M@hdi42
17th January 2014, 12:42 AM
آشنايي با مترو دهلي‌نو
مترو دهلي‌نو يكي از درآمدزاترين متروهاي جهان، روزانه 850هزار نفر را جا‌به‌جا مي‌كند.
مترو دهلي‌نو - پايتخت هند- داراي 3 خط و 68 ايستگاه است که روزانه 850هزار نفر را جا‌به‌جا مي‌كند. دهلي داراي76.7 كيلومتر خط مترو است.
مترو دهلي بعد از كلكته سريع‌ترين سيستم انتقال در هند و تركيبي از خطوط مختلف است.
مترو دهلي به دليل اقدامات زيست محيطي جوايز زيادي از سازمان‌هاي مختلف از جمله سازمان ملل، رينا و ايزو دريافت كرده است و در واقع اولين مترو داراي ايزو 14001 است.
در سال 2007 مترو دهلي يكي از پنج سيستم متروهاي درآمدزا در جهان بود. در سال مالي 2008 يك صد ميليون دلار درآمد و قبل از پرداخت ماليات 3.98 ميليون دلار سود داشت.
فاز اول عمليات احداث مترو در 24 دسامبر 2002 افتتاح شد.
مترو دهلي اولين بار در سال 1960 در طرح مستر دهلي مطرح و مراحل قانوني آن در قرارداد شركت مترو در سال 1978 عنوان شد. تصميم واقعي ساخت مترو مارس 1995 بود. بعد از پشت سر گذاشتن مشكلات قبلي احداث مترو كلكته كه به دلايل مختلف سياسي، فني و بوروكراسي 12 بار به تاخير افتاده بود، اين بار شركت مترو با‌جديت و اختيار كامل با بكار‌گيري نيروي انساني، برگزاري مناقصات و كنترل بودجه كار خود را آغاز كرد.
عمليات فيزيكي اول اكتبر 1998 آغاز شد. صرف‌نظر از برخي اختلاف‌نظر‌هاي فني، كار پيشرفت داشت به طوري كه 24 دسامبر 2002 فاز اول افتتاح و با سه سال تاخير به دليل كمبود بودجه در دسامبر 2005 تكميل شد.
فاز 1 شبكه، به طول 65.11 كيلومتر (13.01 كيلومتر زير‌زمين و 52.10 كيلومتر روي زمين) است.
فاز 2، به طول 128 كيلومتر، 79 ايستگاه و %37 پيشرفت فيزيكي تا سال 2010 به بهره‌برداري كامل مي‌رسد. هم اينك بخشي از آن در حال كار است.
فاز 3، به طول 112 كيلومتر تا سال2015 و فاز 4 به طول 108.5 كيلومتر تا سال2020 به بهره‌برداري خواهند رسيد.
با گسترش شهرها شبكه مترو نيز گسترش خواهد يافت و در مجموع 413 كيلومتر طول خط‌هاي مترو دهلي طي سال‌هاي آتي خواهد بود.
دهلي داراي70 قطار در 3 خط و هر قطار شامل 4 واگن سبك از جنس استيل است و ظرفيت 240 مسافر نشسته و 400 مسافر ايستاده را دارد.
قطارها از ساعت 6 بامداد تا 23 هر 4:30 - 3 دقيقه يك بار تردد می‌کنند. سيستم تهويه و درجه حرارت واگن‌ها بين 22-20 درجه سانتي‌گراد است. سرعت قطار كمتر از 80 كيلومتر در ساعت و زمان ايستادن در هر ايستگاه 20 ثانيه است.
تمام ايستگاه‌هاي مترو به طور دائم با بيش از 1200 دوربين مدار بسته كنترل مي‌شوند. پليس مترو جهت رعايت قوانين در تمام ايستگاه‌ها حضور دارد. مترو دهلي همچنين جزو معدود متروهاي دنياست كه داراي ماموران مترو با لباس‌هاي مخصوص است. تلفن‌هاي داخلي به منظور ارتباط فوري ميان مسافران و راننده در هر قطار تعبيه شده است.
هر گونه خوردن، نوشيدن، كشيدن سيگار و جويدن آدامس داخل واگن‌ها ممنوع است. سيستم اعلام خودكار هر ايستگاه به دو زبان هندي و انگليسي است.
در دهلي امكان خريد بليت از سه طريق امكان‌پذير است:
• كارت هوشمند: كه اعتبار آن از آخرين تاريخ استفاده يك سال است. قيمت آن 50 تا 800 روپيه و شامل %10 تخفيف است. براي خريد كارت جديد 50 روپيه بايد هزينه كرد. اين كارت براي تردد مداوم مناسب است.
• rfid: تنها براي يك بار سفر و در همان روز خريد اعتبار دارد و قيمت آن بسته به مسافت طي شده 6 تا 22 روپيه است. (تأمين امنيت در قرن بيست و يكم rfid)
• توريست كارت: با اين كارت‌ها مي‌توان به صورت نامحدود از مترو در يك مقطع زماني كوتاه استفاده كرد. توريست كارت‌ها یک روزه و 3 روزه هستند و قيمت آن‌ها به ترتيب 70 و 200 روپيه است.
شايد برايتان جالب باشد كه بحث مترو در هند جدي است و در سال 2003 كتابي هم در اين مورد به چاپ رسيد.
مترو دهلي‌نو يكي از درآمدزاترين متروهاي جهان، روزانه 850هزار نفر را جا‌به‌جا مي‌كند.
مترو دهلي‌نو - پايتخت هند- داراي 3 خط و 68 ايستگاه است که روزانه 850هزار نفر را جا‌به‌جا مي‌كند. دهلي داراي76.7 كيلومتر خط مترو است.
مترو دهلي بعد از كلكته سريع‌ترين سيستم انتقال در هند و تركيبي از خطوط مختلف است.
مترو دهلي به دليل اقدامات زيست محيطي جوايز زيادي از سازمان‌هاي مختلف از جمله سازمان ملل، رينا و ايزو دريافت كرده است و در واقع اولين مترو داراي ايزو 14001 است.
در سال 2007 مترو دهلي يكي از پنج سيستم متروهاي درآمدزا در جهان بود. در سال مالي 2008 يك صد ميليون دلار درآمد و قبل از پرداخت ماليات 3.98 ميليون دلار سود داشت.
فاز اول عمليات احداث مترو در 24 دسامبر 2002 افتتاح شد.
مترو دهلي اولين بار در سال 1960 در طرح مستر دهلي مطرح و مراحل قانوني آن در قرارداد شركت مترو در سال 1978 عنوان شد. تصميم واقعي ساخت مترو مارس 1995 بود. بعد از پشت سر گذاشتن مشكلات قبلي احداث مترو كلكته كه به دلايل مختلف سياسي، فني و بوروكراسي 12 بار به تاخير افتاده بود، اين بار شركت مترو با‌جديت و اختيار كامل با بكار‌گيري نيروي انساني، برگزاري مناقصات و كنترل بودجه كار خود را آغاز كرد.
عمليات فيزيكي اول اكتبر 1998 آغاز شد. صرف‌نظر از برخي اختلاف‌نظر‌هاي فني، كار پيشرفت داشت به طوري كه 24 دسامبر 2002 فاز اول افتتاح و با سه سال تاخير به دليل كمبود بودجه در دسامبر 2005 تكميل شد.
فاز 1 شبكه، به طول 65.11 كيلومتر (13.01 كيلومتر زير‌زمين و 52.10 كيلومتر روي زمين) است.
فاز 2، به طول 128 كيلومتر، 79 ايستگاه و %37 پيشرفت فيزيكي تا سال 2010 به بهره‌برداري كامل مي‌رسد. هم اينك بخشي از آن در حال كار است.
فاز 3، به طول 112 كيلومتر تا سال2015 و فاز 4 به طول 108.5 كيلومتر تا سال2020 به بهره‌برداري خواهند رسيد.
با گسترش شهرها شبكه مترو نيز گسترش خواهد يافت و در مجموع 413 كيلومتر طول خط‌هاي مترو دهلي طي سال‌هاي آتي خواهد بود.
دهلي داراي70 قطار در 3 خط و هر قطار شامل 4 واگن سبك از جنس استيل است و ظرفيت 240 مسافر نشسته و 400 مسافر ايستاده را دارد.
قطارها از ساعت 6 بامداد تا 23 هر 4:30 - 3 دقيقه يك بار تردد می‌کنند. سيستم تهويه و درجه حرارت واگن‌ها بين 22-20 درجه سانتي‌گراد است. سرعت قطار كمتر از 80 كيلومتر در ساعت و زمان ايستادن در هر ايستگاه 20 ثانيه است.
تمام ايستگاه‌هاي مترو به طور دائم با بيش از 1200 دوربين مدار بسته كنترل مي‌شوند. پليس مترو جهت رعايت قوانين در تمام ايستگاه‌ها حضور دارد. مترو دهلي همچنين جزو معدود متروهاي دنياست كه داراي ماموران مترو با لباس‌هاي مخصوص است. تلفن‌هاي داخلي به منظور ارتباط فوري ميان مسافران و راننده در هر قطار تعبيه شده است.
هر گونه خوردن، نوشيدن، كشيدن سيگار و جويدن آدامس داخل واگن‌ها ممنوع است. سيستم اعلام خودكار هر ايستگاه به دو زبان هندي و انگليسي است.
در دهلي امكان خريد بليت از سه طريق امكان‌پذير است:
• كارت هوشمند: كه اعتبار آن از آخرين تاريخ استفاده يك سال است. قيمت آن 50 تا 800 روپيه و شامل %10 تخفيف است. براي خريد كارت جديد 50 روپيه بايد هزينه كرد. اين كارت براي تردد مداوم مناسب است.
• rfid: تنها براي يك بار سفر و در همان روز خريد اعتبار دارد و قيمت آن بسته به مسافت طي شده 6 تا 22 روپيه است. (تأمين امنيت در قرن بيست و يكم rfid)
• توريست كارت: با اين كارت‌ها مي‌توان به صورت نامحدود از مترو در يك مقطع زماني كوتاه استفاده كرد. توريست كارت‌ها یک روزه و 3 روزه هستند و قيمت آن‌ها به ترتيب 70 و 200 روپيه است.
شايد برايتان جالب باشد كه بحث مترو در هند جدي است و در سال 2003 كتابي هم در اين مورد به چاپ رسيد.