۲۲ سپتامبر
7th November 2013, 09:02 AM
غيبت حضرت مهدی (عج) از نگاه امام حسين (ع)
http://www.mahdi313.com/images/stories/yahosain11s.jpg
درباره غيبت آخرين پيشواي برحق احاديث تابناكي وجود دارد، برخي از اين روايات از ناحية امام سوم است. امام
حسين(عليه السلام) دربارة غيبت امام زمان(عليه السلام) ميفرمايد
: «لصاحب هذا الامر غيبتان، احدهما تطول حتي يقول بعضهم: مات و بعضهم قتل و بعضهم ذهب و لا
يطّلع علي موضعه احد من ولي و لا غيره الا المولي الذي يلي امره؛[1] براي صاحب اين امر دو غيبت
است كه يكي از آنها آن قدر به طول ميانجامد كه گروهي ميگويند: (مهدي) مرده و برخي گويند: كشته
شده و بعضي گويند: رفته است. احدي از دوستان و غيره، از اقامتگاه او آگاه نميشود، جز خدمتگذاري كه متصدي امور
اوست».
همچنين ميفرمايد: « … له غيبة يرتدّ فيها اقوام و يثبت علي الدين فيها آخرون، فيؤذَوْن و يقال لهم: (متي هذا الوعد ان
كنتم صادقين.) اما ان الصابر في غيبته علي الاذي و التكذيب بمنزلة المجاهد بالسيف بين يدي رسولالله (صلي الله عليه و
آله وسلم) ؛ [2] براي او غيبتي است كه گروههايي در آن از دين برميگردند و گروههايي ديگر بر آيين خود استوار
ميمانند و در اين راه آزارها ميبينند. به آنان گفته ميشود: اين وعده كي واقع خواهد شد اگر راستگو هستيد؟ آنان كه بر
اين آزارها و تكذيبها صبر كنند، همانند كسياند كه شمشير به دست گرفته و در پيشاپيش رسول اكرم(صلي الله عليه و آله
وسلم) جهاد ميكند.
با توجه به اين حديث شريف، مشخص ميشود كه آسيبهاي سختي در اين زمان متوجه مسلمانان و شيعيان است كه
بارزترين آنان، بيديني و بد ديني است. اما اگر كسي ديناش را در اين شرايط سخت حفظ كند، اجر و پاداش مهمي مانند
مجاهدان زمان پيامبر(صلي الله عليه و آله وسلم) دارد.
[1] . غيبت نعماني، ص171، ب10، ح5؛ عقدالدرر، ص 134.
[2] . كمال الدين، ج 1، ص 317، ب30، ح3؛ عيون الاخبار، ج 1، ص 18؛ بحارالانوار، ج 51، ص 133؛ معجم احاديث الامام المهدي4، ج3، ص184.
http://www.mahdi313.com/images/stories/yahosain11s.jpg
درباره غيبت آخرين پيشواي برحق احاديث تابناكي وجود دارد، برخي از اين روايات از ناحية امام سوم است. امام
حسين(عليه السلام) دربارة غيبت امام زمان(عليه السلام) ميفرمايد
: «لصاحب هذا الامر غيبتان، احدهما تطول حتي يقول بعضهم: مات و بعضهم قتل و بعضهم ذهب و لا
يطّلع علي موضعه احد من ولي و لا غيره الا المولي الذي يلي امره؛[1] براي صاحب اين امر دو غيبت
است كه يكي از آنها آن قدر به طول ميانجامد كه گروهي ميگويند: (مهدي) مرده و برخي گويند: كشته
شده و بعضي گويند: رفته است. احدي از دوستان و غيره، از اقامتگاه او آگاه نميشود، جز خدمتگذاري كه متصدي امور
اوست».
همچنين ميفرمايد: « … له غيبة يرتدّ فيها اقوام و يثبت علي الدين فيها آخرون، فيؤذَوْن و يقال لهم: (متي هذا الوعد ان
كنتم صادقين.) اما ان الصابر في غيبته علي الاذي و التكذيب بمنزلة المجاهد بالسيف بين يدي رسولالله (صلي الله عليه و
آله وسلم) ؛ [2] براي او غيبتي است كه گروههايي در آن از دين برميگردند و گروههايي ديگر بر آيين خود استوار
ميمانند و در اين راه آزارها ميبينند. به آنان گفته ميشود: اين وعده كي واقع خواهد شد اگر راستگو هستيد؟ آنان كه بر
اين آزارها و تكذيبها صبر كنند، همانند كسياند كه شمشير به دست گرفته و در پيشاپيش رسول اكرم(صلي الله عليه و آله
وسلم) جهاد ميكند.
با توجه به اين حديث شريف، مشخص ميشود كه آسيبهاي سختي در اين زمان متوجه مسلمانان و شيعيان است كه
بارزترين آنان، بيديني و بد ديني است. اما اگر كسي ديناش را در اين شرايط سخت حفظ كند، اجر و پاداش مهمي مانند
مجاهدان زمان پيامبر(صلي الله عليه و آله وسلم) دارد.
[1] . غيبت نعماني، ص171، ب10، ح5؛ عقدالدرر، ص 134.
[2] . كمال الدين، ج 1، ص 317، ب30، ح3؛ عيون الاخبار، ج 1، ص 18؛ بحارالانوار، ج 51، ص 133؛ معجم احاديث الامام المهدي4، ج3، ص184.