نارون1
14th May 2013, 02:44 PM
چکیده :
پادگانـههای دریاچـهای سیمره، در بالادست زمیـنلغزش سیمـره، بهعنوان بزرگترين لغزش جهان، بیانگر احتمال رخداد مکرّر لغزش هستند. هدف این پژوهش تعیین وسعت و توالی پادگانه‌های اشارهشده و ارتباط آنها با ویژگی زمینلغزههای روی داده است. برای دستیابی به این هدف، از تصاویر ماهواره‌ای ETM 2002 و IRS سنجندهي Pan و Liss III (سال‌های 2004 و 2006)، نقشه‌های توپوگرافی، نقشه‌های زمینشناسی، نقشه‌های رقومیDEM SRTM ده متر و نرمافزارهای ArcGis، بهعنوان ابزارهای اصلی پژوهش استفاده شده است.
روش پژوهش تجربی و برپايهي تحلیل داده‌های میدانی است. برای این كار، ابتدا ارتفاع پادگانه‌ها و فاصله از بستر فعّال رودخانه و گسترش آنها تعیین و روی نقشه انتقال داده شده است. سپس مورفومتری آنها از طریق اندازهگیری و ترسیم مقاطع، نیمرخها و تلفیق داده‌های رسوب‌شناسی پادگانه‌ها تحلیل شده است. نتایج بهدستآمده از طریق مقایسهي مکانی ـ زمانی مستند بهترتیب و توالی پادگانه‌ها نشان می‌دهد که در مسیر رودخانهي سیمره، چهار پادگانه با اختلاف ارتفاع 630، 595، 585 و 575 متر از سطح دریا تشکیل شده است.
ضخامت و گسترهي پادگانه‌ها، رسوب‌شناسی، مورفومتری و بهویژه سطوح ارتفاعی آنها، بهخوبی روشن می‌کند که لغزش سیمره در سه یا چهار مرحله تکرار شده است. مقیاس لغزش‌های بعدی کوچکتر از لغزش اصلی و اوّلیّه بوده است. تکرار لغزش در مقیاس‌های متفاوت، موجب تشکیل دریاچه‌های سدّی در مسیر رودخانه‌های سیمره و کشکان شده است.
در فرآیند سرریز شدن این دریاچه‌ها، سدّ لغزشی بریدهشده و پس از تخلیّهي مجدّد دریاچه و حفر رسوبات تهنشینشده در کف آن، پادگانه‌های دریاچه‌ای مورد اشاره در مسیر رود سیمره، به جای مانده‌اند. روشن است، تعیین سنّ پادگانه‌های دریاچه‌ای موجود، می‌تواند نتایج دقیق‌تری از زمان وقوع لغزش‌های مورد اشاره بهدست دهد.
پادگانـههای دریاچـهای سیمره، در بالادست زمیـنلغزش سیمـره، بهعنوان بزرگترين لغزش جهان، بیانگر احتمال رخداد مکرّر لغزش هستند. هدف این پژوهش تعیین وسعت و توالی پادگانه‌های اشارهشده و ارتباط آنها با ویژگی زمینلغزههای روی داده است. برای دستیابی به این هدف، از تصاویر ماهواره‌ای ETM 2002 و IRS سنجندهي Pan و Liss III (سال‌های 2004 و 2006)، نقشه‌های توپوگرافی، نقشه‌های زمینشناسی، نقشه‌های رقومیDEM SRTM ده متر و نرمافزارهای ArcGis، بهعنوان ابزارهای اصلی پژوهش استفاده شده است.
روش پژوهش تجربی و برپايهي تحلیل داده‌های میدانی است. برای این كار، ابتدا ارتفاع پادگانه‌ها و فاصله از بستر فعّال رودخانه و گسترش آنها تعیین و روی نقشه انتقال داده شده است. سپس مورفومتری آنها از طریق اندازهگیری و ترسیم مقاطع، نیمرخها و تلفیق داده‌های رسوب‌شناسی پادگانه‌ها تحلیل شده است. نتایج بهدستآمده از طریق مقایسهي مکانی ـ زمانی مستند بهترتیب و توالی پادگانه‌ها نشان می‌دهد که در مسیر رودخانهي سیمره، چهار پادگانه با اختلاف ارتفاع 630، 595، 585 و 575 متر از سطح دریا تشکیل شده است.
ضخامت و گسترهي پادگانه‌ها، رسوب‌شناسی، مورفومتری و بهویژه سطوح ارتفاعی آنها، بهخوبی روشن می‌کند که لغزش سیمره در سه یا چهار مرحله تکرار شده است. مقیاس لغزش‌های بعدی کوچکتر از لغزش اصلی و اوّلیّه بوده است. تکرار لغزش در مقیاس‌های متفاوت، موجب تشکیل دریاچه‌های سدّی در مسیر رودخانه‌های سیمره و کشکان شده است.
در فرآیند سرریز شدن این دریاچه‌ها، سدّ لغزشی بریدهشده و پس از تخلیّهي مجدّد دریاچه و حفر رسوبات تهنشینشده در کف آن، پادگانه‌های دریاچه‌ای مورد اشاره در مسیر رود سیمره، به جای مانده‌اند. روشن است، تعیین سنّ پادگانه‌های دریاچه‌ای موجود، می‌تواند نتایج دقیق‌تری از زمان وقوع لغزش‌های مورد اشاره بهدست دهد.