جنگ بدر

[MR_Jentelman]

بدر» روستای کوچکی میان مکه (http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/mavara-index.php?page=%D9%85%DA%A9%D9%87) و مدینه (http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/mavara-index.php?page=%D9%85%D8%AF%DB%8C%D9%86%D9%87) بود که چند غزوه از غزوات پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم را به نام آن روستا خوانده‌اند و مهم‌ترین آنها جنگ بدر کبری بوده است.
جنگ بدر کبری در ماه رمضان (http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/mavara-index.php?page=%D9%85%D8%A7%D9%87+%D8%B1%D9%85%D8% B6%D8%A7%D9%86) سال دوم هجری بین مسلمانان و مشرکان مکه در سرزمین بدر رخ داد. دلیل اصلی این جنگ آن بود که مشرکان مکه اموال مسلمانان مهاجر را مصادره کرده بودند و مسلمین مهاجر در شهر مدینه در تنگدستی و فقر به سر می‌بردند. از این رو وقتی رسول خدا خبر یافت کاروان تجاری قریش (http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/mavara-index.php?page=%D9%82%D8%B1%DB%8C%D8%B4) به سرپرستی ابوسفیان بن حرب (http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/mavara-index.php?page=%D8%A7%D8%A8%D9%88%D8%B3%D9%81%DB%8 C%D8%A7%D9%86) از شام (http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/mavara-index.php?page=%D8%B4%D8%A7%D9%85+%C2%AB%D8%B3%D9% 88%D8%B1%DB%8C%D9%87%C2%BB) به مکه باز می‌گردد، تصمیم گرفت با سپاه مسلمین به کاروان حمله ببرد و به تلافی اموال مصادره‌شده‌ی مسلمانان مهاجر، اموال و کالاهای بازرگانان قریش را مصادره کند تا بنیه مالی مسلمانان تقویت شود.
رسول خدا در دوازدهم ماه مبارک رمضان به همراه 313 تن از یاران خویش از مدینه بیرون رفت. سپاه اندک مسلمانان با 20 شمشیر و هفتاد شتر و اسب در هفدهم ماه رمضان در بدر فرود آمدند. پرچم سپاه مسلمین را نیز علی ابن ابیطالب علیه السلام (http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/mavara-index.php?page=%D8%AD%D8%B6%D8%B1%D8%AA+%D8%A7%D9% 85%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%84%D9%85%D8%A4%D9%85%D9%86 %DB%8C%D9%86+%D8%B9%D9%84%DB%8C+%D8%B9%D9%84%DB%8C %D9%87+%D8%A7%D9%84%D8%B3%D9%84%D8%A7%D9%85) بر دوش داشت.
از سوی دیگر ابوسفیان وقتی از حرکت مسلمانان آگاه شد، پیکی را به مکه فرستاد و کمک خواست. سران قریش هم بی‌درنگ با سپاهی نهصد و پنجاه نفری عازم بدر شدند. ابوسفیان با کشاندن کاروان به بیراهه، آنان را از خطر رهانید و به قریش پیام داد که به مکه بازگردند اما ابوجهل (http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/mavara-index.php?page=%D8%A7%D8%A8%D9%88%D8%AC%D9%87%D9%8 4) با آگاهی از تعداد اندک مسلمانان و عدم آمادگی آنان برای این رویایی بزرگ، قریشیان را به نبرد تشویق کرد.
سرانجام جنگ درگرفت و مسلمانان با وجود تعداد اندک‌شان، با امداد الهی بر قریش پیروز شدند، هفتاد تن از آنان را کشتند و هفتاد تن را به اسارت گرفتند. ابوجهل و حنظله پسر ابوسفیان نیز در میان کشتگان بودند.
در جنگ بدر، حضرت علی علیه السلام پایمردی‌های بسیار کرد و در پیروزی مسلمانان سهم زیادی داشت، به طوری که گفته می‌شود 36 تن از مشرکان در آن نبرد به دست او کشته شدند.
در این جنگ، 14 تن از مسلمانان به شهادت رسیدند.

منابع:
المغازی، ‌ج 1؛ سیره ابن هشام، ج؛ معجم البلدان، ج 1؛ تاریخ طبری، ‌ج 2

[حسنعلی ابراهیمی سعید]

اهمیت جنگ بدر
جنگ بدر اگرچه از نظر حجم، جنگ خیلی کوچکی است که سیصد و سیزده نفر از یک طرف و هزار نفر از طرف دیگر بودند و قریش که کشته زیاد دادند هفتاد نفر کشته دادند ولی خیلی جنگ ها هست که یک یا دو میلیون نفر کشته می دهد اما در مسیر تاریخ جهان تاثیری ندارد، و یک جنگ هست که تعداد همه افرادی که با هم برخورد کرده اند به هزار و پانصد نفر نمی رسد و همه کشته هایش هم بیشتر از هشتاد نفر نیست اما مسیر تاریخ را عوض کرده است، و جنگ بدر چنین جنگی بود. یک خصوصیت بدر این است که این هفتاد نفر که کشته شدند، بیشتر همین خرطوم دارها بودند، یعنی سران قریش بودند، همین ها که به تعبیر قرآن دماغشان دیگر دماغ نبود، خرطوم فیل بود. و همین بود که پشت کفار قریش را شکست. کسی مانند ابوجهل در همین جنگ کشته شد، عتبه بن ربیعه (http://tahoor.com/fa/Home/Search?term=%D8%B9%D8%AA%D8%A8%D9%87%20%D8%A8%D9%8 6%20%D8%B1%D8%A8%DB%8C%D8%B9%D9%87&encyclo=True&kotob=True&alam=True&text=True&title=True&keyword=True) در همین جنگ کشته شد، شیبه بن ربیعه (http://tahoor.com/fa/Home/Search?term=%D8%B4%DB%8C%D8%A8%D9%87%20%D8%A8%D9%8 6%20%D8%B1%D8%A8%DB%8C%D8%B9%D9%87&encyclo=True&kotob=True&alam=True&text=True&title=True&keyword=True) در همین جنگ کشته شد، ولید بن عتبه (http://tahoor.com/fa/Home/Search?term=%D9%88%D9%84%DB%8C%D8%AF%20%D8%A8%D9%8 6%20%D8%B9%D8%AA%D8%A8%D9%87&encyclo=True&kotob=True&alam=True&text=True&title=True&keyword=True) در همین جنگ کشته شد. خلاصه خرطوم قریش در اینجا داغ شد یا «داغ» زده شد.