ریپورتر
3rd August 2009, 11:13 AM
پروژه 1.44/1.42 ميکويان نمونه اوليه جنگنده برتری هوايی نسل پنجم نيروی هوايی روسيه است.
جدا از انواع مطرح شده، اين هواپيما با نام MiG-MFI و بطور غير رسمی MiG-35 و حتی MiG-39 نيز شناخته می شود.
ناتو نيز نام "Flat pack" را برای آن برگزيده است. در واقع ارتباط بين 1.44 و 1.42 هنوز هم مبهم مانده است که در اين مقاله برای راحتی از 1.44 استفاده می شود.
1.44 بعنوان ورود دفتر طراحی ميکويان- گورويچ به برنامه طراحی جنگنده خط مقدم روسيه بود. کاری که در سال 1980 طرح ريزی شده و شبيه برنامه جنگنده تاکتيکی پيشرفته ايلات متحده بود.
در واقع 1.44 برای مقابله با YF-22 و کنار زدن آن از هر لحاظ طراحی شد. اين جنگنده که قابل مقايسه باYF-22 و يوروفايتر تايفون است دارای ويژگی های طراحی بسيار شبيه جنگنده های نسل پنجم غربی که شامل تغيير بردار رانش، پنهانکاری، حرکت کروز مافوق صوت و سيستمهای پيشرفته الکترونيکی می باشد، است.
نگاه به توسعه 1.44 نشان می دهد که اين پروژه بيشتر برای زمينه سازی و دسترسی به فناوريهای مورد نظر و طراحی های بعدی توسعه يافت تا اينکه يک جنگنده برتری هوايی باشد. طراحی ميگ 1.44/1.42 همواره در هاله ای از ابهام باقی مانده است. در سال 1997 دولت روسيه پروژه MFI را به خاطر هزينه های بالا ( 70 ميليون دلار به ازای هر فروند) لغو کرد. با اين حال توسعه پروژه با انجام آزمايشي پروازی در 29 فوريه سال 2000 و در ادامه با دو پرواز آزمايشی تاييد شده در سال 2001 ادامه يافت. با کنار گذاشتن پروژه MFI، پروژه ديگری تحت عنوان PAK FA ( مجتمع هوايی آينده برای نيرو های هوايی تاکتيکی) برای ساخت هواپيمايی با قابليت جنگنده YF-22 رپتور و قيمت و اندازه ای شبيه جنگنده ضربتی مشترک F-35 آغاز شد. در سال 2001 هند با روسيه توافق توسعه و ساخت برنامه PAK FA را با همکاری دو کشور حاصل نمود.
دو شرکت ميکويان- گرويچ (با نمونه به روز شده پروژه 1.44) و سوخوی طرحهای خود را به وزارت دفاع روسيه ارايه دادند که اين بار ميکويان موفق نبود و اين وزارت دفتر طراحی سوخوی را انتخاب نمود. طرح پيشنهادی سوخوی هواپيمای بال متمايل به جلو هم خانواده Su-47 (S-37) برکوت بود. شروع توليد اين طرح جاه طلبانه برای سال 2010 طرح ريزی شده است. اين درحالی است که ميگ و ياکولوف بعنوان پيمانکار ثانويه در نظر گرفته شده و ميگ 1.44 نيز بعنوان نمايشگر فناوری پروژه PAK FA مورد استفاده قرار می گيرد. موتور Al-41F میگ 1.44 نيز برای اين پروژه در نظر گرفته شده است. طراحی بالهای ميگ 1.44 بصورت دلتا بوده، خدمه يک نفر و دارای کانارد متحرک می باشد. طراحی ظاهری ميگ 1.44 بسيار شبيه جنگنده يوروفايتر تايفون است. اين هواپيما از دو موتور Al-41F ليولکا با پس سوز و سيستم تغيير بردار رانش هرکدام با قدرت 175 کيلو نيوتون نيرو می گيرد ( اين موتور همچنان در حال توسعه و تکميل است). ورودی موتور ها در يک جا و در زير بدنه هواپيما قرار گرفته است. میگ 1.44 35 تنی از نظر تئوری دارای حداکثر سرعت 2.4 ماخ بوده - که نسبت به جنگنده YF-22بيشتر است- و قادر به پرواز دراز مدت مافوق صوت است. ارابه فرود ميگ 1.44 شامل يک ارابه فرود دو چرخه در جلو و دو ارابه تک چرخ در پشت می باشد. اويونيک (الکترونيک) هواپيما مطابق با آخرين استاندارد های غرب مانند کابين شيشه ای، رادار پالس داپلر با آنتن آرايه ای مرحله ای هوايی می باشد. سيستم رادار با سيستم کنترل آتش مرتبط بوده که به هواپیما اجازه رهگيری 20 هدف و درگيری همزمان با 6 فروند از آنها را می دهد. البته ادعاهای در خصوص درگيری همزمان با 20 هدف نيز وجود دارد که غير واقعی به نظر می رسد همچنين اين سيستم عالی اجازه درگيری فراتر از ميدان دید (فامد) با هواپيماهايی مانند YF-22 را به ميگ 1.44 می دهد. کنترل و مانور پذريی آن نيز با دارا بودن کنترل با سيم، سيستم تغيير برداررنش و دو موتور قوی چیزی کمتر از F/A-22 نداشته و با آن برابر ارزیابی می شود. همچنین میگ 1.44 دارای گستره وسیعی از سلاحهای قابل حمل هوا به هوا مانند موشک R-77 و R-73 آرچر و هوا به زمین و یک توپ 30 میلیمتری است. می باشد در آخر انتظار می رود که در آینده جنبه های آزموده شده در میگ 1.44 و MiG-29SMT در یک طرح جدید جنگنده نسل پنج و نیم به کار گرفته شود. زیرا بی تردید روسیه با مرزهای طولانی خود به چنین جنگنده دوربرد و کارآمدی نیاز خواهد داشت.
مشخصات ميگ -1.44
شركت سازنده: ميكويان گروويچ
نوع كاربري:جنگنده چند منظوره
قيمت اوليه هر فروند:70 ميليون دلار
قواي محركه: 2 عددتوربوفن ليولكا مدل AL-41F با پس سوز و تراستي معادل 44100 پوند وقابليت تغيير بردار رانش
تعداد خدمه: 1 نفر
ابعاد: طول 19.68 متر، فاثله دو سر بال 16.68 متر، ارتفاع 5.51 متر
وزن خالي:16480 كيلوگرم
ماكزيمم وزن:344860 كيلوگرم
ماكزيمم سرعت:2.4 ماخ يا 2600 كيلومتر بر ساعت
ماكزيمم ارتفاع پروازي: 62155 فوت يا 18895 متر
ماكزيمم برد: 4000 كيلومتر
تسليحات: 1 قبضه توپ 30 مليمتري به همراه 6000 كيلوگرم تسليحات در 12 جايگاه
جدا از انواع مطرح شده، اين هواپيما با نام MiG-MFI و بطور غير رسمی MiG-35 و حتی MiG-39 نيز شناخته می شود.
ناتو نيز نام "Flat pack" را برای آن برگزيده است. در واقع ارتباط بين 1.44 و 1.42 هنوز هم مبهم مانده است که در اين مقاله برای راحتی از 1.44 استفاده می شود.
1.44 بعنوان ورود دفتر طراحی ميکويان- گورويچ به برنامه طراحی جنگنده خط مقدم روسيه بود. کاری که در سال 1980 طرح ريزی شده و شبيه برنامه جنگنده تاکتيکی پيشرفته ايلات متحده بود.
در واقع 1.44 برای مقابله با YF-22 و کنار زدن آن از هر لحاظ طراحی شد. اين جنگنده که قابل مقايسه باYF-22 و يوروفايتر تايفون است دارای ويژگی های طراحی بسيار شبيه جنگنده های نسل پنجم غربی که شامل تغيير بردار رانش، پنهانکاری، حرکت کروز مافوق صوت و سيستمهای پيشرفته الکترونيکی می باشد، است.
نگاه به توسعه 1.44 نشان می دهد که اين پروژه بيشتر برای زمينه سازی و دسترسی به فناوريهای مورد نظر و طراحی های بعدی توسعه يافت تا اينکه يک جنگنده برتری هوايی باشد. طراحی ميگ 1.44/1.42 همواره در هاله ای از ابهام باقی مانده است. در سال 1997 دولت روسيه پروژه MFI را به خاطر هزينه های بالا ( 70 ميليون دلار به ازای هر فروند) لغو کرد. با اين حال توسعه پروژه با انجام آزمايشي پروازی در 29 فوريه سال 2000 و در ادامه با دو پرواز آزمايشی تاييد شده در سال 2001 ادامه يافت. با کنار گذاشتن پروژه MFI، پروژه ديگری تحت عنوان PAK FA ( مجتمع هوايی آينده برای نيرو های هوايی تاکتيکی) برای ساخت هواپيمايی با قابليت جنگنده YF-22 رپتور و قيمت و اندازه ای شبيه جنگنده ضربتی مشترک F-35 آغاز شد. در سال 2001 هند با روسيه توافق توسعه و ساخت برنامه PAK FA را با همکاری دو کشور حاصل نمود.
دو شرکت ميکويان- گرويچ (با نمونه به روز شده پروژه 1.44) و سوخوی طرحهای خود را به وزارت دفاع روسيه ارايه دادند که اين بار ميکويان موفق نبود و اين وزارت دفتر طراحی سوخوی را انتخاب نمود. طرح پيشنهادی سوخوی هواپيمای بال متمايل به جلو هم خانواده Su-47 (S-37) برکوت بود. شروع توليد اين طرح جاه طلبانه برای سال 2010 طرح ريزی شده است. اين درحالی است که ميگ و ياکولوف بعنوان پيمانکار ثانويه در نظر گرفته شده و ميگ 1.44 نيز بعنوان نمايشگر فناوری پروژه PAK FA مورد استفاده قرار می گيرد. موتور Al-41F میگ 1.44 نيز برای اين پروژه در نظر گرفته شده است. طراحی بالهای ميگ 1.44 بصورت دلتا بوده، خدمه يک نفر و دارای کانارد متحرک می باشد. طراحی ظاهری ميگ 1.44 بسيار شبيه جنگنده يوروفايتر تايفون است. اين هواپيما از دو موتور Al-41F ليولکا با پس سوز و سيستم تغيير بردار رانش هرکدام با قدرت 175 کيلو نيوتون نيرو می گيرد ( اين موتور همچنان در حال توسعه و تکميل است). ورودی موتور ها در يک جا و در زير بدنه هواپيما قرار گرفته است. میگ 1.44 35 تنی از نظر تئوری دارای حداکثر سرعت 2.4 ماخ بوده - که نسبت به جنگنده YF-22بيشتر است- و قادر به پرواز دراز مدت مافوق صوت است. ارابه فرود ميگ 1.44 شامل يک ارابه فرود دو چرخه در جلو و دو ارابه تک چرخ در پشت می باشد. اويونيک (الکترونيک) هواپيما مطابق با آخرين استاندارد های غرب مانند کابين شيشه ای، رادار پالس داپلر با آنتن آرايه ای مرحله ای هوايی می باشد. سيستم رادار با سيستم کنترل آتش مرتبط بوده که به هواپیما اجازه رهگيری 20 هدف و درگيری همزمان با 6 فروند از آنها را می دهد. البته ادعاهای در خصوص درگيری همزمان با 20 هدف نيز وجود دارد که غير واقعی به نظر می رسد همچنين اين سيستم عالی اجازه درگيری فراتر از ميدان دید (فامد) با هواپيماهايی مانند YF-22 را به ميگ 1.44 می دهد. کنترل و مانور پذريی آن نيز با دارا بودن کنترل با سيم، سيستم تغيير برداررنش و دو موتور قوی چیزی کمتر از F/A-22 نداشته و با آن برابر ارزیابی می شود. همچنین میگ 1.44 دارای گستره وسیعی از سلاحهای قابل حمل هوا به هوا مانند موشک R-77 و R-73 آرچر و هوا به زمین و یک توپ 30 میلیمتری است. می باشد در آخر انتظار می رود که در آینده جنبه های آزموده شده در میگ 1.44 و MiG-29SMT در یک طرح جدید جنگنده نسل پنج و نیم به کار گرفته شود. زیرا بی تردید روسیه با مرزهای طولانی خود به چنین جنگنده دوربرد و کارآمدی نیاز خواهد داشت.
مشخصات ميگ -1.44
شركت سازنده: ميكويان گروويچ
نوع كاربري:جنگنده چند منظوره
قيمت اوليه هر فروند:70 ميليون دلار
قواي محركه: 2 عددتوربوفن ليولكا مدل AL-41F با پس سوز و تراستي معادل 44100 پوند وقابليت تغيير بردار رانش
تعداد خدمه: 1 نفر
ابعاد: طول 19.68 متر، فاثله دو سر بال 16.68 متر، ارتفاع 5.51 متر
وزن خالي:16480 كيلوگرم
ماكزيمم وزن:344860 كيلوگرم
ماكزيمم سرعت:2.4 ماخ يا 2600 كيلومتر بر ساعت
ماكزيمم ارتفاع پروازي: 62155 فوت يا 18895 متر
ماكزيمم برد: 4000 كيلومتر
تسليحات: 1 قبضه توپ 30 مليمتري به همراه 6000 كيلوگرم تسليحات در 12 جايگاه