اعتماد

[سیاه و سفید]

گاهی چراغ آرمان هایم را
خاموش می کنم
تا مترسک های زندگی ام
راحت جفتک بیاندازند
تا بشکنند آئینه هایم
مذهب توافقشان را با نورها
و شیرین شود عقلم
در افسانه ی شیرین و فرهاد
وخسرو و شیرین
و
گاهی اعتماد می کنم به حرمت حریم ها
- و موهای سفیدم را رنگ می کنم...
.
.
.
برهنه میگردم؛
- که اعتماد میکنم به چشمها...



"مولود امامی"