pooriarezai7
16th May 2009, 11:46 AM
تکرار، سرنوشت شوم جهان ما!!!
طبق نظریه هندسه کروی اگر خط مستقیم را تا بی نهایت ادامه یابد نهایتاً به نقطه آغاز بر خواهد گشت و عالم ما در 50 میلیارد سال دیگر به نقطه آغازین خود بر می گردد.
به گفته پروفسور مبشر(در یکی از برنامه های آموزشی) اگر تلسکوپی بسازیم که امکان نگاه فراتر از 15 میلیارد سال (مهبانگ) را داشته باشد به یک سد برخورد خواهیم کرد و چیزی نخواهیم دید چون چیزی وجود نداشته !!!
ولی اگر جهان به نقطه آغازین خود باز می گردد احتمال این که قبل از مهبانگ هم جهانی با اشکال امروزی وجود داشته دور از ذهن نخواهد بود و طبق نظریه هندسه کروی به نقطه آغاز بازگشته و دوباره مهبانگ رخ داده و جهان از نو شکل گرفته و باز هم به نقطه آغازین خود بازگشته و دوباره مهبانگ و در یک سیکل منظم تکرار می شود، چون طبق نظریه پایستگی انرژی از بین نمی رود بلکه فقط نوع و صورت آن تغییر می کند پس طی هر دروه مهبانگ جهان به همان میزان اولیه انرژی داشته و مهبانگ با همان انرژی رخ داده است.
آیا جهان های قبل و بعد از ما با همین شکل کنونی، شکل گرفته و می گیرند؟
آیا سرنوشت بشر این است که در یک سیکل ناخواسته گرفتار گردد و رشد کند پیشرفت کند از بین برود و دوباره از صفر شروع کند؟
آیا می شود با استفاده از ابزارهای اپتیکی قوی به عالم های قبل از مهبانگ نگاه کرد؟
آیا عیناً جهان های گذشته به همین صورت شکل گرفته اند؟
آیا جهان ما به صورت موازی بوده و همه اتفاقات عیناً تکرار می شود؟
اصلاً دليل تکرار شدن مهبانگ چه می تواند باشد؟
دلیل آن شاید به وجود آمدن ابر سیاه چاله ی عظیمی باشد که نه تنها نور بلکه کهکشان هایی را که در طی چندیدن میلیارد سال پس از مهبانگ کنونی در حال انبساط و دور شدن هستند را به سوی خود بکشد و در این حالت ما به هیچ صورتی قادر به دیدن جهان های قبل از مهبانگ کنونی نخواهیم بود !
زیرا بدلیل گرانش بسیار زیاد سیاهچاله حتی نور هم توان گریز از جاذبه آن را ندارد و شاید دلیل اینکه تا امروز اثری از جهان های قبل از مهبانگ کنونی را ندیده ایم وجود ابر سیاه چاله ایست که در پایان جهان های گذشته بوجود آمده و کل جهان را در یک نقطه بسیار کوچک منقبظ کرده و زمینه را برای ایجاد مهبانگ بعدی آماده می کند.
البته اگر ما نتوانیم چیزی را ببینیم یا آنرا درک کنیم دلیل بر عدم وجود آن نمی شود دلیل ضعف علم و محدود بودن توانایی بشر است.
فرایند سیاه چاله های معمولی:
یک ستاره را در نظر می گیریم، که گرفتار گرانش یک سیاه چاله شده است ! سیاه چاله ذره ذره ستاره را می بلعد و آنرا در یک نقطه بسیار بسیار کوچک به جرم خیلی زیاد و دمای میلیون ها درجه محبوس می کند.
بیاید این روند را بر عکس کنیم!!!
یک نقطه بسیار داغ با چگالی زیاد داریم(سیاه چاله!) روند را برعکس می کنیم! (فیلم را رو به عقل باز می گردانیم)
می بینیم که در مقیاس ستاره ای عمل مهبانگ تکرار می شود!
سیاه چاله اجسامی را که بلعیده باز می گرداند!
در حقیقت سیاه چاله بر عکس مهبانگ عمل می کند! ( آیا مهبانگ نیز سیاه چاله ای عظیم بوده که روند آن بنا به دلایلی دچار تغییر شده!)
یعنی اگر سیاه چاله در طی 20 ثانیه یک جسم را ببلعد، پس از بلعیدن کامل جسم اگر گذشت زمان را منفی کنیم! یعنی به گذشته برگردیم می بینیم که سیاه چاله کار مهبانگ را انجام می دهد و سبب پیدایش جسم می شود!
احتمال ديگر:
وقتی کل جهان های گذشته توسط سیاه چاله ها بلعیده شد و پس از برخورد سیاهچاله ها با یکدیگر و بلعیدن یکدیگر تأثیرات شدید گرانشی آنها بر هم! و به هم پیوستن میلیون ها و یا ملیاردها سیاه چاله کوچک و بزرگ آنها منفجر شدند و قدرت گرانششان کاهش یافته و مواد محبوس شده درون شان را از دست می دهند و آنها در فضا پیرامون پراکنده می شدند. در نتیجه مرگ کامل جهان قبلی باعث تولد و پیدایش جهان جدید می شود و این خود همان مهبانگ است.
با توجه به منحنی های فضا و زمان و خمیدگی های مربوط به خوشان در شرایط خاص، احتمال این نیز وجود دارد که سیاه چاله عظیمی جهان را بلعیده و با توجه به این که جرم آن بسیار زیاد افزایش یافته (کل جهان را در نقطه ای کوچک جمع کنیم!!!) باعث ایجاد حفره ای در منحنی ها شده و کرم چاله را بوجود آورده و مواد درون خود را از سوی دیگر سیاه چاله حجیم به بیرون پرتاب میکند!
احتمال دیگر این است پس از آن که سیاه چاله عظیم کل جهان را بلعید و به حداکثر چگالی و دمای موجود در کل انرژی طبیعت رسید منحنی ها را مکوس کرده و گذشت زمان را معکوس کرده(به گذشته بر می گردد) و به جای آن که اجسام را ببلعد آن ها را به بیرون پرتاب می کند و شروع به بسط دادن عالم و گسترش آن می کند.
با توجه به نظریه هندسه کروی این اجسام به نقطه آغازین خود بازگشته و تکرار شدن شرایط جهان قبل از مهبانگ غیر قابل انکار خواهد بود و اگر شرایط قبل از مهبانگ تکرار شود مسلماً خود مهبانگ نیز تکرار می شود.
طبق نظریه هندسه کروی اگر خط مستقیم را تا بی نهایت ادامه یابد نهایتاً به نقطه آغاز بر خواهد گشت و عالم ما در 50 میلیارد سال دیگر به نقطه آغازین خود بر می گردد.
به گفته پروفسور مبشر(در یکی از برنامه های آموزشی) اگر تلسکوپی بسازیم که امکان نگاه فراتر از 15 میلیارد سال (مهبانگ) را داشته باشد به یک سد برخورد خواهیم کرد و چیزی نخواهیم دید چون چیزی وجود نداشته !!!
ولی اگر جهان به نقطه آغازین خود باز می گردد احتمال این که قبل از مهبانگ هم جهانی با اشکال امروزی وجود داشته دور از ذهن نخواهد بود و طبق نظریه هندسه کروی به نقطه آغاز بازگشته و دوباره مهبانگ رخ داده و جهان از نو شکل گرفته و باز هم به نقطه آغازین خود بازگشته و دوباره مهبانگ و در یک سیکل منظم تکرار می شود، چون طبق نظریه پایستگی انرژی از بین نمی رود بلکه فقط نوع و صورت آن تغییر می کند پس طی هر دروه مهبانگ جهان به همان میزان اولیه انرژی داشته و مهبانگ با همان انرژی رخ داده است.
آیا جهان های قبل و بعد از ما با همین شکل کنونی، شکل گرفته و می گیرند؟
آیا سرنوشت بشر این است که در یک سیکل ناخواسته گرفتار گردد و رشد کند پیشرفت کند از بین برود و دوباره از صفر شروع کند؟
آیا می شود با استفاده از ابزارهای اپتیکی قوی به عالم های قبل از مهبانگ نگاه کرد؟
آیا عیناً جهان های گذشته به همین صورت شکل گرفته اند؟
آیا جهان ما به صورت موازی بوده و همه اتفاقات عیناً تکرار می شود؟
اصلاً دليل تکرار شدن مهبانگ چه می تواند باشد؟
دلیل آن شاید به وجود آمدن ابر سیاه چاله ی عظیمی باشد که نه تنها نور بلکه کهکشان هایی را که در طی چندیدن میلیارد سال پس از مهبانگ کنونی در حال انبساط و دور شدن هستند را به سوی خود بکشد و در این حالت ما به هیچ صورتی قادر به دیدن جهان های قبل از مهبانگ کنونی نخواهیم بود !
زیرا بدلیل گرانش بسیار زیاد سیاهچاله حتی نور هم توان گریز از جاذبه آن را ندارد و شاید دلیل اینکه تا امروز اثری از جهان های قبل از مهبانگ کنونی را ندیده ایم وجود ابر سیاه چاله ایست که در پایان جهان های گذشته بوجود آمده و کل جهان را در یک نقطه بسیار کوچک منقبظ کرده و زمینه را برای ایجاد مهبانگ بعدی آماده می کند.
البته اگر ما نتوانیم چیزی را ببینیم یا آنرا درک کنیم دلیل بر عدم وجود آن نمی شود دلیل ضعف علم و محدود بودن توانایی بشر است.
فرایند سیاه چاله های معمولی:
یک ستاره را در نظر می گیریم، که گرفتار گرانش یک سیاه چاله شده است ! سیاه چاله ذره ذره ستاره را می بلعد و آنرا در یک نقطه بسیار بسیار کوچک به جرم خیلی زیاد و دمای میلیون ها درجه محبوس می کند.
بیاید این روند را بر عکس کنیم!!!
یک نقطه بسیار داغ با چگالی زیاد داریم(سیاه چاله!) روند را برعکس می کنیم! (فیلم را رو به عقل باز می گردانیم)
می بینیم که در مقیاس ستاره ای عمل مهبانگ تکرار می شود!
سیاه چاله اجسامی را که بلعیده باز می گرداند!
در حقیقت سیاه چاله بر عکس مهبانگ عمل می کند! ( آیا مهبانگ نیز سیاه چاله ای عظیم بوده که روند آن بنا به دلایلی دچار تغییر شده!)
یعنی اگر سیاه چاله در طی 20 ثانیه یک جسم را ببلعد، پس از بلعیدن کامل جسم اگر گذشت زمان را منفی کنیم! یعنی به گذشته برگردیم می بینیم که سیاه چاله کار مهبانگ را انجام می دهد و سبب پیدایش جسم می شود!
احتمال ديگر:
وقتی کل جهان های گذشته توسط سیاه چاله ها بلعیده شد و پس از برخورد سیاهچاله ها با یکدیگر و بلعیدن یکدیگر تأثیرات شدید گرانشی آنها بر هم! و به هم پیوستن میلیون ها و یا ملیاردها سیاه چاله کوچک و بزرگ آنها منفجر شدند و قدرت گرانششان کاهش یافته و مواد محبوس شده درون شان را از دست می دهند و آنها در فضا پیرامون پراکنده می شدند. در نتیجه مرگ کامل جهان قبلی باعث تولد و پیدایش جهان جدید می شود و این خود همان مهبانگ است.
با توجه به منحنی های فضا و زمان و خمیدگی های مربوط به خوشان در شرایط خاص، احتمال این نیز وجود دارد که سیاه چاله عظیمی جهان را بلعیده و با توجه به این که جرم آن بسیار زیاد افزایش یافته (کل جهان را در نقطه ای کوچک جمع کنیم!!!) باعث ایجاد حفره ای در منحنی ها شده و کرم چاله را بوجود آورده و مواد درون خود را از سوی دیگر سیاه چاله حجیم به بیرون پرتاب میکند!
احتمال دیگر این است پس از آن که سیاه چاله عظیم کل جهان را بلعید و به حداکثر چگالی و دمای موجود در کل انرژی طبیعت رسید منحنی ها را مکوس کرده و گذشت زمان را معکوس کرده(به گذشته بر می گردد) و به جای آن که اجسام را ببلعد آن ها را به بیرون پرتاب می کند و شروع به بسط دادن عالم و گسترش آن می کند.
با توجه به نظریه هندسه کروی این اجسام به نقطه آغازین خود بازگشته و تکرار شدن شرایط جهان قبل از مهبانگ غیر قابل انکار خواهد بود و اگر شرایط قبل از مهبانگ تکرار شود مسلماً خود مهبانگ نیز تکرار می شود.