fr.chemi3t
20th October 2013, 08:03 PM
http://s3.picofile.com/file/7628231391/%D8%A7%D8%A8%D8%B1_%D9%88_%D8%A2%D8%B3%D9%85%D8%A7 %D9%86.gif
كاش زبان داشتی آسمان ، كاش می توانستی هزار هزار واگویه های عاشقانه را كه در سینه پنهان داری
زمزمه كنی،تا بار اندوهت سبكتر گردد .
تو چه صبر داری ؟ ای انتهای بی پایان ، كه شبهایت را غم ناله های عاشقان پر می كنند و روزهایت را هیاهوی
در هم تنیده هزار گونه انسان . وتو همچنان ایستاده ای ، همچنان .
می دانم آنگاه كه سینه فراخت از حجم كلام سینه سوخته عاشقی در بهار كوچكتر می شود ، در خود می
جوشی ، می خروشی ، بی تاب می شوی از این همه سوز و عشق و از خشم تضاد و ناباروری دژخیمان عشق ،
تیره می گردی . به باد كه آن همیشه همسایه دیرین و كهنسال ندا می دهی ، و آن وقت باد از لا به لای
درختان می پیچد . از درز بسته پنجره ها فریاد می كشد ، از كناره ارتفاع های متروك و آباد می گذرد تا
اندوه تو را باز گوید و می گوید .می گوید،
آنقدر اندوهناك ترانه می خواند ، كه ابرهای تو را آرامی نمی گذارد و چنین است كه هنگامه بر پا می شود
و تو می گریی ، می گریی و بهار است .
فقط بهار است كه دلیل گریه های پنهان تو را می داند.
http://s1.picofile.com/file/7629749886/%D8%A8%D8%A7%D8%B1%D8%A7%D9%86_%D8%AF%D8%B1_%D8%B4 %D8%A8.gif
وقتی گریه های نمدار تو ، خاك را معطر می كند و عطر خاك اقاقی ها را بیاد كوچه های كاهگلی می آورد
. عاشقان به دیدن گریه های تو می آیند . عطر خاك آنها را سر مست می كند و نسیم آرام آرام در گوششان
چیزی آشنا ، حرفی آشناتر از دست و تن وهم . زمزمه می كند ، وسینه ها و پوستهای ملتهب كمی آرام می
گیرد.
عطر اقاقی ها بوی آشنایی دارند و كوچه های كاهگلی خاطرات روشنی مثل یادواره ماه و پلنگ ، مثل
خاطره مرغك عشق ، مثل آوای قناری ها ، مثل ، مثل دل من كه همیشه با یك یاد ، با یك حس و با یك باور
می تپد .
آسمان زبان باز می كند . نه چون كودكان كه سخن گفتن را با واژه هایی به زبان عروسك هایشان آغاز می
كنند . بلكه فریاد دیرینه ای را در گوش زمینیان می دهد تا شكوهش را به یاد آورد .
تا شبش را بشناسند ، تا غمناله های عاشقان را به فراموشی بسپارند و تا باور كنند كه شب همان یار غار تنهایی
همه دلسوختگانی است كه نمی خواهند اشكهای مقدسشان را هر نا محرمی ببیند.
http://s3.picofile.com/file/7629743117/1354385215586805_large.jpg
از اینروست كه چنین عاشقانه از شب می گویند ، چنین با زبان دعا و واگویه های دل تنهایی.
كاش زبان داشتی آسمان ، كاش می توانستی هزار هزار واگویه های عاشقانه را كه در سینه پنهان داری
زمزمه كنی،تا بار اندوهت سبكتر گردد .
تو چه صبر داری ؟ ای انتهای بی پایان ، كه شبهایت را غم ناله های عاشقان پر می كنند و روزهایت را هیاهوی
در هم تنیده هزار گونه انسان . وتو همچنان ایستاده ای ، همچنان .
می دانم آنگاه كه سینه فراخت از حجم كلام سینه سوخته عاشقی در بهار كوچكتر می شود ، در خود می
جوشی ، می خروشی ، بی تاب می شوی از این همه سوز و عشق و از خشم تضاد و ناباروری دژخیمان عشق ،
تیره می گردی . به باد كه آن همیشه همسایه دیرین و كهنسال ندا می دهی ، و آن وقت باد از لا به لای
درختان می پیچد . از درز بسته پنجره ها فریاد می كشد ، از كناره ارتفاع های متروك و آباد می گذرد تا
اندوه تو را باز گوید و می گوید .می گوید،
آنقدر اندوهناك ترانه می خواند ، كه ابرهای تو را آرامی نمی گذارد و چنین است كه هنگامه بر پا می شود
و تو می گریی ، می گریی و بهار است .
فقط بهار است كه دلیل گریه های پنهان تو را می داند.
http://s1.picofile.com/file/7629749886/%D8%A8%D8%A7%D8%B1%D8%A7%D9%86_%D8%AF%D8%B1_%D8%B4 %D8%A8.gif
وقتی گریه های نمدار تو ، خاك را معطر می كند و عطر خاك اقاقی ها را بیاد كوچه های كاهگلی می آورد
. عاشقان به دیدن گریه های تو می آیند . عطر خاك آنها را سر مست می كند و نسیم آرام آرام در گوششان
چیزی آشنا ، حرفی آشناتر از دست و تن وهم . زمزمه می كند ، وسینه ها و پوستهای ملتهب كمی آرام می
گیرد.
عطر اقاقی ها بوی آشنایی دارند و كوچه های كاهگلی خاطرات روشنی مثل یادواره ماه و پلنگ ، مثل
خاطره مرغك عشق ، مثل آوای قناری ها ، مثل ، مثل دل من كه همیشه با یك یاد ، با یك حس و با یك باور
می تپد .
آسمان زبان باز می كند . نه چون كودكان كه سخن گفتن را با واژه هایی به زبان عروسك هایشان آغاز می
كنند . بلكه فریاد دیرینه ای را در گوش زمینیان می دهد تا شكوهش را به یاد آورد .
تا شبش را بشناسند ، تا غمناله های عاشقان را به فراموشی بسپارند و تا باور كنند كه شب همان یار غار تنهایی
همه دلسوختگانی است كه نمی خواهند اشكهای مقدسشان را هر نا محرمی ببیند.
http://s3.picofile.com/file/7629743117/1354385215586805_large.jpg
از اینروست كه چنین عاشقانه از شب می گویند ، چنین با زبان دعا و واگویه های دل تنهایی.