M@hdi42
21st February 2014, 08:00 PM
آشنایی با موشک aim-95 اجایل
موشک aim-95 اجایل، پروژه ای ناکام
با توجه به عملکرد ضعیف موشک سایدوایندر در جنگ ویتنام، مرکز تسلیحات نیروی دریایی ایلات متحده (nwc ) در سال 1968 (1347 خورشیدی) برنامه ی یک موشک هوا به هوای برد کوتاه با نام «اجایل» (چابک) را آغاز کرد.هدف از این برنامه، تکمیل و به خدمت گرفتن جانشینی برای موشک سایدوایندر برای استفاده در جنگنده ی f-14 تامکت بود. اجایل که به یک جوینده ی مادون قرمز مجهز بود و جوینده ی آن با سایت هدف گیری مستقر در کلاه خود خلبان ارتباط داشت، قادر به هدف گیری و هدایت به سوی هدف هایی بود که در زاویه ای بسیار فراتر از مسیر پرواز هواپیما قرار داشتند.توانایی که سالها بعد در موشک"r-73 " روسی،سایدوایندر مدل ایکس و بسیاری از موشک های مدرن دیگر استفاده شد.
با استفاده از سیستم تغییر زاویه ی رانش موتور، این موشک از چالاکی بسیار بیشتری نسبت به سایدوایندر و سایر موشک های هم عصر خود برخوردار بود.در همین زمان، نیروی هوایی نیز سرگرم تکمیل یک موشک گرمایاب دیگر با عنوان «aim-82 » برای تسلیح جنگنده ی جدید f-15 بود.از آنجایی که هر دوی این موشک ها کم و بیش مشابه بودند، برنامه ی موشکی نیروی هوایی توسط کنگره ی این کشور به نفع موشک اجایل لغو شد.
برنامه ی «aim-95 اجایل» تا آنجا پیشرفت کرد که آزمایشات پروازی این موشک نیز انجام شد، ولی برنامه ی این موشک نیز در سال 1975 (1354) به دلیل هزینه های زیاد لغو گردید و قرار شد از نمونه های پیشرفته ی موشک سایدوایندر به عنوان راه حل کوتاه مدت و از موشک «aim-132 » آسرام _ به معنای موشک پیشرفته ی هوا به هوای کوتاه برد_که توسط کنسرسیومی اروپایی به رهبری صنایع هوا فضای بریتانیا (bae ) ساخته می شد به عنوان راه حل بلند مدت استفاده شود.
این برنامه نیز علیرغم طراحی، تکمیل و به خدمت گرفتن آن توسط نیروی هوایی سلطنتی بریتانیا، به نتیجه نرسید و نیروی هوایی و دریایی ایلات متحده همچنان به برنامه ی توسعه و استفاده از موشک سایدوایندر ادامه دادند که آخرین نمونه ی آن (سایدوایندر ایکس) همانند اجایل به سیستم تغییر زاویه ی نیروی رانش موتور و هدف گیری با استفاده از سایت مستقر بر روی کلاه خود خلبان مجهز است.
لازم به ذکر است که شوروی ها نیز برنامه ای برای تکمیل نمونه ای از موشک ها با قابلیت هدفگیری در زوایای بسیار فراتر از مسیر پروازی هواپیما با استفاده از سایت مستقر بر روی کلاه خود خلبان و مجهز به سیستم تغییر زاویه ی نیروی رانش موتور را آغاز کردند که یک دهه پس از لغو برنامه ی اجایل درسال 1985 (1364) بر روی جنگنده های سوخوی27 و میگ29 عملیاتی شد.
اطلاعات بیشتری از موشک اجایل در دست نیست.
منبع: دوماهنامه ی هواپیما شماره های 7و8
موشک aim-95 اجایل، پروژه ای ناکام
با توجه به عملکرد ضعیف موشک سایدوایندر در جنگ ویتنام، مرکز تسلیحات نیروی دریایی ایلات متحده (nwc ) در سال 1968 (1347 خورشیدی) برنامه ی یک موشک هوا به هوای برد کوتاه با نام «اجایل» (چابک) را آغاز کرد.هدف از این برنامه، تکمیل و به خدمت گرفتن جانشینی برای موشک سایدوایندر برای استفاده در جنگنده ی f-14 تامکت بود. اجایل که به یک جوینده ی مادون قرمز مجهز بود و جوینده ی آن با سایت هدف گیری مستقر در کلاه خود خلبان ارتباط داشت، قادر به هدف گیری و هدایت به سوی هدف هایی بود که در زاویه ای بسیار فراتر از مسیر پرواز هواپیما قرار داشتند.توانایی که سالها بعد در موشک"r-73 " روسی،سایدوایندر مدل ایکس و بسیاری از موشک های مدرن دیگر استفاده شد.
با استفاده از سیستم تغییر زاویه ی رانش موتور، این موشک از چالاکی بسیار بیشتری نسبت به سایدوایندر و سایر موشک های هم عصر خود برخوردار بود.در همین زمان، نیروی هوایی نیز سرگرم تکمیل یک موشک گرمایاب دیگر با عنوان «aim-82 » برای تسلیح جنگنده ی جدید f-15 بود.از آنجایی که هر دوی این موشک ها کم و بیش مشابه بودند، برنامه ی موشکی نیروی هوایی توسط کنگره ی این کشور به نفع موشک اجایل لغو شد.
برنامه ی «aim-95 اجایل» تا آنجا پیشرفت کرد که آزمایشات پروازی این موشک نیز انجام شد، ولی برنامه ی این موشک نیز در سال 1975 (1354) به دلیل هزینه های زیاد لغو گردید و قرار شد از نمونه های پیشرفته ی موشک سایدوایندر به عنوان راه حل کوتاه مدت و از موشک «aim-132 » آسرام _ به معنای موشک پیشرفته ی هوا به هوای کوتاه برد_که توسط کنسرسیومی اروپایی به رهبری صنایع هوا فضای بریتانیا (bae ) ساخته می شد به عنوان راه حل بلند مدت استفاده شود.
این برنامه نیز علیرغم طراحی، تکمیل و به خدمت گرفتن آن توسط نیروی هوایی سلطنتی بریتانیا، به نتیجه نرسید و نیروی هوایی و دریایی ایلات متحده همچنان به برنامه ی توسعه و استفاده از موشک سایدوایندر ادامه دادند که آخرین نمونه ی آن (سایدوایندر ایکس) همانند اجایل به سیستم تغییر زاویه ی نیروی رانش موتور و هدف گیری با استفاده از سایت مستقر بر روی کلاه خود خلبان مجهز است.
لازم به ذکر است که شوروی ها نیز برنامه ای برای تکمیل نمونه ای از موشک ها با قابلیت هدفگیری در زوایای بسیار فراتر از مسیر پروازی هواپیما با استفاده از سایت مستقر بر روی کلاه خود خلبان و مجهز به سیستم تغییر زاویه ی نیروی رانش موتور را آغاز کردند که یک دهه پس از لغو برنامه ی اجایل درسال 1985 (1364) بر روی جنگنده های سوخوی27 و میگ29 عملیاتی شد.
اطلاعات بیشتری از موشک اجایل در دست نیست.
منبع: دوماهنامه ی هواپیما شماره های 7و8