vahid5835
16th July 2014, 11:39 AM
آیا وقت آن شده که ساعت هوشمند بخرید؟
ساعت‌های هوشمند اگرچه طبق تعریف کلی پدیده تازه‌ای نیستند، اما در گذشته هیچ‌گاه به این اندازه «هوشمند» نبوده‌اند.
http://www.softgozar.com/Image/TelerEditor/im/Android%20Wear%20review%20-%20Taking%20smartwatches%20in%20the%20right%20dire ction1.jpg
وقتی بچه بودم، دیوانه‌وار سریال «شوالیه سوار» را دوست داشتم. همواره خودم را «مایکل نایت» شخصیت داستان، فرض می‌کردم و با ساعت مچی فوق پیشرفته‌ام با سیستم هوشمند «کیت» حرف می‌زدم. حال که فرصتی پیش‌آمده و ساعت‌هایی به همین‌سان درست شده‌اند، متأسفانه من دیگر آن ذوق بچه‌های پنج‌ساله را ندارم. قریب یک دهه است که ساعت‌های هوشمند به زندگی‌مان راه یافته‌اند، «مایکروسافت اسپات» را به خاطر دارید؟ اما این دسته پابه‌پای گوشی‌های هوشمند حرکت روبه‌جلو نداشته‌اند. البته مشکل ما کمبود ساعت‌های مچی نیست، بلکه مسئله این است که پلتفرم مشترکی برای نصب برنامه‌های ثالث نبوده و درنتیجه جای حرکت و رشد و نمو برای ساعت‌های «هوشمند» به‌وجود نیامده است.
به همین صورت دورنمای روشنی از آن‌چه این صنعت بایستی به سمت آن حرکت نماید، وجود ندارد؛ برخی ساعت‌ها مانند گوشی‌های اندرویدی سیم‌کارت‌خور با صفحه‌نمایش کوچک هستند، برخی دیگر درصدد ایجاد پلتفرم اختصاصی بوده تا برنامه‌سازان را به سوی خود جذب نمایند. البته دیگرانی نیز وجود دارند که سعی در یکپارچه کردن ساعت‌های هوشمند و کنترل‌کننده‌های تناسب اندام دارند که در این راه توفیق اندکی کسب کرده‌اند. حتی وضعیت بدتر از این می‌شود و غالب ساعت‌های موجود در بازار از نظر ظاهر مشکل دارند و ازاین‌رو، برای اکثر مردم جامعه جذابیت ندارند. راه‌حل گوگل برای این مشکلات این بوده که پلتفرم اندروید را با تمام سهمش از بازار و همچنین حمایت برنامه‌سازان، وسعت بخشیده و با «اندروید ویر» Android Wear خود ژانر پوشیدنی‌های هوشمند را زیر بال و پر بگیرد.
http://www.softgozar.com/Image/TelerEditor/im/Android%20Wear%20review%20-%20Taking%20smartwatches%20in%20the%20right%20dire ction2.png
سیستم‌عامل اندروید ویر
نکات مثبت
• پشتیبانی قوی از سوی سازندگان و برنامه‌سازان
• کنترل صوتی بدون دخالت دست و جستجوی صوتی گوگل
• طراحی ساده
نکات منفی
• تمام شدن سریع شارژ باتری
• پیام‌های هشدار بیش از حد
• نیاز به لمس زیاد صفحه
• وابستگی شدید به یادگیری حرکات خاص در رابط کاربری
• سازگاری صرفاً با جدیدترین دستگاه‌های اندرویدی
توضیح
اندروید ویر پرقدرت‌ترین پلتفرم ساعت هوشمندی است که تابه‌حال دیده‌ایم و با حمایت شرکتی و برنامه‌سازان جا برای پیشرفت دارد. بااین‌حال یک پلتفرم نسل اولی محسوب می‌گردد چراکه از پیشگامان نوع خود است. ازاین‌رو عمر باتری کم، دردسر پیام‌های هشدار زیاد و مسائلی دیگر دارد و سخت می‌شود آن‌را به عنوان یک ساعت تکامل‌یافته جهت خرید مشتریان عادی پیشنهاد کنیم.
تا کنون چندین ساعت هوشمند روانه بازار شده که هر کدام نیز موافقین و مخالفین خود را دارند،اما بگذارید ابتدا خیلی مختصر دو محصول مشهور در این رابطه را معرفی و بررسی کنیم. در انتهای همین مطلب به معرفی مفصل‌تر این دو محصول نیز می‌پردازیم.
http://www.softgozar.com/Image/TelerEditor/im/Android%20Wear%20review%20-%20Taking%20smartwatches%20in%20the%20right%20dire ction3.jpg
جی‌واچ ال‌جی LG G Watch
نکات مثبت
• عملکرد خوب
• بندهای قابل تعویض
• شارژر با استفاده آسان
• مقاوم در برابر آب
• تصویر بهتر صفحه‌نمایش زیر نور در مقایسه با رقبا
نکات منفی
• قیمت بالاتر نسبت به گیر لایو
• وضوح پایین‌تر صفحه‌نمایش در مقایسه با رقبا
• عمر فوق‌العاده کم باتری
• محدودیت به ابزارهای اندرویدی جدید
• طراحی غیرجذاب
توضیح
ظاهر این محصول چندان چنگی به دل نمی‌زند اما در رده اندروید ویر وضعیت قابل قبولی دارد. عمر باتری آن در مقایسه با «گیر لایو» شرکت سامسونگ اندکی بهتر بوده اما از لحاظ قیمت، گران‌تر است و صفحه‌نمایش درخور توجهی ندارد.
http://www.softgozar.com/Image/TelerEditor/im/Android%20Wear%20review%20-%20Taking%20smartwatches%20in%20the%20right%20dire ction4.jpg
گیر لایو سامسونگ Samsung Gear Live
نکات مثبت
• عملکرد خوب
• بندهای قابل تعویض
• مقاوم در برابر آب
• صفحه‌نمایش بهتر در قیاس با رقبا
• به طور کلی «راحت‌تر» نسبت به جی‌واچ
نکات منفی
• عمر فوق‌العاده کم باتری
• محدودیت به ابزارهای اندرویدی جدید
• شارژر با استفاده بسیار دشوار
• تصویر بدتر صفحه‌نمایش زیر نور در مقایسه با رقبا
توضیح
چنانچه بخواهید در حال حاضر یک ابزار اندروید ویر بگیرید، بهترین گزینه پیش‌رو، گیر لایو است؛ شیک و جذاب با عملکرد بالا، بااین‌حال به محض خرید بایستی بند آن‌را عوض کنید و از بخت بد هر شب باید توی شارژ باشد.
چرا اندروید ویر؟
تولیدکنندگان نمی‌خواهند سرمایه‌ها و منابع گران‌بها را صرف ایجاد یک پلتفرم از ابتدا بکنند. اندروید ویر همان سکوی پرتاب ارزانی است که شرکت‌ها را در مسیر تولید ساعت‌های هوشمند قرار می‌دهد. شرکت «فسیل» Fossil را به عنوان نمونه در نظر بگیرید که هیچ‌گونه تجربه‌ای در تولید نرم‌افزار ندارد، اما با آمدن اندروید ویر پنجره‌های امید به روی این شرکت باز شده و هم‌اکنون می‌تواند ساعت‌های هوشمند مد روزی تولید نموده و همه سرمایه خود را هم در زمینه تحقیق و توسعه صرف نکند. درعین‌حال، گزارش‌ها حاکی از آن است که سایر شرکت‌های سازنده با ارائه ساعت‌های اندروید ویر ارزان‌قیمت برای جذب مشتریان قشر متوسط و ضعیف خیز برداشته‌اند.
http://www.softgozar.com/Image/TelerEditor/im/Android%20Wear%20review%20-%20Taking%20smartwatches%20in%20the%20right%20dire ction5.png
به هر تقدیر، این همان وعده اولیه ویر است: گزینه‌های متنوع در قیمت، سبک و (ما امیدواریم) ظاهر. بااین‌حال، با پر کردن بازار از ساعت‌های هوشمند معجزه‌ای رخ نمی‌دهد و آن‌ها را تبدیل به موفقیت نمی‌نماید. پس چه چیزی موفقیت به همراه دارد؟ باید ظاهر خوبی داشته باشند و زندگی کاربر را آسان‌تر نمایند.
کاربری
اندروید ویر جایگزین گوشی همراه نیست؛ بلکه هدف از طراحی آن کاهش تعداد دفعاتی است که گوشی را از جیب درمی‌آورید. با داشتن ویر می‌توانید آهنگ را عوض کنید، ایمیل و پیامک بفرستید، نکته‌ها و هشدارها را وارد نمایید، به تماس‌های ورودی پاسخ بدهید یا آن‌ها را رد کنید، وضعیت تناسب اندام خود را تحت نظر داشته باشید، به قرارهایی که در تقویم ثبت کرده‌اید برسید و از فرمان‌های صوتی استفاده کنید.
زمانی که ویر روی ساعت شماست؛ یعنی پیام‌های هشدار گوشی را نیز می‌توانید از روی ساعت بخوانید. با پایین آمدن از فهرست کارت‌های مختلف که روی ساعت به نمایش درآمده‌اند می‌توانید ایمیل‌های جدید، پیام‌های فیس‌بوک، هشدارهای گوگل پلاس، تماس‌های ازدست‌رفته، تعداد گام‌های برداشته شده روزانه و مقدار زمانی‌که طول می‌کشد به خانه برسید را مشاهده نمایید. در سمت چپ کارت‌ها موارد فعال را می‌بینید: جواب دادن به ایمیل‌ها، علامت‌گذاری متون، سابقه فعالیت‌های تناسب اندام و غیره. از سوی دیگر، با کشیدن دست به سمت راست همه پیام‌های هشدار را پاک می‌کنید.
http://www.softgozar.com/Image/TelerEditor/im/Android%20Wear%20review%20-%20Taking%20smartwatches%20in%20the%20right%20dire ction6.jpg
این ساعت‌ها همچنین از گوگل ناو پشتیبانی می‌کنند. ازاین‌رو، کارت‌هایی مبنی بر اطلاعات سهام، زمان رسیدن به مقصد بعدی، روز تولد دوستان‌تان، رزرو هتل و زمان حرکت به سمت فرودگاه روی ساعت قابل مشاهده‌اند. حتی مجوز ورود به هواپیما نیز قابل رویت است. در حقیقت این کاربری آخر یکی از بهترین استدلال‌ها برای خرید اندروید ویر است؛ چراکه اسکن مجوز ورود از روی ساعت بسیار آسان‌تر از گوشی همراه است به‌خصوص زمانی‌که چمدان و وسایل زیادی حمل می‌کنید و نمی‌خواهید گوشی را بیرون بیاورید... به امید روزی که در ایران هم به جای استفاده از بلیت چاپی، بتوان از تجهیزات دیجیتال استفاده کرد.
درضمن درون ویر، سیستم جستجوی صوتی نیز تعبیه شده است. با گفتن «اوکی گوگل» OK Google به ساعت می‌فهمانید که وقت استفاده از فرمان‌های صوتی است؛ کارهای گوناگونی می‌توان به این شیوه انجام داد: فرستادن پیامک، تنظیم زنگ زدن ساعت، شمارش تعداد گام‌ها، اجرای برنامه‌های از پیش تعیین شده در تقویم، راهبری در مسیری خاص و غیره. حتی می‌توان سؤال‌های مختلف و تصادفی پرسید: بازی بعدی تیم «بارسلونا» کی است؟ قد «مارک والبرگ» چقدر است؟ «کریس راک» کی متولد شد؟ بلندترین ساختمان دنیا کدام است؟ درواقع، همه کارهایی که با گوگل ناو روی گوشی انجام می‌دادید، هم‌اکنون روی ساعت قابل اجراست. چنانچه جواب سؤالی را نداند، سه مورد نزدیک به آن‌را پیشنهاد می‌دهد تا به جستجوی آن روی گوشی ادامه دهید؛ خیلی درست‌حسابی نیست، ولی هر چه نباشد بهتر از هیچی است.
http://www.softgozar.com/Image/TelerEditor/im/Android%20Wear%20review%20-%20Taking%20smartwatches%20in%20the%20right%20dire ction7.jpg
با داشتن یک ساعت هوشمند می‌توانید آن را به تمام شکل‌های بالا دربیاورید
چنانچه برنامه ثالثی نیز پیام‌های هشدار داشته باشد، طبیعتاً باید روی ویر به نمایش دربیاید، اما در مرتبه عمل برنامه‌نویس می‌بایست کوشش بیش‌تری به خرج داده تا یک سری محدودیت‌ها برداشته شوند. تعداد برنامه‌های قابل اجرا و دارای پیام هشدار به مرور زمان بیش‌تر شده و برنامه‌نویسان نیز شمار برنامه‌های تولیدی را بالا می‌برند. درحقیقت این یکی از جنبه‌های هیجان‌انگیز پلتفرم اندروید ویر است: در حال حاضر در مراحل پایه‌ای و مقدماتی است، اما در صورت روی خوش نشان دادن برنامه‌نویسان، کاربری آن بالا می‌رود.
بااین‌حال، تا الآن نیز کارهای جالبی روی اندروید ویر قابل اجراست. موارد مالی را می‌توانید چک کنید، جای خود را از طریق «گلیمپس» برنامه Glympse می‌توانید با دوستان به اشتراک بگذارید، با «اور نوت» Evernote یادداشت بنویسید یا بخوانید، با «تویتینگز» Tweetings به توییت‌ها پاسخ دهید، در میان دستورغذاهای «آل د کوکس» Allthecooks بگردید، روشنایی لامپ «فلیپ هیو» را تنظیم کرده و نتایج جام جهانی را لحظه‌به‌لحظه دنبال نمایید. تا همین‌جا بس است، منظورم را متوجه شدید: این‌ها تنها بخشی از کارهایی است که می‌توان با برنامه‌های نسل اولی موجود روی ویر انجام داد.
http://www.softgozar.com/Image/TelerEditor/im/Android%20Wear%20review%20-%20Taking%20smartwatches%20in%20the%20right%20dire ction8.jpg
تعداد برنامه‌های که برای ویر نوشته می‌شود، روز‌به‌روز در حال افزایش است. یکی از برنامه‌های موردعلاقه من «لیفت» Lyft است. با گفتن «تاکسی بگیر»، این برنامه نه‌تنها این کار را انجام می‌دهد، بلکه کارتی اضافه می‌کند که روی آن نام راننده و میزان تخمینی زمان رسیدن نیز نوشته شده است. این اختیار را هم دارم که قبل از رسیدن راننده، مقصد را برای او مشخص کنم. پس از این‌که به مقصد رسیدم، کارتی بالا می‌آید که کرایه، روی آن اعلام می‌شود و از من می‌خواهد به راننده نمره بدهم.
خوشبختانه تنوع بیش از حد مثل آن‌چه روی گوشی‌های هوشمند دیده‌ایم، برای ویر وجود ندارد. به استثنای تم مختص چند شرکت خاص برای ظاهر ساعت، گوگل این اجازه را به شرکت‌های استفاده‌کننده از اندروید ویر نداده که از ظاهر یا رابط کاربری سفارشی استفاده نمایند. چنانچه شرکتی مایل به ساخت ساعت ویر باشد، می‌بایست از قوانین گوگل تبعیت کند. در مقام نظر این کار به این خاطر است که موانع سر راه به‌روزرسانی ساعت (در بخش تنظیمات و «درباره» About) برطرف گردد و همچنین موجب می‌شود کاربران تجربه مشترک و منسجمی از استفاده از ساعت‌های ویر داشته باشند. بااین‌حال، همین قوانین، دسترسی به ویر را محدود کرده است به طوری‌که این پلتفرم تنها با دستگاه‌هایی که اندروید 4.3 و بالاتر دارند سازگار است. یعنی 76 درصد کاربران اندروید نمی‌توان از این سرویس استفاده کنند.
تجربه کاربری
تاکنون فقط ساعت‌های هوشمند مربعی شکل، جی‌واچ و گیر لایو، و دایره‌ای دیده‌ایم. این موضوع کاملاً به سلیقه فرد بستگی دارد، به‌هرحال تجربه کاربر در هر دو صورت یکسان خواهد بود. ازآن‌جاکه اکثر ساعت‌ها صفحات کوچک دارند، گوگل می‌داند فضای زیادی برای مانور دادن ندارد، ازاین‌رو کوشش کرده تا جایی‌که ممکن است رابط کاربری ساده باشد. به همین خاطر است که در هر صفحه، عموماً یک کارت قابل مشاهده است و زمانی‌که دست خود را به سمت چپ می‌کشید تها یک گزینه پیش‌رو می‌بینید. راحت است، نه؟
با‌توجه به ریزنقش بودن رابط کاربری، ایجاد محیطی کاربرپسند و خلاقانه روی صفحه‌لمسی ساعت مشکل به نظر می‌رسد. ویر نیز کار زیادی برای حل این مشکل صورت نداده است. تعداد مواردی که باید یاد بگیرید به نسبت زیاد است و باوجود این‌که در ابتدا خودآموز موارد کلی را به شما یاد می‌دهد اما زمان می‌برد تا با چیدمان و نحوه چینش گزینه‌ها خو بگیرید. قابلیت استفاده از فرمان‌های صوتی تجربه کاربری ساعت‌های هوشمند را ارتقا بخشیده، چراکه تعداد دفعات لمس صفحه را پایین می‌آورد بااین‌حال برای انجام کار مورد نظر هنوز باید لمس و حرکات زیادی انجام دهید.
http://www.softgozar.com/Image/TelerEditor/im/Android%20Wear%20review%20-%20Taking%20smartwatches%20in%20the%20right%20dire ction9.jpg
ایجاد محیطی کاربرپسند و خلاقانه روی صفحه‌لمسی ساعت مشکل به نظر می‌رسد
پیش از هر چیزی باید این نکته را بدانید: صفحه ویر با بلند کردن بازو روشن می‌شود، دستگاه این حرکت را نشانه قطعی از این می‌داند که شما می‌خواهید به چیزی نگاه کنید. اما در حالت پیش‌فرض صفحه همواره روشن است، به این خاطر که هر موقع بخواهید بتوانید زمان را ببینید، بدون این‌که به‌طور اتفاقی فرمان صوتی را فعال کنید. طبق توقعات، همه کارها روی صفحه ساعت انجام می‌گیرد. در حال حاضر حدود 12 نوع مختلف صفحه ساعت وجود دارد که می‌توانید از آن‌ها انتخاب نمایید؛ کافی است صفحه را برای چند ثانیه بگیرید تا گزینه‌های مختلف روبه‌روی شما ظاهر گردد.
نخستین خوشامدگو «کانتکست استریم» Context Stream است، جایی که به صورت عمودی، فهرستی از کارت‌های مربوط به پیام‌های هشدار ردیف می‌گردند. ترتیب این کارت‌ها غیرقابل‌تغییر بوده و ظاهراً به گونه‌ای است که ترتیب بسیاری از آن‌ها هربار که از فهرست پایین می‌آیید فرق می‌کند. کارت‌هایی که در بالا قرار دارند، در دور بعد چک‌کردن در پایین فهرست جای می‌گیرند، حتی درصورتی‌که هیچ پیام هشدار جدیدی نداشته باشید.
http://www.softgozar.com/Image/TelerEditor/im/Android%20Wear%20review%20-%20Taking%20smartwatches%20in%20the%20right%20dire ction10.jpg
اگر محتوای پیام هشدار از ظرفیت یک کارت بیش‌تر باشد، کارت مورد نظر را می‌توان وسعت بخشید. ازاین‌رو می‌بایست حواس‌تان به ایمیل‌های طولانی باشد؛ با لمس کارت و بزرگ شدن آن می‌بینید دارید تا آخر عمرتان پایین می‌آیید اما به کارت بعدی نمی‌رسید. این یکی از مواردی است که می‌توانید به‌راحتی گوشی همراه را بیرون بکشید و روی صفحه بزرگ‌تر آن‌را بخوانید. از طرفی، برخی برنامه‌ها نظیر تقویم و جی‌میل، کارت‌ها را روی هم می‌انبارند؛ چنانچه 6 مورد ذخیره‌شده در تقویم داشته باشید، ویر اولی را نشان داده و زیر آن کارت دکمه کوچکی قرار گرفته که نشان می‌دهد 5 مورد دیگر دارید. می‌توانید آن دکمه را فشار دهید تا به صورت عمودی هر 6 مورد به نمایش درآیند.
اگر بخواهید روی هر کدام از آن‌ها عملیاتی انجام دهید، می‌بایست آن مورد را پیش از پایین آمدن فشار دهید. با کشیدن دست به طرفین یک مورد خاص را نمی‌توان حذف کرد، بااین‌حال درست مانند گوشی با یک حرکت دست به سمت راست همه پیام‌های هشدار مربوط به یک برنامه خاص محو می‌گردند.
با گفتن «اوکی گوگل» یا ضربه زدن به قسمت خالی در بالای کانتکست استریم، فرمان صوتی بالا می‌آید. پیش‌تر راجع‌به کاربری این قسمت توضیح دادیم، بااین‌حال چنانچه در لحظه حساس نیاز به کمکی داشتید، در لیست نمونه‌های خوبی از فرمان‌های قابل اجرا را مشاهده می‌کنید. بله هدف «بدون دست عمل کردن» در این‌جا زیرپا گذاشته می‌شود، بااین‌وجود زمانی‌که به ویر عادت کردید دیگر نیاز کم‌تری به این فهرست تقلب پیدا می‌کنید. از سوی دیگر با فشردن هر کدام از این موارد، ویر سؤال بعدی را می‌پرسد؛ به عنوان نمونه چنانچه گزینه ارسال متن را بزنید، می‌پرسد برای چه کسی می‌خواهید ارسال کنید و چه چیزی می‌خواهید بنویسید.
http://www.softgozar.com/Image/TelerEditor/im/Android%20Wear%20review%20-%20Taking%20smartwatches%20in%20the%20right%20dire ction11.jpg
هدف ویر این نیست که جایگزین گوشی همراه باشد
عجیب است، برنامه‌ها و تنظیمات ته این فهرست قرار گرفته‌اند و از نظر پنهان هستند. درصورتی‌که منظور گوگل تشویق برنامه‌سازان به طراحی برای ویر است، شیوه عجیب و غریبی را برای این کار انتخاب کرده است. درست است که برنامه‌ها در این قسمت اکثراً کاربردی ندارند، اما باز هم این تصمیم گوگل برای تازه‌کاران کمی گیج‌کننده است. اگر دنبال برنامه خاصی می‌گردید، بهتر است با فرمان صوتی آن‌را پیدا کنید. به‌طور مثال بگویید: «اور نوت» را باز کن.
آن‌هایی‌که برای چک کردن پیام‌های هشدار به‌شدت به گوشی وابسته‌اند، آماده شنیدن خبرهای خوب و بد باشند. خبر خوب این است که روی مچ‌تان می‌توانید همه پیام‌های هشدار را ببینید، ازاین‌رو دیگر لازم نیست گوشی را بیرون بیاورید. اما خبر بد این است که درعین حالی که می‌توانید پیام‌های هشدار برخی برنامه‌ها را فیلتر کنید، مثل بازی‌های مختلفی که کاری با آن‌ها ندارید، اما نمی‌توانید مشخص کنید کدام پیام خاص از یک برنامه را برداشته و انتخاب نمایید. به عبارت دیگر، ساعت نمی‌تواند تصمیم بگیرد کدام ایمیل به دستش برسد و کدام نه، ازاین‌رو باید همه را ببینید.
زمانی‌که دست خود را از بالا به پایین می‌کشید، سایه‌ای از میزان باتری و تاریخ امروز می‌بینید، به‌علاوه اگر دست خود را در این صفحه باز هم بالاتر بکشید، می‌توانید پیام‌های هشدار را بی‌صدا کنید. این امکان بسیار به کار می‌آید، به‌خصوص زمانی‌که نمی‌خواهید تمرکزتان به هم بخورد یا سعی دارید بخوابید. البته درصورتی‌که باتری تا شب دوام بیاورد که غالب ساعت‌های هوشمند این‌گونه نیستند.
http://www.softgozar.com/Image/TelerEditor/im/Android%20Wear%20review%20-%20Taking%20smartwatches%20in%20the%20right%20dire ction12.jpg
گیر لایو دکمه‌ای در کناره دارد که با فشردن آن صفحه خاموش می‌شود، بااین‌حال روی دستگاه‌های دیگر چنانچه با دست روی صفحه را برای مدتی بپوشانید همین کار را انجام می‌دهد.
برنامه‌های همراه
به منظور جفت کردن ساعت و گوشی می‌بایست برنامه همراه ویر را از «پلی استور» دریافت کنید. این برنامه برای راه‌اندازی ساعت ضروری است اما به مرور برای‌تان بی‌استفاده می‌شود. در صفحه اصلی یک لینک به برنامه‌های سازگار با ویر در پلی استور و فهرستی از هشت فرمان صوتی می‌بینید. می‌توانید انتخاب کنید با کدام صدا کدام برنامه استفاده شود که باز هم بسیار کارآمد است زمانی‌که به تعداد برنامه‌های روی ساعت افزوده می‌شود. بگذارید نمونه بیاوریم: به عنوان مثال همان‌طورکه می‌دانید برنامه «اوبر» Uber همان کار «لیفت» در خبر کردن آژانس را می‌کند، چنانچه بخواهید به جای لیفت از این سرویس بهره ببرید، می‌باید فرمان صوتی «یک ماشین خبر کن» را انتخاب نموده و در فهرست برنامه‌ها اوبر را برگزینید تا دیگر به صورت پیش‌فرض به لیفت نروید.
به‌علاوه در قسمت بالا سمت راست از برنامه همراه، تنظیماتی ردیف شده‌اند. در این قسمت می‌توان برنامه‌های خاصی را بی‌صدا کرد، صفحه‌نمایش را از حالت همیشه روشن درآورد، هشدارهای گوشی به هنگام اتصال ساعت را بی‌صدا نمود. همچنین می‌توانید تنظیم کنید که موارد موجود در تقویم را نبینید و گوشی کارت بالایی را زمانی‌که صفحه کم نور می‌شود نشان ندهد. دست آخر می‌توانید با استفاده از این برنامه ساعت خود را در صورت لزوم با ساعت دیگری جفت کنید.
http://www.softgozar.com/Image/TelerEditor/im/Android%20Wear%20review%20-%20Taking%20smartwatches%20in%20the%20right%20dire ction13.jpg
این برنامه گزینه‌ای برای مدیریت برنامه‌های روی گوشی ندارد، که عجیب به نظر می‌رسد، چون راه دیگری نیز برای انجام این کار روی ساعت وجود ندارد. شاید دلیلش این باشد که برنامه‌های سازگار با ویر به محض بارگذاری، نصب می‌شوند، ظاهراً کوتاهی از جانب گوگل صورت گرفته است. شاید برخی برنامه‌ها روی گوشی کم‌تر استفاده شوند و شما علاقه‌ای به استفاده از آن‌ها روی ساعت نیز نداشته باشید؛ چرا نباید امکانی باشد که این دسته برنامه‌ها را غیرفعال کرد؟
چالش‌ها
ویر در حال حاضر نسخه 1 است و این بدین معنی است که راه زیادی تا تکامل آن مانده است. تابه‌حال اگرچه تجربه خوبی ارائه کرده، بااین‌حال از بسیاری لحاظ هنوز لنگ می‌زند. بالأخره چنانچه می‌خواهید 200 دلار و اندی به پای یک ساعت هوشمند بریزید باید از این نکات آگاه باشید.
اول از همه باید بدانید که مجبورید زیاد ساعت را لمس کنید. با این وضع اگر کاربران می‌خواستند زحمت فشار دادن، لمس کردن یا کشیدن به این طرف و آن طرف را به خود بدهند که دیگر ساعت نمی‌خریدند و از گوشی استفاده می‌کردند. اکثر کارهای ساعت نهایتاً به گوشی برمی‌گردد: تقریباً همه کارت‌های موجود در کانتکست استریم، به جز کارت شمارش گام‌ها، را می‌توان از روی گوشی هم اجرا کرد. گویی پایین آمدن تا آخر لیست کارت‌ها، زدن روی یک دکمه، و بعد بیرون کشیدن گوشی از جیب برای ادامه کار راه‌حل ساده‌تری است! خب اگر قرار است آخرش از گوشی استفاده کنید، خب چرا آن همه وقت خود را صرف کار کردن با ساعت کنید. از همان ابتدا گوشی را بیرون می‌آورید و برنامه را از روی گوشی اجرا می‌کنید.
http://www.softgozar.com/Image/TelerEditor/im/Android%20Wear%20review%20-%20Taking%20smartwatches%20in%20the%20right%20dire ction14.jpg
چنانچه بخواهید از گوشی استفاده کنید، چه بهتر که از همان آغاز آن‌را بیرون بیاورید
در بخش بعدی بیش‌تر به این موضوع خواهیم پرداخت، اما چالش اصلی میزان دوام باتری است. پشت پرده و روی صفحه‌لمسی رنگ‌ووارنگ، محاسبات و فرآیندهای بسیاری در حال انجام است که در حالت پیش‌فرض غیرفعال نشده‌اند. این سناریو را در نظر بگیرید: فرمان‌های صوتی، تشخیص کلمات کلیدی و یک باتری نحیف، بله تعجبی ندارد که عمر باتری سریع به اتمام می‌رسد. مسئله این است که توقع کاربران این نیست که مثل گوشی، ساعت را هم هر روز به شارژ بزنند. تا زمانی‌که گوگل راهی برای افزایش عمر باتری پیدا نکند، اندروید ویر تنها یک محصول آزمایشگاهی باقی می‌ماند.
سامانه مسیریابی نیز در نوع خود مسئله‌ساز است. از لحاظ نظری گوگل مپ با ویر سازگاری دارد، اما هر بار تنها یک گام را نشان می‌دهد. با در نظر گرفتن این‌که انباشته شدن کارت‌ها در برخی برنامه‌ها قابل اجراست، منطق حکم می‌کند، گوگل مپ هم از این شیوه استفاده نماید و گام‌های بعدی مسیر پیش‌رو را به‌این‌صورت به نمایش درآورد تا از پیش بدانید که چه می‌خواهید بکنید. با دست به سمت چپ بکشید تا نقشه را از بالا و جزئیات بسیار کم ببینید که به‌هیچ‌وجه کمک‌کننده نیست، مغز من نقشه‌های تصویری را بهتر از متن می‌فهمد، ازاین‌رو برای من بهتر بود اگر نقشه قابلیت بزرگ‌نمایی داشت.
ضمناً فرمان‌های صوتی مسیریابی به‌طور خودکار و پیش‌فرض برای مسیرهای رانندگی است. پس باید برای دوچرخه‌سواری یا حالت قدم‌زدن جداگانه اقدام نمایید. باز هم عجیب است، چنانچه گوشی مسیر را پیدا نکند، این مسئله به ساعت انتقال نمی‌یابد؛ یعنی به همین راحتی دوباره به صفحه ساعت برمی‌گردید، انگارنه‌انگار که اتفاقی افتاده است. زمانی‌که از ساعت مسیر پیاده‌روی از محل کارم به پل «گلدن‌گیت» را خواستم، کارتی با محتوای سه سایت بی‌ربط به من نشان داد. متأسفانه، مسیرهای ترانزیتی نیز پشتیبانی نمی‌شود.
http://www.softgozar.com/Image/TelerEditor/im/Android%20Wear%20review%20-%20Taking%20smartwatches%20in%20the%20right%20dire ction15.jpg
هنگام خرید ساعت هوشمند بهترین گزینه در حال حاضر کدام است؟
پیش‌تر به مشکل پیام‌های هشدار بیش از حد، اشاره کردیم. هر چه کارت‌های موجود در کانتکست استریم بیش‌تر باشند، حوصله آدم بیش‌تر سر می‌رود. نه‌تنها وقتم با حذف این کارت‌ها هدر می‌رفت، بلکه مچ دستم نیز روزانه حدود صد بار روی ویبره می‌رفت. هیچ فهرست اختصاصی وجود ندارد و نمی‌توان ایمیل‌های به‌دردنخور را از نمایش در گوشی بازداشت. البته این امکان وجود دارد که برنامه خاصی را بی‌صدا کنیم، اما وقتی‌که با سیلی از پیام‌ها مواجه می‌شوید که به توجه سریع نیاز ندارند، این امکان نیز به کار نمی‌آید. تنها قسمت خوب این است که وقتی یک پیام را حذف می‌کنید از گوشی نیز محو می‌شود.
سخت‌افزار: گیر لایو سامسونگ و جی‌واچ ال‌جی
نخستین شرکت‌هایی که دست به تولید و عرضه ساعت‌های هوشمند زدند، ال‌جی و سامسونگ بودند که هر دو در پلی‌استور قابل خریداری هستند. جی‌واچ به قیمت 229 دلار و گیر لایو 199 دلار. جلوتر به صورت گذرا به این دو ساعت می‌پردازیم، اما ازآن‌جاکه گوگل اجازه ایجاد فیرم‌ور یا رابط کاربری سفارشی را نداده است، تجربه داشتن ویر روی هردو به نسبت یکسان است.
تنها تفاوت فیرم‌ور دو ساعت، در ظاهر صفحه ساعت است. بااین‌حال، سامسونگ یک راه فراری پیدا کرده و زمان‌سنج و قطب‌نمای اختصاصی خود را هم به ساعت افزوده است. ازاین‌رو بین این دو برنامه سامسونگ یا نمونه‌های خود سیستم‌عامل قدرت انتخاب دارید. در هر صورت، این‌ها فقط تغییرات جزیی هستند و تفاوت‌های اصلی در قطعات سخت‌افزاری نهفته است که هر کدام داستان خود را دارد.
کدام ساعت بهتر است؟ هر کدام از این دو، ویژگی‌هایی مختص به خود را دارند که باید سبک سنگین شوند، اما در کل گیر لایو بهتر عمل کرده است. قطعات داخلی نیز بسیار به هم شباهت دارند:
http://www.softgozar.com/Image/TelerEditor/im/Android%20Wear%20review%20-%20Taking%20smartwatches%20in%20the%20right%20dire ction16.jpg
پردازنده هر دو اسنپ‌دراگون 400 دو هسته‌ای با سرعت 1.2 گیگاهرتز است. رم 512 و 4 گیگابایت حافظه داخلی از دیگر مشخصات این دو ساعت است. برای هر دو مورد، بند ساعت قابل تعویض و صفحه مربعی شکل است. به‌علاوه هر دو ساعت استاندارد IP67 را دارند و این یعنی مثل گلکسی اس5 در مقابل آب و گرد و خاک مقاوم هستند. من باشم هیچ‌کدام را در غواصی استفاده نمی‌کنم ولی به هنگام شستن ظرف‌ها یا استحمام، پوشیدن آن‌ها مشکلی ایجاد نمی‌کند.
ازآن‌جاکه مغز متفکر در هر دو ساعت یکی است، عملکرد ارائه‌شده هم یکسان است. عملکرد هر دو روان است که البته در مواردی هم پرش فریم داشتند. در تجربه‌ای که من داشتم: زمان بالا آمدن برنامه‌ها مشابه بود و نیز فرمان‌های صوتی به‌سرعت عملی می‌شد.
تا به الآن در چندین مورد به مسئله باتری اشاره کرده‌ام، اما بیایید حالا که بحث از مشخصات است دقیق‌تر شویم. باتری گیر لایو تنها 300 میلی آمپر و جی‌واچ 400 میلی‌آمپری است. به نظر کم است و واقع امر نیز همین است. در یک روز کاری هر دو را به دستانم بستم و شروع به کار کردم. برنامه کاری من به این صورت بود: چهار بار مسیریابی، چک کردن دست‌کم 100 ایمیل، استفاده از برنامه لیفت و تعداد بی‌شماری فرمان صوتی. زمانی‌که نهایتاً بعد از 12 ساعت به منزل رسیدم، 20 درصد از باتری جی‌واچ مانده بود و گیر لایو 15 درصد شارژ داشت. پس از این‌که هر دو را برای یک استراحت هفت ساعته روی حالت بی‌صدا قرار دادم، بیدار شدم و دیدم جی‌واچ 5 درصد و گیر لایو تنها 2 درصد شارژ دارد. با این اوصاف، ساعت ال‌جی 90 دقیقه بیش‌تر از سامسونگ دوام می‌آورد. جی‌واچ تقریباً توانست کل شبانه‌روز را به سر کند، در‌حالی‌که گیر لایو در حدود 22 ساعت دوام آورد.
http://www.softgozar.com/Image/TelerEditor/im/Android%20Wear%20review%20-%20Taking%20smartwatches%20in%20the%20right%20dire ction17.jpg
آخر هفته‌ها که استفاده کم می‌شود، توانستم در بهترین حالت، عمر هر دو را تا کمی بیش از 8 ساعت افزایش دهم. بااین‌حال، راه‌های دیگری برای افزایش دوام باتری هست، اما ازآن‌جاکه کاربری دستگاه را به میزان قابل‌توجهی پایین می‌آورند، دیگر هدف یک ساعت هوشمند بودن را تامین نمی‌کنند. با خاموش کردن حالت همیشه روشن صفحه‌نمایش، هرگاه از ساعت استفاده نشود، صفحه سیاه می‌گردد. می‌توان روشنایی را پایین آورد، من تا 60 درصد تست کردم، تعداد راه‌هایی که نیاز به مسیریابی دارند را کم کنید، برنامه‌هایی که پیام‌های هشدار زیادی می‌دهند را محدود کنید و غیره. بااین‌حال اگر مداوم در مورد باتری دلشوره داشته باشید، باید به فکر یک دستگاه کمکی باشید.
گیر لایو سامسونگ
شاید گیر لایو را با یکی از قوم‌وخویش‌های مبتنی بر سیستم‌عامل «تایزن» Tizen اشتباه بگیرید، بله گیر 2 را می‌گویم. دور همه اضلاع صفحه مربعی، با باند کرومی رنگی پوشیده شده است، اما این‌ها همه برای ظاهر است و هیچ دوربین یا دکمه‌ای وجود ندارد. در عین حال، در ضلع سمت راستی دکمه‌ای واقع شده که با فشردنش صفحه‌نمایش، خاموش می‌شود و با چند ثانیه نگه داشتنش منوی تنظیمات بالا می‌آید. به‌شخصه دوست داشتم کاربری‌های دیگری یه این دکمه اختصاص دهم. روی شکم گیر لایو مثل آخرین نسل ساعت‌های گیر، حسگر ضربان قلب و پین مخصوص شارژر دستگاه وجود دارد.
صفحه‌نمایش 1.63 اینچی دستگاه SuperAMOLED با وضوح 320 در 320 است. با کمی محاسبه روی این اعداد و ارقام می‌فهمیم تراکم صفحه‌نمایش 278 پیکسل در اینچ است که برای یک ساعت هوشمند میزان خوبی محسوب می‌گردد. دقت و اشباع رنگ لایو هم خوب است، اما اثر انگشت روی آن می‌ماند و زیر نور مستقیم آفتاب به سختی دیده می‌شود.
ازآن‌جاکه پشت گیر لایو اندکی خمیدگی در بالا و پایین دارد، روی مچ احساس بهتری به‌دست می‌دهد. البته این تا وقتی است که بند ساعت شما را عاصی نکند؛ طوری است که احساس می‌کنید به پنج دست احتیاج دارید تا آن‌را ببندید. این ساعت 4 گرم از ساعت ال‌جی سبک‌تر است و یک میلی‌متر نیز باریک‌تر است.
http://www.softgozar.com/Image/TelerEditor/im/Android%20Wear%20review%20-%20Taking%20smartwatches%20in%20the%20right%20dire ction18.jpg
نگه‌دارنده شارژر چیز جدیدی برای سامسونگ نیست و به همان میزان هنوز هم اعصاب‌خردکن است. برای ساعتی که هر روزه باید در شارژ باشد، کنترل نگه‌دارنده کار چندان آسانی نیست. نگه‌دارنده بسیار کوچک است و می‌باید درست و دقیق به ساعت وصل شود و پیش از این‌که شارژر را به پریز بزنید باید مطمئن شوید که خوب جا رفته است.
جی‌واچ ال‌جی
بسیاری از مشخصات جی‌واچ خوشحال کننده و نویدبخش‌اند، بااین‌حال ظاهر زیبا یکی از آن‌ها نیست. با داشتن شیشه گوریل گلاس 3، کناره‌هایی از جنس استیل ضدزنگ، زیر ساعت که از جنس پلی‌کربنات است، بدنه مقاوم و سختی دارد. بااین‌وجود ظاهر مربعی شکل آن‌که هیچ مشخصه بارزی ندارد، دل را می‌زند. درواقع این طراحی از قصد به این شکل ساخته شده است: براساس گفته‌های تیم طراح ال‌جی، ظاهر جی‌واچ طوری طراحی شده که به نظر بیاید محتویات روی صفحه غوطه‌ورند. این جزئیات و دستکاری‌های اضافه گاهی‌اوقات، یک دستگاه را از هدف اولیه دور می‌کنند. این طراحی نتیجه عکس داده است، چون عدم وجود طراحی نیز به همان میزان مخاطب را بی‌رغبت می‌کند. جی‌واچ در تضاد کامل با گوشی جی 3 است که محصولی زیبا و دل‌انگیز است. جی 3 توانسته چیزی مابین پرزرق‌وبرق و بی‌زرق‌و‌برق باشد. ضمناً رنگ سفید ساعت نسبت به سیاه بیش‌تر به دل می‌نشیند.
در مقایسه با گیر لایو، صفحه‌نمایش ال‌سی‌دی با فناوری IPS برای افزایش زاویه دید، از نظر اندازه کمی بزرگ‌تر است: 1.65 در برابر 1.63 اینچ. اما این تفاوت بیش‌تر در وضوح تصویر به چشم می‌آید. در وضوح 280 در 280 دیدن پیکسل‌ها بدون دقت آسان‌تر است. از نکات مثبت این است که در مقام مقایسه با گیر لایو زیر نور خورشید جی‌واچ خواناتر است و نور سفید صفحه نیز بیش‌تر میباشد. بااین‌حال، سیاه‌ها به سیاهی گیر لایو نیستند و رنگ‌ها نیز از لحاظ اشباع به گیر لایو نمی‌رسند.
مثل گیر لایو، جی‌واچ به یک نگه‌دارنده جداگانه جهت شارژ نیاز دارد، اما ال‌جی با ذکاوت تمام قاعده آهنربایی طراحی کرده که در مقایسه با رقیب خود کار اتصال به ساعت را آسان‌تر نموده است. آهنرباها کار نگه داشتن شارژر را به‌خوبی انجام می‌دهند.
از سویی، راهبرد قیمت‌گذاری ال‌جی کمی گیج‌کننده است؛ 30 دلار از گیر لایو گران‌تر است اما از لحاظ عملکردی یا مشخصات برتری ویژه‌ای ندارد، به جز عمر کمی بیش‌تر باتری. با‌توجه به این قیمت، کار ال‌جی برای فروش ساعت هوشمندش کمی سخت می‌شود و عجیب نیست که در آینده از قیمت آن بکاهد.
جمع‌بندی
به نسبت سایر پلتفرم‌ها، من برای اندروید ویر آینده خوبی می‌بینم. برای یک محصول نسل اولی بد کار نکرده و در مقایسه با گزینه‌های موجود در بازار جای کار و موقعیت پیشرفت دارد. ویر می‌تواند کاربران جهانی داشته باشد؛ سیستم‌عاملی پشت خود می‌بیند که برنامه‌نویسان و کاربران بسیاری راغب به کار با آن هستند. ضمناً شرکت‌های مختلفی اندروید ویر را خواهند خرید.
علی‌رغم آن‌چه گفتیم، مشکلات زیادی برای برطرف شدن وجود دارد. کم‌تر کاربری پیدا می‌شود که بخواهد هر روز ساعت هوشمندش را به شارژر وصل کند یا بین کارت‌ها و پیام‌های هشدار بی‌پایان بالا و پایین برود. یک ساعت هوشمند خوب باید زندگی را آسان‌تر کند، و کارایی و بهره‌وری بالا داشته باشد. در حال حاضر کارهایی که می‌توان با این ساعت‌ها انجام داد، به همان راحتی، یا حتی راحت‌تر، روی گوشی هم قابل انجام است. با آمدن برنامه‌های بیش‌تر به این پلتفرم شاهد رشد و نمو آن خواهیم بود، اما هنوز راه زیادی مانده تا خریداران، راغب به خرید این‌گونه دستگاه‌های جانبی با قیمت‌های چندصددلاری شوند.
تا الآن ویر بهترین سیستم‌عامل موجود در بازار ساعت‌های هوشمند برای کاربران اندرویدی است. اما ازآن‌جاکه این دستگاه‌ها از لزومات زندگی نیستند باید کمی به ظاهرشان توجه کنند تا به مذاق مشتریان عادی خوش بیاید. متأسفانه، گیر لایو و جی‌واچ امکانات و ظرفیت لازم را برای تبدیل کردن ویر به یک سیستم‌عامل موفق ندارند.
کد خبر: 21667 گروه خبری: اخبار سخت افزار منبع خبر: سافت گذر
ساعت‌های هوشمند اگرچه طبق تعریف کلی پدیده تازه‌ای نیستند، اما در گذشته هیچ‌گاه به این اندازه «هوشمند» نبوده‌اند.
http://www.softgozar.com/Image/TelerEditor/im/Android%20Wear%20review%20-%20Taking%20smartwatches%20in%20the%20right%20dire ction1.jpg
وقتی بچه بودم، دیوانه‌وار سریال «شوالیه سوار» را دوست داشتم. همواره خودم را «مایکل نایت» شخصیت داستان، فرض می‌کردم و با ساعت مچی فوق پیشرفته‌ام با سیستم هوشمند «کیت» حرف می‌زدم. حال که فرصتی پیش‌آمده و ساعت‌هایی به همین‌سان درست شده‌اند، متأسفانه من دیگر آن ذوق بچه‌های پنج‌ساله را ندارم. قریب یک دهه است که ساعت‌های هوشمند به زندگی‌مان راه یافته‌اند، «مایکروسافت اسپات» را به خاطر دارید؟ اما این دسته پابه‌پای گوشی‌های هوشمند حرکت روبه‌جلو نداشته‌اند. البته مشکل ما کمبود ساعت‌های مچی نیست، بلکه مسئله این است که پلتفرم مشترکی برای نصب برنامه‌های ثالث نبوده و درنتیجه جای حرکت و رشد و نمو برای ساعت‌های «هوشمند» به‌وجود نیامده است.
به همین صورت دورنمای روشنی از آن‌چه این صنعت بایستی به سمت آن حرکت نماید، وجود ندارد؛ برخی ساعت‌ها مانند گوشی‌های اندرویدی سیم‌کارت‌خور با صفحه‌نمایش کوچک هستند، برخی دیگر درصدد ایجاد پلتفرم اختصاصی بوده تا برنامه‌سازان را به سوی خود جذب نمایند. البته دیگرانی نیز وجود دارند که سعی در یکپارچه کردن ساعت‌های هوشمند و کنترل‌کننده‌های تناسب اندام دارند که در این راه توفیق اندکی کسب کرده‌اند. حتی وضعیت بدتر از این می‌شود و غالب ساعت‌های موجود در بازار از نظر ظاهر مشکل دارند و ازاین‌رو، برای اکثر مردم جامعه جذابیت ندارند. راه‌حل گوگل برای این مشکلات این بوده که پلتفرم اندروید را با تمام سهمش از بازار و همچنین حمایت برنامه‌سازان، وسعت بخشیده و با «اندروید ویر» Android Wear خود ژانر پوشیدنی‌های هوشمند را زیر بال و پر بگیرد.
http://www.softgozar.com/Image/TelerEditor/im/Android%20Wear%20review%20-%20Taking%20smartwatches%20in%20the%20right%20dire ction2.png
سیستم‌عامل اندروید ویر
نکات مثبت
• پشتیبانی قوی از سوی سازندگان و برنامه‌سازان
• کنترل صوتی بدون دخالت دست و جستجوی صوتی گوگل
• طراحی ساده
نکات منفی
• تمام شدن سریع شارژ باتری
• پیام‌های هشدار بیش از حد
• نیاز به لمس زیاد صفحه
• وابستگی شدید به یادگیری حرکات خاص در رابط کاربری
• سازگاری صرفاً با جدیدترین دستگاه‌های اندرویدی
توضیح
اندروید ویر پرقدرت‌ترین پلتفرم ساعت هوشمندی است که تابه‌حال دیده‌ایم و با حمایت شرکتی و برنامه‌سازان جا برای پیشرفت دارد. بااین‌حال یک پلتفرم نسل اولی محسوب می‌گردد چراکه از پیشگامان نوع خود است. ازاین‌رو عمر باتری کم، دردسر پیام‌های هشدار زیاد و مسائلی دیگر دارد و سخت می‌شود آن‌را به عنوان یک ساعت تکامل‌یافته جهت خرید مشتریان عادی پیشنهاد کنیم.
تا کنون چندین ساعت هوشمند روانه بازار شده که هر کدام نیز موافقین و مخالفین خود را دارند،اما بگذارید ابتدا خیلی مختصر دو محصول مشهور در این رابطه را معرفی و بررسی کنیم. در انتهای همین مطلب به معرفی مفصل‌تر این دو محصول نیز می‌پردازیم.
http://www.softgozar.com/Image/TelerEditor/im/Android%20Wear%20review%20-%20Taking%20smartwatches%20in%20the%20right%20dire ction3.jpg
جی‌واچ ال‌جی LG G Watch
نکات مثبت
• عملکرد خوب
• بندهای قابل تعویض
• شارژر با استفاده آسان
• مقاوم در برابر آب
• تصویر بهتر صفحه‌نمایش زیر نور در مقایسه با رقبا
نکات منفی
• قیمت بالاتر نسبت به گیر لایو
• وضوح پایین‌تر صفحه‌نمایش در مقایسه با رقبا
• عمر فوق‌العاده کم باتری
• محدودیت به ابزارهای اندرویدی جدید
• طراحی غیرجذاب
توضیح
ظاهر این محصول چندان چنگی به دل نمی‌زند اما در رده اندروید ویر وضعیت قابل قبولی دارد. عمر باتری آن در مقایسه با «گیر لایو» شرکت سامسونگ اندکی بهتر بوده اما از لحاظ قیمت، گران‌تر است و صفحه‌نمایش درخور توجهی ندارد.
http://www.softgozar.com/Image/TelerEditor/im/Android%20Wear%20review%20-%20Taking%20smartwatches%20in%20the%20right%20dire ction4.jpg
گیر لایو سامسونگ Samsung Gear Live
نکات مثبت
• عملکرد خوب
• بندهای قابل تعویض
• مقاوم در برابر آب
• صفحه‌نمایش بهتر در قیاس با رقبا
• به طور کلی «راحت‌تر» نسبت به جی‌واچ
نکات منفی
• عمر فوق‌العاده کم باتری
• محدودیت به ابزارهای اندرویدی جدید
• شارژر با استفاده بسیار دشوار
• تصویر بدتر صفحه‌نمایش زیر نور در مقایسه با رقبا
توضیح
چنانچه بخواهید در حال حاضر یک ابزار اندروید ویر بگیرید، بهترین گزینه پیش‌رو، گیر لایو است؛ شیک و جذاب با عملکرد بالا، بااین‌حال به محض خرید بایستی بند آن‌را عوض کنید و از بخت بد هر شب باید توی شارژ باشد.
چرا اندروید ویر؟
تولیدکنندگان نمی‌خواهند سرمایه‌ها و منابع گران‌بها را صرف ایجاد یک پلتفرم از ابتدا بکنند. اندروید ویر همان سکوی پرتاب ارزانی است که شرکت‌ها را در مسیر تولید ساعت‌های هوشمند قرار می‌دهد. شرکت «فسیل» Fossil را به عنوان نمونه در نظر بگیرید که هیچ‌گونه تجربه‌ای در تولید نرم‌افزار ندارد، اما با آمدن اندروید ویر پنجره‌های امید به روی این شرکت باز شده و هم‌اکنون می‌تواند ساعت‌های هوشمند مد روزی تولید نموده و همه سرمایه خود را هم در زمینه تحقیق و توسعه صرف نکند. درعین‌حال، گزارش‌ها حاکی از آن است که سایر شرکت‌های سازنده با ارائه ساعت‌های اندروید ویر ارزان‌قیمت برای جذب مشتریان قشر متوسط و ضعیف خیز برداشته‌اند.
http://www.softgozar.com/Image/TelerEditor/im/Android%20Wear%20review%20-%20Taking%20smartwatches%20in%20the%20right%20dire ction5.png
به هر تقدیر، این همان وعده اولیه ویر است: گزینه‌های متنوع در قیمت، سبک و (ما امیدواریم) ظاهر. بااین‌حال، با پر کردن بازار از ساعت‌های هوشمند معجزه‌ای رخ نمی‌دهد و آن‌ها را تبدیل به موفقیت نمی‌نماید. پس چه چیزی موفقیت به همراه دارد؟ باید ظاهر خوبی داشته باشند و زندگی کاربر را آسان‌تر نمایند.
کاربری
اندروید ویر جایگزین گوشی همراه نیست؛ بلکه هدف از طراحی آن کاهش تعداد دفعاتی است که گوشی را از جیب درمی‌آورید. با داشتن ویر می‌توانید آهنگ را عوض کنید، ایمیل و پیامک بفرستید، نکته‌ها و هشدارها را وارد نمایید، به تماس‌های ورودی پاسخ بدهید یا آن‌ها را رد کنید، وضعیت تناسب اندام خود را تحت نظر داشته باشید، به قرارهایی که در تقویم ثبت کرده‌اید برسید و از فرمان‌های صوتی استفاده کنید.
زمانی که ویر روی ساعت شماست؛ یعنی پیام‌های هشدار گوشی را نیز می‌توانید از روی ساعت بخوانید. با پایین آمدن از فهرست کارت‌های مختلف که روی ساعت به نمایش درآمده‌اند می‌توانید ایمیل‌های جدید، پیام‌های فیس‌بوک، هشدارهای گوگل پلاس، تماس‌های ازدست‌رفته، تعداد گام‌های برداشته شده روزانه و مقدار زمانی‌که طول می‌کشد به خانه برسید را مشاهده نمایید. در سمت چپ کارت‌ها موارد فعال را می‌بینید: جواب دادن به ایمیل‌ها، علامت‌گذاری متون، سابقه فعالیت‌های تناسب اندام و غیره. از سوی دیگر، با کشیدن دست به سمت راست همه پیام‌های هشدار را پاک می‌کنید.
http://www.softgozar.com/Image/TelerEditor/im/Android%20Wear%20review%20-%20Taking%20smartwatches%20in%20the%20right%20dire ction6.jpg
این ساعت‌ها همچنین از گوگل ناو پشتیبانی می‌کنند. ازاین‌رو، کارت‌هایی مبنی بر اطلاعات سهام، زمان رسیدن به مقصد بعدی، روز تولد دوستان‌تان، رزرو هتل و زمان حرکت به سمت فرودگاه روی ساعت قابل مشاهده‌اند. حتی مجوز ورود به هواپیما نیز قابل رویت است. در حقیقت این کاربری آخر یکی از بهترین استدلال‌ها برای خرید اندروید ویر است؛ چراکه اسکن مجوز ورود از روی ساعت بسیار آسان‌تر از گوشی همراه است به‌خصوص زمانی‌که چمدان و وسایل زیادی حمل می‌کنید و نمی‌خواهید گوشی را بیرون بیاورید... به امید روزی که در ایران هم به جای استفاده از بلیت چاپی، بتوان از تجهیزات دیجیتال استفاده کرد.
درضمن درون ویر، سیستم جستجوی صوتی نیز تعبیه شده است. با گفتن «اوکی گوگل» OK Google به ساعت می‌فهمانید که وقت استفاده از فرمان‌های صوتی است؛ کارهای گوناگونی می‌توان به این شیوه انجام داد: فرستادن پیامک، تنظیم زنگ زدن ساعت، شمارش تعداد گام‌ها، اجرای برنامه‌های از پیش تعیین شده در تقویم، راهبری در مسیری خاص و غیره. حتی می‌توان سؤال‌های مختلف و تصادفی پرسید: بازی بعدی تیم «بارسلونا» کی است؟ قد «مارک والبرگ» چقدر است؟ «کریس راک» کی متولد شد؟ بلندترین ساختمان دنیا کدام است؟ درواقع، همه کارهایی که با گوگل ناو روی گوشی انجام می‌دادید، هم‌اکنون روی ساعت قابل اجراست. چنانچه جواب سؤالی را نداند، سه مورد نزدیک به آن‌را پیشنهاد می‌دهد تا به جستجوی آن روی گوشی ادامه دهید؛ خیلی درست‌حسابی نیست، ولی هر چه نباشد بهتر از هیچی است.
http://www.softgozar.com/Image/TelerEditor/im/Android%20Wear%20review%20-%20Taking%20smartwatches%20in%20the%20right%20dire ction7.jpg
با داشتن یک ساعت هوشمند می‌توانید آن را به تمام شکل‌های بالا دربیاورید
چنانچه برنامه ثالثی نیز پیام‌های هشدار داشته باشد، طبیعتاً باید روی ویر به نمایش دربیاید، اما در مرتبه عمل برنامه‌نویس می‌بایست کوشش بیش‌تری به خرج داده تا یک سری محدودیت‌ها برداشته شوند. تعداد برنامه‌های قابل اجرا و دارای پیام هشدار به مرور زمان بیش‌تر شده و برنامه‌نویسان نیز شمار برنامه‌های تولیدی را بالا می‌برند. درحقیقت این یکی از جنبه‌های هیجان‌انگیز پلتفرم اندروید ویر است: در حال حاضر در مراحل پایه‌ای و مقدماتی است، اما در صورت روی خوش نشان دادن برنامه‌نویسان، کاربری آن بالا می‌رود.
بااین‌حال، تا الآن نیز کارهای جالبی روی اندروید ویر قابل اجراست. موارد مالی را می‌توانید چک کنید، جای خود را از طریق «گلیمپس» برنامه Glympse می‌توانید با دوستان به اشتراک بگذارید، با «اور نوت» Evernote یادداشت بنویسید یا بخوانید، با «تویتینگز» Tweetings به توییت‌ها پاسخ دهید، در میان دستورغذاهای «آل د کوکس» Allthecooks بگردید، روشنایی لامپ «فلیپ هیو» را تنظیم کرده و نتایج جام جهانی را لحظه‌به‌لحظه دنبال نمایید. تا همین‌جا بس است، منظورم را متوجه شدید: این‌ها تنها بخشی از کارهایی است که می‌توان با برنامه‌های نسل اولی موجود روی ویر انجام داد.
http://www.softgozar.com/Image/TelerEditor/im/Android%20Wear%20review%20-%20Taking%20smartwatches%20in%20the%20right%20dire ction8.jpg
تعداد برنامه‌های که برای ویر نوشته می‌شود، روز‌به‌روز در حال افزایش است. یکی از برنامه‌های موردعلاقه من «لیفت» Lyft است. با گفتن «تاکسی بگیر»، این برنامه نه‌تنها این کار را انجام می‌دهد، بلکه کارتی اضافه می‌کند که روی آن نام راننده و میزان تخمینی زمان رسیدن نیز نوشته شده است. این اختیار را هم دارم که قبل از رسیدن راننده، مقصد را برای او مشخص کنم. پس از این‌که به مقصد رسیدم، کارتی بالا می‌آید که کرایه، روی آن اعلام می‌شود و از من می‌خواهد به راننده نمره بدهم.
خوشبختانه تنوع بیش از حد مثل آن‌چه روی گوشی‌های هوشمند دیده‌ایم، برای ویر وجود ندارد. به استثنای تم مختص چند شرکت خاص برای ظاهر ساعت، گوگل این اجازه را به شرکت‌های استفاده‌کننده از اندروید ویر نداده که از ظاهر یا رابط کاربری سفارشی استفاده نمایند. چنانچه شرکتی مایل به ساخت ساعت ویر باشد، می‌بایست از قوانین گوگل تبعیت کند. در مقام نظر این کار به این خاطر است که موانع سر راه به‌روزرسانی ساعت (در بخش تنظیمات و «درباره» About) برطرف گردد و همچنین موجب می‌شود کاربران تجربه مشترک و منسجمی از استفاده از ساعت‌های ویر داشته باشند. بااین‌حال، همین قوانین، دسترسی به ویر را محدود کرده است به طوری‌که این پلتفرم تنها با دستگاه‌هایی که اندروید 4.3 و بالاتر دارند سازگار است. یعنی 76 درصد کاربران اندروید نمی‌توان از این سرویس استفاده کنند.
تجربه کاربری
تاکنون فقط ساعت‌های هوشمند مربعی شکل، جی‌واچ و گیر لایو، و دایره‌ای دیده‌ایم. این موضوع کاملاً به سلیقه فرد بستگی دارد، به‌هرحال تجربه کاربر در هر دو صورت یکسان خواهد بود. ازآن‌جاکه اکثر ساعت‌ها صفحات کوچک دارند، گوگل می‌داند فضای زیادی برای مانور دادن ندارد، ازاین‌رو کوشش کرده تا جایی‌که ممکن است رابط کاربری ساده باشد. به همین خاطر است که در هر صفحه، عموماً یک کارت قابل مشاهده است و زمانی‌که دست خود را به سمت چپ می‌کشید تها یک گزینه پیش‌رو می‌بینید. راحت است، نه؟
با‌توجه به ریزنقش بودن رابط کاربری، ایجاد محیطی کاربرپسند و خلاقانه روی صفحه‌لمسی ساعت مشکل به نظر می‌رسد. ویر نیز کار زیادی برای حل این مشکل صورت نداده است. تعداد مواردی که باید یاد بگیرید به نسبت زیاد است و باوجود این‌که در ابتدا خودآموز موارد کلی را به شما یاد می‌دهد اما زمان می‌برد تا با چیدمان و نحوه چینش گزینه‌ها خو بگیرید. قابلیت استفاده از فرمان‌های صوتی تجربه کاربری ساعت‌های هوشمند را ارتقا بخشیده، چراکه تعداد دفعات لمس صفحه را پایین می‌آورد بااین‌حال برای انجام کار مورد نظر هنوز باید لمس و حرکات زیادی انجام دهید.
http://www.softgozar.com/Image/TelerEditor/im/Android%20Wear%20review%20-%20Taking%20smartwatches%20in%20the%20right%20dire ction9.jpg
ایجاد محیطی کاربرپسند و خلاقانه روی صفحه‌لمسی ساعت مشکل به نظر می‌رسد
پیش از هر چیزی باید این نکته را بدانید: صفحه ویر با بلند کردن بازو روشن می‌شود، دستگاه این حرکت را نشانه قطعی از این می‌داند که شما می‌خواهید به چیزی نگاه کنید. اما در حالت پیش‌فرض صفحه همواره روشن است، به این خاطر که هر موقع بخواهید بتوانید زمان را ببینید، بدون این‌که به‌طور اتفاقی فرمان صوتی را فعال کنید. طبق توقعات، همه کارها روی صفحه ساعت انجام می‌گیرد. در حال حاضر حدود 12 نوع مختلف صفحه ساعت وجود دارد که می‌توانید از آن‌ها انتخاب نمایید؛ کافی است صفحه را برای چند ثانیه بگیرید تا گزینه‌های مختلف روبه‌روی شما ظاهر گردد.
نخستین خوشامدگو «کانتکست استریم» Context Stream است، جایی که به صورت عمودی، فهرستی از کارت‌های مربوط به پیام‌های هشدار ردیف می‌گردند. ترتیب این کارت‌ها غیرقابل‌تغییر بوده و ظاهراً به گونه‌ای است که ترتیب بسیاری از آن‌ها هربار که از فهرست پایین می‌آیید فرق می‌کند. کارت‌هایی که در بالا قرار دارند، در دور بعد چک‌کردن در پایین فهرست جای می‌گیرند، حتی درصورتی‌که هیچ پیام هشدار جدیدی نداشته باشید.
http://www.softgozar.com/Image/TelerEditor/im/Android%20Wear%20review%20-%20Taking%20smartwatches%20in%20the%20right%20dire ction10.jpg
اگر محتوای پیام هشدار از ظرفیت یک کارت بیش‌تر باشد، کارت مورد نظر را می‌توان وسعت بخشید. ازاین‌رو می‌بایست حواس‌تان به ایمیل‌های طولانی باشد؛ با لمس کارت و بزرگ شدن آن می‌بینید دارید تا آخر عمرتان پایین می‌آیید اما به کارت بعدی نمی‌رسید. این یکی از مواردی است که می‌توانید به‌راحتی گوشی همراه را بیرون بکشید و روی صفحه بزرگ‌تر آن‌را بخوانید. از طرفی، برخی برنامه‌ها نظیر تقویم و جی‌میل، کارت‌ها را روی هم می‌انبارند؛ چنانچه 6 مورد ذخیره‌شده در تقویم داشته باشید، ویر اولی را نشان داده و زیر آن کارت دکمه کوچکی قرار گرفته که نشان می‌دهد 5 مورد دیگر دارید. می‌توانید آن دکمه را فشار دهید تا به صورت عمودی هر 6 مورد به نمایش درآیند.
اگر بخواهید روی هر کدام از آن‌ها عملیاتی انجام دهید، می‌بایست آن مورد را پیش از پایین آمدن فشار دهید. با کشیدن دست به طرفین یک مورد خاص را نمی‌توان حذف کرد، بااین‌حال درست مانند گوشی با یک حرکت دست به سمت راست همه پیام‌های هشدار مربوط به یک برنامه خاص محو می‌گردند.
با گفتن «اوکی گوگل» یا ضربه زدن به قسمت خالی در بالای کانتکست استریم، فرمان صوتی بالا می‌آید. پیش‌تر راجع‌به کاربری این قسمت توضیح دادیم، بااین‌حال چنانچه در لحظه حساس نیاز به کمکی داشتید، در لیست نمونه‌های خوبی از فرمان‌های قابل اجرا را مشاهده می‌کنید. بله هدف «بدون دست عمل کردن» در این‌جا زیرپا گذاشته می‌شود، بااین‌وجود زمانی‌که به ویر عادت کردید دیگر نیاز کم‌تری به این فهرست تقلب پیدا می‌کنید. از سوی دیگر با فشردن هر کدام از این موارد، ویر سؤال بعدی را می‌پرسد؛ به عنوان نمونه چنانچه گزینه ارسال متن را بزنید، می‌پرسد برای چه کسی می‌خواهید ارسال کنید و چه چیزی می‌خواهید بنویسید.
http://www.softgozar.com/Image/TelerEditor/im/Android%20Wear%20review%20-%20Taking%20smartwatches%20in%20the%20right%20dire ction11.jpg
هدف ویر این نیست که جایگزین گوشی همراه باشد
عجیب است، برنامه‌ها و تنظیمات ته این فهرست قرار گرفته‌اند و از نظر پنهان هستند. درصورتی‌که منظور گوگل تشویق برنامه‌سازان به طراحی برای ویر است، شیوه عجیب و غریبی را برای این کار انتخاب کرده است. درست است که برنامه‌ها در این قسمت اکثراً کاربردی ندارند، اما باز هم این تصمیم گوگل برای تازه‌کاران کمی گیج‌کننده است. اگر دنبال برنامه خاصی می‌گردید، بهتر است با فرمان صوتی آن‌را پیدا کنید. به‌طور مثال بگویید: «اور نوت» را باز کن.
آن‌هایی‌که برای چک کردن پیام‌های هشدار به‌شدت به گوشی وابسته‌اند، آماده شنیدن خبرهای خوب و بد باشند. خبر خوب این است که روی مچ‌تان می‌توانید همه پیام‌های هشدار را ببینید، ازاین‌رو دیگر لازم نیست گوشی را بیرون بیاورید. اما خبر بد این است که درعین حالی که می‌توانید پیام‌های هشدار برخی برنامه‌ها را فیلتر کنید، مثل بازی‌های مختلفی که کاری با آن‌ها ندارید، اما نمی‌توانید مشخص کنید کدام پیام خاص از یک برنامه را برداشته و انتخاب نمایید. به عبارت دیگر، ساعت نمی‌تواند تصمیم بگیرد کدام ایمیل به دستش برسد و کدام نه، ازاین‌رو باید همه را ببینید.
زمانی‌که دست خود را از بالا به پایین می‌کشید، سایه‌ای از میزان باتری و تاریخ امروز می‌بینید، به‌علاوه اگر دست خود را در این صفحه باز هم بالاتر بکشید، می‌توانید پیام‌های هشدار را بی‌صدا کنید. این امکان بسیار به کار می‌آید، به‌خصوص زمانی‌که نمی‌خواهید تمرکزتان به هم بخورد یا سعی دارید بخوابید. البته درصورتی‌که باتری تا شب دوام بیاورد که غالب ساعت‌های هوشمند این‌گونه نیستند.
http://www.softgozar.com/Image/TelerEditor/im/Android%20Wear%20review%20-%20Taking%20smartwatches%20in%20the%20right%20dire ction12.jpg
گیر لایو دکمه‌ای در کناره دارد که با فشردن آن صفحه خاموش می‌شود، بااین‌حال روی دستگاه‌های دیگر چنانچه با دست روی صفحه را برای مدتی بپوشانید همین کار را انجام می‌دهد.
برنامه‌های همراه
به منظور جفت کردن ساعت و گوشی می‌بایست برنامه همراه ویر را از «پلی استور» دریافت کنید. این برنامه برای راه‌اندازی ساعت ضروری است اما به مرور برای‌تان بی‌استفاده می‌شود. در صفحه اصلی یک لینک به برنامه‌های سازگار با ویر در پلی استور و فهرستی از هشت فرمان صوتی می‌بینید. می‌توانید انتخاب کنید با کدام صدا کدام برنامه استفاده شود که باز هم بسیار کارآمد است زمانی‌که به تعداد برنامه‌های روی ساعت افزوده می‌شود. بگذارید نمونه بیاوریم: به عنوان مثال همان‌طورکه می‌دانید برنامه «اوبر» Uber همان کار «لیفت» در خبر کردن آژانس را می‌کند، چنانچه بخواهید به جای لیفت از این سرویس بهره ببرید، می‌باید فرمان صوتی «یک ماشین خبر کن» را انتخاب نموده و در فهرست برنامه‌ها اوبر را برگزینید تا دیگر به صورت پیش‌فرض به لیفت نروید.
به‌علاوه در قسمت بالا سمت راست از برنامه همراه، تنظیماتی ردیف شده‌اند. در این قسمت می‌توان برنامه‌های خاصی را بی‌صدا کرد، صفحه‌نمایش را از حالت همیشه روشن درآورد، هشدارهای گوشی به هنگام اتصال ساعت را بی‌صدا نمود. همچنین می‌توانید تنظیم کنید که موارد موجود در تقویم را نبینید و گوشی کارت بالایی را زمانی‌که صفحه کم نور می‌شود نشان ندهد. دست آخر می‌توانید با استفاده از این برنامه ساعت خود را در صورت لزوم با ساعت دیگری جفت کنید.
http://www.softgozar.com/Image/TelerEditor/im/Android%20Wear%20review%20-%20Taking%20smartwatches%20in%20the%20right%20dire ction13.jpg
این برنامه گزینه‌ای برای مدیریت برنامه‌های روی گوشی ندارد، که عجیب به نظر می‌رسد، چون راه دیگری نیز برای انجام این کار روی ساعت وجود ندارد. شاید دلیلش این باشد که برنامه‌های سازگار با ویر به محض بارگذاری، نصب می‌شوند، ظاهراً کوتاهی از جانب گوگل صورت گرفته است. شاید برخی برنامه‌ها روی گوشی کم‌تر استفاده شوند و شما علاقه‌ای به استفاده از آن‌ها روی ساعت نیز نداشته باشید؛ چرا نباید امکانی باشد که این دسته برنامه‌ها را غیرفعال کرد؟
چالش‌ها
ویر در حال حاضر نسخه 1 است و این بدین معنی است که راه زیادی تا تکامل آن مانده است. تابه‌حال اگرچه تجربه خوبی ارائه کرده، بااین‌حال از بسیاری لحاظ هنوز لنگ می‌زند. بالأخره چنانچه می‌خواهید 200 دلار و اندی به پای یک ساعت هوشمند بریزید باید از این نکات آگاه باشید.
اول از همه باید بدانید که مجبورید زیاد ساعت را لمس کنید. با این وضع اگر کاربران می‌خواستند زحمت فشار دادن، لمس کردن یا کشیدن به این طرف و آن طرف را به خود بدهند که دیگر ساعت نمی‌خریدند و از گوشی استفاده می‌کردند. اکثر کارهای ساعت نهایتاً به گوشی برمی‌گردد: تقریباً همه کارت‌های موجود در کانتکست استریم، به جز کارت شمارش گام‌ها، را می‌توان از روی گوشی هم اجرا کرد. گویی پایین آمدن تا آخر لیست کارت‌ها، زدن روی یک دکمه، و بعد بیرون کشیدن گوشی از جیب برای ادامه کار راه‌حل ساده‌تری است! خب اگر قرار است آخرش از گوشی استفاده کنید، خب چرا آن همه وقت خود را صرف کار کردن با ساعت کنید. از همان ابتدا گوشی را بیرون می‌آورید و برنامه را از روی گوشی اجرا می‌کنید.
http://www.softgozar.com/Image/TelerEditor/im/Android%20Wear%20review%20-%20Taking%20smartwatches%20in%20the%20right%20dire ction14.jpg
چنانچه بخواهید از گوشی استفاده کنید، چه بهتر که از همان آغاز آن‌را بیرون بیاورید
در بخش بعدی بیش‌تر به این موضوع خواهیم پرداخت، اما چالش اصلی میزان دوام باتری است. پشت پرده و روی صفحه‌لمسی رنگ‌ووارنگ، محاسبات و فرآیندهای بسیاری در حال انجام است که در حالت پیش‌فرض غیرفعال نشده‌اند. این سناریو را در نظر بگیرید: فرمان‌های صوتی، تشخیص کلمات کلیدی و یک باتری نحیف، بله تعجبی ندارد که عمر باتری سریع به اتمام می‌رسد. مسئله این است که توقع کاربران این نیست که مثل گوشی، ساعت را هم هر روز به شارژ بزنند. تا زمانی‌که گوگل راهی برای افزایش عمر باتری پیدا نکند، اندروید ویر تنها یک محصول آزمایشگاهی باقی می‌ماند.
سامانه مسیریابی نیز در نوع خود مسئله‌ساز است. از لحاظ نظری گوگل مپ با ویر سازگاری دارد، اما هر بار تنها یک گام را نشان می‌دهد. با در نظر گرفتن این‌که انباشته شدن کارت‌ها در برخی برنامه‌ها قابل اجراست، منطق حکم می‌کند، گوگل مپ هم از این شیوه استفاده نماید و گام‌های بعدی مسیر پیش‌رو را به‌این‌صورت به نمایش درآورد تا از پیش بدانید که چه می‌خواهید بکنید. با دست به سمت چپ بکشید تا نقشه را از بالا و جزئیات بسیار کم ببینید که به‌هیچ‌وجه کمک‌کننده نیست، مغز من نقشه‌های تصویری را بهتر از متن می‌فهمد، ازاین‌رو برای من بهتر بود اگر نقشه قابلیت بزرگ‌نمایی داشت.
ضمناً فرمان‌های صوتی مسیریابی به‌طور خودکار و پیش‌فرض برای مسیرهای رانندگی است. پس باید برای دوچرخه‌سواری یا حالت قدم‌زدن جداگانه اقدام نمایید. باز هم عجیب است، چنانچه گوشی مسیر را پیدا نکند، این مسئله به ساعت انتقال نمی‌یابد؛ یعنی به همین راحتی دوباره به صفحه ساعت برمی‌گردید، انگارنه‌انگار که اتفاقی افتاده است. زمانی‌که از ساعت مسیر پیاده‌روی از محل کارم به پل «گلدن‌گیت» را خواستم، کارتی با محتوای سه سایت بی‌ربط به من نشان داد. متأسفانه، مسیرهای ترانزیتی نیز پشتیبانی نمی‌شود.
http://www.softgozar.com/Image/TelerEditor/im/Android%20Wear%20review%20-%20Taking%20smartwatches%20in%20the%20right%20dire ction15.jpg
هنگام خرید ساعت هوشمند بهترین گزینه در حال حاضر کدام است؟
پیش‌تر به مشکل پیام‌های هشدار بیش از حد، اشاره کردیم. هر چه کارت‌های موجود در کانتکست استریم بیش‌تر باشند، حوصله آدم بیش‌تر سر می‌رود. نه‌تنها وقتم با حذف این کارت‌ها هدر می‌رفت، بلکه مچ دستم نیز روزانه حدود صد بار روی ویبره می‌رفت. هیچ فهرست اختصاصی وجود ندارد و نمی‌توان ایمیل‌های به‌دردنخور را از نمایش در گوشی بازداشت. البته این امکان وجود دارد که برنامه خاصی را بی‌صدا کنیم، اما وقتی‌که با سیلی از پیام‌ها مواجه می‌شوید که به توجه سریع نیاز ندارند، این امکان نیز به کار نمی‌آید. تنها قسمت خوب این است که وقتی یک پیام را حذف می‌کنید از گوشی نیز محو می‌شود.
سخت‌افزار: گیر لایو سامسونگ و جی‌واچ ال‌جی
نخستین شرکت‌هایی که دست به تولید و عرضه ساعت‌های هوشمند زدند، ال‌جی و سامسونگ بودند که هر دو در پلی‌استور قابل خریداری هستند. جی‌واچ به قیمت 229 دلار و گیر لایو 199 دلار. جلوتر به صورت گذرا به این دو ساعت می‌پردازیم، اما ازآن‌جاکه گوگل اجازه ایجاد فیرم‌ور یا رابط کاربری سفارشی را نداده است، تجربه داشتن ویر روی هردو به نسبت یکسان است.
تنها تفاوت فیرم‌ور دو ساعت، در ظاهر صفحه ساعت است. بااین‌حال، سامسونگ یک راه فراری پیدا کرده و زمان‌سنج و قطب‌نمای اختصاصی خود را هم به ساعت افزوده است. ازاین‌رو بین این دو برنامه سامسونگ یا نمونه‌های خود سیستم‌عامل قدرت انتخاب دارید. در هر صورت، این‌ها فقط تغییرات جزیی هستند و تفاوت‌های اصلی در قطعات سخت‌افزاری نهفته است که هر کدام داستان خود را دارد.
کدام ساعت بهتر است؟ هر کدام از این دو، ویژگی‌هایی مختص به خود را دارند که باید سبک سنگین شوند، اما در کل گیر لایو بهتر عمل کرده است. قطعات داخلی نیز بسیار به هم شباهت دارند:
http://www.softgozar.com/Image/TelerEditor/im/Android%20Wear%20review%20-%20Taking%20smartwatches%20in%20the%20right%20dire ction16.jpg
پردازنده هر دو اسنپ‌دراگون 400 دو هسته‌ای با سرعت 1.2 گیگاهرتز است. رم 512 و 4 گیگابایت حافظه داخلی از دیگر مشخصات این دو ساعت است. برای هر دو مورد، بند ساعت قابل تعویض و صفحه مربعی شکل است. به‌علاوه هر دو ساعت استاندارد IP67 را دارند و این یعنی مثل گلکسی اس5 در مقابل آب و گرد و خاک مقاوم هستند. من باشم هیچ‌کدام را در غواصی استفاده نمی‌کنم ولی به هنگام شستن ظرف‌ها یا استحمام، پوشیدن آن‌ها مشکلی ایجاد نمی‌کند.
ازآن‌جاکه مغز متفکر در هر دو ساعت یکی است، عملکرد ارائه‌شده هم یکسان است. عملکرد هر دو روان است که البته در مواردی هم پرش فریم داشتند. در تجربه‌ای که من داشتم: زمان بالا آمدن برنامه‌ها مشابه بود و نیز فرمان‌های صوتی به‌سرعت عملی می‌شد.
تا به الآن در چندین مورد به مسئله باتری اشاره کرده‌ام، اما بیایید حالا که بحث از مشخصات است دقیق‌تر شویم. باتری گیر لایو تنها 300 میلی آمپر و جی‌واچ 400 میلی‌آمپری است. به نظر کم است و واقع امر نیز همین است. در یک روز کاری هر دو را به دستانم بستم و شروع به کار کردم. برنامه کاری من به این صورت بود: چهار بار مسیریابی، چک کردن دست‌کم 100 ایمیل، استفاده از برنامه لیفت و تعداد بی‌شماری فرمان صوتی. زمانی‌که نهایتاً بعد از 12 ساعت به منزل رسیدم، 20 درصد از باتری جی‌واچ مانده بود و گیر لایو 15 درصد شارژ داشت. پس از این‌که هر دو را برای یک استراحت هفت ساعته روی حالت بی‌صدا قرار دادم، بیدار شدم و دیدم جی‌واچ 5 درصد و گیر لایو تنها 2 درصد شارژ دارد. با این اوصاف، ساعت ال‌جی 90 دقیقه بیش‌تر از سامسونگ دوام می‌آورد. جی‌واچ تقریباً توانست کل شبانه‌روز را به سر کند، در‌حالی‌که گیر لایو در حدود 22 ساعت دوام آورد.
http://www.softgozar.com/Image/TelerEditor/im/Android%20Wear%20review%20-%20Taking%20smartwatches%20in%20the%20right%20dire ction17.jpg
آخر هفته‌ها که استفاده کم می‌شود، توانستم در بهترین حالت، عمر هر دو را تا کمی بیش از 8 ساعت افزایش دهم. بااین‌حال، راه‌های دیگری برای افزایش دوام باتری هست، اما ازآن‌جاکه کاربری دستگاه را به میزان قابل‌توجهی پایین می‌آورند، دیگر هدف یک ساعت هوشمند بودن را تامین نمی‌کنند. با خاموش کردن حالت همیشه روشن صفحه‌نمایش، هرگاه از ساعت استفاده نشود، صفحه سیاه می‌گردد. می‌توان روشنایی را پایین آورد، من تا 60 درصد تست کردم، تعداد راه‌هایی که نیاز به مسیریابی دارند را کم کنید، برنامه‌هایی که پیام‌های هشدار زیادی می‌دهند را محدود کنید و غیره. بااین‌حال اگر مداوم در مورد باتری دلشوره داشته باشید، باید به فکر یک دستگاه کمکی باشید.
گیر لایو سامسونگ
شاید گیر لایو را با یکی از قوم‌وخویش‌های مبتنی بر سیستم‌عامل «تایزن» Tizen اشتباه بگیرید، بله گیر 2 را می‌گویم. دور همه اضلاع صفحه مربعی، با باند کرومی رنگی پوشیده شده است، اما این‌ها همه برای ظاهر است و هیچ دوربین یا دکمه‌ای وجود ندارد. در عین حال، در ضلع سمت راستی دکمه‌ای واقع شده که با فشردنش صفحه‌نمایش، خاموش می‌شود و با چند ثانیه نگه داشتنش منوی تنظیمات بالا می‌آید. به‌شخصه دوست داشتم کاربری‌های دیگری یه این دکمه اختصاص دهم. روی شکم گیر لایو مثل آخرین نسل ساعت‌های گیر، حسگر ضربان قلب و پین مخصوص شارژر دستگاه وجود دارد.
صفحه‌نمایش 1.63 اینچی دستگاه SuperAMOLED با وضوح 320 در 320 است. با کمی محاسبه روی این اعداد و ارقام می‌فهمیم تراکم صفحه‌نمایش 278 پیکسل در اینچ است که برای یک ساعت هوشمند میزان خوبی محسوب می‌گردد. دقت و اشباع رنگ لایو هم خوب است، اما اثر انگشت روی آن می‌ماند و زیر نور مستقیم آفتاب به سختی دیده می‌شود.
ازآن‌جاکه پشت گیر لایو اندکی خمیدگی در بالا و پایین دارد، روی مچ احساس بهتری به‌دست می‌دهد. البته این تا وقتی است که بند ساعت شما را عاصی نکند؛ طوری است که احساس می‌کنید به پنج دست احتیاج دارید تا آن‌را ببندید. این ساعت 4 گرم از ساعت ال‌جی سبک‌تر است و یک میلی‌متر نیز باریک‌تر است.
http://www.softgozar.com/Image/TelerEditor/im/Android%20Wear%20review%20-%20Taking%20smartwatches%20in%20the%20right%20dire ction18.jpg
نگه‌دارنده شارژر چیز جدیدی برای سامسونگ نیست و به همان میزان هنوز هم اعصاب‌خردکن است. برای ساعتی که هر روزه باید در شارژ باشد، کنترل نگه‌دارنده کار چندان آسانی نیست. نگه‌دارنده بسیار کوچک است و می‌باید درست و دقیق به ساعت وصل شود و پیش از این‌که شارژر را به پریز بزنید باید مطمئن شوید که خوب جا رفته است.
جی‌واچ ال‌جی
بسیاری از مشخصات جی‌واچ خوشحال کننده و نویدبخش‌اند، بااین‌حال ظاهر زیبا یکی از آن‌ها نیست. با داشتن شیشه گوریل گلاس 3، کناره‌هایی از جنس استیل ضدزنگ، زیر ساعت که از جنس پلی‌کربنات است، بدنه مقاوم و سختی دارد. بااین‌وجود ظاهر مربعی شکل آن‌که هیچ مشخصه بارزی ندارد، دل را می‌زند. درواقع این طراحی از قصد به این شکل ساخته شده است: براساس گفته‌های تیم طراح ال‌جی، ظاهر جی‌واچ طوری طراحی شده که به نظر بیاید محتویات روی صفحه غوطه‌ورند. این جزئیات و دستکاری‌های اضافه گاهی‌اوقات، یک دستگاه را از هدف اولیه دور می‌کنند. این طراحی نتیجه عکس داده است، چون عدم وجود طراحی نیز به همان میزان مخاطب را بی‌رغبت می‌کند. جی‌واچ در تضاد کامل با گوشی جی 3 است که محصولی زیبا و دل‌انگیز است. جی 3 توانسته چیزی مابین پرزرق‌وبرق و بی‌زرق‌و‌برق باشد. ضمناً رنگ سفید ساعت نسبت به سیاه بیش‌تر به دل می‌نشیند.
در مقایسه با گیر لایو، صفحه‌نمایش ال‌سی‌دی با فناوری IPS برای افزایش زاویه دید، از نظر اندازه کمی بزرگ‌تر است: 1.65 در برابر 1.63 اینچ. اما این تفاوت بیش‌تر در وضوح تصویر به چشم می‌آید. در وضوح 280 در 280 دیدن پیکسل‌ها بدون دقت آسان‌تر است. از نکات مثبت این است که در مقام مقایسه با گیر لایو زیر نور خورشید جی‌واچ خواناتر است و نور سفید صفحه نیز بیش‌تر میباشد. بااین‌حال، سیاه‌ها به سیاهی گیر لایو نیستند و رنگ‌ها نیز از لحاظ اشباع به گیر لایو نمی‌رسند.
مثل گیر لایو، جی‌واچ به یک نگه‌دارنده جداگانه جهت شارژ نیاز دارد، اما ال‌جی با ذکاوت تمام قاعده آهنربایی طراحی کرده که در مقایسه با رقیب خود کار اتصال به ساعت را آسان‌تر نموده است. آهنرباها کار نگه داشتن شارژر را به‌خوبی انجام می‌دهند.
از سویی، راهبرد قیمت‌گذاری ال‌جی کمی گیج‌کننده است؛ 30 دلار از گیر لایو گران‌تر است اما از لحاظ عملکردی یا مشخصات برتری ویژه‌ای ندارد، به جز عمر کمی بیش‌تر باتری. با‌توجه به این قیمت، کار ال‌جی برای فروش ساعت هوشمندش کمی سخت می‌شود و عجیب نیست که در آینده از قیمت آن بکاهد.
جمع‌بندی
به نسبت سایر پلتفرم‌ها، من برای اندروید ویر آینده خوبی می‌بینم. برای یک محصول نسل اولی بد کار نکرده و در مقایسه با گزینه‌های موجود در بازار جای کار و موقعیت پیشرفت دارد. ویر می‌تواند کاربران جهانی داشته باشد؛ سیستم‌عاملی پشت خود می‌بیند که برنامه‌نویسان و کاربران بسیاری راغب به کار با آن هستند. ضمناً شرکت‌های مختلفی اندروید ویر را خواهند خرید.
علی‌رغم آن‌چه گفتیم، مشکلات زیادی برای برطرف شدن وجود دارد. کم‌تر کاربری پیدا می‌شود که بخواهد هر روز ساعت هوشمندش را به شارژر وصل کند یا بین کارت‌ها و پیام‌های هشدار بی‌پایان بالا و پایین برود. یک ساعت هوشمند خوب باید زندگی را آسان‌تر کند، و کارایی و بهره‌وری بالا داشته باشد. در حال حاضر کارهایی که می‌توان با این ساعت‌ها انجام داد، به همان راحتی، یا حتی راحت‌تر، روی گوشی هم قابل انجام است. با آمدن برنامه‌های بیش‌تر به این پلتفرم شاهد رشد و نمو آن خواهیم بود، اما هنوز راه زیادی مانده تا خریداران، راغب به خرید این‌گونه دستگاه‌های جانبی با قیمت‌های چندصددلاری شوند.
تا الآن ویر بهترین سیستم‌عامل موجود در بازار ساعت‌های هوشمند برای کاربران اندرویدی است. اما ازآن‌جاکه این دستگاه‌ها از لزومات زندگی نیستند باید کمی به ظاهرشان توجه کنند تا به مذاق مشتریان عادی خوش بیاید. متأسفانه، گیر لایو و جی‌واچ امکانات و ظرفیت لازم را برای تبدیل کردن ویر به یک سیستم‌عامل موفق ندارند.
کد خبر: 21667 گروه خبری: اخبار سخت افزار منبع خبر: سافت گذر