elinaaa
22nd July 2014, 12:19 PM
http://www.thinkingacademy.org/images/stories/News/brain%20god.gif
این مقاله بخشی از یک گزارش تجربی آزمایشی است که آقای «جک هیت»، نویسندۀ این مقاله، آن را انجام داده است. او می نویسد: من در یک آزمایش پیشرفته درمورد منابع فیزیکی آگاهی معنوی، به مدیریت آقای دکتر «مایکل پرسینگر»، محقق و دانشمند علوم شناختی اعصاب و استاد دانشگاه سادبری در آنتاریو کانادا که چشم اندازی از یک میدان انرژی در ذهن انسان به نام خداوند دارد، شرکت کردم. این چشم انداز می تواند یک نقشۀ الکترومغناطیسی در روح باشد. ایدۀ او بسیار ساده است؛ هنگامی که نیمکرۀ راست مغز، مرکز احساسات، درمعرض تحریک منطقۀ مغزی فرض برای کنترل مفاهیم از ضمیرخود و سپس نیمکرۀ چپ که مرکز گویش است قرار گیرد، در انسان حسی به نام «حس حضور» به وجود می آید.
پس از توضیحات کوتاهی که یک پژوهشگر و متخصص این آزمایش به من داد، اعلام کرد: "جک، یکی از الکترودهایی که به مغز تو متصل است، شل شده. ما به داخل اتاق آزمایش می آییم." درب های 200 کیلویی فولادی اتاق آزمایش باز شدند و دو تکنسین با لباس های سفید به داخل اتاق آمدند. آنها دو نیمکره ای که با آن چشمان من را بسته بودند، باز کردند و سپس با دقت کلاه ایمنی زردی که از دوطرف مجهز به الکترودهای مارپیچ شکلی بود و مستقیماً به گیجگاه سر من منتهی می شد، برداشتند. در بخش بالایی نیمکرۀ چپ مغز من، الکترودی آویزان شده بود. این الکترود برای اندازه گیری دقیق ردیابی امواج مغزم مورد نیاز بود که دوباره آن را در جای خود قرار دادند. سپس از مایعی که برای ارسال و دریافت امواج بکار می رود، بیشتر به روی سرم مالیدند و رشته های سفید و قرمز سیم های مختلف را در روی پوست سرم با نوارچسب بستند.
پس از بازگرداندن همه چیز در جای مناسب خود، تکنسین ها از اتاق خارج شده و من داخل یک اتاق کاملا ساکت و تاریک در جای خود قرار گرفتم.
آزمایش شروع شد و امواج مغناطیسی انتخاب شده به آرامی در بخش تمپورال مغز من جریان یافت. این امواج مانند ضربه های عادی یک ماشین لباسشویی دریافت می شد ولی آنچه بعداً اتفاق افتاد بسیار فراتر از چیزی عادی بود.
بخش های جلویی مغز من دقیقاً با الگوهای طول موج ارسال شده به ذهنم، تحت تاثیر قرار گرفت و احساسی در من القاء شد که گویی خداوند در آنجا حضور دارد و من او را مشاهده می کنم.
دکتر پرسینگر بخش تمپورال بیش از 900 داوطلب شرکت در این آزمایش را مورد مطالعه قرار داده و نیتجه گیری کرده است که صرف نظر از فرهنگ و باورهای متفاوت؛ این شرکت کنندگان تصاویر اشباح مانندی را به شکل، الیاس مقدس، عیسی مسیح (ع)، مریم مقدس، محمد (ص)، روح آسمانی و برخی نیز، فروید، پدر بزرگ خود و برخی دیگر که خدانشناس بودند؛ چیزی شبیه به ربوده شدن توسط موجودات فضایی ویا چیزی نزدیک به تجربۀ مرگ، آگاهی روح و بسیاری چیزهای عجیب دیگر تشبیه کردند.
برای آن عده از ما که وجود مقداری رمز و راز را در زندگیمان کمتر ترجیح می دهیم، ممکن است کمی نگران کننده به نظر آید. خود من از پیروان خوب کلیسا نیستم و حس زیادی نسبت به الهیات، درونم وجود ندارد ولی این ایده که ایمان به وجود خداوند متعال توسط نسخه بالینی دکتر پرسینگر در مغز من جاری شد را دوست داشتم.
ترجمه، تلخیص و برداشت: فرشاد سجادی
منبع:
http://archive.wired.com/wired/archive/7.11/persinger.html
http://www.thinkingacademy.org
این مقاله بخشی از یک گزارش تجربی آزمایشی است که آقای «جک هیت»، نویسندۀ این مقاله، آن را انجام داده است. او می نویسد: من در یک آزمایش پیشرفته درمورد منابع فیزیکی آگاهی معنوی، به مدیریت آقای دکتر «مایکل پرسینگر»، محقق و دانشمند علوم شناختی اعصاب و استاد دانشگاه سادبری در آنتاریو کانادا که چشم اندازی از یک میدان انرژی در ذهن انسان به نام خداوند دارد، شرکت کردم. این چشم انداز می تواند یک نقشۀ الکترومغناطیسی در روح باشد. ایدۀ او بسیار ساده است؛ هنگامی که نیمکرۀ راست مغز، مرکز احساسات، درمعرض تحریک منطقۀ مغزی فرض برای کنترل مفاهیم از ضمیرخود و سپس نیمکرۀ چپ که مرکز گویش است قرار گیرد، در انسان حسی به نام «حس حضور» به وجود می آید.
پس از توضیحات کوتاهی که یک پژوهشگر و متخصص این آزمایش به من داد، اعلام کرد: "جک، یکی از الکترودهایی که به مغز تو متصل است، شل شده. ما به داخل اتاق آزمایش می آییم." درب های 200 کیلویی فولادی اتاق آزمایش باز شدند و دو تکنسین با لباس های سفید به داخل اتاق آمدند. آنها دو نیمکره ای که با آن چشمان من را بسته بودند، باز کردند و سپس با دقت کلاه ایمنی زردی که از دوطرف مجهز به الکترودهای مارپیچ شکلی بود و مستقیماً به گیجگاه سر من منتهی می شد، برداشتند. در بخش بالایی نیمکرۀ چپ مغز من، الکترودی آویزان شده بود. این الکترود برای اندازه گیری دقیق ردیابی امواج مغزم مورد نیاز بود که دوباره آن را در جای خود قرار دادند. سپس از مایعی که برای ارسال و دریافت امواج بکار می رود، بیشتر به روی سرم مالیدند و رشته های سفید و قرمز سیم های مختلف را در روی پوست سرم با نوارچسب بستند.
پس از بازگرداندن همه چیز در جای مناسب خود، تکنسین ها از اتاق خارج شده و من داخل یک اتاق کاملا ساکت و تاریک در جای خود قرار گرفتم.
آزمایش شروع شد و امواج مغناطیسی انتخاب شده به آرامی در بخش تمپورال مغز من جریان یافت. این امواج مانند ضربه های عادی یک ماشین لباسشویی دریافت می شد ولی آنچه بعداً اتفاق افتاد بسیار فراتر از چیزی عادی بود.
بخش های جلویی مغز من دقیقاً با الگوهای طول موج ارسال شده به ذهنم، تحت تاثیر قرار گرفت و احساسی در من القاء شد که گویی خداوند در آنجا حضور دارد و من او را مشاهده می کنم.
دکتر پرسینگر بخش تمپورال بیش از 900 داوطلب شرکت در این آزمایش را مورد مطالعه قرار داده و نیتجه گیری کرده است که صرف نظر از فرهنگ و باورهای متفاوت؛ این شرکت کنندگان تصاویر اشباح مانندی را به شکل، الیاس مقدس، عیسی مسیح (ع)، مریم مقدس، محمد (ص)، روح آسمانی و برخی نیز، فروید، پدر بزرگ خود و برخی دیگر که خدانشناس بودند؛ چیزی شبیه به ربوده شدن توسط موجودات فضایی ویا چیزی نزدیک به تجربۀ مرگ، آگاهی روح و بسیاری چیزهای عجیب دیگر تشبیه کردند.
برای آن عده از ما که وجود مقداری رمز و راز را در زندگیمان کمتر ترجیح می دهیم، ممکن است کمی نگران کننده به نظر آید. خود من از پیروان خوب کلیسا نیستم و حس زیادی نسبت به الهیات، درونم وجود ندارد ولی این ایده که ایمان به وجود خداوند متعال توسط نسخه بالینی دکتر پرسینگر در مغز من جاری شد را دوست داشتم.
ترجمه، تلخیص و برداشت: فرشاد سجادی
منبع:
http://archive.wired.com/wired/archive/7.11/persinger.html
http://www.thinkingacademy.org