312
25th July 2013, 05:30 AM
http://mouood.org/component/k2/item/11945-%D8%AF%D8%B9%D8%A7%DB%8C-%D8%B1%D9%88%D8%B2%D8%B4%D8%A7%D9%86%D8%B2%D8%AF%D 9%87%D9%85-%D9%85%D8%A7%D9%87-%D9%85%D8%A8%D8%A7%D8%B1%DA%A9-%D8%B1%D9%85%D8%B6%D8%A7%D9%86%D8%8C%D8%A8%D8%A7-%D8%B3%D9%87-%D8%AF%D8%B3%D8%AA%D9%87-%D8%A7%D8%B2-%D8%A7%D9%81%D8%B1%D8%A7%D8%AF-%D8%B1%D9%81%D8%A7%D9%82%D8%AA-%D9%83%D9%86%D9%8A%D8%AF-%D8%A2%DB%8C%D8%AA%E2%80%8C%D8%A7%D9%84%D9%84%D9%8 7-%D9%85%D8%AC%D8%AA%D9%87%D8%AF%DB%8C-%D8%AA%D9%87%D8%B1%D8%A7%D9%86%DB%8C.html
دعای روزشانزدهم ماه مبارک رمضان
«اَللّهُمَّ وَفِّقْنى فيهِ لِمُوافَقَةِ الاْبْرارِ وَجَنِّبْنى فيهِ مُرافَقَةَ الاْشْرارِ وَآوِنى فيهِ بِرَحْمَتِكَ اِلى دارِ الْقَرارِ بِاِلهِيَّتِكَ»
«خدايا موفقم دار در اين ماه به همراهى كردن با نيكان و دورم دار در آن از رفاقت با اشرار و جايم ده در آن به وسيله رحمت خود به خانه قرار و آرامش به معبوديت خود اي معبود جهانيان»
* شرح فرازهاي دعا
آيت‌الله مجتهدي تهراني در شرح «اَللّهُمَّ وَفِّقْنى فيهِ لِمُوافَقَةِ الاْبْرارِ» مي‌گويد: خدايا كاري كن كه من با افراد خوب موافقت كنم. مثلاً اگر در جايي رأي‌گيري است. اگر شخصي خوب است با او موافقت كنم و اگر بد است، به او رأي ندهم و در انتخابات رياست جمهوري و مجلس به افراد خوب رأي بدهم. در رأي‌گيري نگاه كنيم ببينيم چه كسي آدم خوبي است و خدمت خدا مي‌كند به او رأي دهم، نه به آنهايي كه به ما قول پست و مقام داده‌اند.
وي در ادامه به فراز بعدي دعا اشاره مي‌كند و مي‌گويد: «وَجَنِّبْنى فيهِ مُرافَقَةَ الاْشْرارِ» خدايا كاري كن من با بدها رفيق نشوم. جوان با الوات ـ حتي اگر پسر عمويش باشد ـ رفاقت نكند. حال چون «رحم» است، سلام و احوالپرسي كند؛ اما رفاقت نكند. نمي‌شود قطع «رحم» كرد اما از متدينين رفيق انتخاب كنيد.
اين عالم رباني در ادامه با اشاره به يك حديث اظهار مي‌كند: حواريون به حضرت مسيح گفتند كه ما به چه كساني رفاقت كنيم و حضرت مسيح فرمود: با 3 نفر. اول كسي كه نگاه به او تو را به ياد خدا بيندازد. دوم كسي كه حرف مي‌زند علم شما را زياد مي‌كند. سوم كسي كه با عملش رغبت شما به آخرت را زياد كنيد.
وي ادامه داد: هر كسي انسان را ياد خدا نمي‌اندازد و حتي هر عالمي هم ياد خدا را زنده نمي‌كند. از امام صادق (ع) سؤال كردند كه آيا اينكه نگاه كردن به عالم عبادت است، صحت دارد؟ و امام در پاسخ فرمودند كه كليت ندارد. نگاه كردن به صورت عالمي عبادت است كه تو را به ياد خدا بيندازد.
آيت‌الله مجتهدي تهراني تصريح مي‌كند: حديث داريم كه پيش هر عالمي ننشينيد مگر اينكه شما را از چند چيز به چند چيز دعوت كند؛ از شك به يقين، از رياكاري به اخلاص، از رغبت به دنيا به زهد در دنيا.
وي تأكيد مي‌كند: با كسي نشست و برخاست كنيد كه داراي علم باشد و در مباحثه‌ها چيزي به شما بياموزد و با كسي مجالست و مباحثت كنيد كه داراي علم باشد و در مباحثه‌ها چيزي به شما بياموزد و مجالست و مباحثت با كسي كه سواد ندارد بي‌فايده است. با كسي كه علم مي‌داند ولو اگر عمامه ندارد گفت‌وگو و رفاقت كنيد.
اين استاد بزرگ اخلاق ادامه مي‌دهد: رفاقت با كسي كه اهل عبادت و مستجاب است را سفارش مي‌كنم. كسي كه اهل نماز شب، زيارت، دعا و انجام مستحبات است.
آيت‌الله مجتهدي تهراني در ادامه در شرح «وَآوِنى فيهِ بِرَحْمَتِكَ اِلى دارِ الْقَرارِ بِاِلهِيَّتِكَ» بيان مي‌كند: خدايا به رحمت خودت من را در بهشت جاي بده. به خدايي خودت. از خدا مي‌خواهيم كه به حق خدايي خودش، ما را در بهشت جاي بده.
دعای روزشانزدهم ماه مبارک رمضان
«اَللّهُمَّ وَفِّقْنى فيهِ لِمُوافَقَةِ الاْبْرارِ وَجَنِّبْنى فيهِ مُرافَقَةَ الاْشْرارِ وَآوِنى فيهِ بِرَحْمَتِكَ اِلى دارِ الْقَرارِ بِاِلهِيَّتِكَ»
«خدايا موفقم دار در اين ماه به همراهى كردن با نيكان و دورم دار در آن از رفاقت با اشرار و جايم ده در آن به وسيله رحمت خود به خانه قرار و آرامش به معبوديت خود اي معبود جهانيان»
* شرح فرازهاي دعا
آيت‌الله مجتهدي تهراني در شرح «اَللّهُمَّ وَفِّقْنى فيهِ لِمُوافَقَةِ الاْبْرارِ» مي‌گويد: خدايا كاري كن كه من با افراد خوب موافقت كنم. مثلاً اگر در جايي رأي‌گيري است. اگر شخصي خوب است با او موافقت كنم و اگر بد است، به او رأي ندهم و در انتخابات رياست جمهوري و مجلس به افراد خوب رأي بدهم. در رأي‌گيري نگاه كنيم ببينيم چه كسي آدم خوبي است و خدمت خدا مي‌كند به او رأي دهم، نه به آنهايي كه به ما قول پست و مقام داده‌اند.
وي در ادامه به فراز بعدي دعا اشاره مي‌كند و مي‌گويد: «وَجَنِّبْنى فيهِ مُرافَقَةَ الاْشْرارِ» خدايا كاري كن من با بدها رفيق نشوم. جوان با الوات ـ حتي اگر پسر عمويش باشد ـ رفاقت نكند. حال چون «رحم» است، سلام و احوالپرسي كند؛ اما رفاقت نكند. نمي‌شود قطع «رحم» كرد اما از متدينين رفيق انتخاب كنيد.
اين عالم رباني در ادامه با اشاره به يك حديث اظهار مي‌كند: حواريون به حضرت مسيح گفتند كه ما به چه كساني رفاقت كنيم و حضرت مسيح فرمود: با 3 نفر. اول كسي كه نگاه به او تو را به ياد خدا بيندازد. دوم كسي كه حرف مي‌زند علم شما را زياد مي‌كند. سوم كسي كه با عملش رغبت شما به آخرت را زياد كنيد.
وي ادامه داد: هر كسي انسان را ياد خدا نمي‌اندازد و حتي هر عالمي هم ياد خدا را زنده نمي‌كند. از امام صادق (ع) سؤال كردند كه آيا اينكه نگاه كردن به عالم عبادت است، صحت دارد؟ و امام در پاسخ فرمودند كه كليت ندارد. نگاه كردن به صورت عالمي عبادت است كه تو را به ياد خدا بيندازد.
آيت‌الله مجتهدي تهراني تصريح مي‌كند: حديث داريم كه پيش هر عالمي ننشينيد مگر اينكه شما را از چند چيز به چند چيز دعوت كند؛ از شك به يقين، از رياكاري به اخلاص، از رغبت به دنيا به زهد در دنيا.
وي تأكيد مي‌كند: با كسي نشست و برخاست كنيد كه داراي علم باشد و در مباحثه‌ها چيزي به شما بياموزد و با كسي مجالست و مباحثت كنيد كه داراي علم باشد و در مباحثه‌ها چيزي به شما بياموزد و مجالست و مباحثت با كسي كه سواد ندارد بي‌فايده است. با كسي كه علم مي‌داند ولو اگر عمامه ندارد گفت‌وگو و رفاقت كنيد.
اين استاد بزرگ اخلاق ادامه مي‌دهد: رفاقت با كسي كه اهل عبادت و مستجاب است را سفارش مي‌كنم. كسي كه اهل نماز شب، زيارت، دعا و انجام مستحبات است.
آيت‌الله مجتهدي تهراني در ادامه در شرح «وَآوِنى فيهِ بِرَحْمَتِكَ اِلى دارِ الْقَرارِ بِاِلهِيَّتِكَ» بيان مي‌كند: خدايا به رحمت خودت من را در بهشت جاي بده. به خدايي خودت. از خدا مي‌خواهيم كه به حق خدايي خودش، ما را در بهشت جاي بده.