سونای
25th July 2013, 08:16 PM
http://img.irna.ir/1392/13920424/80737199/80737199-4557988.jpg در پي يك بيماري بسيار نادر به نام سندرم لهجه خارجي فرد بيمار شروع به صحبت كردن با لهجه‌اي جديد وغير بومي مي‌كند. اين بيماري مي‌تواند بر اثر ضربه‌اي به سر يا يك حمله ميگرني به وجود آيد. بيماري سندرم لهجه زبان خارجي بيماري بسيار نادر است. فردي كه به اين بيماري مبتلا مي‌شود، يك شبه داراي لهجه زباني خارجي مي‌شود.
اين بيماري مي‌تواند بر اثر وارد شدن ضربه‌اي به مغز يا حتي يك حمله ميگرني يا سكته به وجود آيد. پس از آن، بيماران در حقيقت دچار يك مشكل زباني مي‌شوند و ديگر قادر به خلاص شدن از آن لهجه نيستند. سندرم لهجه زبان خارجي باعث افسردگي و اضطراب مي‌شود. يكي ازعواقب آن اين است بيماران در زندگي روزمره احساس انزوا مي‌كنند. كسي كه گفتار معمولي زبان خود را از دست مي‌دهد، تا حدودي قسمتي از شخصيت خود را نيز از دست مي‌دهد، زيرا از طريق اين سندرم، ملودي زبان فرد بيمار نيز تغيير مي‌كند. به همين خاطر كساني كه گفتاردرماني مي‌كنند، تلاش دارند كه روي گفتاراين بيماران كار كنند؛ تا اينكه بتوانند به آهنگ پيشين صداي آنها نزديك شوند.
معروفترين مورد اين بيماري در زمان جنگ جهاني دوم رخ داد. در آن زمان يك خانم نروژي پس از مجروح شدن ناحيه‌اي از سرش دچار اين بيماري شد. در پي اين حادثه وي ديگر زبان نروژي را با لهجه آلماني صحبت مي‌كرد. به همين دليل اطرافيان وي به او گمان جاسوسي براي آلمان ها داشتند. براي اين بيماري كه نخستين بار در سال ۱۹۰۷ ميلادي كشف شد تاكنون هيچ راه درماني پيدا نشده است. متخصصان هنوز شناخت كاملي از اين بيماري ندارند. ولي آنها گمان مي‌برند كه صدمه‌هاي كوچك در قسمت چپ مغز انسان مي‌تواند به اين بيماري منجر شود. اين قسمت از مغز داراي ناحيه‌اي است كه مختص توانايي صحبت كردن است.
منبع (http://www.irna.ir/html/1392/13920424/80737199.htm): ایرنا
اين بيماري مي‌تواند بر اثر وارد شدن ضربه‌اي به مغز يا حتي يك حمله ميگرني يا سكته به وجود آيد. پس از آن، بيماران در حقيقت دچار يك مشكل زباني مي‌شوند و ديگر قادر به خلاص شدن از آن لهجه نيستند. سندرم لهجه زبان خارجي باعث افسردگي و اضطراب مي‌شود. يكي ازعواقب آن اين است بيماران در زندگي روزمره احساس انزوا مي‌كنند. كسي كه گفتار معمولي زبان خود را از دست مي‌دهد، تا حدودي قسمتي از شخصيت خود را نيز از دست مي‌دهد، زيرا از طريق اين سندرم، ملودي زبان فرد بيمار نيز تغيير مي‌كند. به همين خاطر كساني كه گفتاردرماني مي‌كنند، تلاش دارند كه روي گفتاراين بيماران كار كنند؛ تا اينكه بتوانند به آهنگ پيشين صداي آنها نزديك شوند.
معروفترين مورد اين بيماري در زمان جنگ جهاني دوم رخ داد. در آن زمان يك خانم نروژي پس از مجروح شدن ناحيه‌اي از سرش دچار اين بيماري شد. در پي اين حادثه وي ديگر زبان نروژي را با لهجه آلماني صحبت مي‌كرد. به همين دليل اطرافيان وي به او گمان جاسوسي براي آلمان ها داشتند. براي اين بيماري كه نخستين بار در سال ۱۹۰۷ ميلادي كشف شد تاكنون هيچ راه درماني پيدا نشده است. متخصصان هنوز شناخت كاملي از اين بيماري ندارند. ولي آنها گمان مي‌برند كه صدمه‌هاي كوچك در قسمت چپ مغز انسان مي‌تواند به اين بيماري منجر شود. اين قسمت از مغز داراي ناحيه‌اي است كه مختص توانايي صحبت كردن است.
منبع (http://www.irna.ir/html/1392/13920424/80737199.htm): ایرنا