diamonds55
18th September 2008, 01:31 AM
http://www.aftab.ir/news/2008/jul/28/images/216f9d6940a27fc4512d27a5c0ee00df.jpg
محققان دانشگاه براون موفق به ساخت نانو ذرات برای شناسایی سلول‌های سرطانی شدند.
یكی از روش‌های مهم تشخیص تومورها در بدن، روش MRI با استفاده از امواج مغناطیسی است كه در آن با ارزیابی سیگنال‌های برگشتی، انواع بافت‌ها در بدن از یكدیگر متمایز می‌شوند. نانوذرات مغناطیسی در شناسایی سلول‌های سرطانی به وسیله MRI نقش مهمی پیدا كرده‌اند.
محققان دانشگاه براون و گروهی دیگر از محققان كوچك‌ترین نانوذرات مغناطیسی‌ای كه تاكنون ساخته شده‌اند را تولید كرده‌اند. این نانوذرات، نانوذرات اكسید‌آهن روكش شده با پپتید هستند. آن‌ها این ذرات را به بدن موش تزریق كرده و توانایی آن‌ها در یافتن سلول‌های تومور مغزی موسوم به U۸۷ MG را مورد بررسی قرار دادند.
این محققان بیش‌تر روی اندازه ذرات و ضخامت روكش پپتیدی آن‌ها تمركز كردند. نانوذرات ابداعی آن‌ها قطری در حد ۴/۸ نانومتر دارد كه حدود ۶ برابر كوچك‌تر از نانوذرات بكارگرفته شده امروزی در پزشكی است.
به عقیده محققان در این اندازه‌ها امكان شناسایی ذرات به وسیله سیستم ایمنی وجود ندارد و تعداد بیش‌تری از ذرات به سلول‌های سرطانی می‌رسند. همچنین علاوه‌بر نقش روكش در اتصال نانوذره به هدف، ضخامت روكش در نسبت سیگنال به اغتشاش در MRI نقش مهمی دارد. هر چه روكش نازك‌تر باشد سیگنال منعكس شده قوی‌تر است. روكش مورد استفاده در این مطالعه ۱۰ برابر از روكش‌های كنونی مورد استفاده در MRI نازك‌تر است و در نتیجه كنتراست تصاویر تا حد قابل ملاحظه‌ای افزایش می‌یابد
محققان دانشگاه براون موفق به ساخت نانو ذرات برای شناسایی سلول‌های سرطانی شدند.
یكی از روش‌های مهم تشخیص تومورها در بدن، روش MRI با استفاده از امواج مغناطیسی است كه در آن با ارزیابی سیگنال‌های برگشتی، انواع بافت‌ها در بدن از یكدیگر متمایز می‌شوند. نانوذرات مغناطیسی در شناسایی سلول‌های سرطانی به وسیله MRI نقش مهمی پیدا كرده‌اند.
محققان دانشگاه براون و گروهی دیگر از محققان كوچك‌ترین نانوذرات مغناطیسی‌ای كه تاكنون ساخته شده‌اند را تولید كرده‌اند. این نانوذرات، نانوذرات اكسید‌آهن روكش شده با پپتید هستند. آن‌ها این ذرات را به بدن موش تزریق كرده و توانایی آن‌ها در یافتن سلول‌های تومور مغزی موسوم به U۸۷ MG را مورد بررسی قرار دادند.
این محققان بیش‌تر روی اندازه ذرات و ضخامت روكش پپتیدی آن‌ها تمركز كردند. نانوذرات ابداعی آن‌ها قطری در حد ۴/۸ نانومتر دارد كه حدود ۶ برابر كوچك‌تر از نانوذرات بكارگرفته شده امروزی در پزشكی است.
به عقیده محققان در این اندازه‌ها امكان شناسایی ذرات به وسیله سیستم ایمنی وجود ندارد و تعداد بیش‌تری از ذرات به سلول‌های سرطانی می‌رسند. همچنین علاوه‌بر نقش روكش در اتصال نانوذره به هدف، ضخامت روكش در نسبت سیگنال به اغتشاش در MRI نقش مهمی دارد. هر چه روكش نازك‌تر باشد سیگنال منعكس شده قوی‌تر است. روكش مورد استفاده در این مطالعه ۱۰ برابر از روكش‌های كنونی مورد استفاده در MRI نازك‌تر است و در نتیجه كنتراست تصاویر تا حد قابل ملاحظه‌ای افزایش می‌یابد