M@hdi42
30th October 2013, 01:23 PM
آیسان، مریخ و قلب الاسد
25 مهر (17 October)
http://www.nightsky.ws/images/apod-17october-%20nightsky.ws.jpg (http://apod.nasa.gov/apod/image/1310/20131015_IRM_LawrenceIMG4471-Crop-fullsize.jpg)
Image Credit & Copyright (http://apod.nasa.gov/apod/lib/about_apod.html#srapply): Pete Lawrence (Digital-Astronomy (http://www.digitalsky.org.uk/)) در این تصویر (http://www.digitalsky.org.uk/comets/C2012S1ISON/2013-10-15_Ison-Regulus-Mars_IMG_4471-Crop.jpg) از آسمان، از بالا به پایین به ترتیب، دنباله‌دار آیسان، مریخ و قلب‌الاسد، ستاره آلفای صورت‌فلکی الاسد، را باهم به ثبت رسیده اند. این منظره با حدود 2 درجه پهنا، صبح زود 15 اکتبر نزدیکی افق شرقی آسمان را نشان می دهد. دنباله‌دار آیسان (http://earthsky.org/space/big-sun-diving-comet-ison-might-be-spectacular-in-2013) (C/2012 S1) از همه به ما نزدیک‌تر است ولی کم‌نورتز از همه دیده می شود، و حدود 14 دقیقه نوری (1/7 واحد نجومی) از ما فاصله دارد. مریخ فقط کمی‌دورتر از سیاره ما است، حدود 16/5 دقیقه نوری (2 واحد نجومی) از ما دورتر است و رنگ مایل به سرخ (http://apod.com/ap110428.html) آن در این نوردهی، خیلی خوب ثبت نشده است. قلب‌الاسد که از دنباله‌دار و مریخ دورتر درخشان‌تر است، حدود 75 سال‌نوری از ما فاصله دارد. درست بالاتر از قلب‌الاسد، لکه کم‌نوری دیده می‌شود که درواقع کهکشان کوتوله‌ی اسد 1 است که حدود 800 هزار سال نوری دورتر است و تقریبا در تابش این ستاره‌ای آبی گم شده است. انتظار داریم که دنباله‌دار آیسان به مرور درخشان‌تر شود. هنوز مشخص نیست آیسان چقدر درخشان خواهد شد ، ولی به درخشندگی ماه کامل در آسمان شب نخواهد بود. ممکن است هسته آیسان که تخمین زده شده، بین 1 تا 4 کیلومتر پهنا دراد، از رویارویی نزدیک با خورشید در 28 نوامبر سالم جان به در ببرد. اگر این گونه باشد، این دنباله‌دار (http://www.swri.org/9what/releases/2013/ison.htm#.Ul6bIhCa6zh) پیش از صبح و در افق شرقی آسمان زمین، تا اوایل دسامبر ارتفاع خواهد گرفت.
25 مهر (17 October)
http://www.nightsky.ws/images/apod-17october-%20nightsky.ws.jpg (http://apod.nasa.gov/apod/image/1310/20131015_IRM_LawrenceIMG4471-Crop-fullsize.jpg)
Image Credit & Copyright (http://apod.nasa.gov/apod/lib/about_apod.html#srapply): Pete Lawrence (Digital-Astronomy (http://www.digitalsky.org.uk/)) در این تصویر (http://www.digitalsky.org.uk/comets/C2012S1ISON/2013-10-15_Ison-Regulus-Mars_IMG_4471-Crop.jpg) از آسمان، از بالا به پایین به ترتیب، دنباله‌دار آیسان، مریخ و قلب‌الاسد، ستاره آلفای صورت‌فلکی الاسد، را باهم به ثبت رسیده اند. این منظره با حدود 2 درجه پهنا، صبح زود 15 اکتبر نزدیکی افق شرقی آسمان را نشان می دهد. دنباله‌دار آیسان (http://earthsky.org/space/big-sun-diving-comet-ison-might-be-spectacular-in-2013) (C/2012 S1) از همه به ما نزدیک‌تر است ولی کم‌نورتز از همه دیده می شود، و حدود 14 دقیقه نوری (1/7 واحد نجومی) از ما فاصله دارد. مریخ فقط کمی‌دورتر از سیاره ما است، حدود 16/5 دقیقه نوری (2 واحد نجومی) از ما دورتر است و رنگ مایل به سرخ (http://apod.com/ap110428.html) آن در این نوردهی، خیلی خوب ثبت نشده است. قلب‌الاسد که از دنباله‌دار و مریخ دورتر درخشان‌تر است، حدود 75 سال‌نوری از ما فاصله دارد. درست بالاتر از قلب‌الاسد، لکه کم‌نوری دیده می‌شود که درواقع کهکشان کوتوله‌ی اسد 1 است که حدود 800 هزار سال نوری دورتر است و تقریبا در تابش این ستاره‌ای آبی گم شده است. انتظار داریم که دنباله‌دار آیسان به مرور درخشان‌تر شود. هنوز مشخص نیست آیسان چقدر درخشان خواهد شد ، ولی به درخشندگی ماه کامل در آسمان شب نخواهد بود. ممکن است هسته آیسان که تخمین زده شده، بین 1 تا 4 کیلومتر پهنا دراد، از رویارویی نزدیک با خورشید در 28 نوامبر سالم جان به در ببرد. اگر این گونه باشد، این دنباله‌دار (http://www.swri.org/9what/releases/2013/ison.htm#.Ul6bIhCa6zh) پیش از صبح و در افق شرقی آسمان زمین، تا اوایل دسامبر ارتفاع خواهد گرفت.