ایده پردازی وخلاقیت

[.مخفی.]

سلام به دویتان گل من امروز شما رو به بحث ایده پردازی وخلاقیت دعوت میکنم اولین بحثمون کار آفرینی چیست ؟

کارآفرینی عبارتست از فرآیند ایجاد ارزش از راه تشکیل مجموعه ی منحصر به فردی از منابع به منظور بهره گیری از فرصت ها را کار افرینی میگویند

[Almas Parsi]

با سلام[golrooz]
كارآفريني فرآيند يا مفهومي است كه در طي آن فرد كارآفرين با ايده‌هاي نو و خلاق و شناسايي فرصتهاي جديد، با بسيج منابع به ايجاد كسب و شركتهاي نو، سازمانهاي جديد و نوآور رشد يابنده مبادرت مي‌ورزد . اين امر توام با پذيرش خطرات است ولي اغلب منجر به معرفي محصول يا ارائه خدمت به جامعه مي‌شود. بنابراين «كارآفرينان» عوامل تغيير هستند كه گاهي موجب پيشرفتهاي حيرت‌انگيز نيز شده‌اند.
با تشکر از مبحث کاربردی تون
موفق باشید[golrooz]

[.مخفی.]

کارآفرین کیست ؟ ....
ویژگی های توصیفی کارآفرین

- خود اتکا ، مطمئن و مستقل
- ماهر در نوآوری و نه یک مخترع در مفهوم عادی
- به نتیجه کار و لذت انجام دادن موفق آن کار می اندیشد
- خطر پذیرمعقول
- حرفه ای ، جامعه نگر ، قانون گرا
خداوند انسان حرفه ای امین را دوست دارد .
اٍن اللهَ یٌحبٌٍ المحترف الامین .
- با تمام وجود برای رسیدن به موفقیت تلاش می کند

[Almas Parsi]

افراد از ويژگيهاي شخصيتي خاص و گوناگوني برخوردار مي‌باشند طبيعي است كه برخي از ويژگيهاي كارآفرينان متمايز و برجسته از ساير افراد است به طور مثال داشتن خلاقيت و نوآوري، دارا بودن قدرت تحمل ابهام، داشتن اعتماد بنفس و عزت نفس، آينده نگر و عمل گرا بودن، و فرصت شناس بودن.
شيوه هاي پرورش اين ويژگيها متفاوت است.
مطالعه و بررسي در زمينه اقدامات بعمل آمده در مورد موضوع كارآفريني در كشورهاي مختلف بيانگر آن است كه دانشگاهها در زمينه هاي آموزشي و پژوهشي پيشقدم بوده اند ولي فارغ التحصيلان بدون توجه و قصد بكارگيري آموخته ها و قدرت ابتكار خود در راستاي شروع كار و ارائه محصول و خدمت در بازار كار، چندان موفق نبوده اند.

[Almas Parsi]

كارآفريني چيست؟
كارآفريني : واژه كارآفريني از كلمه فرانسوي Entreprendre به معناي " متعهد شدن " نشاُت گرفته اسـت. بنابـر تعريف واژنامه دانشگـاهي وبستر : كارآفرين كسي است كه متعهد مي شود مخاطره هـاي يك فعاليت اقتصادي را سازماندهي ، اداره و تقبل كند.
اقتصاد دانان نخستين كساني بودند كه در نظريه هاي اقتصادي خود به تشريح كارآفرين و كارآفريني پرداختند. ژوزف شومپــيتر كارآفرين را نيــروي محركــه اصلي در توسعه اقتصادي مي داند و مي گويد: نقش كارآفرين نوآوري است . از ديدگاه وي ارائه كالايي جديد ، ارائه روشي جديد در فرآيند توليد ، گشايش بازاري تازه ، يافتن منابع جديد و ايجاد هرگونه تشكيلات جديد در صنعت و... از فعاليت هاي كارآفرينان است. كـرزنر نيز كـه از استــادان اقتصاد دانشگاه نيويورك مي باشد كارآفريني را اين گونه تشريح مي كند : كارآفريني يعني ايجاد سازگاري و هماهنگي متقابل بيشتر در عمليات بازارها.
كارآفريني سازماني : فرآيندي است كه در ان محصولات يا فرآيند هاي نوآوري شده از طريق القاء و ايجاد فرهنگ كارآفرينانه در يك سازمان از قبل تاُسيس شده ، به ظهـور مي رسند.به تعريفــي ديگر : فعاليتهـاي كارآفرينانـه فعاليت هايي است كه از منابـع و حمـايت سازماني به منظور دستيابي به نتايج نـوآورانه برخـوردار مي باشد.
كارآفرين سازماني: كسي كه تحت حمايت يك شركت ، محصولات ، فعاليتها و تكنولوژي جديد را كشف و به بهره داري مي رساند.
كارآفريني : فرآينــدي است كه منجر به ايجــاد رضايتمندي و يا تقاضاي جديد مي گردد.كارآفريني عبارتسـت از فرآينـد ايجـاد ارزش از راه تشكيل مجموعهُ منحصر به فردي از منابع به منظور بهره گيري از فرصتها.
كارآفرين (مستقل) : فردي كه مسوُليت اوليه وي جمع آوري منابع لازم براي شروع كسب و كار است و يا كسي كه منابع لازم براي شروع و يا رشد كسب و كاري را بسيج مي نمايد و تمركز او بر نواوري و توسعه فرآيند ، محصول يا خدمات جديد مي باشد. به عبارت ديگر ، كارآفرين فردي است كه يك شركت را ايجاد و اداره مي كند و هدف اصلي اش سود آوري و رشد است . مشخصه اصلي يك كارآفرين ، نوآوري مي باشد.
كارآفرين شركتي : كارآفريني شركتي به مفهوم تعهد شركت به ايجاد و معرفي محصولات جديد و نظام هاي سازماني نوين است.
ويژگيهاي شخصيتي كارآفرينان : ديويد مك كللند از استادان روانشناسي دانشگاه هاروارد آمريكا كه اولين بار "نظريه روانشناسي توسعه اقتصادي" را مطرح نمود ، معتقد است كه عامل عقب ماندگي اقتصادي در كشور هاي در حال توسعه مربوط به عدم درك خلاقيت فردي است بنابر عقيده ايشان با يك برنامه صحيح تعليم و تربيت مي توان روحيه كاري لازم را در جوامع تقويت نمود ، به گونه اي كه شرايط لازم براي صنعتي شدن جوامع فراهم آيد.
كارلند و همكارانش اهم ويژگيهايي را كه در مورد كارآفرينان مورد بررسي واقع و تاُييد شده بودند ، جمع آوري نمودند كه اهم آنها عبارتند از:

- نياز به توفيق
- تمايل به مخاطره پذيري
- نياز به استقلال
- كارآفرينان داراي مركز كنترل دروني هستند.
- خلاقيت

[.مخفی.]

با این اوصاف ، کارآفرین فردی است که معمولا با بکار گیری و به خطر انداختن منابع مالی خود و دیگران ، کسب و کاری شخصی حول یک ایده که از درجاتی از نوآوری برخوردار است را تاسیس و با تلاش فراوان سعی می کند آن را به سود آوری ، رشد و موفقیت برساند

- - - به روز رسانی شده - - -

کارآفرین چه کاری انجام می دهد ؟


- موقعیت ها و فرصت های محیط را شناسایی می کند

- برای حل مشکل کهنه ایده پیدا می کند

- هنجار و فرهنگ جامعه را به درستی می سنجد .

- خود را به خطر می اندازد (با اعتدال)

- تولید سرمایه و ثروت می کند

- نوآوری می کند

- تصمیم می گیرد .

- به خود و دیگران سود می رساند

[.مخفی.]

دوستان ادر بحث شرکت کنید

[عبدالله91]

سلام.

ممنون از ایجاد بحث جالب

البته کار آفرینی شکار فرصت توسط فرد بدون توجه به منابع موجود را نیز فکر کنم شامل می شود.

[.مخفی.]

طي دهه گذشته در آمريكا ، بطور ميانگين هر ساله 000/600 شركت جديد تاسيس شده است .
از حدود 5/22 ميليون شركت تجاري در آمريكا ، فقط 000/15 مورد به عنوان شركت هاي بزرگ قلمداد شده اند .
طي همين دوره بيش از 34 ميليون شغل جديد ايجاد شده است و غزال ها باعث 94 درصد از ايجاد اشتغال خالص بوده اند .
نزديك به يك سوم غزال ها در فن آوري بالا شركت داشته اند .
شركت هاي جديد و كوچك تر ، عهده دار نو آوري در 362 صنعت متفاوت و 95 درصد نو آوري هاي بنيادي بوده اند .
غزال ها به ازاي هر كارمند دو برابر شركت هاي بزرگ تر در محصولات خود نوآوري دارند .
ما در آمريكا شاهد يك انقلاب كارآفريني هستيم . (Kuratko & Hodgetts 2001)

[Almas Parsi]

سابقه کارآفرینی در دنیا
در اوایل سده شانزدهم میلادی کسانی را که در کار ماموریت نظامی بودند کارآفرین خواندند و پس از آن نیز برای مخاطرات دیگر نیز همین واژه با محدودیتهایی مورد استفاده قرار گرفت.
از حدود سال 1700 م به بعد درباره پیمانکاران دولت که دست اندرکار امور عمرانی بودند، از لفظ کارآفرین زیاد استفاده شده است.
کارآفرینی و کارآفرین اولین بار مورد توجه اقتصاددانان قرار گرفت و همه مکاتب اقتصادی از قرن شانزدهم م تاکنون به نحوی کارآفرینی را در نظریه های خود تشریح کرده اند.
جوزف شومپیتر با ارائه نظریه توسعه اقتصادی خود در سال 1934 که همزمان با داوران رکور بزرگ اقتصادی بود، موجب شد تا نظر او در خصوص نقش محوری کارآفرینان در ایجاد سود، مورد توجه قرار گیرد و به همین دلیل وی را ((پدر کارآفرینی)) لقب داده اند.
از نظر وی ، کارآفرین نیروی محرکه اصلی در توسعه اقتصادی است و نقش کارآفرینی عبارت است از " نوآوری با ایجاد ترکیب های تازه از مواد".
کارآفرینی از سوی روانشناسان و جامعه شناسان با درک نقش کارآفرینان در اقتصاد و به منظور شناسایی ویژگی ها و الگوهای رفتاری آنها با بررسی و تحقیق در خصوص آنان مورد توجه قرار گرفته است.
جامعه شناسان کارآفرینی را به عنوان یک پدیده اجتماعی در نظر گرفته و به بررسی رابطه متقابل بین کارآفرینان و سایر قسمتها و گروههای جامعه پرداخته اند. دانشمندان مدیریت به تشریح مدیریت کارآفرینی و ایجاد جو و محیط کارآفرینانه در سازمانها پرداخته اند.

سابقه کارآفرینی در ایران
علیرغم اینکه در کشورهای پیشرفته دنیا از اواخر دهه 1970 به بعد موضوع کارآفرینی توجه جدی شده و حتی در بسیاری از کشورهای در حال توسعه هم از اواخر دهه 1980 این موضوع را مورد توجه قرار داده اند، در کشور ما تا شروع اجرای برنامه سوم توسعه، توجه چندانی به کارآفرینی نشده بود .
حتی در محهفل علمی و دانشگاهی نیز به جز موارد بسیار نادر، فعالیتی در این زمینه صورت نگرفته بود. مشکل بیکاری و پیش بینی حادتر شدن آن در دهه 1380 موجب شد که در زمان تدوین برنامه سوم توسعه، موضوع توسعه کارآفرینی مورد توجه قرار گیرد.
در برنامه اخیر، توسعه کارآفرینی در سطح وزارت خانه های علوم، تحقیقات و فناوری، بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، جهاد کشاورزی، صنایع و معادن و فلزات و همچنین موسسه جهاد دانشگاهی به دلیل ارتباط با فعالیت های آنها، مطرح شده است.
متاسفانه واژه کارآفرینی که ترجمه ای از کلمه Enterpreneurship است، موجب گردیده است که معنی ایجاد کار و یا اشتغال زایی از این واژه برداشت می شود. در حالیکه کارآفرینی دارای مفهومی وسیعتر و با ارزشتر از اشتغال زایی است.
این برداشت ناصحیح از این مفهوم و همچنین تورم نیروی انسانی بیکار در جامعه ( به ویژه در بین دانش آموختگان دانشگاهی )، موجب شده بسیاری از سیاست هایی که برای توسعه آن اتخاذ شده و نیز در بخشنامه ها و سخنرانی های مسئولان در این خصوص ، صرفاً جنبه اشتغال زایی برای آن در نظر گرفته شود.
در حالی که کارآفرینی دارای پیامدهای مثبت و مهم دیگری همانند: بارور شدن خلاقیت ها، ترغیب به نوآوری و توسعه آن، افزایش اعتماد به نفس، ایجاد و توسعه تکنولوژی، تولید ثروت در جامعه و افزایش رفاه عمومی است و در صورتی که فقط به جنبه اشتغال زایی آن توجه شود، از سایر پیامدهای آن بی بهره خواهیم ماند.

سابقه کارآفرینی در دانشگاه های کشور
آموزش کارآفرینی، امروزه در کشور های صنعتی و فراصنعتی بخش قابل توجهی از برنامه های آموزشی دانشگاه ها را به خود اختصاص داده است.
در ایالات متحده، بیش از 50 دانشگاه (22 دانشگاه در بالاتر از 5 رشته تحصیلی) ، آلمان 42 دانشگاه، سوئد 8 دانشگاه، ایتالیا 5 دانشگاه، فنلاند 6 دانشگاه، اتریش 7 دانشگاه، مالزی 4 دانشگاه، مجارستان 7 و در تایوان و بنگلادش و اندونزی حداقل 2 دانشگاه، کارافرینی را تدریس می کنند. در ایران نیز طی دو سال اخیر، در حدود 12 مرکز کارافرینی کار خود را در دانشگاه های کشور آغاز کرده اند که این مراکز مسئول تحقیق و آموزش را بر عهده دارند.
در کشور ما در چند ساله اخیر به موضوع کارآفرینی توجه شده و قبل از آن، به جز چند مورد خاص، تقریباً سابقه ای در زمینه فعالیت در خصوص آن وجود نداشته است.
متاسفانه عده زیادی از مسئولین، مردم و حتی تحصیل کرده ها و اساتید دانشگاهی برداشت و تلقی غلط از کارآفرینی دارند، زیرا این واژه که ترجمه اغوا کننده ای از کلمه Entrepreneurship است را به معنی ایجاد کار یا اشتغال زایی می دانند.
در حالی که کارآفرینی دارای مفهومی وسیع تر و با ارزش تر از برداشت فوق از این کلمه است. این برداشت ناصحیح از کارآفرینی و همچنین تورم نیروی انسانی بیکار در جامعه (به خصوص در بین دانش آموختگان دانشگاهی )، موجب شده بسیاری از سیاست هایی که برای توسعه آن اتخاذ شده و نیز برنامه های تدوین شده، بخش نامه ها و سخنرانی های مسئولان در این خصوص، صرفاً جنبه اشتغال آفرینی برای آن در نظر گرفته می شود.
حتی در دانشگاه های کشور که می بایست در زمینه توسعه کارآفرینی به مفهوم واقعی آن و جهت دهی مناسب دیدگاه ها و برداشت ها از این موضوع پیشتاز باشند نیز متاسفانه این معضل به شکل ناخوشایندی وجود دارد.
شرایط اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و فرهنگی کشور در سال های اخیر موجب گردیده که در برنامه سوم توسعه، به کارآفرینی، خصوصاً در ابعاد چژوهشی و آموزشی و پرورش کارآفرینان توجه شود و اعتباراتی نیز در این راستا پیش بینی گردد.
علاوه برآن منابع اعتباری برای پژوهش، اشاعه فرهنگ کارآفرینی و نیز برنامه ریزی و حمایت از کارآفرینان توسط دستگاه های اجرایی مختلف (ستادی،صنعتی،کشاورزی و ... )در نظر گرفته شده است.
براساس برنامه سوم توسعه،طرحی تحت عنوان " طرح توسعه کارآفرینی در دانشگاه های کشور " که به اختصار (کاراد) نام گرفت، تدوین و اجرای آن با نظر سازمان مدیریت و برنامه ریزی و وزارت علوم، تحقیقات و فناوری در 12 دانشگاه کشور شروع و مسئولیت پیگیری اجرا و امور ستادی آن از سوی وزارت علوم در اواخر سال 1379 به سازمان سنجش آموزش کشور واگذار گردید.

به کارآفرینی در بعضی از کشورهای پیشرفته نگاهی اجمالی بیاندازید
اولین کشورهایی که در این زمینه کار کردند و به ترتیب قدم جلو گذاشته اند،آلمان،انگلیس وآمریکا بوده اند. در آلمان در سالهای 1933 تا 1935 مطالعه و شناسایی بر روی افراد جسور و نوآور و افراد باانگیزه ای که اتفاقاً دارای محدودیت های شدید مالی بودند آغاز شد.
اولین سیاست ها،سیاست های حمایتی از این افراد بود. به همین منظور اولین آموزشکده برای تربیت این افراد در آن سال ها در این کشور ایجاد شد. این آموزشکده ها بین سال های 1937 تا 1940 در انگلیس و سپس کمی دیرتر یعنی میان سال های 1942 تا 1943 در آمریکا دایر شد.
افراد در این دانشکده ها طی دوره های کوتاه مدت، آموزش های لازم را برای شروع کارهای اقتصادی طی می کردند و یکی از این مباحث این بود که چگونه اقتصاد از طریق توسعه کارآفرینی رشد یابد.
افراد در این آموزشکده ها مسائل خود را می گفتند و تعدادی روانشناس، رفتارشناس، جامعه شناس و استاد مدیریت به اندیشه این افراد جهت می دادند. اواخر دهه 50 میلادی اولین کشوری که در این زمینه خیلی کلاسیک کار کرد و ترویج فرهنگ کارآفرینی را از سطح دبیرستان شروع کرد کشور ژاپن بود. اولین موسسه در توکیو در سال 1956 میلادی آغاز به کار کرد.
در سال 1958 آموزش و پرورش ژاپن دست به کار شد و با پیاده کردن یک طرح توانست در حین تحصیل به دانش آموزان خود آموزش دهد که چگونه به دنبال کسب سود باشند.
مساله کارآفرینی به سطح دانشگاهها هم در ژاپن کشیده شد. به طوری که اکنون در ژاپن 250 موسسه بزرگ کارآفرینان وجود دارد. آمارهای حاصل شده در این زمینه جالب است: بین سال های 1970 تا 1992 میلادی بیش از 96% نوآوری های صنعتی که توانست موقعیت ژاپن را در اقتصاد جهانی به یک موقعیت برجسته و برتر تبدیل کند توسط کارآفرینان صورت گرفت.
البته سیاست گذاریها و حمایتهای دولت در این زمینه، نقش مهمی داشت. کارآفرینها در یک اتاق خاص و در مراکز مجهز و مناسب کار می کردند و تشویق می شدند و اختراعات و ابتکارات با نام خودشان ثبت می شود و به عنوان قهرمان ملی معرفی می شوند.
هنوز هم در کشور ژاپن در شرکت هایی بزرگ مثل میستوبیشی و چند شرکت دیگر یک سری افرادی استخدام می شوند و بدون داشتن هیچ نوع پست سازمانی در داخل اتاق ها می نشینند و در زمینه نوآوری کار می کنند. و علاوه بر حقوق ماهیانه قرارداد نوآوری از آن ها توسط صاحب شرکت خریداری می شود.
آماری که از کشور امریکا در دست است اشاره دارد بر اینکه بیش از 96% از اختراعات و نوآوری ها توسط کارآفرینان واحدهای صنعتی کوچک و متوسط انجام شده است.
این توسعه کارآفرینی را در یک کشور بسیار فقیر و بدون منابعی نظیر هندوستان نبز می توان مشاهده کرد. به طوری که بین سالهای 1960 تا 1980 یعنی ظرف 20 سال 500 موسسه ترویج کارآفرینی شروع به کار کردند تا کارآفرینان مجرب بتوانند نوآوری های صنعتی ایجاد کنند و در تامین نیازهای اساسی مردم کمک کنند و باعث جلوگیری از مهاجرت روستاییان وحاشیه نشینان به شهرها شوند.

ایران نسبت به کارآفرینی در کجا قرار دارد؟
لازم به ذکر است که از سال 1960 تا 1978 تعداد 130 دانشکده کارآفرینی در امریکا ایجاد شده است. بر اساس این آمار در سال 1985 تعداد 253 دانشکده کارآفرینی در دو گرایش ایجاد شده است که تعداد 212 گرایش در دانشکده های بازرگانی و تعداد 41 گرایش در دانشکده های رشته مهندسی است.
در سال 1990 این شتاب خیلی بیشتر شد و تعداد دانشکده های کارآفرینی به بیش از 500 رسید. نام پاره ای از این دوره ها که در این دانشکده ها مورد تدریس قرار می گیرد عبارت است از: اندیشه سازی، مدیریت نوآوری، ارزش یابی و تحلیل امکان سنجی و تامین مالی شرکت های نوپا که موضوع بسیار مهمی است.
متأسفانه ما در کشور، چه در سطح سیاستگذاری و چه در قلمرو پژوهشی- آموزشی، کار منظم و حساب شده ای در زمینه کارآفرینی انجام نداده ایم.



منبع : دفتر کار آفرینی

[.مخفی.]

روش ایجاد وجستجوی ایده : 1 - جستجو براي يافتن احتياج/ بازار

2 - جستجو براي يافتن محصول/ خدمت

3 - استفاده از روش‌هاي تفكر خلاق

4 - نگاه تيزبين به محصولات و فن‌آوري‌هاي نو

5 - نگاه ويژه به روند تغييرات در زندگي روزانه (مسكن، خوراك، حمل و نقل و …)

[.مخفی.]

سلام دوستان امروز میخوایم در مورد ایده پردازی بحث کنیم

[mohsen1210]

سلام به همه صاحب نظر های عزیزم
من فکر میکنم اینکه هرکسی یه تعریفی از کارآفرینی داشته باشه و گفتن یه سری اطلاعات آماری به درد جوانهایی مثه من و شما نمیخوره. اونم با وضعیت خودامون که داریم میبینیم پسر با سن 26 ، 27 همچنان بیکاره.
و فکر میکنم بیایم با درست شدن این تاپیک خیلی خوب شروع کنیم اطلاعات متفاوت در زمینه های مختلف یرای شروع یه کسب و کار کوچک رو بهم منتقل کنیم و چه بسا که با همفکری دوستان عزیز فکرها و ایده های جدیدی در ذهن سایرین شکل بگیره.
مطمئن هستم با کمک و تخصص یکدیگر میتونیم ذهن خلاق خودمون رو پرورش بدیم.
امیدوارم بچه ها بیشتر توی این بحث مشارکت داشته باشن
مرسی

[نو آور]

سلام، عنوان این تاپیک «ایده پردازی و خلاقیت» است که در جای خود، حوزه بحث گسترده ای هم دارد. ولی مدت نسبتا طولانی است که این جستار، تنها چند پست آنهم بیشتر در مورد کارآفرینی ندارد! بنابر این، من هم در ارتباط با بحث کارآفرینی، توصیه می کنم متن مصاحبه زیر را با مهندس مهرداد آگاه با دقت مطالعه کنید:

http://www.karafarini.sharif.ir/index.php?option=com_content&view=article&id=105:agah&catid=921:karafarin-1