سندرم آشرمن

[ساناز فرهیدوش]

سندرم آشرمن عبارتند از تشکیل یک توده چسبنده داخی رحمی که نوعاً از محل اسکار جراحی های رحمی ایجاد می گردد. علل:سندرم آشرمن وضعیت نادری است. در بسیاری از موارد در افرادی رخ می دهد که سابقه چندین بار فرآیند کورتاژ و سقط داشته اند. سندرم آشرمن ممکن است ناشی از جراحی های داخل رحمی از قبیل برداشتن فیبروئید و نقص های ساختاری رحم (وجود دیواره و یا پولیپ های بزرگ) و یا عفونت محل برش سزارین مرتبط با استفاده از iud و یا جاگذاری هر جسم خارجی دیگر در حفره رحمی باشد. در موارد نادر، سایر عفونتها، جاگذاری رادیوم در رحم برای درمان سرطانهای دستگاه تولید مثلی می تواند از علل این سندرم باشد. علائم: این چسبندگی ممکن است سبب آمنوره گردد. تکرر سقط جنین و ناباروری نیز از علائم این سندرم می باشد. آزمایشات: در این سندرم آزمایشات لگنی اغلب نرمال هستند. پزشک ممکن است هیستروسالپنژوگرام و یا هیستروسکپی درخواست کند. طی هیستروسکپی یک دوربین کوچک داخل سرویکس شده که به پزشک این اجازه را می دهد تا داخل رحم را بواسطه بزرگنمایی مشاهده نماید. در این تست اندازه و بافت اسکار قابل رویت خواهد بود .
درمان: درمانهای جراحی شامل قطع و برداشت بافت چسبنده یا بافت اسکار در داخل حفره است که بواسطه هیستروسکپی انجام می گیرد. پس از برداشت بافت، پزشک ممکن است به منظور پیشگیری از چسبندگی های بعدی یک بالن کوچک را در داخل رحم برای چندین روز قرار دهد و استروژن درمانی جایگزین را برای چندین ماه تجویز نماید تا زمانی که بافت داخل رحمی بهبود یابد. اگر دلیل این سندرم به علت وجود عفونت باشد، درمان آنتی بیوتیکی ضرورت می یابد.
پیش آگهی: سندرم آشرمن در غالب زنان به کمک جراحی بهبود می یابد اگر چه در اغلب موارد بیش از یک روش درمانی باید مورد استفاده قرار گیرد. تقریباً هفتاد تا هشتاد درصد از زنانی که به علت سندرم آشرمن نابارور هستند پس از جراحی، بارداری موفقیت آمیزی داشته اند.

پزشکان بدون مرز