ریپورتر
3rd August 2009, 10:49 AM
هواپیمای F-16 XL با طراحی متفاوت و رادیکال خود، توانایی های منحصر به فرد خود را نمایان ساخته و البته تا حدود زیادی، کاستی های نمونه اصلی هواپیمای اف-16 را با طراحی جدید برطرف نموده است.
http://www.nasa.gov/centers/dryden/images/content/108492main_F-16XL-1_firstflight.jpg
هواپیمای بال دلتایی اف-16 ایکس ال، متعلق به نیروی هوایی آمریکا
این هواپیما، بر پایه بدنه اصلی هواپیماهای اف-16 معمولی بنا نهاده شده است که مشخص ترین اختلاف این هواپیما با نمونه های معمولی اف-16، بال های دلتایی شکل آن می باشد. این بال ها، به شکل یک مثلث هستند که گوشه های آن به سمت بیرون کشیده شده اند. استفاده از چنین طرح بالی، به دلیل فراهم آمد فضای بیشتر برای نگهداری سوخت، برد بیشتری به این هواپیما می دهد. همچنین، این شکل دلتایی بال، امکان حمل تسلیحات بسیار بیشتری نسبت به نمونه معمولی اف-16 را به هواپیمای اف-16 ایکس ال اعطا می نماید.
http://www.emfa.pt/baltics/conteudos/aeronaves/f16/plano_s_f16.gifhttp://www.aviation-fr.info/guide/images/f16/f16xl.gif
هواپیمای اف-16 ایکس ال با بال های دلتا شکل و بدنه بزرگتر نسبت به مدل های پیشین
به مدد استفاده از بال های دلتا یا مثلثی شکل، مساحت بال بیشتری برای این هواپیما فراهم آمده است که در نتیجه، هواپیما قادر به نشست و برخاست در سرعت های بسیار کمتر از نمونه معمولی هواپیماست. این هواپیما، در حقیقت برای پاسخگویی به نیاز نیروی هوایی آمریکا برای هواپیمایی که قادر به کروز یا گشت زنی در سرعت های مافوق صوت، بدون از دست دادن قابیلت مانوردهی و توانایی های دیگر باشد، طراحی گشت. به همین منظور، می بایست در طرح اف-16 های معمولی آن دوران، تغییراتی به وجود می آمد که علاوه بر ایجاد توانایی سوپرکروز دیگر قابلیت های هواپیما نیز مانند برد و توانایی حمل تسلیحات افزایش می یافت.
http://www.internetmodeler.com/2003/august/aviation/F-16XL%204%20003-lg.jpg
هواپیمای اف-16 ایکس ال در اختیار سازمان ناسا برای امور تحقیقاتی
به منظور به کارگیری بال های دلتا شکل، لازم بود که طول بدنه نیز افزایش یابد. در راستای همین هدف، طول کلی بدنه هواپیما، به میزان 146 سانتیمتر، افزایش یافت تا ریشه گسترده بال، بتواند روی بدنه نصب شود. بال های دلتا شکل این هواپیما، بر خلاف هواپیماهایی مانند خانواده میراژ که تنها از مثلثی ساده تشکیل می شوند، این گونه نبود. بلکه انتهای بال های این هواپیما، تا حدودی به بیرون امتداد داده شده بود تا برخی از توانایی های آیرودینامیکی هواپیما برای پرواز در سرعت های مافوق صوت افزایش یابد. در اف-16 های مدل های قدیمیتر، در صورت حمل سیستم ناوبری شبانه برای عملیات کور یا سیستم لانتیرن، دو مقر حمل تسلیحات اشغال می شد که از توانایی حمل تسلیحات بیشتر هواپیما می کاست.
سه نمای ظاهری بالا، روبرو و جانبی هواپیمای اف-16 ایکس ال
اما در هواپیمای اف-16 ایکس ال، به لطف وجود مقرهای فراوان برای حمل تسلیحات، دیگر این ضعف چندان محسوس نیست. این هواپیما برای تامین نیروی پیشرانش خود، از دو مدل موتور ساخت شرکت های مشهور پرات اند ویتنی و جنرال الکتریک استفاده می نماید، مدل جنرال الکتریک F-110، توانایی ایجاد نیروی رانشی معادل 28.000 پوند تولید می نماید که به راستی نیروی بسیار عظیمی برای پیشرانش یک جنگنده نسبتاً متوسط به شمار می آید. این هواپیما، دارای وزن خالی معادل 11 تن و بیشینه وزن برخاستی برابر با حدود 25 تن است. همچنین این هواپیما، قادر است به سرعت هایی در حدود 2 ماخ در ارتفاع حدود 15 کیلومتری، که معمولا سقف پرواز هواپیما نیز در همین حد است، دست یابد.
http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/7/7b/F-16XL_dropping_bombs.jpg/480px-F-16XL_dropping_bombs.jpg
هواپیمای اف-16 ایکس ال، کاملاً مسلح به موشک های مختلف و تانک های سوخت
طول بال های این هواپیما به 10 متر، طول خود هواپیما به حدود 16 متر و مساحت بال این هواپیما به 58 متر مربع می رسد. این هواپیمای متفاوت، در ابتدای زمان طراحی اش در شرکت جنرال داینامیکز، رقیبی برای نمونه جدید هواپیمای اف-15 E ساخت شرکت مکدانل داگلاس به شمار می آمد. اما سرانجام، با وجود مزایا و ویژگی های بسیار عالی که این هواپیما از آنان بهره می برد، هواپیمای اف-15 ئی در این رقابت پیروز گردید و این هواپیما، که هم اکنون از آن با نام F-16 E نام می برند، هرگز به تولید انبوه برای کابرد های نظامی نرسیده و تنها چند نمونه از آن تولید شد.
http://www.eclectric-fx.com/gallery/F-16C-orig.jpg
نمونه اصلی هواپیمای اف-16 سی که تولید انبوه رسیده و در بیشتر نیروهای هوایی جهان به خدمت گرفته شد
البته، با وجود اینکه برنامه هواپیمای اف-16 ایکس ال ادامه نیافت، اما هم اکنون شاهد تولید نسل جدیدی از جنگنده های اف-16 با نام دیزرت فالکون و با کد E/F هستیم که از آن ها با نام بلاک 60 نیز یاد می شود. اگرچه در این جنگنده های بسیار پیشرفته ادامه دهنده راه ایکس ال، بال دلتا شکل به کار گرفته نشده، اما بسیاری از ویژگی های مثبت هواپیمای اف-16 ایکس ال، هنوز پا بر جا هستند. ناگفته نماند که تنها خریدار این هواپیماهای پیشرفته، نیروی هوایی امارات متحده عربی می باشد که اولین گروه جنگنده های مدرنیزه دیزرت فالکون خود را اخیراً تحویل گرفته است.
http://z.about.com/d/miami/1/7/b/4/f-16_falcon_01.jpg
http://www.nasa.gov/centers/dryden/images/content/108492main_F-16XL-1_firstflight.jpg
هواپیمای بال دلتایی اف-16 ایکس ال، متعلق به نیروی هوایی آمریکا
این هواپیما، بر پایه بدنه اصلی هواپیماهای اف-16 معمولی بنا نهاده شده است که مشخص ترین اختلاف این هواپیما با نمونه های معمولی اف-16، بال های دلتایی شکل آن می باشد. این بال ها، به شکل یک مثلث هستند که گوشه های آن به سمت بیرون کشیده شده اند. استفاده از چنین طرح بالی، به دلیل فراهم آمد فضای بیشتر برای نگهداری سوخت، برد بیشتری به این هواپیما می دهد. همچنین، این شکل دلتایی بال، امکان حمل تسلیحات بسیار بیشتری نسبت به نمونه معمولی اف-16 را به هواپیمای اف-16 ایکس ال اعطا می نماید.
http://www.emfa.pt/baltics/conteudos/aeronaves/f16/plano_s_f16.gifhttp://www.aviation-fr.info/guide/images/f16/f16xl.gif
هواپیمای اف-16 ایکس ال با بال های دلتا شکل و بدنه بزرگتر نسبت به مدل های پیشین
به مدد استفاده از بال های دلتا یا مثلثی شکل، مساحت بال بیشتری برای این هواپیما فراهم آمده است که در نتیجه، هواپیما قادر به نشست و برخاست در سرعت های بسیار کمتر از نمونه معمولی هواپیماست. این هواپیما، در حقیقت برای پاسخگویی به نیاز نیروی هوایی آمریکا برای هواپیمایی که قادر به کروز یا گشت زنی در سرعت های مافوق صوت، بدون از دست دادن قابیلت مانوردهی و توانایی های دیگر باشد، طراحی گشت. به همین منظور، می بایست در طرح اف-16 های معمولی آن دوران، تغییراتی به وجود می آمد که علاوه بر ایجاد توانایی سوپرکروز دیگر قابلیت های هواپیما نیز مانند برد و توانایی حمل تسلیحات افزایش می یافت.
http://www.internetmodeler.com/2003/august/aviation/F-16XL%204%20003-lg.jpg
هواپیمای اف-16 ایکس ال در اختیار سازمان ناسا برای امور تحقیقاتی
به منظور به کارگیری بال های دلتا شکل، لازم بود که طول بدنه نیز افزایش یابد. در راستای همین هدف، طول کلی بدنه هواپیما، به میزان 146 سانتیمتر، افزایش یافت تا ریشه گسترده بال، بتواند روی بدنه نصب شود. بال های دلتا شکل این هواپیما، بر خلاف هواپیماهایی مانند خانواده میراژ که تنها از مثلثی ساده تشکیل می شوند، این گونه نبود. بلکه انتهای بال های این هواپیما، تا حدودی به بیرون امتداد داده شده بود تا برخی از توانایی های آیرودینامیکی هواپیما برای پرواز در سرعت های مافوق صوت افزایش یابد. در اف-16 های مدل های قدیمیتر، در صورت حمل سیستم ناوبری شبانه برای عملیات کور یا سیستم لانتیرن، دو مقر حمل تسلیحات اشغال می شد که از توانایی حمل تسلیحات بیشتر هواپیما می کاست.
سه نمای ظاهری بالا، روبرو و جانبی هواپیمای اف-16 ایکس ال
اما در هواپیمای اف-16 ایکس ال، به لطف وجود مقرهای فراوان برای حمل تسلیحات، دیگر این ضعف چندان محسوس نیست. این هواپیما برای تامین نیروی پیشرانش خود، از دو مدل موتور ساخت شرکت های مشهور پرات اند ویتنی و جنرال الکتریک استفاده می نماید، مدل جنرال الکتریک F-110، توانایی ایجاد نیروی رانشی معادل 28.000 پوند تولید می نماید که به راستی نیروی بسیار عظیمی برای پیشرانش یک جنگنده نسبتاً متوسط به شمار می آید. این هواپیما، دارای وزن خالی معادل 11 تن و بیشینه وزن برخاستی برابر با حدود 25 تن است. همچنین این هواپیما، قادر است به سرعت هایی در حدود 2 ماخ در ارتفاع حدود 15 کیلومتری، که معمولا سقف پرواز هواپیما نیز در همین حد است، دست یابد.
http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/7/7b/F-16XL_dropping_bombs.jpg/480px-F-16XL_dropping_bombs.jpg
هواپیمای اف-16 ایکس ال، کاملاً مسلح به موشک های مختلف و تانک های سوخت
طول بال های این هواپیما به 10 متر، طول خود هواپیما به حدود 16 متر و مساحت بال این هواپیما به 58 متر مربع می رسد. این هواپیمای متفاوت، در ابتدای زمان طراحی اش در شرکت جنرال داینامیکز، رقیبی برای نمونه جدید هواپیمای اف-15 E ساخت شرکت مکدانل داگلاس به شمار می آمد. اما سرانجام، با وجود مزایا و ویژگی های بسیار عالی که این هواپیما از آنان بهره می برد، هواپیمای اف-15 ئی در این رقابت پیروز گردید و این هواپیما، که هم اکنون از آن با نام F-16 E نام می برند، هرگز به تولید انبوه برای کابرد های نظامی نرسیده و تنها چند نمونه از آن تولید شد.
http://www.eclectric-fx.com/gallery/F-16C-orig.jpg
نمونه اصلی هواپیمای اف-16 سی که تولید انبوه رسیده و در بیشتر نیروهای هوایی جهان به خدمت گرفته شد
البته، با وجود اینکه برنامه هواپیمای اف-16 ایکس ال ادامه نیافت، اما هم اکنون شاهد تولید نسل جدیدی از جنگنده های اف-16 با نام دیزرت فالکون و با کد E/F هستیم که از آن ها با نام بلاک 60 نیز یاد می شود. اگرچه در این جنگنده های بسیار پیشرفته ادامه دهنده راه ایکس ال، بال دلتا شکل به کار گرفته نشده، اما بسیاری از ویژگی های مثبت هواپیمای اف-16 ایکس ال، هنوز پا بر جا هستند. ناگفته نماند که تنها خریدار این هواپیماهای پیشرفته، نیروی هوایی امارات متحده عربی می باشد که اولین گروه جنگنده های مدرنیزه دیزرت فالکون خود را اخیراً تحویل گرفته است.
http://z.about.com/d/miami/1/7/b/4/f-16_falcon_01.jpg