M@hdi42
9th January 2014, 10:11 AM
نبرد تروینا ، مبارزه برای سیسیل نبرد تروینا بین ۳۱ جولای و ۶ اوت ۱۹۴۳ و در بخشی از حمله متفقین به سیسیل در طول جنگ جهانی دوم صورت گرفت. نیروهای سپاه دوم ایالات متحده و بخشی از سپاه هفتم ایالات متحده، در مبارزه شدیدی در اطراف شهر تروینا و بخش مرکزی سیسیل در امتداد کوه های کارونی درگیر شدند. نبرد در اطراف تپه ها و کوه های اطراف تروینا که آلمانی ها از آنها به عنوان پایگاه آتش مستقیم و غیر مستقیم استفاده میکردند، اتفاق افتاد.
زمینه :
در ۲۹ جولای ۱۹۴۳ و پس از ۲۰ روز نبرد، سیسیل به وسیله هر دو ارتش متفقین و ارتش آلمان پاک سازی شده بود و ۸۰ هزار تا ۱۰۰ هزار نیروی آمریکایی و انگلیسی خطوط المان و ایتالیا را شکستند. فرمانده لشگر هفتم ایالات متحده، ژنرال جورج اس پاتن جر به لشگر یکم و نهم پیاده نظام ایالات متحده دستور حمله از دره به شهر ترونیا را داد.
http://up.reich-history.com/images/11510690164955334089.jpg
ژنرال عمر برادلی فرمانده سپاه دوم ایالات متحده و پاتن به دوبخش شدن نیروها در ترونیا دستور دادند. ترونیا یکی از خطوط دفاعی مهم بود. این بخش توسط لشگر ۱۵ پانزر نارنجک انداز به فرماندهی ژنرال ابرهارد رودت و چهار گردان از لشگر ۲۸ پیاده نظام دفاع میشد. نیروهای متحدین، در مکان های عمیق بودند که دید کاملی نسبت یه سربازان متفقین نداشتند و این باعث کاهش پوشش دهی آنها میشد.
نبرد تروینا در ۳۱ جولای آغاز شد، یعنی زمانی که آلمانی ها حمله هنگ۳۹ پیاده نظام از لشکر نهم که خود به طور موقت جزوی از لشگر یکم پیاده بود را عقب زدند.این شکست برادلی و سرلشگر تری د لا مسا آلن (فرمانده لشگر یکم پیاده نظام) را مجبور کرد تا حمله ای گسترده را برنامه ریزی کنند.
در طی شش روز آینده سربازان لشگر یکم پیاده به همراه لشکر نهم،یک گردان پیاده فرانسوی-مراکشی،۱۶۵ توپ(۹ گردان هویتزر ۱۰۵میلی متری،۶ گردان هویتزر ۱۵۵میلی متری و ۱ گردان هویتزر لوله بلند ۱۵۵ میلی متری)،و تعداد زیادی جنگنده و بمب افکن،با مدافعان سرسخت تروینا درگیر شدند.تپه های کلیدی دائما بین متفقین و متحدین دست به دست میشدند.در طول هفته آلمانی ها و ایتالیایی ها بیش از ۲۰ ضد حمله ترتیب داده و عملی میکردند.
در طی یک ضد حمله از طرف ایتالیایی ها،فرمانده نیروهای ایتالیایی ، سرهنگ دوم جوزپه گیاکویینتو از هنگ پنجم گردان یکم سالینی تصمیم گرفت ۴۰ سرباز آمریکایی را به اسارت در آورد.هنگ ۲۶ پیاده نظام آمریکا به فرماندهی سرهنگ جان بوون که از لحاظ عملکرد یک فرمانده معمولی بود،وظیفه داشت از جناح خارجی به دشمن حمله کرده و مونت باسیلیو را که در دو مایلی شمال تروینا بود تصرف کند.اگر این کار صورت میگرفت متحدین برای محاصره نشدن مجبور میشدند از موقعیت های خود عقب بنشینند.
در دوم آگوست بوون پیشروی خود را با پشتیبانی ۱گردان هویتزر ۱۵۵ میلی متری ، ۴ گردان هویتزر ۱۰۵ میلی متری و ۴ هویتزر ۱۵۵ میلی متری لوله بلند آغاز کرد.باوجود پشتیبانی سنگین توپخانه،آتش توپخانه آلمان و همچنین زمین و عوارض نامناسب برای پیشروی باعث شد این گردان فقط بتواند ۱٫۵ مایل پیشروی کند و به هدف نرسد.صبح روز بعد،یکی از هنگ های این گردان گم شدند و بقیه روز را سرگردان در تپه ها گشتند تا مسیر درست را پیدا کنند.هنگ دیگری از این گردان بالاخره توانست تپه مورد نظر را زیر آتش توپخانه آلمان تصرف بکند.هنگ ۱۱۵ آلمان ها برای پس گرفتن تپه ضد حمله ای را ترتیب عمل داد که البته شکست خورد.
برای ۲ روز آینده،هنگ های رسیده به مونت باسیلیو با آتش توپخانه آلمان میخکوب شدند.بعد از اینکه متحدین مونت باسیلیو را از دست دادند،آلمانی ها برای مقاومت در تروینا ،هرچقدر که در توان دارند،مصمم تر شدند.به همین دلیل برای اینکه عقب نشینی نکنند و محاصره نیز نشوند،گردان ۲۶ پیاده خود را برای قطع خطوط تدارکاتی نیروهایی که در مونت باسیلیو بودند فرستادند.بعد از چند ضد حمله و فشار به نیروهای آمریکایی مستقر در مونت باسیلیو ارتباط آنها با لشگر یکم قطع شده و محاصره شدند.
http://up.reich-history.com/images/84462229037925154097.jpgتروینا در جنگ جهانی دوم
تصمیم بر این شد که تا شکستن محاصره،از طریق هوا به آنها تجهیزات رسانده شود ولی این عملیات باوجود برتری هوایی متفقین، فقط تا حدی موفق بود.پنجم آگوست غذا و مهمات بسیار کم بود و تلفات بسیار زیاد شده بود.فقط ۱۷ نفر از آمریکایی های محاصره شده در این تپه توانایی ادامه نبرد را داشتند.
در این زمان بود که پیاده نظام آلمان دوباره حمله کرد و نبرد سخت دیگری شروع شد.شب بعد از این درگیری،آلمانی ها تروینارا تخلیه کردند.در همان شب،بعد از یک درگیری شدید و سخت، نیروی کمکی آمریکایی وارد منطقه شد و توانست هنگ ۲۶ ام را بیرون بکشد.ژنرال هوب نیز لشگر ۱۵ زرهی را که به شدت صدمه دیده بود به طرف راندازو عقب راند.لشکر نهم به تعقیب لشگر ۱۵ آلمان پرداخت ولی لشگر یکم آمریکا چون صدمه دیده بود برای استراحت و تجدید قوا در پشت خطوط مقدم باقی ماند.
در حالی که لشگر یکم پیاده تروینا را در اختیار داشت،ژنرال تروسکات با لشگر سوم خود ، در انتهای شمالی خط دفاعی اتنا در فراتلو مستقر شد.لشکر ۲۹ زرهی آلمان همراه با لشکر ۲۶ پیاده نظام آسیتا که وظیفه حفاظت از بخش بیشتری از خط دفاعی را بر عهده داشتند،در تپه ای که مشرف به بزرگراه ساحلی بود مستقر شده بودند.در سوم آگوست تروسکات تلاش های مکرری کرد تا خطوط دفاعی فراتلو را بشکند اما تمام تلاش هایش شکست خورد.دفاع سرسختانه آلمانی ها باعث شد تروسکات به این فکر بیفتد که آلمان هارا دور بزند و از طریق دریا حمله ای آبی خاکی بکند.
در شب ۷-۸ آگوست در حالی که هنگ های ۱۵ و ۳۰ ام از گردان سوم تپه ای کلیدی و مهم را در امتداد خطوط دفاعی فرانتلو به تصرف در آوردند،گردان دوم پیاده و،گردان ۵۸ زرهی/توپخانه ای همراه با یک جوخه از تانک های سبک(مانند تانک شرمن) و یک جوخه از مهندسین رزمی در یک حمله آبی خاکی چند مایل پشت خطوط دفاعی فراتلو در سنت آگاتا در ساحل پیاده شدند.حمله آبی خاکی متحدین را کاملا غافلگیر کرد.بزرگراه ساحلی خیلی زود به تصرف متفقین در آمده و مسدود شد.
لازم به ذکر است قبل از حمله متفقین،آن شب آلمانی ها فراتلو را تخلیه کرده و عقب نشینی کرده بودند.به همین دلیل تعداد زیادی از ایتالیایی ها و تعدادی از آلمانی ها در حال ترک منطقه به اسارت در آمدند.جمعا ۱۰۰۰ نفر از متحدین به اسارت متفقین در آمدند.
http://up.reich-history.com/images/21475211130572742906.jpgسربازان آمریکایی در تروینا، ۶ اوت ۱۹۴۳
بعد از نبرد :
این نبردها باعث شدند خطوط دفاعی اتنا از هم بپاشند ولی متفقین به هیچ وجه نتوانستند سریعا پیشروی کرده و نیروهای آلمانی در حال عقب نشینی را از بین ببرند.زیرا آلمانی های در حال عقب نشینی پشت سر خود را مین ریزی کرده بودند.آنقدر که انگار تا ابد متفقین باید مین خنثی میکردند و تمامی نداشت.
ژنرال پاتون تصمیم گرفت تا با یک حمله آبی خاکی دیگر،لشکر ۲۹ زرهی که در حال عقب نشینی بود را غافلگیر کرده و از بین ببرد.به همین دلیل به فرمانده برنارد دستور داد تا با نیروهای خود اینبار در برولو در ساحل پیاده شده و آلمانی هارا از بین ببرند.
این بار نیز با حمله ای آبی خاکی آلمانی ها کاملا غافلگیر شدند ولی سریعا ورق برگشت و آمریکایی ها زیر آتش سنگین لشکر ۲۹ زرهی آلمان قرار گرفتند.مدتی بعد نیروی کمکی رسید ولی فایده ای نداشت زیرا با اینکه فرمانده برنارد نجات یافت ولی لشکر ۲۹ در نهایت توانست عقب بنشیند.
اطلاعاتی کلی از نبرد تروینا :
تاریخ: ۳۱ جولای ۱۹۴۳ تا ۶ آگوست ۱۹۴۳
مکان: تروینا،سیسیل
نتیجه: پیروزی متفقین
طرفین درگیر:
متحدین: آلمان-ایتالیا.متفقین:آمریکا-فرانسه آزاد
فرماندهان و رهبران:
متحدین:هانس ولنتاین هوب،ابرهارد روت،گیاکومو رومانو.متفقین:عمر برادلی.
مترجم : shaghayegh
زمینه :
در ۲۹ جولای ۱۹۴۳ و پس از ۲۰ روز نبرد، سیسیل به وسیله هر دو ارتش متفقین و ارتش آلمان پاک سازی شده بود و ۸۰ هزار تا ۱۰۰ هزار نیروی آمریکایی و انگلیسی خطوط المان و ایتالیا را شکستند. فرمانده لشگر هفتم ایالات متحده، ژنرال جورج اس پاتن جر به لشگر یکم و نهم پیاده نظام ایالات متحده دستور حمله از دره به شهر ترونیا را داد.
http://up.reich-history.com/images/11510690164955334089.jpg
ژنرال عمر برادلی فرمانده سپاه دوم ایالات متحده و پاتن به دوبخش شدن نیروها در ترونیا دستور دادند. ترونیا یکی از خطوط دفاعی مهم بود. این بخش توسط لشگر ۱۵ پانزر نارنجک انداز به فرماندهی ژنرال ابرهارد رودت و چهار گردان از لشگر ۲۸ پیاده نظام دفاع میشد. نیروهای متحدین، در مکان های عمیق بودند که دید کاملی نسبت یه سربازان متفقین نداشتند و این باعث کاهش پوشش دهی آنها میشد.
نبرد تروینا در ۳۱ جولای آغاز شد، یعنی زمانی که آلمانی ها حمله هنگ۳۹ پیاده نظام از لشکر نهم که خود به طور موقت جزوی از لشگر یکم پیاده بود را عقب زدند.این شکست برادلی و سرلشگر تری د لا مسا آلن (فرمانده لشگر یکم پیاده نظام) را مجبور کرد تا حمله ای گسترده را برنامه ریزی کنند.
در طی شش روز آینده سربازان لشگر یکم پیاده به همراه لشکر نهم،یک گردان پیاده فرانسوی-مراکشی،۱۶۵ توپ(۹ گردان هویتزر ۱۰۵میلی متری،۶ گردان هویتزر ۱۵۵میلی متری و ۱ گردان هویتزر لوله بلند ۱۵۵ میلی متری)،و تعداد زیادی جنگنده و بمب افکن،با مدافعان سرسخت تروینا درگیر شدند.تپه های کلیدی دائما بین متفقین و متحدین دست به دست میشدند.در طول هفته آلمانی ها و ایتالیایی ها بیش از ۲۰ ضد حمله ترتیب داده و عملی میکردند.
در طی یک ضد حمله از طرف ایتالیایی ها،فرمانده نیروهای ایتالیایی ، سرهنگ دوم جوزپه گیاکویینتو از هنگ پنجم گردان یکم سالینی تصمیم گرفت ۴۰ سرباز آمریکایی را به اسارت در آورد.هنگ ۲۶ پیاده نظام آمریکا به فرماندهی سرهنگ جان بوون که از لحاظ عملکرد یک فرمانده معمولی بود،وظیفه داشت از جناح خارجی به دشمن حمله کرده و مونت باسیلیو را که در دو مایلی شمال تروینا بود تصرف کند.اگر این کار صورت میگرفت متحدین برای محاصره نشدن مجبور میشدند از موقعیت های خود عقب بنشینند.
در دوم آگوست بوون پیشروی خود را با پشتیبانی ۱گردان هویتزر ۱۵۵ میلی متری ، ۴ گردان هویتزر ۱۰۵ میلی متری و ۴ هویتزر ۱۵۵ میلی متری لوله بلند آغاز کرد.باوجود پشتیبانی سنگین توپخانه،آتش توپخانه آلمان و همچنین زمین و عوارض نامناسب برای پیشروی باعث شد این گردان فقط بتواند ۱٫۵ مایل پیشروی کند و به هدف نرسد.صبح روز بعد،یکی از هنگ های این گردان گم شدند و بقیه روز را سرگردان در تپه ها گشتند تا مسیر درست را پیدا کنند.هنگ دیگری از این گردان بالاخره توانست تپه مورد نظر را زیر آتش توپخانه آلمان تصرف بکند.هنگ ۱۱۵ آلمان ها برای پس گرفتن تپه ضد حمله ای را ترتیب عمل داد که البته شکست خورد.
برای ۲ روز آینده،هنگ های رسیده به مونت باسیلیو با آتش توپخانه آلمان میخکوب شدند.بعد از اینکه متحدین مونت باسیلیو را از دست دادند،آلمانی ها برای مقاومت در تروینا ،هرچقدر که در توان دارند،مصمم تر شدند.به همین دلیل برای اینکه عقب نشینی نکنند و محاصره نیز نشوند،گردان ۲۶ پیاده خود را برای قطع خطوط تدارکاتی نیروهایی که در مونت باسیلیو بودند فرستادند.بعد از چند ضد حمله و فشار به نیروهای آمریکایی مستقر در مونت باسیلیو ارتباط آنها با لشگر یکم قطع شده و محاصره شدند.
http://up.reich-history.com/images/84462229037925154097.jpgتروینا در جنگ جهانی دوم
تصمیم بر این شد که تا شکستن محاصره،از طریق هوا به آنها تجهیزات رسانده شود ولی این عملیات باوجود برتری هوایی متفقین، فقط تا حدی موفق بود.پنجم آگوست غذا و مهمات بسیار کم بود و تلفات بسیار زیاد شده بود.فقط ۱۷ نفر از آمریکایی های محاصره شده در این تپه توانایی ادامه نبرد را داشتند.
در این زمان بود که پیاده نظام آلمان دوباره حمله کرد و نبرد سخت دیگری شروع شد.شب بعد از این درگیری،آلمانی ها تروینارا تخلیه کردند.در همان شب،بعد از یک درگیری شدید و سخت، نیروی کمکی آمریکایی وارد منطقه شد و توانست هنگ ۲۶ ام را بیرون بکشد.ژنرال هوب نیز لشگر ۱۵ زرهی را که به شدت صدمه دیده بود به طرف راندازو عقب راند.لشکر نهم به تعقیب لشگر ۱۵ آلمان پرداخت ولی لشگر یکم آمریکا چون صدمه دیده بود برای استراحت و تجدید قوا در پشت خطوط مقدم باقی ماند.
در حالی که لشگر یکم پیاده تروینا را در اختیار داشت،ژنرال تروسکات با لشگر سوم خود ، در انتهای شمالی خط دفاعی اتنا در فراتلو مستقر شد.لشکر ۲۹ زرهی آلمان همراه با لشکر ۲۶ پیاده نظام آسیتا که وظیفه حفاظت از بخش بیشتری از خط دفاعی را بر عهده داشتند،در تپه ای که مشرف به بزرگراه ساحلی بود مستقر شده بودند.در سوم آگوست تروسکات تلاش های مکرری کرد تا خطوط دفاعی فراتلو را بشکند اما تمام تلاش هایش شکست خورد.دفاع سرسختانه آلمانی ها باعث شد تروسکات به این فکر بیفتد که آلمان هارا دور بزند و از طریق دریا حمله ای آبی خاکی بکند.
در شب ۷-۸ آگوست در حالی که هنگ های ۱۵ و ۳۰ ام از گردان سوم تپه ای کلیدی و مهم را در امتداد خطوط دفاعی فرانتلو به تصرف در آوردند،گردان دوم پیاده و،گردان ۵۸ زرهی/توپخانه ای همراه با یک جوخه از تانک های سبک(مانند تانک شرمن) و یک جوخه از مهندسین رزمی در یک حمله آبی خاکی چند مایل پشت خطوط دفاعی فراتلو در سنت آگاتا در ساحل پیاده شدند.حمله آبی خاکی متحدین را کاملا غافلگیر کرد.بزرگراه ساحلی خیلی زود به تصرف متفقین در آمده و مسدود شد.
لازم به ذکر است قبل از حمله متفقین،آن شب آلمانی ها فراتلو را تخلیه کرده و عقب نشینی کرده بودند.به همین دلیل تعداد زیادی از ایتالیایی ها و تعدادی از آلمانی ها در حال ترک منطقه به اسارت در آمدند.جمعا ۱۰۰۰ نفر از متحدین به اسارت متفقین در آمدند.
http://up.reich-history.com/images/21475211130572742906.jpgسربازان آمریکایی در تروینا، ۶ اوت ۱۹۴۳
بعد از نبرد :
این نبردها باعث شدند خطوط دفاعی اتنا از هم بپاشند ولی متفقین به هیچ وجه نتوانستند سریعا پیشروی کرده و نیروهای آلمانی در حال عقب نشینی را از بین ببرند.زیرا آلمانی های در حال عقب نشینی پشت سر خود را مین ریزی کرده بودند.آنقدر که انگار تا ابد متفقین باید مین خنثی میکردند و تمامی نداشت.
ژنرال پاتون تصمیم گرفت تا با یک حمله آبی خاکی دیگر،لشکر ۲۹ زرهی که در حال عقب نشینی بود را غافلگیر کرده و از بین ببرد.به همین دلیل به فرمانده برنارد دستور داد تا با نیروهای خود اینبار در برولو در ساحل پیاده شده و آلمانی هارا از بین ببرند.
این بار نیز با حمله ای آبی خاکی آلمانی ها کاملا غافلگیر شدند ولی سریعا ورق برگشت و آمریکایی ها زیر آتش سنگین لشکر ۲۹ زرهی آلمان قرار گرفتند.مدتی بعد نیروی کمکی رسید ولی فایده ای نداشت زیرا با اینکه فرمانده برنارد نجات یافت ولی لشکر ۲۹ در نهایت توانست عقب بنشیند.
اطلاعاتی کلی از نبرد تروینا :
تاریخ: ۳۱ جولای ۱۹۴۳ تا ۶ آگوست ۱۹۴۳
مکان: تروینا،سیسیل
نتیجه: پیروزی متفقین
طرفین درگیر:
متحدین: آلمان-ایتالیا.متفقین:آمریکا-فرانسه آزاد
فرماندهان و رهبران:
متحدین:هانس ولنتاین هوب،ابرهارد روت،گیاکومو رومانو.متفقین:عمر برادلی.
مترجم : shaghayegh