بیماری "ms"

[solinaz]

http://karamad.info/wp-content/uploads/2012/01/by_the_name_of_allah.jpg



http://uc-njavan.ir/images/cbbw6fs2b4ofgtnyxj5w.png





http://www.up.98ia.com/images/an5t5yt1c9olgmogi2.jpg

[solinaz]

تاریخچه بیماری "ms"


عصب شناس فرانسوی ژان مارتین شارکو ولین فردی بود که به تصلب (عصبی) متعدد به عنوان یک بیماری مجزا پی برد. شارکو به مدد گزارش‌های پیشین و با اضافه کردن مشاهدات آسیب شناختی و بالینی خود نام این بیماری را "sclerose en plaques" گذاشت.علائم سه گانه این بیماری عبارتند از جنبش غیر ارادی کره چشم، رعشه هدفمند، و گفتار تلگرافی (گفتار مقطع )می‌باشند!اگرچه این علائم مختص بیماری ام‌اس نمی‌باشند.او همچنین متوجه تغییرات شناختی در بیماران خود شد که موجب بوجود آمدن "ضعف چشمگیر حافظه" و "کاهش قدرت ادراک" در آنها شده بود.
قبل از شارکو، رابرت کارسول و ژان کروویلهر بسیاری از جزئیات بالینی این بیماری را تشریح کرده و به تصویر در آورده بودند، اما نتوانسه بودند آن را به عنوان یک بیماری مجزا تشخیص دهند بویژه، کارسول آسیب‌هایی که شناسایی کرده بود را "ضایعه ویژه ستون فقرات به همراه تحلیل بافت" نامید!
هم چنین آسیب شناس سوئیسی جورج ادوارد رینفلیش با استفاده از میکرواسکوپ متوجه شد که ضایعات التهابی در اطراف رگ‌های خونی پخش می‌شدند!
در اواخر قرن نوزدهم میلادی، دكتر ژان مارتین شاركو و سایر عصب شناسان سعی نمودند كه با استفاده از شوك الكتریكی و داروی استریكنین (سمی كه باعث تحریك اعصاب می شود) بیماری ام اس را درمان نمایند
دكتر شاركو اعتقاد داشت كه علایم و مشكلات بیماران مبتلا به ام اس در صورتی كه اعصاب آنها با استفاده از این روشها، پیامها را سریعتر انتقال می دهد، از بین خواهد رفت و بهبود خواهند یافت. همچنین او به بیماران دچار ام اس، طلا و نقره تزریق می كرد، زیرا چنین تزریقاتی به نظر می رسید كه در درمان بیماری سیفلیس (یك بیماری مقاربتی) با برطرف نمودن علایم عصبی آنها مفید باشد. با اینحال هیچكدام از درمانهای دكتر شاركو در آن زمان برای بیماران مبتلا به ام اس ارائه نمود مؤثر نبودند.
پزشكانی كه به غلط فكر می كردند كه وجود لخته های خونی و یا نارسایی در جریان خون باعث پیدایش بیماری ام اس می گردد سعی نمودند از داروهای رقیق كننده خون مانند دیكومارول برای حل كردن این لخته ها استفاده کنند اما این داروها نیز هیچ اثری به دنبال خود نداشت!
پزشکان دیگری نیزی اقدام به تزریق خون به بیماران مبتلا به ام اس نمودند، زیرا معتقد بودند كه تزریق خون جدید ممكن است باعث تقویت سیستم ایمنی در مواجهه با ویروسهایی كه ممكن است باعث بیماری شوند گردد.زیرا معتقد بودند تزریق خون تازه باعث تقویت سیستم ایمنی در مواجه با ویروس هاست!اما بعدها ثابت شد تزریق خون نیز بی نتیجه خواهد بود!
در همان زمان نیز گروهی دیگر پزشکان داروهای مختلفی را امتحان نمودند تا شاید یكی از آنها بتواند برای درمان این بیماری مؤثر واقع شود(داروهای پایین آورنده فشار خون، داروهای ضدافسردگی، داروهای ضد آكنه و...!)با مصرف یک یا چند نوع از این داروها بعضی بیماران احساس کردند که حالشان بهتر شده است اما پزشکان معتقد بودند که شاید به طور اتفاقی و برحسب شانس ایجاد شده باشد زیرا در حقیقت این داروها هیچ تاثیری بر روی بهبود بیماری ام اس ندارند!


معرفی بیماری "ms"

فرد دارای ام‌اس همه علائم یا نشانه‌های عصب شناختی را دارد؛ رایج ترین این نشانه‌ها مشکلات سامانه عصبی خودگردان، دیداری، حرکتی و حسی می‌باشند. علائم خاص از طریق محل‌های زخم در سیستم عصبی مشخص می‌شوند و شامل کم بساوایی یا خواب رفتگی مانند مور مور شدن، گز گز کردن، ضعف عضلات، واکنش‌های غیر ارادی، گرفتگی عضلات یا ناتوانی در حرکت، ناتوانی در هماهنگی و تعادل]]ناهماهنگی عضلات]]، مشکل در صحبت کردن یا مشکل در غذا خوردن، مشکلات دیداری (جنبش کره چشم، کاهش دید یا دوبینی)، احساس خستگی، درد شدید یا درد مزمن و مشکل در ادرار و مدفوع می‌باشد. دشواری در فکر کردن و مشکلات عاطفی مانند افسردگی یا خلق ناپایدار نیز در بین مبتلایان به ام‌اس رایج است. پدیده یوتافس، شدت یافتن نشانه‌های بیماری بر اثر تماس با دمای بالا و نشانه لرمیت، احساس سوزش در پشت هنگام خم کردن گردن از ویژگی‌های بیماری ام‌اس می‌باشند.
نشانه‌های بیماری ام‌اس متنوع و متفاوت است، اما باید توجه داشته باشید هیچ یك از این نشانه‌ها، در ام‌اس موقت و گذرا نیست و حداقل باید یك روز ادامه داشته باشد.
شایع‌ترین حالت درگیری بیماری با علائم حسی نمایان می‌شود،در چنین شرایطی معمولاً فرد در قسمت‌های انتهایی هر دو دست و هر دو پا (قسمت‌هایی از بدن كه فرد از دستكش و جوراب استفاده می‌كند) سوزش و گزگز شدیدی را احساس خواهد كرد.
در حالت دیگری از درگیری‌های حسی بیماری ام‌اس، نیمی از بدن فرد یا قسمت پایین‌تر از سینه او در یك طرف بدن بی‌حس می‌شود.

*در اینجا تصاویری نشان داده شده که چگونگی ایجاد بیماری ام اس را مطرح میکند و به طور خلاصه به بررسی مهم ترین انها(1)میپردازیم!
در تصویر 1 یک سلول نورون دیده میشود(نورونها سلولهای بافت عصبی هستند)
در اطراف رشته ی های عصبی(آکسونها،رشته زرد رنگ)غلاف لیپیدی(میلین)فرا گرفته که وظیفه ی جهش پیام عصبی را بر عهده دارد(تسریع پیام عصبی)،حال بعضی از سلولهای دستگاه عصبی باعث تخریب میلین میشوند(اسکروز) و به دنبال ان کاهش سرعت پیام عصبی است که همین امر باعث ایجاد بیماری ام اس میشود!

تصاویر دیگر نیز (2و3) بیانگر چگونگی تخریب سولهای نورون است!

http://images.hamshahrionline.ir/images/upload/news/pose/8708/ms-infograph2.jpg (1)


http://www.beytoote.com/images/stories/wedlock/hhw205.jpg (2)


http://www.hamedanpayam.com/galery/newscontent/0xa40450825712eeee_0.jpg (3)





درمان بیماری "MS"

با توجه به تمامی اطلاعاتی که در ارتباط با سلول بنیادی و ام اس وجود دارد دو راه اصلی در درمان ام اس می تواند وجود داشته باشد: 1- ایمونومدولیشن: جلوگیری از تخریب سیستم عصبی توسط سیستم ایمنی 2- ترمیم میلین: ترمیم رویه میلین های آسیب دیده می باشد. از این روش به درمان " حفاظت عصب" به دلیل حفاظت از رشته های عصبی با استفاده از غلاف میلین نیز موسوم است. هر دوی این روش ها ، روشهای محافظتی محسوب میشوند چرا که در نهایت ، از آسیب های عصبی پیشگیری می کنند . اما در عین حال امیدهائی است که با استفاده از سلول بنیادی رشته های عصبی از دست رفته نیز بازسازی شوند. با این روش ، آسیب هائی که در اثر ام اس پیشرونده بوجود آمده و باعث ناتوانی های پایدار شده نیز می تواند ترمیم شود. با این حال ، فعلا" شواهد علمی کافی دال بر اینکه سلولهای بنیادی می توانند از این راه نیز کمک کننده باشند وجود ندارد و تحقیقات بیشتری در این زمینه لازم است.

چند نوع مختلف سلول های بنیادی تاثیر بالقوه نشان داده است. آنها بطور گسترده ای در حیوانات در حال بررسی هستند. برخی از آنها نیز در ابتدای مطالعات بالینی (شامل انسان) می باشند. تا پایان این آزمایشات بالینی تاثیر و ایمن بودن آنها مشخص نمی شود.
سلول بنیادی خون ساز (HSCs)
جزو سلول های بنیادی انسان بالغ است و در مغز استخوان و خون یافت می شود. آنها می توانند تمام سلول های خون و سیستم ایمنی را تولید نمایند. آنها هم اکنون برای درمان لوکمی، لنفوم و چند نوع مختلف اختلالات خونی ارثی استفاده می شوند. HSCs هم اکنون در حال آزمایشات بالینی در ام اس با فعالیت بالا می باشند که امید میرود در جلوگیری از آسیب میلین مفید باشند.
سلول بنیادی مزانشیمال (MSCs)
جزو سلول های بنیادی بالغ است و در قسمت های مختلف بدن مانند مغز استخوان، پوست و بافت چربی یافت می شود. آنها سلول هائی را بوجود می آورند که به عملکرد سایر سلول های بنیادی کمک می کنند. MSCs نیز در حال آزمایشات بالینی برای ام اس می باشند. امید بر آن است که این سلول های بنیادی تاثیر مثبت بر روی "ایمونومدولیشن" و بهبود سیستم عصبی در مکانیسم خود ترمیمی برای ترمیم میلین آسیب دیده داشته باشند.
سلول های بنیادی عصبی (NSCs)
این سلول ها مسئول ترمیم میلین در مغز بوده ولی وقتی شخصی ام اس دارد عملکرد NSCs مناسب نمی باشد و برای ترمیم آسیب دیدگی فعال نمی شوند. دو رویکرد در تصحیح عملکرد وجود دارد. در یکی از آنها از دارویی استفاده می شود که عملکرد NSCs را موثرتر کند. دیگری پیوند سلول های جدید جهت ترمیم آسیب دیدگی هایی است که سلول های مغزی موجود نمی توانند ترمیم کنند. NSCs بزودی جهت آزمایشات بالینی برای ام اس بررسی می شود. تاثیر این سلول ها از طریق ایمونومدولیشن و نیز اثر مستقیم بر بازسازی میلین است. NSCs بطور طبیعی در مغز وجود دارند ولی به علت مشکل در برداشت آنها از مغز، سلول های بنیادی رویانی در آزمایشات بالینی سلولهای بنیادی رویانی استفاده میشود.
سلول های بنیادی جنینی (ESCs) و سلول های بنیادی القایی پرتوان (iPSCs)


ESCs بطور طبیعی هر نوعی از سلول های بدن را تولید می کند. مهندسی iPSCs نیز بگونه ای بوده که همین عملکرد را داشته باشد. این روش به دلیل آنکه امکان رشد و تولید تومور را دارد بحث برانگیز است. ESCs و iPSCs میتوانند در آزمایشگاه برای شناسائی و آزمایش داروها در کوتاه مدت تا میان مدت برای شناسایی و آزمایش داروها قبل از آزمایشات بالینی مفید باشند. آزمایشات ایمنی بیشتری مورد نیاز می باشد قبل از آنکه به عنوان درمان برای افراد مبتلا به ام اس تجویز شود.





عزیزان مطالب بیشتری میتونستیم در اختیارتون قرار بدیم اما بنا به درخواست دوستان مطالب رو به صورت چکیده تر بیان کردیم[golrooz]
در اخرم تشکر میکنم از دوست گلم ستایش که همکاری زیادی با من کرد[cheshmak]

[SaSaMc2]

سلام...[golrooz]

چندي پيش يك دكتر ايتاليايي يه روش جالب رو كشف كرده بود به خاطر همسرش كه ام اس داشت...

اگر پيداش كردين در همين بخش نشر بدين لطفا...

[Almas Parsi]

با سلام خدمت دوستان [golrooz]
با تشکر از سولیناز [golrooz]عزیز برای ایجاد این تاپیک
و تشکر از setaysh 7777[golrooz] نازنین برای دعوتشون به این موضوع

من با اجازه دوستان و به پیشنهاد جناب SaSaMc2 [golrooz]

درمان به روش پزشک ایتالیایی دکتر زامبونی رو تقدیم میکنم
البته امیدوارم مورد پیشنهادیشون همین بوده باشه [golrooz]


دوستان ممنون از زحماتتون
با تشکر [golrooz]


درمان ام اس و دکتر پائولو زامبونی (http://www.drdentistyosef.blogfa.com/post/1341/%d8%af%d8%b1%d9%85%d8%a7%d9%86-%d8%a7%d9%85-%d8%a7%d8%b3-%d9%88-%d8%af%da%a9%d8%aa%d8%b1-%d9%be%d8%a7%d8%a6%d9%88%d9%84%d9%88-%d8%b2%d8%a7%d9%85%d8%a8%d9%88%d9%86%db%8c-)


http://mssociety.ca/images/ms/animation/myelin_damage.gif





دکتر پائولو زامبونی جراح عروق (و فعلا استاد دانشگاه فرارا در ایتالیا) بود که همسر ۳۷ ساله اش به بیماری ام-اس مبتلا گردید.

مشاهده نزدیک همسرش و علامات بیماری ام-اس باعث شد که دکتر زامبونی تحقیقات خود را روی این بیماری متمرکز کند….

تحقیقات دیگران روی بیماران مبتلا به ام-اس نشان داده بود که میزان آهن مغز بیماران مبتلا به ام-اسبدون ارتباط با سن بیمار، بیش از نرمال است ولی کسی موفق نشده بود که توضیح دهد چرا و چگونه آهن اضافی در مغز بیمار مبتلا به ام-اس ایجاد می شود.

دکتر زامبونی به این فکر افتاد که شاید آهن اضافی نتیجه جمع شدن اضافی خون در مغز باشد.

با استفاده از داپلر التراسوند دکتر زامبونی رگهای گردن بیماران مبتلا به ام-اس را آزمایش کرد و به نتیجه جدیدی رسید که شیوه خلاقانه ای برای درمان بیماری ام-اس باز نموده است.

او متوجه شد که رگهای گردن تقریبا همه بیماران مبتلا به ام-اس دچار تنگی و یا انسداد عروق خونی هستند.

پس از آن او عروق خونی گردن افراد سالم را بررسی نمود و دید که هیچکدام دچار انسداد و تنگی نیستند.

پس از آن روی بیماران با بیماری های نرولژیکی دیگر هم تحقیق کرد و باز هم دید که هیچکدام مثل بیماران مبتلا بهام-اس دچار تنگی عروق خونی نیستند.

او همچنان متوجه شد که درجه تنگی عروق با شدت علائم بیماری نیز بطور مستقیم مرتبط است….مهم تر از از این کشف دکتر زامبونی راه حل او برای درمان بیماری است.

دکتر زامبونی استدلال کرد که اگر این درست باشد که تنگی عروق خونی گردن، خصوصا آن رگی که خون را از مغز به قلب انتقال می دهد، باعث رسوب زیادی آهن در مغز و در نتیجه بیماری ام-اس می شود، پس احتمالا روش آنژیوپلاستی که برای باز کردن عروق بسته و یا تنگ شده قلبی استفاده می شود در این مورد هم باید موثر باشد.

پس به همراه دکتر گالوتی این روش را روی ۶۵ بیمار مبتلا به ام-اس اعمال نمودند و مشاهده کردند که علائم ام-اس در بیماران بطور محسوسی کاهش یافت.

البته هرچه بیماری در مراحل ابتدایی تر بود درمان بیماری موثرتر بود.

دکتر زامبونی می گوید که هر روز تعداد بیشتری از بیماران مبتلا به ام-اس تئوری او را می خوانند و خواهان درمان به شیوه ابداعی او هستند که او نمی تواند برای همه آنرا فراهم کند هرچند که تعدادی از جراحان امریکایی اکنون به روش دکتر زامبونی بیماران مبتلا به ام-اس را جراحی می کنند.

مابین خیلی از بیمارانی که در اثر جراحی به شیوه دکتر زامبونی درمان شده اند، همسر او است. النا رامبونی بینایی اش را در اثر بیماری ام-اس از دست داده بود، به زحمت راه می رفت و تعادلش را حفظ می کرد.

النا یکی از اولین بیمارانی بود که به شیوه همسرش جراحی شد و توسط جراحی یکی از عروق او را که به کل بسته شده بود، باز کردند.

النا اکنون هیچگونه نشانی از بیماری ام-اس ندارد و دکتر زامبونی درمان موفق همسرش را بهترین پاداش تحقیقاتش می داند.

شرحی بر روش نسبتاً جدید دکتر زامبونی در ایتالیا خواندید که معتقد است بیماری ام-اس یک بیماری گرفتگی عروق است و در نتیجه با جراحی و باز کردن رگ گرفته شده در گردن بسیاری از بیماران مبتلا به ام-اس تا حد زیادی بهبود یافتند را خواندید.

روزنامه گلوب-اند-میل کانادا هم گزارشی از یک بیمار کانادایی درمان شده به همان روش در کانادا نوشته است.

اینجا را بخوانید.

همینطور نوشته است که سه تا دانشگاه کانادا هم منتظر تایید اتیک هستند تا یک تحقیق دراز مدت در مورد تئوری دکتر زامبونی در مورد گرفتگی عروق را روی بیماران مبتلا به ام-اس و افراد سالم انجام دهند.


انجام روش درمانی موفق دکتر زامبونی برای درمان بیماران ام اس در کویت

یک سوال ؟
آیا دولت ایران هم چنین اقدامی برای درمان بیماران ام.اس کشورش انجام خواهد داد ؟
اگر جواب مثبت است !
کی وچه وقت ؟
کویت اولین کشور جهان است که در اقدامی جنجالی، شروع به درمان کلیه بیماران مبتلا به ام اس که انسداد رگ گردنی دارند، نموده است.
سی تی وی نیوز تائید کرده که وزیر بهداشت کویت از رادیولوژیست های کشورش خواسته است تا با استفاده از بودجه بهداشتی دولت، شروع به درمان بیماران ام اسی نمایند که در گردنشان دارای رگ مسدود شده و جریان غیر طبیعی خون هستند.
بر طبق نظریه پیشنهادی دکتر زامبونی از دانشگاه فرارای ایتالیا، و پخش گزارشی در این خصوص در برنامه W5 شبکه سی تی وی در نوامبر گذشته، بیشتر بیماران مبتلا به ام اس، دارای رگهای تنگ یا مسدود شده درگردن و سینه هستند. اینحالت را CCSVI یا نارسایی مزمن مغزی وریدی می نامد.

دکتر زامبونی معتقد است انسداد وریدی، مانع تخلیه مناسب خون شده، و آن را مجددا به مغز باز میگرداند،؛ و این عمل، باعث تحریک سیستم ایمنی بدن یعنی همان بروز علائم ام اس میشود.

نظریه فوق در کشور کویت مورد توجه فراوان قرار گرفته است. این کشور، با میزان زیاد مبتلایان به بیماری ام اس خصوصا در میان زنان روبروست.

دکتر طارق سنان، رادیولوژیست و استادیار گروه رادیولوژی دانشکده پزشکی دانشگاه کویت، در مصاحبه تلفنی با شبکه سی تی وی گفت: دولت به رادیولوژیست های انتخاب شده، اجازه داده تا به عنوان بخشی از یک تحقیق در حال انجام، از هفته آینده شروعبه درمان آن دسته از بیماران ام اسی که مبتلا به انسداد وریدی هستند، نمایند.

خبرگذاری رسمی کویت ( کونا )، خبرهای تکمیلی را با نقل قولی از دکتر یوسف النصف _ رئیس کمیته دائمی هماهنگی پژوهش های پزشکی دولت_ ارائه می دهد.

این مقام رسمی اعلام داشته است که این اقدام، با رعایت تمام ملاکهای قانونی، اخلاقی و علمی که توسط سازمان های مربوطه از جمله سازمان بهداشت جهانی تعیین شده است، انجام می گیرد.این تصمیم بر اساس اقدام تیم تحقیقاتی دکتر طارق سنان که دوازده بیمار مبتلا به ام اس را مورد مطالعه قرار داده بود، اخذ شده است.

تمام این بیماران، مبتلا به انسداد وریدی بوده و همه آنها تحت روش درمانی دکتر زامبونی که او آنرا “درمان رهایی بخش” نام نهاده است قرار گرفته اند. این درمان، روشی از آنژیوپلاستی است که طی آن با وارد کردن یک بالون کوچک به رگ مسدود شده، اقدام به باز کردن مسیر رگ می کنند.

( در این روش درمانی به هیچ عنوان از استنت استفاده نمی شود. استنت ها داربست یا لوله های فلزی ظریفی هستند که داخل رگ قرار می گیرند تا آن را باز نگه دارند. معمولا قطر استنت ها بسته به نوع کاربردشان بین ۲ تا ۱۰ میلی متر است.

این روش توسط بعضی از پزشکان در سراسر دنیا انجام میشود ولی دکتر زامبونی آنرا به هیچ عنوان تائید نمیکند.)دکتر سنان اعلام کرده است که در علائم تمامی بیماران، بهبودی دیده شده و این نتایج در بعضی موارد، کاملا چشمگیر و قابل ملاحظه بوده است.

دکتر سنان اینطور ادامه میدهد که در تاریخ سوم مارس در عرض یک روز، سه بیمار تحت این عمل جراحی قرار گرفتند. دو نفر از آنها شاهد بهبودی چشمگیری بوده و شروع به گریه کرده اند زیرا نمی توانستند چنین اتفاقی را باور کنند.

او اعلام کرد در بیمارانی که دارای علائم بسیار شدید ام اس بوده اند، بهبودی کمتری دیده شده است البته آنها بعد از عمل جراحی احساس کرده اند که انرژی زیادتری نسبت به قبل داشته و سفتی بدنشان (سختی و کوفتگی عضلانی) کمتر شده است.

آنهایی هم که علائم ضعیفی از این بیماری را داشتند، تا نود درصد در میزان خستگی و بی حسی دستها و پاهایشان، بهبودی مشاهده کرده اند.

سنان ادامه داد: موردی هم دیده شد که بیماری که یک چشمش نمی توانست ببیند؛ بعد از جراحی، مجددا قادر به دیدن شد.دکتر سنان گفت: او مطمئن است نتایج دیده شده، در اثر تلقین بیمار نبوده است ( پدیده ای که در درمانهای غیر موثر، بیماران خود را فریب میدهند که حالشان بهتر شده است) .

او ادامه داد: حتی اگر این بهبودها، حاصل تلقین بوده و من یک بیمار مبتلا به بیماری ام اس باشم، باز هم این تلقین را می خواهم.بهبودی مشاهده شده در بیماران، شگفت انگیز است و نمی تواند همگی بخاطر تلقین بیمار باشد.

بینا شدن کسی که قبلا نمی توانست ببیند، کنترل بهتر مثانه، برطرف شدن لنگیدن پا، نمی تواند همه تحت تاثیر تلقین باشد.

دکتر سنان می گوید: هفته پیش گروهی از متخصصین اعصاب، نامه ای به وزارت بهداشت مبنی بر درخواست توقف این روش درمانی ارسال کرده اند. نگرانی آنها _ مانند سایر متخصصان ام اس در سراسر دنیا _ از این بابت است که هنوز ارتباط بین انسداد رگها و بیماری ام اس ثابت نشده است و این روش درمانی می تواند خطرناک باشد.

آنها همچنین خواستار بررسی و مطالعات بیشتر شدند.پس از بررسی و تائید علائم بهبود توسط پزشکان و بیماران، تصمیمات لازم برای صدور اجازه انجام این روش درمانی اخذ شد و مقرر گردید هزینه آن از طریق سیستم پزشکی دولت، تامین شود.البته روش فوق، فی نفسه برای درمان ام اس نخواهد بود؛ بلکه فقط برای درمان انسداد رگهای خونی و روان کردن جریان خون در آنها انجام خواهد گرفت.

پس بهتر است بگوئیم که این یک مشکل عروقی در گردن است، و زمانی که شما رگها را گشاد میکنید، بیمار احساس بهتری پیدا میکند.

ما اصلا مجبور نیستیم در مورد ام اس و یا ارتباط انسداد رگها با ام اس، صحبت کنیم.البته به بیماران هشدار داده خواهد شد که روش مذکور فقط یک روش آزمایشگاهی است و خطرات احتمالی عروقی هم در فرم های رضایت بیماران ذکر خواهد شد.

بیمارانی که با این روش درمانی موافقت میکنند، در واقع قسمتی از تحقیق در حال انجامی خواهند بود که با همکاری متخصصین مغز و اعصاب کشور کویت انجام می گردد.تیم مذکور از ونوگرامهای فراصوتی و رزونانس مغناطیسی، برای اسکن رگهای گردن استفاده خواهد کرد.

و همینطور از ام آر آی، برای ردیابی تغییرات مغز و پیدایش ضایعات مربوط به ام اس بهره خواهد برد.انجام اعمال جراحی، از هفته بعد آغاز خواهد شد و پزشکان امیدوارند در هر هفته تعداد ده بیمار کویتی را مورد عمل جراحی قرار دهند

تحقیقات به روش دکتر زامبونی در ایران

طی هفته گذشته مطلع شدم آقای دکتر مسعود مهرپور در بیمارستان فیروزگر اقدام به تحقیقاتی در خصوص روش دکتر زامبونی کرده اند

نظر به اینکه بسیاری از دوستان مایل به انجام این روش در ایران هستند و حتی تمایل به خروج از کشور داشته اند .
متاسفانه اطلاع رسانی مناسبی در این خصوص صورت نگرفته لذا ضمن تشکر از زحمات شما
خواهشمندم این موضوع را از طریق سایت خود به اطلاعسایر دوستان برسانید تا بتوانند از این فرصت مناسب بهره مند شوند
در این خصوص اطلاعیه ای توسط بخش نورولوژی بیمارستان فیروزگر منتشر شده که پیوست میگردد.
در انتها از زحمات دکتر مهرپور و لطف ایشان به بنده که اجازه انتشار این موضوع را دادند نهایت تشکر را مینمایم

[nedasoltani]

موفقیت دانشمندان در جوان کردن موش‌های پیر مبتلا به ام‌اس (http://mehranlangari.persianblog.ir/post/578/)


http://media.isna.ir/content/7-58.JPG/2 تیمی بین‌المللی از دانشمندان به رهبری «ایمی واگرز» از دانشگاه هاروارد، با جفت‌کردن سیستم‌ گردش خون موش‌های پیر مبتلا به اسکلروز چندگانه به سیستم‌های موش‌های جوان و سالم، موجب جوان‌تر شدن آ‌ن‌ها شدند. واگرز و تیم علمی‌اش دریافتند که مولفه‌های موجود در خون جوان شکل‌گیری سلول ایمنی ضدالتهابی را سرعت بخشید. این امر به نوبه خود، غلاف‌های میلن در حال مرگی که آکسون‌های نورونی را احاطه کرده بودند (علامت ام اس)، را احیا کرد.
دانشمندان معتقدند با استفاده از این دستاورد می‌توان داروی جدیدی را برای ام اس طراحی کرد. در سال 2006، واگرز و ایروینگ وایسمن از دانشگاه استنفورد با قلاب‌کردن موش‌های جوان به موش‌های پیر، کبدهای موش‌های پیر را جوان کردند. در این جا مولفه‌ای در خون موش جوان تکثیر سلول‌ بنیادی کبد را در موش‌های پیر سرعت بخشید.
در تحقیق جدید، واگرز و همکارانش دریافتند که پس از چهار هفته قرارگرفتن در معرض خون موش‌های جوان، هیپرتروفی قلب در موش‌های پیر به طور قابل‌توجهی پس‌رفت داشت. آن‌ها پی بردند که یک مولفه رشد در موش‌های جوان به نام GDF11 با افزایش سن کاهش می‌یابد. درمان موش‌های پیر با GDF11 اثرات parabiosis (برگشت و وقفه فعالیت حیاتی موجود) را تکرار و هیپرتروفی مرتبط با سن را معکوس کرد و همچنین رویکرد درمانی جدیدی را برای پیری قلب آشکار کرد.
جفت‌کردن دو سیستم گردش خون (Heterochronic parabiosis) حدود 100 سال است که وجود دارد و به پیشرفت‌هایی در علم ایمنی منجر شده است، اما واگرز و همکارانش برای نخستین بار از آن برای بررسی پیرشدن سلول بنیادی استفاده کرده‌اند. به گفته این دانشمند، در ماه‌های آتی تیم وی از این فرایند جفت‌کردن برای بررسی کارکرد ایمنی خون و همچنین تغییراتی در سیستم عصبی استفاده می‌کنند. جزئیات این مطالعه در Cell منتشر شد.




- - - به روز رسانی شده - - -

موفقیت دانشمندان در جوان کردن موش‌های پیر مبتلا به ام‌اس (http://mehranlangari.persianblog.ir/post/578/)


http://media.isna.ir/content/7-58.JPG/2 تیمی بین‌المللی از دانشمندان به رهبری «ایمی واگرز» از دانشگاه هاروارد، با جفت‌کردن سیستم‌ گردش خون موش‌های پیر مبتلا به اسکلروز چندگانه به سیستم‌های موش‌های جوان و سالم، موجب جوان‌تر شدن آ‌ن‌ها شدند. واگرز و تیم علمی‌اش دریافتند که مولفه‌های موجود در خون جوان شکل‌گیری سلول ایمنی ضدالتهابی را سرعت بخشید. این امر به نوبه خود، غلاف‌های میلن در حال مرگی که آکسون‌های نورونی را احاطه کرده بودند (علامت ام اس)، را احیا کرد.
دانشمندان معتقدند با استفاده از این دستاورد می‌توان داروی جدیدی را برای ام اس طراحی کرد. در سال 2006، واگرز و ایروینگ وایسمن از دانشگاه استنفورد با قلاب‌کردن موش‌های جوان به موش‌های پیر، کبدهای موش‌های پیر را جوان کردند. در این جا مولفه‌ای در خون موش جوان تکثیر سلول‌ بنیادی کبد را در موش‌های پیر سرعت بخشید.
در تحقیق جدید، واگرز و همکارانش دریافتند که پس از چهار هفته قرارگرفتن در معرض خون موش‌های جوان، هیپرتروفی قلب در موش‌های پیر به طور قابل‌توجهی پس‌رفت داشت. آن‌ها پی بردند که یک مولفه رشد در موش‌های جوان به نام GDF11 با افزایش سن کاهش می‌یابد. درمان موش‌های پیر با GDF11 اثرات parabiosis (برگشت و وقفه فعالیت حیاتی موجود) را تکرار و هیپرتروفی مرتبط با سن را معکوس کرد و همچنین رویکرد درمانی جدیدی را برای پیری قلب آشکار کرد.
جفت‌کردن دو سیستم گردش خون (Heterochronic parabiosis) حدود 100 سال است که وجود دارد و به پیشرفت‌هایی در علم ایمنی منجر شده است، اما واگرز و همکارانش برای نخستین بار از آن برای بررسی پیرشدن سلول بنیادی استفاده کرده‌اند. به گفته این دانشمند، در ماه‌های آتی تیم وی از این فرایند جفت‌کردن برای بررسی کارکرد ایمنی خون و همچنین تغییراتی در سیستم عصبی استفاده می‌کنند. جزئیات این مطالعه در Cell منتشر شد.