PDA

توجه ! این یک نسخه آرشیو شده میباشد و در این حالت شما عکسی را مشاهده نمیکنید برای مشاهده کامل متن و عکسها بر روی لینک مقابل کلیک کنید : بقاياي به جا مانده از دود سيگار آسيب جدي به دي.ان.اي مي زند



سونای
30th June 2013, 07:03 PM
http://img7.irna.ir/1392/13920404/80711389/80711389-4431157.jpgدود دسته سوم سيگار در واقع بقاياي سمي برجاي مانده از دود سيگار است كه پس از ناپديد شدن دود سيگار بر روي تمامي سطوح باقي مي ماند. نتيجه يك تحقيق كه توسط محققان آزمايشگاه ملي لورانس بركلي در دانشگاه كاليفرنيا انجام شده است ، نشان داد كه اين بقاياي سمي با گذشت زمان مضرتر نيز مي شود. لارا گوندل يكي از محققان اين آزمايشگاه گفت: اين اولين مطالعه اي است كه نشان مي دهد دود دسته سوم سيگار به اين اندازه مضر و جهش زا است. به گفته محققان، برخي از مولفه هاي شيميايي موجود در دود دسته سوم سيگار از جمله قويترين مواد سرطانزاي موجود است.
نتايج اين مطالعه نشان مي دهد زماني كه سطوح با فرش و غيره پوشيده مي شود خطر ناشي از بقاياي دود سيگار براي سلامتي به ويژه براي كودكان جدي ترمي شود.
محققان با انجام يك سري آزمايش ها متوجه شدند كه دود دسته سوم سيگار موجب شكسته شدن رشته هاي دي.ان.اي و آسيب طولاني مدت به دي.ان.اي شده و موجب جهش ژنتيكي مي شود. تا پيش از اين مطالعه، سميت دود دسته سوم سيگار به خوبي معلوم نشده بود. مردم از طريق تنفس، خوردن و يا تماس هاي پوستي در معرض دود دسته سوم سيگار قرار مي گيرند. محققان دود دسته سوم سيگار را بسيار موذي مي دانند چرا كه رها شدن از آنها بسيار دشوار است. پيش از اين مطالعات نشان داده بود كه حتي پس از گذشت دو ماه از خروج فرد سيگاري از خانه هنوز مي توان آثار بقاياي دود سيگار را در گرد و غبار و سطوح خانه مشاهده كرد. روش هاي متعارف پاكيزگي خانه مانند استفاده از جارو برقي، پاك كردن و تهويه مطبوع تاثيري در كاهش ميزان اين ذرات ندارد.
اين مطالعه نشان داد كه براي كاهش ميزان بوي ناشي از دود سيگار مي توان كارهايي راانجام داد اما از بين بردن كامل آثار اين دود بسيار دشوار است اما بهترين راه حل استفاده از مواد جايگزين مانند تعويض فرش و رنگ زدن مجدد است. محققان در اين مطالعه براي تهيه نمونه ، نوارهاي كاغذي را در اتاق افراد سيگاري قرار دادند. در اين مطالعه محققان دو نمونه حاد و مزمن را مورد بررسي قرار دادند. نمونه حاد به نمونه اي گفته مي شد كه براي ۲۰ دقيقه در معرص دود پنج سيگار قرار مي گرفت. و نمونه هاي مزمن براي ۲۵۸ ساعت در طول ۱۹۶ روز در معرض دود سيگار قرار مي گرفتند. در طول اين مدت، اتاق ها نيز حدود ۳۵ ساعت تهويه مي شدند. محققان پي بردند كه در نمونه هاي مزمن سطوح آسيب دي.ان.اي بيشتر بود. اين مطالعه نشان داد كه ۴/۰ درصد از تغييرات ايجاد شده در سلول هاي انساني در اولين ساعت قرار گرفتن در معرض دود سيگار اعمال مي شود كه اين ميزان در طول سه ساعت ۱۰ برابر افزايش مي يابد. يافته هاي اين مطالعه در مجله Mutagenesis منتشر شده است.



منبع (http://www.irna.ir/html/1392/13920404/80711389.htm): ایرنا

استفاده از تمامی مطالب سایت تنها با ذکر منبع آن به نام سایت علمی نخبگان جوان و ذکر آدرس سایت مجاز است

استفاده از نام و برند نخبگان جوان به هر نحو توسط سایر سایت ها ممنوع بوده و پیگرد قانونی دارد