Capitan Totti
20th February 2014, 12:41 AM
پرسر یا پارسا (http://parskoroosh.blogfa.com/post/1745)
پرسر یا پارسا پرسر ها یا پارسا ها روحانیون معبد زیویه بودند، اثر باستانی این نیایشگاه هم اکنون در روستای زیویه استان کردستان ایران وجود دارد. این پرستشگاه دارای سه تختگاه پائینی و میانی و بالایی است، با تالار ها و پایه ستون های سنگی و راه پله ها متعدد و...، همانند تخت جمشید (http://www.ravid.blogfa.com/page/14)ولی با مقیاس کوچکتر است. در این معبد قربانگاه حیوانات وجود داشته، و استخوان های حیوانات نیز در آن قربانگاه کشف شده است. هنگام حفاری اثری از ریزش سقف و خرابی پیدا نشده، و معلوم است معبد تعطیل شده است، و آنها دربها و سقف را باز کرده، گویا آنها امید به دایر کردن دوباره را نیز داشته اند. بنا به تحقیق های باستان شناسان، که حدود 200 سال تخمین های آنها با یکدیگر اختلاف دارد، معبد در زمان ماناها دایر بوده، و گاهی مورد حمله اورارتورها و سکاها قرارگرفته است. اثر این درگیری و سرنیزه های و تکه زره از آنها یافت شده، ولی هیچ یک از این درگیریها منجر به خراب و تعطیل شدن معبد نشده است. تا اینکه به ناگه در 4332 تا 4337 خ.ا، برابر با 650 تا 655 ق.م، معبد تخلیه شده است. این پارسا یان پرس ParSa بودند، یعنی امامه ای به سر داشتند، که نام آن پر بود، عکس و مشروح در اینجا (http://arq.blogsky.com/pages/12/)، یونی آنی ها به آنها پرس یا پارسا یا با تغییر آوا پرشا گفتند. بعد از مهاجرت یونانیها و رومیها به اروپا، نام پرشیا را با خود بردند. تمام آثار کشف شده در معبد، که کم هم نیستند درست مانند آثار دوره های بعد تخت جمشید است، آنچه که به تحلیل می توان گفت: بنا به فرمول های رشد و تمدن بشر، مذهبی جدید دست به یک مهاجرت زد، و گروه پر سر های زیویه، به جنوب مهاجرت کردند، و بخش دور افتاده ای از جنوب را از باشندگان آنجا برای ساخت معبد جدید گرفتند، و بزودی توانستند مذهب خود را گسترش دهند، و هخامنشیان را بوجود آورند، آثار موجود در زیویه بخوبی نشان می دهد، که هنر های تخت جمشید تکامل یافته هنر های زیویه می باشد، و در عین حال نشان می دهد تمام ساخت و ساز تخت جمشید، کار ایرانی بوده است، و از اینکه گفته و نوشته اند از این طرف و آنطرف جهان هنرمندان آمده و تخت جمشید را ساخته اند، دروغ بی پایه و اساس است. بمنظور آشنایی با زیویه از شبکه مستند تلویزیون کشور ایران بخواهید فیلم زیویه کار پژمان مظاهر پور را نشان دهد.
http://ravid.ir/wp-content/uploads/2013/04/4026.jpg عکس آثار تاریخی معبد زیویه، تمام آثار تاریخی این معبد که کم هم نیستند، نشان می دهد این معبد پیش در آمد تخت جمشید بوده است، عکس شماره 4026. ده ها سال این معبد و مقبره ها و تابوتها و آثار آنها، توسط جویندگان گنج غارت شده است، پس کجایید جوان هایی که می گویید عاشق ایران و تاریخ ایران هستید، دریابید. توضیح: سی استان از تمام سی استان ایران، در یک استان شکل گرفته بود، و مرکز نجوم و علوم دینی تمام ایران گردید، زابل مرکز علوم و تاریخ نجوم ایران (http://www.ravid3.blogfa.com/page/23) هم در سی استان بود. سی استان یا سیستان باستانی تا پایان قرن 55 آریایی میترایی، مطابق با آذربایجان غربی کنونی کشور ایران بود، روحانیون اصلی ایران مغ ها در سیستان و معبد بزرگ آنجا بودند، که به تحقیق منتخت سلیمان (http://www.ravid1.blogfa.com/page/18) کنونی بوده است. مطابق معمول تاریخ تمدن بشر، هر دین و فرقه، ریتمی در حال انشعاب می باشند. در هزاره چهارم آریایی میترایی بخشی از مغ های سیستان جدا شده، و به جنوب در جوار کوه رحمت رفتند.
پرسر یا پارسا پرسر ها یا پارسا ها روحانیون معبد زیویه بودند، اثر باستانی این نیایشگاه هم اکنون در روستای زیویه استان کردستان ایران وجود دارد. این پرستشگاه دارای سه تختگاه پائینی و میانی و بالایی است، با تالار ها و پایه ستون های سنگی و راه پله ها متعدد و...، همانند تخت جمشید (http://www.ravid.blogfa.com/page/14)ولی با مقیاس کوچکتر است. در این معبد قربانگاه حیوانات وجود داشته، و استخوان های حیوانات نیز در آن قربانگاه کشف شده است. هنگام حفاری اثری از ریزش سقف و خرابی پیدا نشده، و معلوم است معبد تعطیل شده است، و آنها دربها و سقف را باز کرده، گویا آنها امید به دایر کردن دوباره را نیز داشته اند. بنا به تحقیق های باستان شناسان، که حدود 200 سال تخمین های آنها با یکدیگر اختلاف دارد، معبد در زمان ماناها دایر بوده، و گاهی مورد حمله اورارتورها و سکاها قرارگرفته است. اثر این درگیری و سرنیزه های و تکه زره از آنها یافت شده، ولی هیچ یک از این درگیریها منجر به خراب و تعطیل شدن معبد نشده است. تا اینکه به ناگه در 4332 تا 4337 خ.ا، برابر با 650 تا 655 ق.م، معبد تخلیه شده است. این پارسا یان پرس ParSa بودند، یعنی امامه ای به سر داشتند، که نام آن پر بود، عکس و مشروح در اینجا (http://arq.blogsky.com/pages/12/)، یونی آنی ها به آنها پرس یا پارسا یا با تغییر آوا پرشا گفتند. بعد از مهاجرت یونانیها و رومیها به اروپا، نام پرشیا را با خود بردند. تمام آثار کشف شده در معبد، که کم هم نیستند درست مانند آثار دوره های بعد تخت جمشید است، آنچه که به تحلیل می توان گفت: بنا به فرمول های رشد و تمدن بشر، مذهبی جدید دست به یک مهاجرت زد، و گروه پر سر های زیویه، به جنوب مهاجرت کردند، و بخش دور افتاده ای از جنوب را از باشندگان آنجا برای ساخت معبد جدید گرفتند، و بزودی توانستند مذهب خود را گسترش دهند، و هخامنشیان را بوجود آورند، آثار موجود در زیویه بخوبی نشان می دهد، که هنر های تخت جمشید تکامل یافته هنر های زیویه می باشد، و در عین حال نشان می دهد تمام ساخت و ساز تخت جمشید، کار ایرانی بوده است، و از اینکه گفته و نوشته اند از این طرف و آنطرف جهان هنرمندان آمده و تخت جمشید را ساخته اند، دروغ بی پایه و اساس است. بمنظور آشنایی با زیویه از شبکه مستند تلویزیون کشور ایران بخواهید فیلم زیویه کار پژمان مظاهر پور را نشان دهد.
http://ravid.ir/wp-content/uploads/2013/04/4026.jpg عکس آثار تاریخی معبد زیویه، تمام آثار تاریخی این معبد که کم هم نیستند، نشان می دهد این معبد پیش در آمد تخت جمشید بوده است، عکس شماره 4026. ده ها سال این معبد و مقبره ها و تابوتها و آثار آنها، توسط جویندگان گنج غارت شده است، پس کجایید جوان هایی که می گویید عاشق ایران و تاریخ ایران هستید، دریابید. توضیح: سی استان از تمام سی استان ایران، در یک استان شکل گرفته بود، و مرکز نجوم و علوم دینی تمام ایران گردید، زابل مرکز علوم و تاریخ نجوم ایران (http://www.ravid3.blogfa.com/page/23) هم در سی استان بود. سی استان یا سیستان باستانی تا پایان قرن 55 آریایی میترایی، مطابق با آذربایجان غربی کنونی کشور ایران بود، روحانیون اصلی ایران مغ ها در سیستان و معبد بزرگ آنجا بودند، که به تحقیق منتخت سلیمان (http://www.ravid1.blogfa.com/page/18) کنونی بوده است. مطابق معمول تاریخ تمدن بشر، هر دین و فرقه، ریتمی در حال انشعاب می باشند. در هزاره چهارم آریایی میترایی بخشی از مغ های سیستان جدا شده، و به جنوب در جوار کوه رحمت رفتند.