AvAstiN
24th June 2009, 04:56 AM
http://www.irna.ir/NewsMedia/Photo/Smal_Pic/2009%5C6%5C23%5Cimg633813523550781250.jpg
دانشمندان با استفاده از بافت انساني، ريه هاي کوچکي توليد کرده اند که مي توان روزي، آنها را به عنوان جايگزيني براي موشهايي آزمايشگاهي که براي بررسي ايمني داروها استفاده مي شوند، بکار برد.
به گزارش فيزورگ، چنين تلاش هايي تا حدودي به خاطر نگراني هاي اخلاقي و تا حدودي به خاطر اينکه آزمايش هاي حيواني زمان بر و پرهزينه است، صورت گرفته است. به طور مثال براساس مقررات REACH اتحاديه اروپا، 30 هزار ماده شيميايي طي دهه آينده بايد از نظر سميت آزمايش شوند.
با اين حال آزمايش تاثير استنشاق تنها يک دوز از يک ماده شيميايي خاص نيازمند بيش از 200 موش است؛ در حالي براي آزمايش تاثيرات مزمن تنفس اين ماده شيميايي در بلند مدت به بيش از سه هزار موش نياز دارد.
در عين حال رهنمود اتحاديه اروپا که محصولاتي نظير دئودورانت ها ، عطر تا خوش بو کننده هاي هوا را دربرمي گيرد، در پي ممنوعيت تمام آزمايش هاي مواد آرايشي بر روي حيوانات تا سال 2013 است.
سلول هاي انساني رشد داده شده در آزمايشگاه جايگزين حيوانات آزمايشگاهي است. با اين حال دشواري اين امر در وا داشتن اين سلول ها به توليد بافت هاي پيچيده اي است که مانند اعضاي بدن انسان از خود واکنش نشان مي دهند.
کلي بروبه زيست شناس سلولي در دانشگاه کارديف انگليس، اقدام به رشد سلول هاي ريه انسان و توليد لايه هاي متمايز مسطح که شبيه لايه هاي داخلي ريه هستند کرد.
در حال حاضر از اين روش در شرکت هايي مانند "يونيلور" و "آسترازنکا" براي آزمايش داروها استفاده مي شود.
اما زماني که بتوان اين سلول ها را در سه بعد مانند بدن رشد داد، اين امر مي تواند چگونگي واکنش آنها را به محرک هاي شيميايي تغيير دهد. بايد اين ساختارهاي آزمايشگاهي مسطح به سه بعدي تغيير يابد.
راهبرد مطلوب براي اين امر قرار دادن سلول هاي بنيادي در داربست هاي پلاستيکي براي رشد دادن "اعضاي" مصنوعي است، اما اين محقق گزينه ديگري يافته که مي تواند بررسي هزاران دارو را در بطور هم زمان ، امکان پذير کند.
اين محقق به جاي استفاده از داربست هاي بزرگ، سلول هاي ريوي را بر روي سطح کره هاي پلاستيکي با قطر نيم ميلي متر رشد داد؛ در واقع با اين کار دور هر کره، يک ريه بوجود آورد که داخل آن به سمت بيرون بود.
هدف نهايي توليد تراشه اي است که هزاران ريه کوچک را بتوان بر روي آن رشد داد و سپس به طور هم زمان داروها را آزمايش کرد.
نتايج اين تحقيقات در جشنواره علوم چلتنهام انگليس ارائه شد.
دانشمندان با استفاده از بافت انساني، ريه هاي کوچکي توليد کرده اند که مي توان روزي، آنها را به عنوان جايگزيني براي موشهايي آزمايشگاهي که براي بررسي ايمني داروها استفاده مي شوند، بکار برد.
به گزارش فيزورگ، چنين تلاش هايي تا حدودي به خاطر نگراني هاي اخلاقي و تا حدودي به خاطر اينکه آزمايش هاي حيواني زمان بر و پرهزينه است، صورت گرفته است. به طور مثال براساس مقررات REACH اتحاديه اروپا، 30 هزار ماده شيميايي طي دهه آينده بايد از نظر سميت آزمايش شوند.
با اين حال آزمايش تاثير استنشاق تنها يک دوز از يک ماده شيميايي خاص نيازمند بيش از 200 موش است؛ در حالي براي آزمايش تاثيرات مزمن تنفس اين ماده شيميايي در بلند مدت به بيش از سه هزار موش نياز دارد.
در عين حال رهنمود اتحاديه اروپا که محصولاتي نظير دئودورانت ها ، عطر تا خوش بو کننده هاي هوا را دربرمي گيرد، در پي ممنوعيت تمام آزمايش هاي مواد آرايشي بر روي حيوانات تا سال 2013 است.
سلول هاي انساني رشد داده شده در آزمايشگاه جايگزين حيوانات آزمايشگاهي است. با اين حال دشواري اين امر در وا داشتن اين سلول ها به توليد بافت هاي پيچيده اي است که مانند اعضاي بدن انسان از خود واکنش نشان مي دهند.
کلي بروبه زيست شناس سلولي در دانشگاه کارديف انگليس، اقدام به رشد سلول هاي ريه انسان و توليد لايه هاي متمايز مسطح که شبيه لايه هاي داخلي ريه هستند کرد.
در حال حاضر از اين روش در شرکت هايي مانند "يونيلور" و "آسترازنکا" براي آزمايش داروها استفاده مي شود.
اما زماني که بتوان اين سلول ها را در سه بعد مانند بدن رشد داد، اين امر مي تواند چگونگي واکنش آنها را به محرک هاي شيميايي تغيير دهد. بايد اين ساختارهاي آزمايشگاهي مسطح به سه بعدي تغيير يابد.
راهبرد مطلوب براي اين امر قرار دادن سلول هاي بنيادي در داربست هاي پلاستيکي براي رشد دادن "اعضاي" مصنوعي است، اما اين محقق گزينه ديگري يافته که مي تواند بررسي هزاران دارو را در بطور هم زمان ، امکان پذير کند.
اين محقق به جاي استفاده از داربست هاي بزرگ، سلول هاي ريوي را بر روي سطح کره هاي پلاستيکي با قطر نيم ميلي متر رشد داد؛ در واقع با اين کار دور هر کره، يک ريه بوجود آورد که داخل آن به سمت بيرون بود.
هدف نهايي توليد تراشه اي است که هزاران ريه کوچک را بتوان بر روي آن رشد داد و سپس به طور هم زمان داروها را آزمايش کرد.
نتايج اين تحقيقات در جشنواره علوم چلتنهام انگليس ارائه شد.