Almas Parsi
31st May 2013, 10:04 PM
مخوف ترین پایتخت جهان؟+تصاویر (http://www.parsine.com/fa/news/44416/%D9%85%D8%AE%D9%88%D9%81-%D8%AA%D8%B1%DB%8C%D9%86-%D9%BE%D8%A7%DB%8C%D8%AA%D8%AE%D8%AA-%D8%AC%D9%87%D8%A7%D9%86%D8%AA%D8%B5%D8%A7%D9%88%D B%8C%D8%B1)
دختران جوانی که روزانه هشت ساعت در چهارراه‌های این کشور با علاقه نقش چراغ راهنما را بازی می‌کنند، چرا که استفاده از برق در این کشور محدودیت‌هایی دارد. کشاورزانی که با تجهیزات و ادوات قدیمی به سختی زراعت می‌کنند، چون دروازه‌های تکنولوژی به روی این کشور بسته است و قهرمانان ملی که که وقتی در جام جهانی سرود ملی‌شان پخش میشود، اشک شوق می‌ریزند، چرا که راهی برای سلام کردن به دنیا پیدا کرده‌اند.
سال‌هاست که مردم کره شمالی، خود را قدرتمندترین کشور جهان، صاحب بزرگترین ارتش جهان و البته بزرگترین هتل جهان می‌دانند. این اما نتیجه سیاست‌های بسته حکومت کمونیستی این کشور است که برای مردمش رویایی از قدرتمندترین کشور جهان ساخته؛ مردمی که دریچه‌های بسیاری برای دیدن جهان ندارند و دنیای را از چشم سردمداران خود می‌بینند.
تصور عمومی اما حاکی از حس دلسوزی و ترحم نسبت به مردم کره شمالی است؛ مردمی که امکانات اولیه زندگی را ندارند، در شرایط امنیتی زندگی می‌کنند، تحریم‌های سنگین جهانی را تحمل می‌کنند و... ولی گزارش‌های رسیده از کره شمالی، خبر از چیز دیگری می‌دهد. مردمی که دیوانه‌وار حاکمان خود را دوست دارند، از جان و دل سختی‌ها را تحمل و وقت و توان خود را صرف حاکمان خود می‌کنند.
دختران جوانی که روزانه هشت ساعت در چهارراه‌های این کشور با علاقه نقش چراغ راهنما را بازی می‌کنند، چرا که استفاده از برق در این کشور محدودیت‌های دارد؛ کشاورزانی که با تجهیزات و ادوات قدیمی به سختی زراعت می‌کنند، چون دروازه‌های تکنولوژی به روی این کشور بسته است و قهرمانان ملی که که وقتی در جام جهانی سرود ملی‌شان پخش میشود، اشک شوق می‌ریزند، چرا که راهی برای سلام کردن به دنیا پیدا کرده‌اند. همه و همه نشان از این دارد که هرچند زندگی آنها در حباب کمونیسم تعریف شده، ولی دست کم خودشان از این زندگی راضی هستند.
کشوری که سالانه تنها به هشتصد نفر اجازه سفر به خاک خود را می‌دهد و مردمش حتی از داشتن تلفن همراه محرومند، چه برسد به اینترنت و اتصال به شبکه جهانی. این است که اگر عکاس یا خبرنگاری فرصت بازدید از این کشور را پیدا کند، هم سعادت بزرگی نصیبش شده تا بتواند گزارشی ناب از سوژه‌ای کمیاب را مخابره کند و هم جانش را کف دستش گرفته، چون اگر بخواهد کمی از روحیات جستجوگر ژورنالیستی خود را در خاک این کشور نشان دهد و سرک به هر گوشهای بکشد، بی گمان سروکارش با دستگاه امنیتی این کشور است.
چندی پیش، «دیوید گاتنفلدر»، رئیس سرویس عکس بخش آسیای AP این فرصت را یافت تا تحت نظارت نیروهای امنیتی و به همراه شماری از روزنامه‌نگاران و عکاسان دولتی کره شمالی از بخش‌های از این کشور دیدار و گزارش تهیه کرد که در زیر بخشی از این تصاویر را می‌بینید:
http://www.tabnak.ir/files/fa/news/1390/5/16/104890_596.jpg
نمای از مرکز پیونگ یانگ، پایتخت مخوف کره شمالی
http://www.tabnak.ir/files/fa/news/1390/5/16/104891_605.jpg
نماد اتحاد ملی مجدد؛ این دروازه نماد امید برای الحاق دو کره به هم است
http://www.tabnak.ir/files/fa/news/1390/5/16/104900_413.jpg
http://www.tabnak.ir/files/fa/news/1390/5/16/104892_475.jpg
سایه بلند برج 170 متری Juche در کنار مجسمه‌های نماد کمونیسم در کنار رودخانه Taedong در پیونگ یانگ.
در بالا و سمت راست، تصویر هتل «فانتوم» را می‌بینید که کار ساخت آن از سال 1987 آغاز شده و هنوز تمام نشده است. این هتل ۱۰۵ طبقه، در حالی سال‌هاست در این کشور در حال ساخت است که توریست‌ها، حق ورود به این کشور را ندارند و مشخص نیست کارایی چنین هتلی چیست! حتی عکاسی از آن از نزدیک امکان پذیر نیست. این هتل هفدهمین ساختمان بلند دنیاست و به عنوان یکی از مرتفع‌ترین هتل‌های جهان شناخته میشود.
http://www.tabnak.ir/files/fa/news/1390/5/16/104893_409.jpg
حمل بار با ماشین ریلی دستی در کره بسیار رایج است
http://www.tabnak.ir/files/fa/news/1390/5/16/104894_606.jpg
بزرگراه‌های وسیع پیونگ یانگ، بیشتر چنین خلوت و خالی از ماشین است
http://www.tabnak.ir/files/fa/news/1390/5/16/104895_282.jpg
کشاورزی که در حال شخم زدن زمین با گاو آهن است و کمبود غذا در کره شمالی در سال‌های گذشته به نقطه بحرانی خود رسیده و چشم امید مردم و حکومت به همین کشاورزی سنتی است.
http://www.tabnak.ir/files/fa/news/1390/5/16/104896_671.jpg
تصویری از ساختمانی در حال ساخت که مانند بیشتر پروژه‌های عمرانی این کشور نیمه کاره باقی مانده
http://www.tabnak.ir/files/fa/news/1390/5/16/104901_995.jpg
تصویری از پرچم ایالات متحده و اسلحه های آمریکایی در موزه جنگ پیونگ یانگ
http://www.tabnak.ir/files/fa/news/1390/5/16/104897_206.jpg
ردیف ضبط صوت‌های اتاق موزیک کتابخانه پیونگ یانگ
http://www.tabnak.ir/files/fa/news/1390/5/16/104899_323.jpg
استفاده از کامپیوتر در دانشگاه کیم ایل سونگ پیونگ یانگ، تجهیز این دانشگاه به کامپیوتر به عنوان انقلابی دیجیتال در کره شناخته میشود.
پارسینه
دختران جوانی که روزانه هشت ساعت در چهارراه‌های این کشور با علاقه نقش چراغ راهنما را بازی می‌کنند، چرا که استفاده از برق در این کشور محدودیت‌هایی دارد. کشاورزانی که با تجهیزات و ادوات قدیمی به سختی زراعت می‌کنند، چون دروازه‌های تکنولوژی به روی این کشور بسته است و قهرمانان ملی که که وقتی در جام جهانی سرود ملی‌شان پخش میشود، اشک شوق می‌ریزند، چرا که راهی برای سلام کردن به دنیا پیدا کرده‌اند.
سال‌هاست که مردم کره شمالی، خود را قدرتمندترین کشور جهان، صاحب بزرگترین ارتش جهان و البته بزرگترین هتل جهان می‌دانند. این اما نتیجه سیاست‌های بسته حکومت کمونیستی این کشور است که برای مردمش رویایی از قدرتمندترین کشور جهان ساخته؛ مردمی که دریچه‌های بسیاری برای دیدن جهان ندارند و دنیای را از چشم سردمداران خود می‌بینند.
تصور عمومی اما حاکی از حس دلسوزی و ترحم نسبت به مردم کره شمالی است؛ مردمی که امکانات اولیه زندگی را ندارند، در شرایط امنیتی زندگی می‌کنند، تحریم‌های سنگین جهانی را تحمل می‌کنند و... ولی گزارش‌های رسیده از کره شمالی، خبر از چیز دیگری می‌دهد. مردمی که دیوانه‌وار حاکمان خود را دوست دارند، از جان و دل سختی‌ها را تحمل و وقت و توان خود را صرف حاکمان خود می‌کنند.
دختران جوانی که روزانه هشت ساعت در چهارراه‌های این کشور با علاقه نقش چراغ راهنما را بازی می‌کنند، چرا که استفاده از برق در این کشور محدودیت‌های دارد؛ کشاورزانی که با تجهیزات و ادوات قدیمی به سختی زراعت می‌کنند، چون دروازه‌های تکنولوژی به روی این کشور بسته است و قهرمانان ملی که که وقتی در جام جهانی سرود ملی‌شان پخش میشود، اشک شوق می‌ریزند، چرا که راهی برای سلام کردن به دنیا پیدا کرده‌اند. همه و همه نشان از این دارد که هرچند زندگی آنها در حباب کمونیسم تعریف شده، ولی دست کم خودشان از این زندگی راضی هستند.
کشوری که سالانه تنها به هشتصد نفر اجازه سفر به خاک خود را می‌دهد و مردمش حتی از داشتن تلفن همراه محرومند، چه برسد به اینترنت و اتصال به شبکه جهانی. این است که اگر عکاس یا خبرنگاری فرصت بازدید از این کشور را پیدا کند، هم سعادت بزرگی نصیبش شده تا بتواند گزارشی ناب از سوژه‌ای کمیاب را مخابره کند و هم جانش را کف دستش گرفته، چون اگر بخواهد کمی از روحیات جستجوگر ژورنالیستی خود را در خاک این کشور نشان دهد و سرک به هر گوشهای بکشد، بی گمان سروکارش با دستگاه امنیتی این کشور است.
چندی پیش، «دیوید گاتنفلدر»، رئیس سرویس عکس بخش آسیای AP این فرصت را یافت تا تحت نظارت نیروهای امنیتی و به همراه شماری از روزنامه‌نگاران و عکاسان دولتی کره شمالی از بخش‌های از این کشور دیدار و گزارش تهیه کرد که در زیر بخشی از این تصاویر را می‌بینید:
http://www.tabnak.ir/files/fa/news/1390/5/16/104890_596.jpg
نمای از مرکز پیونگ یانگ، پایتخت مخوف کره شمالی
http://www.tabnak.ir/files/fa/news/1390/5/16/104891_605.jpg
نماد اتحاد ملی مجدد؛ این دروازه نماد امید برای الحاق دو کره به هم است
http://www.tabnak.ir/files/fa/news/1390/5/16/104900_413.jpg
http://www.tabnak.ir/files/fa/news/1390/5/16/104892_475.jpg
سایه بلند برج 170 متری Juche در کنار مجسمه‌های نماد کمونیسم در کنار رودخانه Taedong در پیونگ یانگ.
در بالا و سمت راست، تصویر هتل «فانتوم» را می‌بینید که کار ساخت آن از سال 1987 آغاز شده و هنوز تمام نشده است. این هتل ۱۰۵ طبقه، در حالی سال‌هاست در این کشور در حال ساخت است که توریست‌ها، حق ورود به این کشور را ندارند و مشخص نیست کارایی چنین هتلی چیست! حتی عکاسی از آن از نزدیک امکان پذیر نیست. این هتل هفدهمین ساختمان بلند دنیاست و به عنوان یکی از مرتفع‌ترین هتل‌های جهان شناخته میشود.
http://www.tabnak.ir/files/fa/news/1390/5/16/104893_409.jpg
حمل بار با ماشین ریلی دستی در کره بسیار رایج است
http://www.tabnak.ir/files/fa/news/1390/5/16/104894_606.jpg
بزرگراه‌های وسیع پیونگ یانگ، بیشتر چنین خلوت و خالی از ماشین است
http://www.tabnak.ir/files/fa/news/1390/5/16/104895_282.jpg
کشاورزی که در حال شخم زدن زمین با گاو آهن است و کمبود غذا در کره شمالی در سال‌های گذشته به نقطه بحرانی خود رسیده و چشم امید مردم و حکومت به همین کشاورزی سنتی است.
http://www.tabnak.ir/files/fa/news/1390/5/16/104896_671.jpg
تصویری از ساختمانی در حال ساخت که مانند بیشتر پروژه‌های عمرانی این کشور نیمه کاره باقی مانده
http://www.tabnak.ir/files/fa/news/1390/5/16/104901_995.jpg
تصویری از پرچم ایالات متحده و اسلحه های آمریکایی در موزه جنگ پیونگ یانگ
http://www.tabnak.ir/files/fa/news/1390/5/16/104897_206.jpg
ردیف ضبط صوت‌های اتاق موزیک کتابخانه پیونگ یانگ
http://www.tabnak.ir/files/fa/news/1390/5/16/104899_323.jpg
استفاده از کامپیوتر در دانشگاه کیم ایل سونگ پیونگ یانگ، تجهیز این دانشگاه به کامپیوتر به عنوان انقلابی دیجیتال در کره شناخته میشود.
پارسینه