Syiavash.38
8th August 2013, 08:49 AM
“Eric Cantona”
http://www.manchester-united.ir/wp-content/uploads/2013/08/eric-cantona.jpg
اریک کانتونا (۱۹۹۲-۱۹۹۷)
آن یقۀ بالازده که انگار با آهار صافش کرده اند، آن نگاه سرشار از غرور، آن حرکات و گامهای تئاتریک و نمایش گونه، اریک کانتونا زاده شده بود تا برای منچستر یونایتد بازی کند – یا حتی بهتر بگوییم، او از آن سوی پنینس (رشته کوهی بین منچستر و لیدز) ربوده شد تا برای یونایتد بازی کند!
این “پسر بد” سرگردان فوتبال فرانسه، علی رغم قهرمانیش با مارسی در سال ۱۹۹۱ و همچنین نزدیک به ۵۰ بازی ملیش برای فرانسه، تا مرز بازنشستگی در سن ۲۵ سالگی هم پیش رفته بود، زمان بازی آزمایشیش در شفیلد ونزدی و همینجا بود که توجه رییس لیدز یونایتد، هاواراد ویلکینسون را که مایل بود امیدهای ضعیف تیمش برای قهرمانی در فصل ۱۹۹۱/۹۲ را تقویت کند، به خود جلب کرد… همین قدر مرور خاطرات کافیست… و ناگهان به طرز اعجاب انگیزی موفقیت او در یورکشایر را شاهد بودیم و هت تریکش برابر لیورپول در دیدار خیریۀ فصل ۱۹۹۲/۹۳ که به منزلۀ پرده برداری از آغاز نمایش دلنشین این فوتبالیست بود. بعد آن پرسش معروف فرگوسن در ماه دسامبر مبنی بر اینکه آیا این مرد چالاک فرانسوی فروشیست؟ که با علامت تصدیق مسؤولین لیدز همراه شد!. یک قرار داد ۱٫۲ میلیون پوندی – بله درست خواندید اشکال چاپی نیست! – یک قرار داد ۱٫۲ میلیون پاندی سریعا منعقد میشود، و کانتونا وارد عمل میشود.
چهار فصل و نیم بعد نام او روی تاریخ باشگاه به صورتی محو ناشدنی، حک شد درست همچون قلب و روح او: نقل قولها و اظهار نظرهای حماسی اش، فرانسوی بازیهای خالص و زیبایش، نهایتا خانه ای را که به آن تعلق داشت پیدا کرد، چمنی که جرج بست بیش از دو دهه قبل چنان پادشاهانه رویش می خرامید. کانتونا قطعۀ گم شدۀ پازل قهرمانی ای بود که مدتها بود باشگاه انتظارش را میکشید،و ۹ گل او در تنها ۲۲ بازی لیگ آن فصل موجب رسیدن اولین جام قهرمانی پس از مدتها به یونایتد در سال ۱۹۹۲/۹۳ شد.
با حضور مستمر او، یونایتد تنها در یک فصل از چهار فصل بعدش هم جام قهرمانی را از دست داد، و در سه قهرمانی، کانتونا دو بار آقای گل شد و یک بار دومین گلزن برتر. فقط قدرت گلزنی او نبود که ذهن را آتش میزد، بلکه کیفیتهای جادوگرانه و طلسم گونۀ او هم در محبوبیت او نقش داشت. او رهبری بود که با نمونه بودن و جسارت و تفکر تسلیم ناپذیری رهبری میکرد. یک مثلث عشقی بین بازیکن، و همتیمیش و هوادارا برقرار بود – اگر او فکر میکرد که این ممکن است، پس شما هم همینطور (باید) فکر می کردید!
هنگامی که فدراسیون در فصل ۱۹۹۴/۹۵، او را به خاطر همان ضربۀ کونگ فوی بدنامش به هوادار پالاس در سلهورست پارک با ۹ ماه محرومیت محکوم کرد، او غرور خودش را حفظ کرد و بدون هیچ شکایت و التماسی ۱۲۰ ساعت خدمات اجتماعی را که به آن محکوم شده بود انجام داد. و البته که پس از آن محرومیت هم برگشت و گلزنی هم کرد – برابر رقیب قدیمی تیم، لیورپول در ماه اوکتبر – با به ثمر رساندن یک پنالتی و نجات یک امتیاز در اولدترافورد.
با رهبری او به عنوان ژنرال بین نیروهای جوانی همچون بکام، گیگز و روی کین، یونایتد در فصل ۱۹۹۵/۹۶ شکست ناپذیر بود. کانتونا با ۱۹ گل در تمامی مسابقات پیشتاز بود، و یکی از چهار کاپیتانی بود که به دوگانه رسیدند . در حالی که یونایتد با ۱۰ امتیاز اختلاف با نیوکاسل، ناامیدانه به دنبال کسب قهرمانی بود، کانتونا در ۶ بازی متوالی در لیگ گلزنی کرد (اکثرا ۱-۰ بردیم!) و جام قهرمانی به یونایتد رسید. و باز هم این کانتونا بود که در یک نمایش مملو از جمعیت در ومبلی، برابر لیورپول در فینال اف ای کاپ گل زنی کرد و دومین دوگانۀ یونایتد ظرف سه سال رقم خورد. آن فصل، اوج حضور او در اولدترافورد بود.
فصل ۱۹۹۶/۹۷ یک قهرمانی دیگر به حساب یونایتد واریز شد، ولی با حذف ناراحت کنندۀ یونایتد از نیمه نهایی اروپا همراه بود(برابر دورتموند قهرمان)، و بدین ترتیب او صحنۀ نمایش را ترک کرد. خدمات او تا ابد درخشان خواهند بود و هیچگاه کمرنگ نخواهند شد.
سر الکس فرگوسن در مورد کانتونا میگوید :”اگر یک بازیکن در هر کجای دنیا باشد که برای یونایتد ساخته شده باشد او کانتونا است. او وارد زمین میشود، سینه‌اش را جلو می‌دهد، سرش را بالا می‌گیرد و انگار دارد به یار مقابل میگوید: «من کانتونا هستم. تو چقدر بزرگی؟ آنقدر بزرگ هستی که به پای من برسی؟”
اریک کانتونا در تاریخ ۲۴ می ۱۹۶۶ متولد شد و در تاریخ ۲۶ نوامبر ۱۹۹۲ به منچستر یونایتد پیوست. وی در طول ۱۸۲ باری که برای منچستر یونایتد به میدان رفت توانست ۸۲ گل نیز به ثمر برساند
عناوین و افتخارات :
قهرمانی در لیگ برتر – ۱۹۹۲/۹۳, ۱۹۹۳/۹۴, ۱۹۹۵/۹۶, ۱۹۹۶/۹۷
قهرمانی در FA Cup – سال ۱۹۹۴, ۱۹۹۶
قهرمانی در جام خیریه – سال های ۱۹۹۳, ۱۹۹۴, ۱۹۹۶
http://www.manchester-united.ir/wp-content/uploads/2013/08/1996-OT-4065693.jpghttp://www.manchester-united.ir/wp-content/uploads/2013/08/C_71_article_1594598_image_list_image_list_item_0_ image-669905.jpghttp://www.manchester-united.ir/wp-content/uploads/2013/08/C_71_article_1594598_image_list_image_list_item_4_ image-669909.jpghttp://www.manchester-united.ir/wp-content/uploads/2013/08/31686cantona_01.jpghttp://www.manchester-united.ir/wp-content/uploads/2013/08/man_utd_legends_wallpapers.shx_.jpghttp://www.manchester-united.ir/wp-content/uploads/2013/08/cantona_cover_crop_exact.jpg
http://www.manchester-united.ir/wp-content/uploads/2013/08/eric-cantona.jpg
اریک کانتونا (۱۹۹۲-۱۹۹۷)
آن یقۀ بالازده که انگار با آهار صافش کرده اند، آن نگاه سرشار از غرور، آن حرکات و گامهای تئاتریک و نمایش گونه، اریک کانتونا زاده شده بود تا برای منچستر یونایتد بازی کند – یا حتی بهتر بگوییم، او از آن سوی پنینس (رشته کوهی بین منچستر و لیدز) ربوده شد تا برای یونایتد بازی کند!
این “پسر بد” سرگردان فوتبال فرانسه، علی رغم قهرمانیش با مارسی در سال ۱۹۹۱ و همچنین نزدیک به ۵۰ بازی ملیش برای فرانسه، تا مرز بازنشستگی در سن ۲۵ سالگی هم پیش رفته بود، زمان بازی آزمایشیش در شفیلد ونزدی و همینجا بود که توجه رییس لیدز یونایتد، هاواراد ویلکینسون را که مایل بود امیدهای ضعیف تیمش برای قهرمانی در فصل ۱۹۹۱/۹۲ را تقویت کند، به خود جلب کرد… همین قدر مرور خاطرات کافیست… و ناگهان به طرز اعجاب انگیزی موفقیت او در یورکشایر را شاهد بودیم و هت تریکش برابر لیورپول در دیدار خیریۀ فصل ۱۹۹۲/۹۳ که به منزلۀ پرده برداری از آغاز نمایش دلنشین این فوتبالیست بود. بعد آن پرسش معروف فرگوسن در ماه دسامبر مبنی بر اینکه آیا این مرد چالاک فرانسوی فروشیست؟ که با علامت تصدیق مسؤولین لیدز همراه شد!. یک قرار داد ۱٫۲ میلیون پوندی – بله درست خواندید اشکال چاپی نیست! – یک قرار داد ۱٫۲ میلیون پاندی سریعا منعقد میشود، و کانتونا وارد عمل میشود.
چهار فصل و نیم بعد نام او روی تاریخ باشگاه به صورتی محو ناشدنی، حک شد درست همچون قلب و روح او: نقل قولها و اظهار نظرهای حماسی اش، فرانسوی بازیهای خالص و زیبایش، نهایتا خانه ای را که به آن تعلق داشت پیدا کرد، چمنی که جرج بست بیش از دو دهه قبل چنان پادشاهانه رویش می خرامید. کانتونا قطعۀ گم شدۀ پازل قهرمانی ای بود که مدتها بود باشگاه انتظارش را میکشید،و ۹ گل او در تنها ۲۲ بازی لیگ آن فصل موجب رسیدن اولین جام قهرمانی پس از مدتها به یونایتد در سال ۱۹۹۲/۹۳ شد.
با حضور مستمر او، یونایتد تنها در یک فصل از چهار فصل بعدش هم جام قهرمانی را از دست داد، و در سه قهرمانی، کانتونا دو بار آقای گل شد و یک بار دومین گلزن برتر. فقط قدرت گلزنی او نبود که ذهن را آتش میزد، بلکه کیفیتهای جادوگرانه و طلسم گونۀ او هم در محبوبیت او نقش داشت. او رهبری بود که با نمونه بودن و جسارت و تفکر تسلیم ناپذیری رهبری میکرد. یک مثلث عشقی بین بازیکن، و همتیمیش و هوادارا برقرار بود – اگر او فکر میکرد که این ممکن است، پس شما هم همینطور (باید) فکر می کردید!
هنگامی که فدراسیون در فصل ۱۹۹۴/۹۵، او را به خاطر همان ضربۀ کونگ فوی بدنامش به هوادار پالاس در سلهورست پارک با ۹ ماه محرومیت محکوم کرد، او غرور خودش را حفظ کرد و بدون هیچ شکایت و التماسی ۱۲۰ ساعت خدمات اجتماعی را که به آن محکوم شده بود انجام داد. و البته که پس از آن محرومیت هم برگشت و گلزنی هم کرد – برابر رقیب قدیمی تیم، لیورپول در ماه اوکتبر – با به ثمر رساندن یک پنالتی و نجات یک امتیاز در اولدترافورد.
با رهبری او به عنوان ژنرال بین نیروهای جوانی همچون بکام، گیگز و روی کین، یونایتد در فصل ۱۹۹۵/۹۶ شکست ناپذیر بود. کانتونا با ۱۹ گل در تمامی مسابقات پیشتاز بود، و یکی از چهار کاپیتانی بود که به دوگانه رسیدند . در حالی که یونایتد با ۱۰ امتیاز اختلاف با نیوکاسل، ناامیدانه به دنبال کسب قهرمانی بود، کانتونا در ۶ بازی متوالی در لیگ گلزنی کرد (اکثرا ۱-۰ بردیم!) و جام قهرمانی به یونایتد رسید. و باز هم این کانتونا بود که در یک نمایش مملو از جمعیت در ومبلی، برابر لیورپول در فینال اف ای کاپ گل زنی کرد و دومین دوگانۀ یونایتد ظرف سه سال رقم خورد. آن فصل، اوج حضور او در اولدترافورد بود.
فصل ۱۹۹۶/۹۷ یک قهرمانی دیگر به حساب یونایتد واریز شد، ولی با حذف ناراحت کنندۀ یونایتد از نیمه نهایی اروپا همراه بود(برابر دورتموند قهرمان)، و بدین ترتیب او صحنۀ نمایش را ترک کرد. خدمات او تا ابد درخشان خواهند بود و هیچگاه کمرنگ نخواهند شد.
سر الکس فرگوسن در مورد کانتونا میگوید :”اگر یک بازیکن در هر کجای دنیا باشد که برای یونایتد ساخته شده باشد او کانتونا است. او وارد زمین میشود، سینه‌اش را جلو می‌دهد، سرش را بالا می‌گیرد و انگار دارد به یار مقابل میگوید: «من کانتونا هستم. تو چقدر بزرگی؟ آنقدر بزرگ هستی که به پای من برسی؟”
اریک کانتونا در تاریخ ۲۴ می ۱۹۶۶ متولد شد و در تاریخ ۲۶ نوامبر ۱۹۹۲ به منچستر یونایتد پیوست. وی در طول ۱۸۲ باری که برای منچستر یونایتد به میدان رفت توانست ۸۲ گل نیز به ثمر برساند
عناوین و افتخارات :
قهرمانی در لیگ برتر – ۱۹۹۲/۹۳, ۱۹۹۳/۹۴, ۱۹۹۵/۹۶, ۱۹۹۶/۹۷
قهرمانی در FA Cup – سال ۱۹۹۴, ۱۹۹۶
قهرمانی در جام خیریه – سال های ۱۹۹۳, ۱۹۹۴, ۱۹۹۶
http://www.manchester-united.ir/wp-content/uploads/2013/08/1996-OT-4065693.jpghttp://www.manchester-united.ir/wp-content/uploads/2013/08/C_71_article_1594598_image_list_image_list_item_0_ image-669905.jpghttp://www.manchester-united.ir/wp-content/uploads/2013/08/C_71_article_1594598_image_list_image_list_item_4_ image-669909.jpghttp://www.manchester-united.ir/wp-content/uploads/2013/08/31686cantona_01.jpghttp://www.manchester-united.ir/wp-content/uploads/2013/08/man_utd_legends_wallpapers.shx_.jpghttp://www.manchester-united.ir/wp-content/uploads/2013/08/cantona_cover_crop_exact.jpg