PDA

توجه ! این یک نسخه آرشیو شده میباشد و در این حالت شما عکسی را مشاهده نمیکنید برای مشاهده کامل متن و عکسها بر روی لینک مقابل کلیک کنید : آیا مسلمانان در طی تاریخ، بر روی قبرها بنا می ساختند؟



Sa.n
26th May 2013, 08:38 PM
آیا مسلمانان در طی تاریخ، بر روی قبرها بنا می ساختند؟ (http://www.asemoni.com/religion/faith/islam/do-muslims-throughout-history-built-on-the-graves)



http://www.asemoni.com/img/Do-Muslims-throughout-history-built-on-the-graves.jpg
سیره مسلمانان در طول سال‏ها تا روزى که وهابیان بر حرمین شریفین مسلط شدند بر این بود که گنبد و بارگاه پیامبران و اولیاى الهى و وابستگان آن‏ها را تعمیر و مرمت کنند و یا روى قبور آنان گنبد و سایه‏بانى بسازند . ما در ذیل چند متن تاریخی حاکی از این مساله را نقل می کنیم: ۱- مسعودى در کتاب خود قبور امامان را در قبرستان بقیع چنین توصیف مى ‏کند: روى قبر آنان سنگى است که بر آن نوشته شده است: به نام خداى رحمن و رحیم، سپاس خداى را که امت‏ها را نابود و مردگان را زنده مى ‏کند. این قبر فاطمه بنت پیامبر، سرور زنان جهان، و قبر حسن بن على بن ابى ‏طالب و قبر على بن الحسین بن على بن ابى ‏طالب و قبر محمد بن على و قبر جعفر بن محمد است[۱] مسعودى از مورخان قرن چهارم است. سلفى ‏هاى متعصب، این قرن و قرن‏هاى پیش از آن را به عنوان بهترین قرون تاریخ اسلام یاد مى ‏کنند و اعمال رایج در میان مسلمانان آن زمان را نشانه مشروعیت آن‏ها مى ‏دانند. متأسفانه این سنگ بزرگ که مسعودى از آن یاد کرده است، در اثر سلطه وهابیان، زیر خروارها خاک پنهان گشته است. (http://www.asemoni.com/) ۲- ابن جبیر (جهان‏گردان معروف قرن ششم)، مشاهد انبیا و صالحان و ائمه اهل بیت علیهم السلام را در مصر، مکه معظمه، مدینه منوره، عراق و شام مشاهده کرده و خصوصیات هریک را در سفرنامه خود به تفصیل آورده است. از آن‏چه که وى در سفرنامه مشهور خود نقل مى‏کند به دست مى ‏آید که: تاریخ ساختن بناهاى عظیم بر قبر امامان و اولیا و شهیدان، به عصر صحابه و تابعان بازمى ‏گردد و در آن روزگار، مسلمانان به انگیزه اظهار ارادت و مودت به رهبران و بزرگان دینى، دست به ساختن قبه و بارگاه زده‏ اند و احدى از صحابه و تابعان نیز این عمل را با اصل توحید مغایر نشمرده است. ما گزیده ‏اى از گزارش وى درباره آثار و ابنیه اسلامى را در زیر مى ‏آوریم. (http://www.asemoni.com/) وى مى ‏گوید: از مشاهد عظیم در قاهره، رأس‏ الحسین است. محل دفن سر آن حضرت، با ضریحى از نقره پوشانده شده و بناى عظیمى که زبان از وصف، و خرد از درک آن عاجز است بر روى آن قرار دارد و بر دیوارِ مقام، سنگ بسیار شفاف و برّاقى است که به‏سان آیینه‏ هاى هندى حالت صیقلى ‏دارد و تصویر اشیایى را که در برابر آن قرار گیرد نشان مى ‏دهد. من زائران رأس ‏الحسین را مشاهده کردم. آنان با ازدحام عجیبى رو به قبر آورده چشم بر آن مى‏ دوختند و پیوسته با پارچه روى ضریح تبرک مى ‏کردند. ۳- «ابن جبیر» از محلى به نام «قرافه» در مصر یاد کرده و آن را از عجایب جهان مى ‏شمارد. به گفته او بسیارى از پیامبران و نزدیکان پیامبر و صحابه و تابعان و عالمان و زاهدان را در آن جا به خاک سپرده ‏اند. فرزند «صالح» پیامبر و «روبیل» فرزند یعقوب بن اسحاق و آسیه- همسر فرعون- در آن جا مدفون ‏اند و از خاندان رسالت نیز قبر دو تن از فرزندان جعفر بن محمد الصادق علیه السلام … و نیز قبر قاسم بن محمد بن جعفر الصادق و قبر فرزندش، عبداللَّه بن قاسم و فرزند او، یحیى بن قاسم و هم‏چنین مزار على بن عبداللَّه بن قاسم و برادر وى، یحیى ابن عبداللَّه در آن جاست. ابن جبیر از آرامگاه صحابه و تابعان و نیز امام شافعى و عظمت حرم او و وسعت مکانش سخن مى ‏گوید و یادآور مى ‏شود که صلاح ‏الدین ایّوبى هزینه برپایى مراسم در حرم شافعى را مى ‏پردازد. نیز وى از وجود ابنیه ‏اى در مکه و قبه‏ هایى بر فراز قبور خبر مى‏ دهد که ذکر آن به طول مى‏ انجامد: مانند مولد النبى صلى الله علیه و آله، مولد الزهرا علیها السلام و دارالخیزران (محل عبادت سرّى پیامبر صلى الله علیه و آله). و نیز از مشاهد رفیع صحابه و تابعان مدینه نام برده و در ضمن آن به روضه عباس و حسن بن على اشاره مى ‏کند که بناى ‏مرتفعى دارند و سپس به ذکر خصوصیات ضریح آن‏ها مى‏ پردازد. و ..محمد بن محمود معروف به «ابن النّجّار» (۶۴۳- ۵۷۸ ه. ق). ، جهان‏گرد معروف مسلمان در کتاب «اخبار مدینة الرسول» مى‏ نویسد: گنبد بسیار بلندى که از قدمت خاصى برخوردار است در اولِ بقیع موجود است که دو در دارد. هر روز یکى از آن‏ها براى زیارت باز مى ‏شود. ۴- ابن حجاج بغدادى (۳۹۲- ۲۶۲ ه. ق). از شعراى بزرگ عراق مى‏ باشد که در قصیده‏اى به مدح امیرمؤمنان علیه السلام پرداخته و در حرم آن حضرت در محضر جمعى ایراد کرده است. در آغاز قصیده مى‏ گوید: (http://www.asemoni.com/)
یا صاحب القبّة البیضاء فى النجف من زار قبرک و استشفى لدیک شُفِى‏ «اى صاحب گنبد سپید و روشن در سرزمین نجف! هرکس قبر تو را زیارت کند و نزد تو (از خدا) شفا بطلبد خدا او را شفا خواهد داد»
این بیت حاکى از آن است که در اواخر قرن چهارم، قبر امیر مؤمنان علیه السلام داراى قبّه و بارگاهى بوده است.





Asemoni.com (http://www.asemoni.com/)

استفاده از تمامی مطالب سایت تنها با ذکر منبع آن به نام سایت علمی نخبگان جوان و ذکر آدرس سایت مجاز است

استفاده از نام و برند نخبگان جوان به هر نحو توسط سایر سایت ها ممنوع بوده و پیگرد قانونی دارد