ریپورتر
27th July 2013, 01:04 PM
شرح بيماري
آميوتروفيك لاترال اسكلروز (als) عبارت است از تخريب پيش رونده سلول‌هاي طناب نخاعي، كه منجر به از دست رفتن تدريجي عملكرد عضلات مي‌شود. اين بيماري مسري يا سرطاني نيست. علايم اين بيماري ممكن است با علايمي كه در اثر بيماري لايم در دستگاه عصبي بروز مي‌كند اشتباه شوند. در بيماري als ، دستگاه عصبي مركزي و عضلات، به خصوص عضلات دست، ساعد، پا، سر و گردن درگير مي‌شوند.
علايم شايع
پرش و ضعف عضلات، كه از دست‌ها شروع شده، به بازوها و پاها گسترش مي‌يابد. نهايتاً عضلات مسؤول تنفس و بلع نيز درگير شده، دچار ضعف مي‌شوند.
گرفتگي عضله
سفتي و انعطاف‌ناپذيري گروه‌هاي عضلاني
كاهش وزن بدون توجيه
خورده خورده و نامفهوم صحبت كردن
معمولاً توانايي‌هاي ذهني مشكلي پيدا نمي‌كنند
حملات ناگهاني خنده يا گريه
علل
علت دقيق آن نامشخص است.
عوامل تشديد كننده بيماري
سن بالاي 40 سال
سابقه خانوادگي als
بروز اين بيماري در بين افرادي كه شغلشان مستلزم فعاليت در زمان ابتلا به اين بيماري بدني شديد است بيشتر گزارش شده است.
پيشگيري
در حال حاضر نمي‌توان از اين بيماري پيشگيري كرد.
عواقب مورد انتظار
در حال حاضر اين بيماري علاج‌ناپذير است. بيماران معمولاً در عرض 5-2 سال فوت مي‌كنند، اما 20% از آنها تا 5 و 10% از آنها تا 10 سال زنده مي‌مانند.
تحقيقات علمي در زمينه علل و درمان اين بيماري در حال انجام هستند، بنابراين اميد مي‌رود كه روش‌هاي درماني مؤثرتري يافت شوند و نهايتاً علاج آن ميسر گردد.
عوارض احتمالي
عدم توانايي حركت ناشي از بيماري باعث بروز زخم‌هاي ناشي از فشارآمدن طولاني‌مدت روي نقاط خاص مي‌شود.
ذات‌الريه ناشي از مشكل در بلع و جمع‌شدن ترشحات در راه‌هاي هوايي
زوال رفتن پيش‌رونده قواي جسماني فرد بر جنبه‌هاي مختلف زندگي وي از جمله روابط، كار، درآمد، هماهنگي عضلاني و مسايل جنسي تأثير منفي مي‌گذارد.
درمان
اصول كلي
تشخيص شامل آزمون الكترميوگرافي (نوار عضله) است. اين آزمايش براي ارزيابي انتقال پيام‌هاي عصبي به عضله انجام مي‌گيرد.
هيچ درمان اختصاصي وجود ندارد. براي كنترل علايم و اورژانس‌هاي عارض شده، بيمار تحت مراقبت حمايتي قرار مي‌گيرد.
براي پيشگيري از زخم‌هاي فشاري، بايد مراقبت پرستاري در حد مناسب انجام گيرد.
بيمار بايد تكنيك مكش و بيرون آوردن ترشحات جمع شده در ريه خود را ياد بگيرد.
روان درماني يا مشاوره براي يادگيري روش‌هاي مقابله با ناتواني و معلوليت
نهايتاً بستري شدن در بيمارستان يا مراكز نگهداري از بيماران دچار بيماري‌هاي مزمن
داروها
هيچ دارويي براي درمان als وجود ندارد.
آنتي‌بيوتيك براي مبارزه با عفونت در صورت بروز ذات‌الريه
داروي باكلوفن ممكن است به كاهش سفتي و انعطاف‌پذيري عضلات كمك كند.
از داروهاي ضدافسردگي شايد بتوان براي كاهش توليد بزاق استفاده نمود.
فعاليت در زمان ابتلا به اين بيماري
تا حدي كه امكان دارد بيمار بايد فعاليت در زمان ابتلا به اين بيماري خود را حفظ كند. ضعف عضلاني تدريجاً توانايي جسماني فرد را كاهش مي‌دهد. با استفاده از يك برنامه مخصوص بازتواني مي‌توان استقلال فرد را به مدت بيشتري حفظ نمود.
بايد وسايلي تهيه شوند تا فرد را در حركت كمك كنند، مثلاً واكِر يا صندلي چرخدار.
رژيم غذايي
اگر مشكل در بلع وجود دارد، بايد غذاهاي نرم و راحت‌الحلقوم خورده شوند.
نهايتاً ممكن است نياز به دادن غذا از راه لوله وجود داشته باشد.
درچه شرايطي بايد به پزشك مراجعه نمود؟
اگر شما يا يكي از اعضاي خانواده تان علايم آميوتروفيك لاترال اسكلروز (als) را داريد.
اگر پس از تشخيص و اقدامات لازم، دچار سرفه، تنگي نفس، يا تب شده‌ايد.
منبع
آميوتروفيك لاترال اسكلروز (als) عبارت است از تخريب پيش رونده سلول‌هاي طناب نخاعي، كه منجر به از دست رفتن تدريجي عملكرد عضلات مي‌شود. اين بيماري مسري يا سرطاني نيست. علايم اين بيماري ممكن است با علايمي كه در اثر بيماري لايم در دستگاه عصبي بروز مي‌كند اشتباه شوند. در بيماري als ، دستگاه عصبي مركزي و عضلات، به خصوص عضلات دست، ساعد، پا، سر و گردن درگير مي‌شوند.
علايم شايع
پرش و ضعف عضلات، كه از دست‌ها شروع شده، به بازوها و پاها گسترش مي‌يابد. نهايتاً عضلات مسؤول تنفس و بلع نيز درگير شده، دچار ضعف مي‌شوند.
گرفتگي عضله
سفتي و انعطاف‌ناپذيري گروه‌هاي عضلاني
كاهش وزن بدون توجيه
خورده خورده و نامفهوم صحبت كردن
معمولاً توانايي‌هاي ذهني مشكلي پيدا نمي‌كنند
حملات ناگهاني خنده يا گريه
علل
علت دقيق آن نامشخص است.
عوامل تشديد كننده بيماري
سن بالاي 40 سال
سابقه خانوادگي als
بروز اين بيماري در بين افرادي كه شغلشان مستلزم فعاليت در زمان ابتلا به اين بيماري بدني شديد است بيشتر گزارش شده است.
پيشگيري
در حال حاضر نمي‌توان از اين بيماري پيشگيري كرد.
عواقب مورد انتظار
در حال حاضر اين بيماري علاج‌ناپذير است. بيماران معمولاً در عرض 5-2 سال فوت مي‌كنند، اما 20% از آنها تا 5 و 10% از آنها تا 10 سال زنده مي‌مانند.
تحقيقات علمي در زمينه علل و درمان اين بيماري در حال انجام هستند، بنابراين اميد مي‌رود كه روش‌هاي درماني مؤثرتري يافت شوند و نهايتاً علاج آن ميسر گردد.
عوارض احتمالي
عدم توانايي حركت ناشي از بيماري باعث بروز زخم‌هاي ناشي از فشارآمدن طولاني‌مدت روي نقاط خاص مي‌شود.
ذات‌الريه ناشي از مشكل در بلع و جمع‌شدن ترشحات در راه‌هاي هوايي
زوال رفتن پيش‌رونده قواي جسماني فرد بر جنبه‌هاي مختلف زندگي وي از جمله روابط، كار، درآمد، هماهنگي عضلاني و مسايل جنسي تأثير منفي مي‌گذارد.
درمان
اصول كلي
تشخيص شامل آزمون الكترميوگرافي (نوار عضله) است. اين آزمايش براي ارزيابي انتقال پيام‌هاي عصبي به عضله انجام مي‌گيرد.
هيچ درمان اختصاصي وجود ندارد. براي كنترل علايم و اورژانس‌هاي عارض شده، بيمار تحت مراقبت حمايتي قرار مي‌گيرد.
براي پيشگيري از زخم‌هاي فشاري، بايد مراقبت پرستاري در حد مناسب انجام گيرد.
بيمار بايد تكنيك مكش و بيرون آوردن ترشحات جمع شده در ريه خود را ياد بگيرد.
روان درماني يا مشاوره براي يادگيري روش‌هاي مقابله با ناتواني و معلوليت
نهايتاً بستري شدن در بيمارستان يا مراكز نگهداري از بيماران دچار بيماري‌هاي مزمن
داروها
هيچ دارويي براي درمان als وجود ندارد.
آنتي‌بيوتيك براي مبارزه با عفونت در صورت بروز ذات‌الريه
داروي باكلوفن ممكن است به كاهش سفتي و انعطاف‌پذيري عضلات كمك كند.
از داروهاي ضدافسردگي شايد بتوان براي كاهش توليد بزاق استفاده نمود.
فعاليت در زمان ابتلا به اين بيماري
تا حدي كه امكان دارد بيمار بايد فعاليت در زمان ابتلا به اين بيماري خود را حفظ كند. ضعف عضلاني تدريجاً توانايي جسماني فرد را كاهش مي‌دهد. با استفاده از يك برنامه مخصوص بازتواني مي‌توان استقلال فرد را به مدت بيشتري حفظ نمود.
بايد وسايلي تهيه شوند تا فرد را در حركت كمك كنند، مثلاً واكِر يا صندلي چرخدار.
رژيم غذايي
اگر مشكل در بلع وجود دارد، بايد غذاهاي نرم و راحت‌الحلقوم خورده شوند.
نهايتاً ممكن است نياز به دادن غذا از راه لوله وجود داشته باشد.
درچه شرايطي بايد به پزشك مراجعه نمود؟
اگر شما يا يكي از اعضاي خانواده تان علايم آميوتروفيك لاترال اسكلروز (als) را داريد.
اگر پس از تشخيص و اقدامات لازم، دچار سرفه، تنگي نفس، يا تب شده‌ايد.
منبع