سونای
12th May 2013, 05:31 PM
داروي استامينوفن (پاراستامول) نه تنها دردهاي جسماني بلکه ناراحتي‌هاي رواني و ترس‌ها، از جمله ترس از مرگ را نيز تسکين مي‌دهد. در واقع استامينوفن مي‌تواند سيستم هشداردهنده مغز را که در برخي موقعيت‌ها فعال مي‌شود، مهار کند. همه انسان‌ها با فعال شدن سيستم هشداردهنده مغز سعي مي‌کنند عامل فعال‌کننده را کنار برانند اما اين کار هميشه موفقيت‌آميز نيست، به‌ويژه در مواقعي که تهديد بزرگي حس مي‌شود. در اين مواقع مکانيسم جبران‌کننده وارد عمل مي‌شود. محققان کانادايي اين نتيجه را با انجام يک بررسي مطالعاتي کسب کرده‌اند. آنها دريافته بودند که سيستم هشداردهنده انسان نه تنها در درد جسماني بلکه در وضعيتي ناهماهنگ و در مشکلات اجتماعي فعال مي‌شود. به همين دليل آنها احتمال دادند داروي استامينوفن را که در تسکين بخشيدن درد جسماني کاربرد دارد مي‌توان براي تسکين تمامي حالت‌هاي رواني يادشده به کار برد.
آزمون يادشده روي ۳۲۸ نفر انجام شد. نيمي از آنان هزار گرم استامينوفن و نيم ديگر پلاسبو دريافت کردند. به گروهي از افراد شرکت‌کننده در آزمون فيلمي سورئال نشان داده شد. برخي نيز بايد مي‌نوشتند که بعد از مرگ چه اتفاق‌هايي براي بدنشان مي‌افتد. گروهي نيز بايد در مورد دنداندرد مي‌نوشتند و گروه ديگر هم بايد به تماشاي فيلمي کمدي مي‌نشست. در پايان از آنها خواسته شد که براي عقوبت يک زن تن‌فروش و اغتشاش‌گران بازي هاکي روي يخ، مجازات‌هايي تعيين کنند. آزمون‌شوندگاني که راجع به مرگ خود فکر کرده بودند به طور متوسط مجازاتي ۴۴۰ دلاري براي زن روسپي در نظر گرفتند و در تعيين مجازات سخت‌گيرتر از آنهايي بودند که به دنداندرد فکر کرده بودند. گروهي که راجع به دنداندرد نوشتند به طور متوسط مجازاتي ۳۰۰ دلاري براي زنان روسپي تعيين کرده بود. اين آزمون در شرايطي صورت گرفت که آزمون‌شوندگان استامينوفن مصرف نکرده بودند اما گروهي که استامينوفن دريافت کرده بود واکنشي يکسان به اين قضيه نشان داد، چه آنهايي که به مرگ و چه آنهايي که به دنداندرد فکر کرده بودند. روانشناسان کانادايي نتيجه گرفتند که استامينوفن و احتمالا داروهاي مسکن ديگر که بر سيستم عصبي مرکزي تأثير مي‌گذارند، مي‌توانند سيستم هشداردهنده مغز را مهار کنند بنابراين با مصرف اين دارو مي‌توان احساس ناخوشايند و ناامني ناشي از تهديد يا تجربه‌اي ناهماهنگ را تسکين بخشيد. در مورد موقعيت‌هاي ديگري که سبب ايجاد جرياني مشابه در مغز مي‌شود نيز وضع به همين ترتيب است. از اين ويژگي مي‌توان در درمان ناراحتي‌هاي رواني مختلف، از جمله ترس‌هاي مزمن و اختلالات پردلهره کمک گرفت. بايد يادآور شد که محققان هشدار مي‌دهند اين بررسي نمي‌تواند مجوزي براي مصرف بي‌رويه استامينوفن باشد چون اخيرا بدگماني راجع به عوارض جانبي اين دارو افزايش يافته است. کارشناسان احتمال مي‌دهند که مصرف اين دارو، حتي در مقادير اندک، ممکن است بر کبد تأثيرات سوء بگذارد.
منبع (http://www.salamatiran.com/NSite/FullStory/?Id=58757&Type=3): سپید ۳۴۸
آزمون يادشده روي ۳۲۸ نفر انجام شد. نيمي از آنان هزار گرم استامينوفن و نيم ديگر پلاسبو دريافت کردند. به گروهي از افراد شرکت‌کننده در آزمون فيلمي سورئال نشان داده شد. برخي نيز بايد مي‌نوشتند که بعد از مرگ چه اتفاق‌هايي براي بدنشان مي‌افتد. گروهي نيز بايد در مورد دنداندرد مي‌نوشتند و گروه ديگر هم بايد به تماشاي فيلمي کمدي مي‌نشست. در پايان از آنها خواسته شد که براي عقوبت يک زن تن‌فروش و اغتشاش‌گران بازي هاکي روي يخ، مجازات‌هايي تعيين کنند. آزمون‌شوندگاني که راجع به مرگ خود فکر کرده بودند به طور متوسط مجازاتي ۴۴۰ دلاري براي زن روسپي در نظر گرفتند و در تعيين مجازات سخت‌گيرتر از آنهايي بودند که به دنداندرد فکر کرده بودند. گروهي که راجع به دنداندرد نوشتند به طور متوسط مجازاتي ۳۰۰ دلاري براي زنان روسپي تعيين کرده بود. اين آزمون در شرايطي صورت گرفت که آزمون‌شوندگان استامينوفن مصرف نکرده بودند اما گروهي که استامينوفن دريافت کرده بود واکنشي يکسان به اين قضيه نشان داد، چه آنهايي که به مرگ و چه آنهايي که به دنداندرد فکر کرده بودند. روانشناسان کانادايي نتيجه گرفتند که استامينوفن و احتمالا داروهاي مسکن ديگر که بر سيستم عصبي مرکزي تأثير مي‌گذارند، مي‌توانند سيستم هشداردهنده مغز را مهار کنند بنابراين با مصرف اين دارو مي‌توان احساس ناخوشايند و ناامني ناشي از تهديد يا تجربه‌اي ناهماهنگ را تسکين بخشيد. در مورد موقعيت‌هاي ديگري که سبب ايجاد جرياني مشابه در مغز مي‌شود نيز وضع به همين ترتيب است. از اين ويژگي مي‌توان در درمان ناراحتي‌هاي رواني مختلف، از جمله ترس‌هاي مزمن و اختلالات پردلهره کمک گرفت. بايد يادآور شد که محققان هشدار مي‌دهند اين بررسي نمي‌تواند مجوزي براي مصرف بي‌رويه استامينوفن باشد چون اخيرا بدگماني راجع به عوارض جانبي اين دارو افزايش يافته است. کارشناسان احتمال مي‌دهند که مصرف اين دارو، حتي در مقادير اندک، ممکن است بر کبد تأثيرات سوء بگذارد.
منبع (http://www.salamatiran.com/NSite/FullStory/?Id=58757&Type=3): سپید ۳۴۸