لعن و نفرین در زیارت عاشورا

[Majid_GC]

آیا لعن و نفرین های ذکر شده در زیارت عاشورا مغایر با سبک و سیاق دین اسلام در برخورد با ظالمان و ستمگران نیست ؟


پاسخ: در قرآن حکیم آمده است که بدی را به نیکی دفع کنید چنانکه دفع و لعن تاریکی روشن کردن چراغ است نه تاریکی را نفرین کردن. البته می توان بطور کلی لعن و دور باش خدا را بر همه ستمکاران از این حیث که ستم می کنند اعلام کرد و این دورباش خود توجه به این نکته است که ظلم و تجاوز و تعدی و فریب موجب دوری از رحمت خدا و دوری از همه خوبیها و زیبایی ها است و انسانهای بد به فرمان تکوینی خداوند از همه برکتها محروم هستند. بنابر اين لعن عملي است كه ما بايد انجام دهيم و آن كاري در خلاف جهت بدكاران است و تنها با كار خوب مي توان كار بد را لعن كرد و اين كار زبان نيست.

وبسایت رسمی دکتر قمشه ای (http://www.drelahighomshei.com/2.aspx)

[آیو]

ببخشید یه خورده در مورد متنتون توضیح میدید؟؟؟
آخر بعن بکنیم یا نکنیم ؟؟؟
از متن من فهمیدم که نکنیم اما باید با توجه به آیات خود قرآن لعن بکنیم

[kamanabroo]

آیا لعن و نفرین های ذکر شده در زیارت عاشورا مغایر با سبک و سیاق دین اسلام در برخورد با ظالمان و ستمگران نیست ؟


پاسخ: در قرآن حکیم آمده است که بدی را به نیکی دفع کنید چنانکه دفع و لعن تاریکی روشن کردن چراغ است نه تاریکی را نفرین کردن. البته می توان بطور کلی لعن و دور باش خدا را بر همه ستمکاران از این حیث که ستم می کنند اعلام کرد و این دورباش خود توجه به این نکته است که ظلم و تجاوز و تعدی و فریب موجب دوری از رحمت خدا و دوری از همه خوبیها و زیبایی ها است و انسانهای بد به فرمان تکوینی خداوند از همه برکتها محروم هستند. بنابر اين لعن عملي است كه ما بايد انجام دهيم و آن كاري در خلاف جهت بدكاران است و تنها با كار خوب مي توان كار بد را لعن كرد و اين كار زبان نيست.

وبسایت رسمی دکتر قمشه ای (http://www.drelahighomshei.com/2.aspx)



در بیان مسائل دین وقتی می توان فقط وفقط بر عقل تکیه کرد که هیچ وجه و حجت شرعی وجود نداشته باشد اما وقتی در امری ،وجه و دلیل شرعی وجود دارد جای استدلال عقلی صرف را می گیرد.
در مسئله فوق سعی شده است با استدلال به ایات و .. (البته مبتنی بر روش عقلی) لعن و نفرین های زیارت عاشورا را به گونه ای زیر سوال ببرد در صورتی که زیارت عاشورا
حدیث قدسی است ! یعنی کلام الهی است! و با توجه به سند متقن و محکم و مستدل جای استدلال عقلی و یا هر استدلال دیگری حتی از مبانی دینی بر ضد آن نیست!

مسئله دیگر اینکه:
نیکی در برابر بدی از دستورات اسلام است که در قران هم بدان اشاره شده است.

اما مسئله دیگری که دین اسلام خیلی نسبت به آن تاکید دارد تبری(بیزاری حستن) از دشمنان اسلام و اهل بیت علیهم السلام است. تا جایی که تبرا جستن از دشمنان و معاندان جزء فروع دین ماست.

در دین اسلام هر چیزی در جای خود قرار داد ... دوستی کردن... بیزاری جستن و.. حتی یکی از سوره های قرآن به نام برائت می باشد که در شان نزول آن و شیوه بیان آن برای مردم داستان شگرف خود را دارد.
که پیامبر اسلام (ص) چقدر تاکید داشتند که با تمام صلابت این سوره ابلاغ شود!!!

وجای تعجب است که جناب آقای دکتر قمشه ای که از قرآن یاد می کنند ، از این سوره یادی نمی کنند که یکی از اجزای دین ما تبری و بیزاری جستن از دشمنان و مشرکان و منافقین است.


و در آخر زیارت عاشورا حدیث قدسی است که از جانب خداوند و به لفظ معصوم علیه السلام به ما رسیده است و استدلالهایی مثل استدلال فوق و امثال آن در خدشه وارد کردن به مفاد آن جایگاهی ندارند.





نظر آیت الله وحید خراسانی در خصوص سند زیارت عاشورا (http://www.shia-news.com/fa/news/53956/%D9%86%D8%B8%D8%B1-%D8%A2%DB%8C%D8%AA-%D8%A7%D9%84%D9%84%D9%87-%D9%88%D8%AD%DB%8C%D8%AF-%D8%AE%D8%B1%D8%A7%D8%B3%D8%A7%D9%86%DB%8C-%D8%AF%D8%B1-%D8%AE%D8%B5%D9%88%D8%B5-%D8%B3%D9%86%D8%AF-%D8%B2%DB%8C%D8%A7%D8%B1%D8%AA-%D8%B9%D8%A7%D8%B4%D9%88%D8%B1%D8%A7)


SHIA-NEWS.COM شیعه نیوز :

سؤال : آیا به نظر حضرتعالی زیارت عاشورا معتبر بوده و سند و متن آن صحیح می‌باشد؟

پاسخ آیت الله وحید خراسانی :

زیارت عاشورا نزد فقهاء (اعلی الله مقامهم) از مسلّمات است و لذا معتبر بوده و احتیاج به سند ندارد. استفتاء کتبی از معظم له




بررسي اسناد زيارت عاشورا (اثبات صحت اسناد زیارت عاشورا) (http://www.njavan.com/forum/showthread.php?173833-%D8%A8%D8%B1%D8%B1%D8%B3%D9%8A-%D8%A7%D8%B3%D9%86%D8%A7%D8%AF-%D8%B2%D9%8A%D8%A7%D8%B1%D8%AA-%D8%B9%D8%A7%D8%B4%D9%88%D8%B1%D8%A7-(%D8%A7%D8%AB%D8%A8%D8%A7%D8%AA-%D8%B5%D8%AD%D8%AA-%D8%A7%D8%B3%D9%86%D8%A7%D8%AF-%D8%B2%DB%8C%D8%A7%D8%B1%D8%AA-%D8%B9%D8%A7%D8%B4%D9%88%D8%B1%D8%A7))


پاسخ صوتی استاد محمدی به پرسشهای اعتقادی پیرامون این مطلب که « زيارت عاشورا حديث قدسی است يا روایتی از امام باقر (ع)؟» (تبیان) (http://snd1.tebyan.net/1390/06/54.mohamadi.mp3_93327.mp3)


- - - به روز رسانی شده - - -

[kamanabroo]

صحیح بودن سند زیارت عاشورا در بیانی از ایت الله شبیری زنجانی (http://www.shia-news.com/fa/news/19611/%D8%B5%D8%AD%DB%8C%D8%AD-%D8%A8%D9%88%D8%AF%D9%86-%D8%B3%D9%86%D8%AF-%D8%B2%DB%8C%D8%A7%D8%B1%D8%AA-%D8%B9%D8%A7%D8%B4%D9%88%D8%B1%D8%A7-%D8%AF%D8%B1-%D8%A8%DB%8C%D8%A7%D9%86%DB%8C-%D8%A7%D8%B2-%D8%A7%DB%8C%D8%AA-%D8%A7%D9%84%D9%84%D9%87-%D8%B4%D8%A8%DB%8C%D8%B1%DB%8C-%D8%B2%D9%86%D8%AC%D8%A7%D9%86%DB%8C)
آیا زیارت عاشورا واقعا یك حدیث معتبر و كلام امام معصوم علیه السلام است. این سوالی است كه برای برخی براساس خدشه‌هایی كه در آن می‌شود به وجود آمده است. چراكه در وثاقت برخی از راویان آن شبه‌هایی وارد شده است. این نوشتار بر آن است تا این موضوع را بررسی نماید.
مقدمه:پیش از آغاز بحث لازم است چند نكته تذكر داده شود:
1- برای مشخص شدن اینكه آیا روایتی واقعا كلام امام معصوم است یا نه باید كسانی كه آن را بیان كرده‌اند بررسی شوند.

این موضوع برای مسلمانان بخصوص شیعیان چنان مهم بوده است كه در پی آن دانشی به نام علم رجال یا همان شخصیت شناسی حدیث بوجود آمده است.

علم رجال به بررسی وضعیت ناقلان احادیث اهل بیت می‌پردازد و مهمترین محورهای آن از این قرار است:

الف – تاریخ و موقعیت زندگی فرد ؛ ب – اعتبار فرد

تاریخ زندگی فرد به این جهت بررسی می‌شود كه مشخص گردد وی در چه عصری می‌زیسته است. بنابر این اگر روایتی نقل كرد آیا خودش از امام شنیده است یا این امر ممكن نیست. مثلا اگر در حدیثی آمده باشد كه شیخ صدوق از امام رضا نقل كرده است كه... ، از آنجا كه ایشان هم عصر امام رضا نبوده‌اند قطعا خود از امام نشنیده‌اند پس باید از دیگری شنیده باشد. و این زنجیره آنقدر باید ادامه یابد تا به امام علیه السلام برسد.

در اصطلاح به این زنجیره، سلسله سند می‌گویند. بررسی سلسله سند بسیار امر مهمی است تا افراد حتما پشت سر هم بوده و علاوه بر آن همدیگر را درك كرده باشند.

اما اعتبار افراد به این علت بررسی می‌شود كه مشخص گردد فرد قابل اطمینان بوده و گذشته از اینكه جعل حدیث نكرده، در ضبط و نقل حدیث نیز دقیق بوده است. كه در اصطلاح به این كار بررسی وثاقت راوی گویند.

2- نكته‌ای كه بسیار در اعتبار محتوایی و سندی حدیث مهم است، عمل دانشمندان و بخصوص دانشمندان قرون اولیه اسلام است. بنابر این قاعده، هرگاه روایتی كه اكنون در دست ماست از نظر علم رجال ضعیف باشد اما غالب دانشمندان آن را معتبر دانسته و مطابق آن عمل كرده باشند. آن روایت به اعتبار عمل دانشمندان، معتبر تلقی می‌شود. چرا كه حتما سندی كه در دست ماست به گذشت زمان مخدوش شده و در اصل كه در دست دانشمندان پیشین بوده مخدوش نبوده كه اگر اینگونه بود قطعا آنان نیز آن را كنار می‌زدند.

در اصطلاح، در این باره گفته می‌شود: عمل علما جبران كننده ضعف سند است.
اما زیارت عاشورا:برخی در سند زیارت عاشورا خدشه كرده و گفته ‌اند بعضی از راویان آن مورد اعتماد نیستند.

گذشته از آن كه این زیارت عالی مورد اتفاق دانشمندان بوده و علما در طول تاریخ به آن عمل كرده‌اند. سند آن نیز بررسی شده و صحتش احراز گردیده است.

در ادامه تحقیقی از آیت الله عظمی شبیری زنجانی كه یكی از فقهای برجسته بوده و در علم رجال بسیار شهرت دارد تقدیم حضور می‌گردد كه در پاسخ نامه‌ای مبنی بر كنكاش سند این زیارت نگاشته‌اند.

ترجمه نامه‌ رسید:

حضور مرجع بزرگ آیت الله شبیری زنجانی:

با سلام و تحیت

از آنجایی كه برای برخی از مومنان شبهه‌هایی در خصوص زیارت عاشورا ایجاد شده است، لطفا نظر خود را در خصوص صحت و سقم سند آن بیان فرمایید.


والسلام علیكم و رحمة الله

دعاگوی شما: رحیم غبرایی

از تبریز 10/1/1386




http://ayandenews.com/UserUpload/Image/ashoora%202.jpg



http://ayandenews.com/UserUpload/Image/ashoora3.jpg





ترجمه نامه ارسالی:


باسمه تعالی

گذشته از تاییدات غیبی معتبر كه موید زیارت عاشورایند، سندی كه در كتاب "مصباح المجتهد" برای آن ذكر شده است، سندی صحیح است.

نتیجه تحقیق در آن مبنی بر این است كه : در این كتاب بعد از بیان زیارت حضرت سید الشهدا از علقمه آمده است كه : "محمد بن خالد طیالسی از زبان سیف بن عمیره نقل كرده است كه وی گفت: همراه صفوان بن مهران جمّال و گروهی از یارانمان به نجف اشرف رفتیم. و پس از زیارت، صفوان رو به سمت امام حسین (كربلا) كرد و به ما گفت: «از همین بالا سر حضرت امیر مومنان علیه السلام امام حسین را زیارت می‌كنیم. من با امام صادق علیه السلام بودم كه او به سوی حضرت حسین علیهما السلام اشاره كرد». سیف ‌می‌گوید: آنگاه صفوان شروع به خواندن زیارتی كرد كه علقمه از محمد بن حضرمی و او از امام باقر علیه السلام در روز عاشورا نقل كرده بود."

ظاهر این عبارت می‌‌رساند كه حضرت صادق علیه السلام با همین زیارتی كه علقمه از امام باقر نقل كرده، اشاره نموده و زیارت كرده است.

در سند یاد شده، هیچ شكی در وثاقت (مورد اطمینان بودن) سیف بن عمیره و صفوان بن مهران نیست [و در كتب رجالی به وثقات ایشان تصریح شده است]، اما دو نكته باید ارزیابی شود:

الف- ارتباط با محمد بن خالد یا همان طرق به وی (یعنی كلام محمد بن خالد از كجا یا توسط چه كسی به ما رسیده است؟)

ب- وثاقت خود محمد بن خالد (یعنی آیا محمد بن خالد فرد قابل اطمینان و راستگویی هست؟)

نكته اول یا همان طرق به محمد بن خالد را با دو بیان می‌توان اثبات كرد:

بیان اول: با بررسی سند و بخصوص عبارت "رَوَی محمدُ بنُ خالد..." [یعنی محمد بن خالد گفته است...]– و به شكل "رُوِیَ عن محمدِ بنِ خالد" [از محمد بن خالد نقل شده است...] نبودن آن - مشخص می‌شود كه در نزد شیخ طوسی نسبت این روایت به محمد بن خالد طیالسی ثابت بوده است. و همین در اعتبار این سند از این جهت كافی است.

بیان دوم: به ظاهر این حدیث [مستقیما] از كتاب محمد بن خالد اخذ شده است. در كتاب "الفهرست" كتابی به وی نسبت داده شده است كه از طرق حسین بن عبید الله غضائری و او از احمد بن محمد بن یحیی عطار و او نیز از پدرش و وی از محمد بن علی بن محبوب و محبوب از محمد بن خالد روایت كرده است.

همه‌ این یادشدگان از بزرگان و معتمدان شیعه هستند. بخصوص احمد بن محمد بن یحیی عطار كه از مشایخ اجازه نیز بوده است. مشایخ اجازه‌ای كه بنابر تحقیق در قله وثاقتند.

اما نكته دوم یا همان وثاقت محمد بن خالد كه امور متعددی بر آن دلالت دارد:

1- نقل روایت توسط محمد بن علی بن محبوب كه از بزرگان شیعه است از محمد بن خالد. این امر دلیل اعتماد وی به محمد بن خالد است و مورد وثوق بودن اوست.

2- دست یابی بزرگان مورد وثوق به كتابهای گروهی از راویان مانند سیف بن عمیره و محمد بن معروف و رزیق بن زبیر از طرق طیالسی.

[برای نمونه دانشمندی چون] محمد بن جعفر رزّاز كه از بزرگان مورد اعتماد شیعه است از طرق طیالسی كتابهای آن دو را روایت كرده است كه این دلیل بر اعتماد رزاز به طیالسی است.

[نمونه دیگر] روایت كتاب رزیق توسط عبد الله بن جعفر حمیری از طرق محمد بن خالد.

همچنین بن زیاد اصول بسیاری را از طرق طیالسی روایت كرده است (بن زیاد با آنكه واقفی است اما مورد وثوق شیخ و نجاشی است).

3- روایت بسیاری دیگر از راویان مورد اعتماد و اجلّاء ثقات از طیالسی علاوه بر موارد یاد شده. [مانند] :

سعد بن عبد الله ؛ سلمة بن خطاب كه بظاهر ثقه است ؛ پسرش عبد الله بن محمد بن خالد ؛ علی بن ابراهیم و علی بن سلمیان رزازی ؛ محمد بن حسن صفار ؛ محمد بن حسین ؛ معاویة بن حكیم.

آنچه یاد شد، از قویترین نشانه‌های وثاقت طیالسی است. شایان ذكر است كه حتی ابن غضائری كه معروف است به اشتباه بسیاری از ثقات را جرح كرده است، درباره طیالسی، جرحی از وی نرسید است.

بنابر این در مورد اعتماد بودن طیالسی هیچ شكی نیست. لذا سند زیارت عاشورا از این طریق صحیح و بدون خدشه است.



موسی حسینی شبیری زنجانی

بیستم/جمادی الاولی/

[Majid_GC]

در بیان مسائل دین وقتی می توان فقط وفقط بر عقل تکیه کرد که هیچ وجه و حجت شرعی وجود نداشته باشد اما وقتی در امری ،وجه و دلیل شرعی وجود دارد جای استدلال عقلی صرف را می گیرد.
در مسئله فوق سعی شده است با استدلال به ایات و .. (البته مبتنی بر روش عقلی) لعن و نفرین های زیارت عاشورا را به گونه ای زیر سوال ببرد در صورتی که زیارت عاشورا
حدیث قدسی است ! یعنی کلام الهی است! و با توجه به سند متقن و محکم و مستدل جای استدلال عقلی و یا هر استدلال دیگری حتی از مبانی دینی بر ضد آن نیست!

مسئله دیگر اینکه:
نیکی در برابر بدی از دستورات اسلام است که در قران هم بدان اشاره شده است.

اما مسئله دیگری که دین اسلام خیلی نسبت به آن تاکید دارد تبری(بیزاری حستن) از دشمنان اسلام و اهل بیت علیهم السلام است. تا جایی که تبرا جستن از دشمنان و معاندان جزء فروع دین ماست.

در دین اسلام هر چیزی در جای خود قرار داد ... دوستی کردن... بیزاری جستن و.. حتی یکی از سوره های قرآن به نام برائت می باشد که در شان نزول آن و شیوه بیان آن برای مردم داستان شگرف خود را دارد.
که پیامبر اسلام (ص) چقدر تاکید داشتند که با تمام صلابت این سوره ابلاغ شود!!!

وجای تعجب است که جناب آقای دکتر قمشه ای که از قرآن یاد می کنند ، از این سوره یادی نمی کنند که یکی از اجزای دین ما تبری و بیزاری جستن از دشمنان و مشرکان و منافقین است.


و در آخر زیارت عاشورا حدیث قدسی است که از جانب خداوند و به لفظ معصوم علیه السلام به ما رسیده است و استدلالهایی مثل استدلال فوق و امثال آن در خدشه وارد کردن به مفاد آن جایگاهی ندارند.





نظر آیت الله وحید خراسانی در خصوص سند زیارت عاشورا (http://www.shia-news.com/fa/news/53956/%D9%86%D8%B8%D8%B1-%D8%A2%DB%8C%D8%AA-%D8%A7%D9%84%D9%84%D9%87-%D9%88%D8%AD%DB%8C%D8%AF-%D8%AE%D8%B1%D8%A7%D8%B3%D8%A7%D9%86%DB%8C-%D8%AF%D8%B1-%D8%AE%D8%B5%D9%88%D8%B5-%D8%B3%D9%86%D8%AF-%D8%B2%DB%8C%D8%A7%D8%B1%D8%AA-%D8%B9%D8%A7%D8%B4%D9%88%D8%B1%D8%A7)


SHIA-NEWS.COM شیعه نیوز :

سؤال : آیا به نظر حضرتعالی زیارت عاشورا معتبر بوده و سند و متن آن صحیح می‌باشد؟

پاسخ آیت الله وحید خراسانی :

زیارت عاشورا نزد فقهاء (اعلی الله مقامهم) از مسلّمات است و لذا معتبر بوده و احتیاج به سند ندارد. استفتاء کتبی از معظم له




بررسي اسناد زيارت عاشورا (اثبات صحت اسناد زیارت عاشورا) (http://www.njavan.com/forum/showthread.php?173833-%D8%A8%D8%B1%D8%B1%D8%B3%D9%8A-%D8%A7%D8%B3%D9%86%D8%A7%D8%AF-%D8%B2%D9%8A%D8%A7%D8%B1%D8%AA-%D8%B9%D8%A7%D8%B4%D9%88%D8%B1%D8%A7-(%D8%A7%D8%AB%D8%A8%D8%A7%D8%AA-%D8%B5%D8%AD%D8%AA-%D8%A7%D8%B3%D9%86%D8%A7%D8%AF-%D8%B2%DB%8C%D8%A7%D8%B1%D8%AA-%D8%B9%D8%A7%D8%B4%D9%88%D8%B1%D8%A7))


پاسخ صوتی استاد محمدی به پرسشهای اعتقادی پیرامون این مطلب که « زيارت عاشورا حديث قدسی است يا روایتی از امام باقر (ع)؟» (تبیان) (http://snd1.tebyan.net/1390/06/54.mohamadi.mp3_93327.mp3)



در مورد این سخن آقای قمشه ای و همچنین بیان این موضوع نیز در کتاب گفت و گوی تنهایی دکتر شریعتی برخاسته از فرضیه و حرف ناپاخته نیست
و تاکید بر جنبه ی عقلی در این مورد بدون منبع تاریخی نیست و قبل از این ها این موضوع در میان بوده است

و مورد بسیار مهم مهم این است که این بزرگواران و دیگر منتقدان ایرادی به سند زیارت عاشورا وارد نمی کنند بلکه آن ها معتقد هستند در زیارت عاشورا همان مقطع آخر مورد تحریف قرار گرفته است که شامل لعن است یعنی: «اللهم خص انت اول ظالم...»، صرف نظر از صحت یا عدم صحت سند زیارت که نظر ما غیر تام بودن سند است.

سخن این است که این مقطع تحریف شده است و آن در قرن‌های ده به بعد تا معاصر در زیارت عاشورا وارد شده است.

مطالب زیر منابعی هستند بر تایید این تحریف !


اولین کسی که باب نقد و منازعه در زیارت عاشورا را باز کرد، سید بن طاووس ره بود که می‌گوید:« من این زیارت را از کتاب مصباح‌الکبیر شیخ طوسی که به خط خودش نوشته، نقل کردم، در حالی که دو فصل آخر یعنی لعن و سلام صد مرتبه تکرار و فصل اللهم خص در آن نبود». و حال آن که بعد از چندین قرن، کتاب‌هایی که زیارت را از مصباح نقل کرده‌اند، همگی دارای لعن و سلام و فصل آخر می‌باشند که همین سخن سید موجب گردید تا به بررسی نسخه‌های خطی کتاب مصباح شیخ طوسی بپردازیم.



شناختی اجمالی از نویسنده مقاله نقد زیارت
حجت‌الاسلام شیخ حسین راضی، متولد سال 1370 هـ .ق در روستای «حوطه» شهر «عمران» در حومه شهر احساء است.
تحصیلات آکادمیک را تا چهارم ابتدایی خواند. در همان زمان با شخصی روبه‌رو شد که بر شیعه و معتقدات آنها حمله‌ور شده و شبهه می‌انداخت و همین جریان باعث شد که ایشان درس و مدرسه را رها کرده و تحصیلات حوزوی را آغاز کند تا بتواند پاسخگوی شبهات چنین اشخاصی باشد. در حالی که یازده سال بیشتر نداشت، عازم نجف شد و به محضر سید محسن حکیم رفت و دروس مقدماتی را نزد شهید سید محمدباقر صدر، شهید سید محمدباقر حکیم، شهید سید عبدالصاحب حکیم، آیت‌الله معرفت و ... آموخت.
وی از طرف آیت‌الله مرعشی نجفی اجازه روایت دارد. اکنون مسئولیت حوزه علمیه در احساء و قطیف را به عهده دارد. هم‌اکنون امام جمعه شهر احساء عربستان نیز است.

کتاب‌های فراوانی تألیف و تحقیق کرده‌ است از جمله: مشکله‌الزنا ـ اسبابها و علاجها ـ تاریخ علم الرجال ـ بحث قبر فاطمه (س) و ... .

شیخ راضی ادامه می‌دهد که من احساس وظيفه شرعی کردم و در رابطه با تحريفات صورت گرفته در زيارت عاشورا به نحقيق پرداختم که مدت سه سال به جستجو در کتابخانه‌های شهرهای مختلف ایران از جمله قم(کتابخانه آیت الله مرعشی نجفی ره و کتابخانه آیت الله بروجردی ره و ... )،تهران(کتابخانه ملی،کتابخانه دانشگاه تهران و ...) و مشهد(کتابخانه آستان قدس رضوی .. ) مراجعه کردم و به نسخه‌های مختلف و فراوانی از کتاب مصباح المتهجدالکبیر شیخ طوسی ره دست یافتم.چرا که سرمنشأ اصلی تحریفات موجود را ، حذف و اضافاتی دیدم که براین نسخه صورت پذیرفته است.

قسم اول (نسخ صحیحه که لعن ندارند) شامل شش نسخه است:
نسخه نقاش رازی، نسخه کتابخانه حضرت آيت‌الله مرعشی نجفی، نسخه رضی‌الدين بن طاووس، نسخه بخشی تونی، نسخه جد حفصی و نسخه خواجه شيراحمد که مهم‌ترين آنها نسخه نقاش رازی است که در کتابخانه آستان قدس رضوی در مشهد نگهداری می‌شود.
تصويری از نسخه نقاش رازی:
http://kheimehnews.com/images/docs/files/000002/nf00002301-2.gif
شيخ راضی درباره اين نسخه مفصل سخن می‌گويد و در بحث اجازه اين نسخه می‌آورد: «در متن نسخه اين‌گونه آمده است: «قرأ كاتب النسخه هذه أبو مسعود عبد الجبار بن علي بن منصور النقاش الرازي على شيخه أبي إسحاق إبراهيم ماوراء النهري وأعطاه إجازة للروايه» يعنی: کاتب اين نسخه حاضر، ابومسعود عبدالجبار بن علی بن منصور بن نقاش رازی، قرائت کرد اين نسخه را بر استادش ابی‌اسحاق ابراهيم ماوراء‌النهری و او نيز به کاتب نسخه اجازه روايت اين نسخه را صادر فرمود.
و همچنين از برخی قرائن که در حاشيه نسخه موجود است، فهميده می‌شود که ابن‌ادريس آن را بر درويستی قرائت کرده است. بر اساس گفته برخی خط‌شناسان، اجازه‌ای برای ابن‌ادريس در اين نسخه هست که به خط علامه حلی است. چون در آن عبارت آمده « ... حسن مطهر بن علی ...»

از ويژگی‌های اين نسخه می‌توان به موارد زير اشاره کرد:
از آنجا که تاریخ نسخه (23/2/502 هجری قمری ) است، يعنی فقط 42 سال بعد از وفات مؤلف، اين نسخه از قديمی‌ترين نسخه‌های خطی کتاب مصباح الکبير شيخ طوسی است.
بر اين نسخه تعدادی قرائت از جانب علمای مشهور از جمله علامه حلی و ابن‌ادريس و درويستی وجود دارد. نسخه‌ای است تام و کامل از ابتدا تا انتهای نسخه».

در ادامه به بيان نسخه سيدرضی‌الدين بن طاووس پرداخته و در شرح نسخه به بيان شرح حال کاتب نسخه می‌پردازد که او همان صاحب کتاب «اقبال‌الاعمال» و کتب ادعيه فراوان ديگر است. همين‌گونه تک تک نسخه‌های قسم اول را توضيح می‌دهد تا به نسخه‌های قسم دوم می‌رسد. نسخه‌های قسم دوم (نيمه محرف هستند) که با نسخه قديمی مختصرالمصباح ‌مطابقت دارند ولی مقداری هم زوائد دارند. اولين نسخه، نسخه نصيرالملک است. اين نسخه فقرات مورد بحث را داراست، به استثنای اين فقره: «اولا ثم العن الثانی و الثالث والرابع».

نسخه دماوندی
نسخه بعدی، نسخه دماوندی است که در اين نسخه طبق تصوير ذيل، در فقره آخر زيارت این‌گونه آمده است: «... اللهم العن يزيد بن معاويه والعن عبدالله بن زياد ...» که خود نقص فاحشی بر نسخه است.
و نسخه‌های فراوان ديگر که به واسطه اختلاف در نوع خط و نگارش ناسخ که در اين نوع نسخه‌ها فراوان ديده می‌شود، خود خبر از عمق تحريفات صورت گرفته در نسخه‌ها می‌دهد. در خاتمه به نسخه‌هايی اشاره می‌کند که از قرن دهم به بعد آغازگر تحريفات در زيارت عاشورا بوده‌‌اند.
نسخه‌های نوع دوم از قسم سوم نسخه‌هايی هستند که لعن در آنها آمده ولی عنوان نسخه ‌بدل را ندارند. در اينجا به تعدادی از آن‌ا اشاره می‌کنيم.

نسخه ابن ابی‌الجود
اين نسخه دچار اشکالات زير است:
1. تاريخ نسخه و نام ناسخ اين نسخه مجهول و نامعلوم است.
2. در نسخه مختصرالمصباح سلسله سند، متصلاً به مصنف (شیخ طوسی) می‌رسد در حالی که در اينجا اتصالی وجود ندارد.

نسخه کتابخانه آستان قدس رضوی
اين نسخه که قبلاً نيز اشاره‌ای به آن شد، دارای دو خط متفاوت در صفحات مختلف نسخه است که نشانه بارز بروز و وجود تحريف در اين نسخه است.

نسخه شیخ عباس قمی (ره)
اين نسخه در مسجد گوهرشاد مشهد نگهداری می‌شود. علت نام‌گذاری اين نسخه به نسخه شيخ عباس قمی اين است که اين نسخه در دست شيخ به امانت بوده است. بنابراين به احتمال قوی او نيز زيارت را از اين نسخه نقل کرده است. اشکالات وارد بر اين نسخه عبارتند از:
1. هيچ مستندی از قبيل قرائت، اجازه و يا نام شخص مُقـابَل (کسی که نسخه بر نسخه او مقابله شده است) وجود ندارد.
2. اين نسخه از نسخه‌های قرن يازدهم است و حال آن که نسخه نقاش رازی به قرن ششم تعلق دارد و با آن نسخه در تعارض است.

نتیجه‌گیری شیخ راضی

نتيجه‌ای که با بررسی نسخه‌ها می‌توان به آن دست يافت اين است که: بر پايه‌ اصول اوليه مطرح شده که در آنها به بيان معيارهای شناخت نسخه‌های صحیح و موثق از نسخه‌های ناصحيح و محرف پرداختيم، تنها معتمد ما بر حسب ويژگی‌های منحصر به فردی که دارا بود، از قبيل قدمت و اجازه‌ها و اتصال تام به نسخه‌ی مصنف، «نسخه نقاش رازی» می‌تواند باشد. نسخه‌ای که فصل‌های پايانی مشتمل بر لعن و سلام را ندارد. و از طرف ديگر با مراجعه به نسخه‌هايی که ایين فقرات را دارا هستند (قسم دوم وسوم)، به ضعف آنها از قبيل دستکاری در خط نسخه، مجهوليت ناسخ و کاتب، مجهوليت تاريخ نسخه و اشکالات فراوان دیگر درمی‌يابيم که تمامی اين نسخه‌ها گرفتار تحريف شده‌اند.

منبع (http://www.tahrifat.blogfa.com/post-20.aspx)

[kamanabroo]

همچنانکه خدمتتون عرض کردم طبق لینکی که گذاشتم متن حدیثی که از امام باقر علیه السلام و از امام صادق علیه السلام به ما رسیده از طریق درست و صحیحی بوده و هیچ دلیلی بر تحریفش وجود نداره.

و اکثر استدلال شما بر پایه مساند و مدارک غیر شیعی هست که دلیل خودشون رو دارند برای اینکه یک حدیث رو تحریف کنند.

ضمن اینکه وقتی طبق مساند شیعه یک حدیث به حد تواتر می رسه و از سه طریق به صورت متواتر به ما میرسه و هر سه طریق نیز درست است، دیگر دلیلی برای خدشه وارد کردن با دلایل ظنی و غیر قطعی دیگر نیست.

همچنانکه اکثر مراجع نیز مشهور بودن زیارت عاشورا فعلی رو تایید کرده اند.

[Majid_GC]

همچنانکه خدمتتون عرض کردم طبق لینکی که گذاشتم متن حدیثی که از امام باقر علیه السلام و از امام صادق علیه السلام به ما رسیده از طریق درست و صحیحی بوده و هیچ دلیلی بر تحریفش وجود نداره.

و اکثر استدلال شما بر پایه مساند و مدارک غیر شیعی هست که دلیل خودشون رو دارند برای اینکه یک حدیث رو تحریف کنند.

ضمن اینکه وقتی طبق مساند شیعه یک حدیث به حد تواتر می رسه و از سه طریق به صورت متواتر به ما میرسه و هر سه طریق نیز درست است، دیگر دلیلی برای خدشه وارد کردن با دلایل ظنی و غیر قطعی دیگر نیست.

همچنانکه اکثر مراجع نیز مشهور بودن زیارت عاشورا فعلی رو تایید کرده اند.

دوست عزیز متنی که شما از حدیث امام باقر و امام صادق می فرمایید به دست ما رسیده همان متنی است که علقمه از امام محمد باقر(ع) روایت کرده است که در منابع کامل الزیارات ابن قولویه، مصباح‌المتهجد الکبیر و مصباح المتهجد الصغیر شیخ طوسی که سید بن طاووس همان را در کتاب مصباح‌الزائر و ابن‌مشهدی در کتاب المزار الکبیر به صورت مرسله از کتاب مصباح نقل کرده‌اند و زیارت عاشورای متداول نیز همین قسم است.

و حال سید بن طاووس ره بود که می‌گوید:« من این زیارت را از کتاب مصباح‌الکبیر شیخ طوسی که به خط خودش نوشته، نقل کردم، در حالی که دو فصل آخر یعنی لعن و سلام صد مرتبه تکرار و فصل اللهم خص در آن نبود "
و بسیار جالب که سید بن طاووس ره خود شیعه بوده است و شما این همه مدارک با اسم غیرشیعی از کنارش گذشته و مبنای عقلی را نادیده می گیرید

و تواتر که شما عرض می فرمایید ، کتاب‌های مفاتیح‌الجنان و دیگران همگی از مصباح‌المتهجد کبیر شیخ طوسی نقل کرده‌اند که همگی مرسله[سلسه سند روایت این زیارتها دارای اتصال به معصوم نیست و یابه جهت رعایت اختصار حذف شده است] هستند.

اینکه اسنادی از زیارت عاشورا وجود دارد که به وفور در قسمت سوم لعن با هم هیچ اشتراکی ندارند و امکان تحریف را بسیار بالا می برد و به علاوه این که عقل هم این تحریف را تایید می کند وجود دارد و حقیقت مشهود است...

[312]

در مورد این سخن آقای قمشه ای و همچنین بیان این موضوع نیز در کتاب گفت و گوی تنهایی دکتر شریعتی برخاسته از فرضیه و حرف ناپاخته نیست
و تاکید بر جنبه ی عقلی در این مورد بدون منبع تاریخی نیست و
.
.
.

نتیجه‌گیری شیخ راضی

نتيجه‌ای که با بررسی نسخه‌ها می‌توان به آن دست يافت اين است که: بر پايه‌ اصول اوليه مطرح شده که در آنها به بيان معيارهای شناخت نسخه‌های صحیح و موثق از نسخه‌های ناصحيح و محرف پرداختيم، تنها معتمد ما بر حسب ويژگی‌های منحصر به فردی که دارا بود، از قبيل قدمت و اجازه‌ها و اتصال تام به نسخه‌ی مصنف، «نسخه نقاش رازی» می‌تواند باشد. نسخه‌ای که فصل‌های پايانی مشتمل بر لعن و سلام را ندارد. و از طرف ديگر با مراجعه به نسخه‌هايی که ایين فقرات را دارا هستند (قسم دوم وسوم)، به ضعف آنها از قبيل دستکاری در خط نسخه، مجهوليت ناسخ و کاتب، مجهوليت تاريخ نسخه و اشکالات فراوان دیگر درمی‌يابيم که تمامی اين نسخه‌ها گرفتار تحريف شده‌اند.
منبع (http://www.tahrifat.blogfa.com/post-20.aspx)


http://doa14.blogfa.com/post-471.aspx