ریپورتر
10th July 2009, 06:12 PM
دستگاه سمتی و ارتفاعی: Altitude and Azimuth System
در این دستگاه افق، سمت الراس وجهت ستاره ی قطبی نسبت به ناظر مهم است.
ارتفاع، نسبت به افق تعیین می شود و از افق تا جسم زاویه بندی شده است. ارتفاع یک جسم در افق برابر صفر درجه و ارتفاع جسمی در بالای سر شما 90 درجه است. نقطه ای که دقیقا در بالای سر شما قرار دارد (ارتفاع 90 درجه) سمت الراس (بالاترین نقطه در آسمان) نامیده می شود و خطی که از شمال به جنوب از سمت الراس می گذرد نصف النهار محلی نامیده می شود. سمت، زاویه در نزدیکی افق، از شمال به سوی شرق است یعنی جسمی در شمال سمتی برابر صفر درجه دارد سمت جسمی در غرب برابر 270 درجه است. ارتفاع و سمت یک جسم ویژه است و به مکان ناظر و زمان رصد بستگی دارد. امروزه در بسیاری از تلسکوپ ها از این سیستم استفاده می شود و کار با این سیستم کمی دشوار است، زیرا با حرکت جسمی که مشغول رصد آن هستید همزمان باید سمت و ارتفاع را با هم تغییر داد ولی در تلسکوپ های متصل به کامپیوتر و موتوردار این مشکل رفع شده است.
دستگاه بعد و میل: Right ascension and declination System
میل (dec)، همانند عرض های جغرافیایی بر روی زمین و واقع بر کره ای فرضی است که ستارگان در آن قرار دارند، و با زاویه های شمالی و جنوبی نسبت به استوای سماوی (خط فرضی که هم راستا با خط استوای زمین و واقع بر کره سماوی فرضی است.) اندازه گیری می شود. استوای سماوی در زاویه صفر درجه و قطب شمال سماوی ( امتداد محور چرخش زمین) در زاویه 90 درجه قرار دارند. میل برای اجسامی که در آسمان نیمکره جنوبی واقع اند منفی است و در قطب جنوب سماوی برابر 90 درجه است.
بعد (RA)، همانند طول جغرافیایی است. دایره البروج صفحه ای فرضی در منظومه خورشیدی یا مسیر که خورشید از دید ناظر زمینی در آن حرکت می کند است. به دلیل کج بودن محور چرخش زمین، دایره البروج و استوای سماوی در یک صفحه واقع نمی شوند، اما در دو مکان باهم برخورد می کنند که به آنها اعتدالین می گویند. یکی از این مکان ها «اعتدال بهاری» به عنوان نقطه ی بعد صفر درجه انتخاب شده است. بعد با ساعت ها، دقیقه ها و ثانیه ها به سمت شرق استوای سماوی اندازه گیری می شود. 24 ساعت بعدی در آسمان در طی 24 ساعت یک روز زمینی موجودند، و تمامی آنها قابل مشاهده هستند. هر ساعت بر روی زمین بعد نصف النهاری را نزدیک به یک ساعت تغییر می دهد.
در شکل نموداری که نقاط مهمی از آسمان را نشان می دهد مشاهده می کنید. فرض کنید که آسمان را همانند یک نقشه از زمین باز کرده اید. تمام چیز هایی که در ادامه آمده در نقشه علامتگذاری شده و برخی از جزییات در گفته های بعدی بیان خواهند شد:
(a) دایره البروچ
(b) استوای سماوی در صفر درجه dec
(c) اعتدال پاییزی در ساعت 12 RA
(d) اعتدال بهاری در ساعت صفر RA
(e) انقلاب تابستانی در ساعت 6 RA
(f) انقلاب زمستانی در ساعت 18 RA
(g) جهت حرکت خورشید در سراسر سال
http://www.myimagehosting.com/7533HSxfX-65128.pic
منبع persiansky (http://persiansky.blogfa.com/)
در این دستگاه افق، سمت الراس وجهت ستاره ی قطبی نسبت به ناظر مهم است.
ارتفاع، نسبت به افق تعیین می شود و از افق تا جسم زاویه بندی شده است. ارتفاع یک جسم در افق برابر صفر درجه و ارتفاع جسمی در بالای سر شما 90 درجه است. نقطه ای که دقیقا در بالای سر شما قرار دارد (ارتفاع 90 درجه) سمت الراس (بالاترین نقطه در آسمان) نامیده می شود و خطی که از شمال به جنوب از سمت الراس می گذرد نصف النهار محلی نامیده می شود. سمت، زاویه در نزدیکی افق، از شمال به سوی شرق است یعنی جسمی در شمال سمتی برابر صفر درجه دارد سمت جسمی در غرب برابر 270 درجه است. ارتفاع و سمت یک جسم ویژه است و به مکان ناظر و زمان رصد بستگی دارد. امروزه در بسیاری از تلسکوپ ها از این سیستم استفاده می شود و کار با این سیستم کمی دشوار است، زیرا با حرکت جسمی که مشغول رصد آن هستید همزمان باید سمت و ارتفاع را با هم تغییر داد ولی در تلسکوپ های متصل به کامپیوتر و موتوردار این مشکل رفع شده است.
دستگاه بعد و میل: Right ascension and declination System
میل (dec)، همانند عرض های جغرافیایی بر روی زمین و واقع بر کره ای فرضی است که ستارگان در آن قرار دارند، و با زاویه های شمالی و جنوبی نسبت به استوای سماوی (خط فرضی که هم راستا با خط استوای زمین و واقع بر کره سماوی فرضی است.) اندازه گیری می شود. استوای سماوی در زاویه صفر درجه و قطب شمال سماوی ( امتداد محور چرخش زمین) در زاویه 90 درجه قرار دارند. میل برای اجسامی که در آسمان نیمکره جنوبی واقع اند منفی است و در قطب جنوب سماوی برابر 90 درجه است.
بعد (RA)، همانند طول جغرافیایی است. دایره البروج صفحه ای فرضی در منظومه خورشیدی یا مسیر که خورشید از دید ناظر زمینی در آن حرکت می کند است. به دلیل کج بودن محور چرخش زمین، دایره البروج و استوای سماوی در یک صفحه واقع نمی شوند، اما در دو مکان باهم برخورد می کنند که به آنها اعتدالین می گویند. یکی از این مکان ها «اعتدال بهاری» به عنوان نقطه ی بعد صفر درجه انتخاب شده است. بعد با ساعت ها، دقیقه ها و ثانیه ها به سمت شرق استوای سماوی اندازه گیری می شود. 24 ساعت بعدی در آسمان در طی 24 ساعت یک روز زمینی موجودند، و تمامی آنها قابل مشاهده هستند. هر ساعت بر روی زمین بعد نصف النهاری را نزدیک به یک ساعت تغییر می دهد.
در شکل نموداری که نقاط مهمی از آسمان را نشان می دهد مشاهده می کنید. فرض کنید که آسمان را همانند یک نقشه از زمین باز کرده اید. تمام چیز هایی که در ادامه آمده در نقشه علامتگذاری شده و برخی از جزییات در گفته های بعدی بیان خواهند شد:
(a) دایره البروچ
(b) استوای سماوی در صفر درجه dec
(c) اعتدال پاییزی در ساعت 12 RA
(d) اعتدال بهاری در ساعت صفر RA
(e) انقلاب تابستانی در ساعت 6 RA
(f) انقلاب زمستانی در ساعت 18 RA
(g) جهت حرکت خورشید در سراسر سال
http://www.myimagehosting.com/7533HSxfX-65128.pic
منبع persiansky (http://persiansky.blogfa.com/)