live-live10
1st June 2013, 10:18 AM
تیمی از دانشجویان فارغ‌التحصیل حاضر در «برنامه ارتباطات از راه دور تعاملی» دانشگاه نیویورک، سیستمی را ابداع کرده‌اند که به کاربر امکان حرکت‌دادن از راه دور دست فردی دیگر را با استفاده از یک کیبورد، جوی‌استیک و حتی آی‌فون می‌دهد.
به گزارش سرویس فناوری خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، پلت‌فرم جدید که Open Limbs نام گرفته، برای کنترل بازوهای انسانی از طریق اینترنت طراحی شده است.
این سیستم از پالس‌های الکتریکی برای شلیک به عصب‌های متصل به ماهیچه‌ها استفاده می‌کند و این عضلات را به همراه WREX (استخوان‌بندی خارجی رباتیک ویلیمینگتون) منقبض می‌کند.
این WREX در واقع، یک ابزار ارتوپدی است که برای کمک به افراد با عضلات ضعیف برای حرکت‌دادن بازوهایشان طراحی شده است.
ویل کانین، یکی از مبدعان این سیستم، در نمایشگاه سالانه ITP، جهت سپردن کنترل عصب‌هایش به رایانه، الکترودهایی را به بازوهایش متصل کرد.
هنگامی که فردی بازوی اسکلت مدل مجاور را حرکت می‌داد، الکترودها موجب انقباض عضلات و بازوهای کانین، برای تقلید از حرکت اسکلت شدند.
پس از آن، الکترودها به یک حسگر رهگیری‌کننده انگشت مادون قرمز بر روی اسکلت متصل شدند تا بازوهای کانین فقط با حرکت‌دادن دست به بالا و پایین در مقابل حسگر حرکت داده شوند.
هم‌اکنون این سیستم فقط برای دولا کردن ساعد و دو سر بازو ب کار می رود زیرا ران‌ها بیش از اندازه سنگین هستند. با این حال دانشجویان مبتکر امیدوارند این ابزار را برای کمک به اشخاصی که معلول بوده و قادر به کنترل اعضایشان نیستند، توسعه دهند.
به گزارش سرویس فناوری خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، پلت‌فرم جدید که Open Limbs نام گرفته، برای کنترل بازوهای انسانی از طریق اینترنت طراحی شده است.
این سیستم از پالس‌های الکتریکی برای شلیک به عصب‌های متصل به ماهیچه‌ها استفاده می‌کند و این عضلات را به همراه WREX (استخوان‌بندی خارجی رباتیک ویلیمینگتون) منقبض می‌کند.
این WREX در واقع، یک ابزار ارتوپدی است که برای کمک به افراد با عضلات ضعیف برای حرکت‌دادن بازوهایشان طراحی شده است.
ویل کانین، یکی از مبدعان این سیستم، در نمایشگاه سالانه ITP، جهت سپردن کنترل عصب‌هایش به رایانه، الکترودهایی را به بازوهایش متصل کرد.
هنگامی که فردی بازوی اسکلت مدل مجاور را حرکت می‌داد، الکترودها موجب انقباض عضلات و بازوهای کانین، برای تقلید از حرکت اسکلت شدند.
پس از آن، الکترودها به یک حسگر رهگیری‌کننده انگشت مادون قرمز بر روی اسکلت متصل شدند تا بازوهای کانین فقط با حرکت‌دادن دست به بالا و پایین در مقابل حسگر حرکت داده شوند.
هم‌اکنون این سیستم فقط برای دولا کردن ساعد و دو سر بازو ب کار می رود زیرا ران‌ها بیش از اندازه سنگین هستند. با این حال دانشجویان مبتکر امیدوارند این ابزار را برای کمک به اشخاصی که معلول بوده و قادر به کنترل اعضایشان نیستند، توسعه دهند.