aty.a
10th May 2013, 03:07 PM
اگر از دوری امام زمان تان رنج می برید
اگر شما هم گاهی دلتنگ اش می شوید
اگر دوست دارید برای یک بارهم که شده رویش را به بینید ولو به یک چشم برهم زدنی
اگر دلتان میخواهد صدای نماز خواندنش رابشنوید
صوت قران اش را
اگر حضور امام در جامعه مثلا اسلامی امروز را با تمام سلول هایتان حس می کنید
اگر تا حدودی گناه می کنید و تیر اندازهای حرفه ای شده اید با هدف قلب امام
اگر بد هستید ولی مولایتان را دوست دارید
اگر گاهی تنها با دعای فرج یادش می کنید
اگر تا به حال برای سلامتی اش صدقه هم نداده اید
اگر تا به حال یک چله دعای عهد هم نگرفته اید
اگر صبح های جمعه برای خواندن دعای ندبه هیچ عطشی ندارید
اگر دوست دارید نماز جمعه را در مسجد کوفه با امامت مولایتان بخوانید
اگر دوست دارید کنار قبرمادرتان بروید و بغض تان را به شکنید وبلند بلند برای لحضه هایی که ارزومیکنید
کاش کنارش بودیم اشک به ریزید
بیایید با هم اعتصاب کنیم و بعد دست به دعا برداریم
که خدایا ما امام زمانمان را می خواهیم
بیایید یک جاجمع شویم و به خدا به گوییم
درست است که مابدیم
و درست است که ما گناه کردیم اما انسان های بد هم که دل دارند
بیایید همه برای فرج به خدا التماس کنیم نه دعا!
بیایید عوام باشیم و برای یک بارهم که شده ساده و بی ریا با خدا حرف به زنیم
حالا برای یک لحظه چشم های تان را به بندید و تصور کنید بعد از کلی اصرار و انابه و....
خدا قبول کردوصاحب الزمان امد!
شما همین طور که در خانه نشستید یک دفعه احساس میکنید چه قدر سبک شده اید
و نفس عمیقی میکشید و بهترین احساس زندگیتان را تجربه می کنید
و به گوش دلتان می شنوید که انا المهدی انا بقیه الله و....
همین طور که ارام اشک می ریزید بلند می شوید دنبال این نوا
خودتان رادر شلوغی خانه خدا می بینید و در مسیری می افتید که گلباران شده است
چه قدر تلاش میکنید که روی نوک پا هم شده بلند شوید و امام تان را به بینید
اشک شوق امانتان را بریده است
تیتر همه برنامه ها و روزنامه ها این می شود امام امد!
بعد از مکه تانجف را گلباران می کنیم
ان موقع اگر دلت برای کربلای پیاده هم تنگ شده باشد دیگر خیالت راحت است که یک کاروان
لااقل هرماه پیاده تا خود حرم امام حسین ع میرود
و چه قدر برایت شیرین است که برای رفتن اجازه هم نمی خواهی و دیگر حجت موجهه ای داری
به وسعت صاحب الزمانت
و چه لذتی دارد وقتی شما ایت الله خامنه ای را هم در کاروان می بینید وگمان می کنم
ایشان علمدار کاروان باشند
چه قدر شیرین است که دعای کمیل را با او هم نوا می شویم
و روضه هایی میشنویم از جنس خون گریه کردن حضرت
بعد شما نفس عمیق می کشید وبلند می گویید خدا رو شکر که من امام دارم
به پیشنهادم فکرکنید
یک بار برای نبودن امام مان حرص به خوریم و یک اعتصاب درست و حسابی به کنیم
و برای همیشه تاابد راحت باشیم!
اگر شما هم گاهی دلتنگ اش می شوید
اگر دوست دارید برای یک بارهم که شده رویش را به بینید ولو به یک چشم برهم زدنی
اگر دلتان میخواهد صدای نماز خواندنش رابشنوید
صوت قران اش را
اگر حضور امام در جامعه مثلا اسلامی امروز را با تمام سلول هایتان حس می کنید
اگر تا حدودی گناه می کنید و تیر اندازهای حرفه ای شده اید با هدف قلب امام
اگر بد هستید ولی مولایتان را دوست دارید
اگر گاهی تنها با دعای فرج یادش می کنید
اگر تا به حال برای سلامتی اش صدقه هم نداده اید
اگر تا به حال یک چله دعای عهد هم نگرفته اید
اگر صبح های جمعه برای خواندن دعای ندبه هیچ عطشی ندارید
اگر دوست دارید نماز جمعه را در مسجد کوفه با امامت مولایتان بخوانید
اگر دوست دارید کنار قبرمادرتان بروید و بغض تان را به شکنید وبلند بلند برای لحضه هایی که ارزومیکنید
کاش کنارش بودیم اشک به ریزید
بیایید با هم اعتصاب کنیم و بعد دست به دعا برداریم
که خدایا ما امام زمانمان را می خواهیم
بیایید یک جاجمع شویم و به خدا به گوییم
درست است که مابدیم
و درست است که ما گناه کردیم اما انسان های بد هم که دل دارند
بیایید همه برای فرج به خدا التماس کنیم نه دعا!
بیایید عوام باشیم و برای یک بارهم که شده ساده و بی ریا با خدا حرف به زنیم
حالا برای یک لحظه چشم های تان را به بندید و تصور کنید بعد از کلی اصرار و انابه و....
خدا قبول کردوصاحب الزمان امد!
شما همین طور که در خانه نشستید یک دفعه احساس میکنید چه قدر سبک شده اید
و نفس عمیقی میکشید و بهترین احساس زندگیتان را تجربه می کنید
و به گوش دلتان می شنوید که انا المهدی انا بقیه الله و....
همین طور که ارام اشک می ریزید بلند می شوید دنبال این نوا
خودتان رادر شلوغی خانه خدا می بینید و در مسیری می افتید که گلباران شده است
چه قدر تلاش میکنید که روی نوک پا هم شده بلند شوید و امام تان را به بینید
اشک شوق امانتان را بریده است
تیتر همه برنامه ها و روزنامه ها این می شود امام امد!
بعد از مکه تانجف را گلباران می کنیم
ان موقع اگر دلت برای کربلای پیاده هم تنگ شده باشد دیگر خیالت راحت است که یک کاروان
لااقل هرماه پیاده تا خود حرم امام حسین ع میرود
و چه قدر برایت شیرین است که برای رفتن اجازه هم نمی خواهی و دیگر حجت موجهه ای داری
به وسعت صاحب الزمانت
و چه لذتی دارد وقتی شما ایت الله خامنه ای را هم در کاروان می بینید وگمان می کنم
ایشان علمدار کاروان باشند
چه قدر شیرین است که دعای کمیل را با او هم نوا می شویم
و روضه هایی میشنویم از جنس خون گریه کردن حضرت
بعد شما نفس عمیق می کشید وبلند می گویید خدا رو شکر که من امام دارم
به پیشنهادم فکرکنید
یک بار برای نبودن امام مان حرص به خوریم و یک اعتصاب درست و حسابی به کنیم
و برای همیشه تاابد راحت باشیم!