقابل
رادار پیش‌اخطار نصب شده بر روی زیردریایی‌های کلاس Tupi و Tikuna رادار فرانسوی DR-4000 ساخته‌ی شرکت Thales (Thomson-CSF سابق) است. سامانه‌ی الکترونیکی DR-4000 مدولار بوده و باندهای C تا J را پشتیبانی می‌کند.
حسگرها
زیردریایی‌ها دارای دو پریسکوپ mod 76 ساخته‌ی شرکت Kollmorgen هستند. رادار ناوبری، رادار فرانسوی Calypso III ساخته‌ی Thales است که باند کارکرد آن I است.
سونار نصب شده در بدنه‌ی زیردریایی CSU-83/1 ساخته‌شده توسط شرکت Atlas Elektronik است. سونار "جست‌وجو و حمله‌ی" زیردریایی در بسامد متوسط عمل می‌کند و دارای دو حالت فعال و غیرفعال میباشد. هیدروفون آرایه‌ای (وسیله‌ی شند صدا در زیر آب) نصب شده در دماغه‌ی زیردریایی غیرفعال بوده و دارای پوشش 360 درجه‌ای است.
http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_tupi2.jpg
پیشران
زیردریایی‌های کلاس Tupi دارای چهار موتور دیزلی 12V 493 AZ80 GAA31L ساخته‌ی MTU، چهار مبدل برق 1.8 مگاواتی و یک موتور الکتریکی 3.4 مگاواتی هستند. سیستم پیشران زیردریایی قادر است سرعت زیردریایی را به 10 گره (18.2 کیلومتر بر ساعت) در حالت شناور و 24 گره ( 44.4 کیلومتر بر ساعت) در حالت غوطه‌ور برسانند.
اما در سیستم پیشران Tikuna تغییرای داده شده و برد آن حدود 30٪ افزایش یافته و به 11000 مایل دریایی (20372 کیلومتر) رسیده‌است. که از جمله‌ی آن می‌توان به استفاده از باتریهای با ظرفیت بالای ساخته‌ی شرکت Varta و نیز موتور دیزلی قویتر اشاره کرد.
لیست کشورهای متصدی
آرژانتین 2 فروند، برزیل 5 فروند، شیلی 2 فروند، کلمبیا 2 فروند، اکوادور 2 فروند، یونان 8 فروند، هند 4 فروند، اندونزی 2 فروند، کره 9 فروند، پرو 6 فروند، آفریقای جنوبی 3 فروند، ترکیه 14 فروند، ونزوئلا 2 فروند.
خصوصیات
ویژگی‌های خاصی که به آنها اشاره می‌شود مربوط به گونه‌ی بهبود‌یافته یعنی Tikuna است.
ورود به خدمت: از سال 1971 تا حال حاضر
برنامه ساخت: 64 فروند
ساخته‌شده: 61 فروند
لغو ساخت: 3 فروند
فعال: 60 فروند
خارج از سرویس: 1 فروند
گونه: Type 209/1500
تناژ جابجایی: غوطه‌ور 2425 تن، شناور 1850 تن
طول: 67 متر
عرض: 8 متر
ارتفاع: 5.5 متر
سرعت: غوطه‌ور 10 گره، شناور 24 گره
برد عملیاتی: شناور 11000 مایل دریایی، غوطه‌ور 8000 مایل دریایی
خدمه: 40 نفر
تسلیحات:
8 مقر اژدر 533 میلیمتری
دارای قابلیت حمل مین
رادارها:
کنترل تسلیحات KAFS-A 10
پیش اخطار DR-4000
حسگرها:
دو پریسکوپ Kollmorgen Mod 76
رادار ناوبری باند I گونه‌ی Calypso III
سونار نصب شده در بدنه CSU-83/1
پیشران:
4 موتور دیزلی MTU 12V 396 با قدرت 2.76MW
4 مولد متناوب Siemens 1.8MW
یک موتور Siemens 3.4MW
یک محور شفت متصل به پروانه‌ی 7 باله‌ای
تصاویر منتخب
http://gallery.military.ir/albums/userpics/800px-ROKS_Lee_Sunsin_%28SS_0.jpg
http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_800px-CS_Simpson_SS-21.jpg
http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_800px-Type_209-1400_Bosphor.jpg
http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_rokn209huge.jpg
http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_S31ARASalta.jpg
منابع:
http:// www.naval-technology.com/projects/tupi (http://www.naval-technology.com/projects/tupi)
http://en.wikipedia.org/wiki/Type_209_submarine (http://en.wikipedia.org/wiki/Type_209_submarine)
منبع:سایت میلیتاری