م.محسن
11th March 2013, 08:24 PM
پیشنهاد قطر به سازمان یونسکو برای ثبت ورزش چوگان به نام این کشور، شگفت‌آور و در عین حال هشدار دهنده و تا اندازه‌ای بی‌شرمانه است. سران این کشور با وجود آگاهی از این موضوع که تمام کشورهای جهان می‌دانند، چوگان ورزش اصیل ایرانیان بوده و دارای پیشینه چند هزار ساله است، این پیشنهاد را رسما مطرح کرده‌اند. ادعای آنها هرچند به ظاهر چندان جدی گرفته نشد، اما وقتی به این موضوع پی می‌بریم که هنوز این ورزش اصیل به طور رسمی برای ایران ثبت نشده است، می‌توان نسبت به آینده این ماجرا نگران بود.
به گزارش «تابناک»، چوگان، ورزشی تمام ایرانی است و اسناد تاریخی حکایت از پیشینه سه‌هزار ساله این رشته دارد که زادگاهش در ایران است و شاعران کهن کشورمان اعم از رودکی، فردوسی، سعدی، حافظ و ناصر خسرو وصف چوگان را در اشعار و آثار خویش مورد توجه قرار داده‌اند. با وجود این سابقه دیرین و تاریخی و اسناد محکمه پسند، آدم تعجب می‌کند وقتی می‌شنود قطری‌ها قصد تصاحب آن را دارند!
http://www.tabnak.ir/files/fa/news/1391/12/21/239850_425.jpg
مشخص نیست سران قطری از پروژه جدید خود اهداف سیاسی را دنبال می‌کنند یا ورزش؛ اما آنچه مسلم است، این که پیشنهاد قطر با آگاهی قبلی آنها از ثبت نشدن جهانی چوگان به نام ایران صورت گرفته است و البته این برای نخستین بار نیست که شاهد ادعای یک کشور عربی درباره مالکیت یک میراث اصیل ایران به نام خود هستیم.
در این باره باید گفت، جعل نام خلیج فارس که همواره به این نام خوانده شده، شاید مهمترین آن است. سخنان واهی که از سوی اعراب درباره ابن سینا و ابوریحان بیرونی مطرح می‌شود هم دیگر نمونه‌ها در این باره است و اکنون شاهد تلاش آنها برای اثبات یک دروغ دیگر هستیم که اگر این اتفاق رخ دهد، به طور حتم سهل انگاری متوجه خودمان خواهد بود، چرا که باید این میراث کهن را در یونسکو به ثبت می‌رساندیم.
http://www.tabnak.ir/files/fa/news/1391/12/21/239851_568.jpg
حمید سجادی در مجمع فدراسیون ورزش‌های سنتی و بازی‌های بومی و محلی در این باره گفته است: قطر در این زمینه از طریق یونسکو اقدام کرده و ما هم به تازگی دریافته و مدارک گردآوری کرده‌ایم، ولی تاکنون به جایی نرسیده‌ایم.
وی گفت: تاکنون نتوانسته‌ایم جلوی آنها را بگیریم، اما به تازگی از طریق سفیرمان در یونسکو، مستنداتی تهیه کرده تا برای آنان بفرستیم و مانع از ثبت این ورزش به نام قطری‌ها شویم. قطر نیز در این زمینه از طریق سازمان بین‌المللی یونسکو اقدام کرده و ما هم به تازگی متوجه شده و مدارکی گردآوری و اقدام کرده‌ایم، ولی تاکنون به جایی نرسیده‌ایم.
http://www.tabnak.ir/files/fa/news/1391/12/21/239852_214.jpg
دبیر کل فدراسیون چوگان گفت: شکایت از قطری‌ها بر عهدهٔ سازمان میراث فرهنگی است.
دهخدایی در گفت‌وگویی اظهار داشت: با رایزنی‌ها انجام شده میان فدراسیون چوگان و وزارت ورزش و امور جوانان، این ورزش در کشور به ثبت ملی و به تأیید میراث فرهنگی رسیده است؛ اما برای ثبت این ورزش در یونسکو، همه مدارک را آماده کرده‌ایم و در اختیار میراث فرهنگی و وزارت ورزش گذارده‌ایم.
حسین یقینی روز چهارشنبه در گفت‌و‌گو با ایرنا افزود: هرودوت این موضوع را در کتاب تاریخ ایران باستان که توسط استاد پیرنیا، معروف به مشیرالدین تدوین شده، آورده است.
فردوسی، سعدی، حافظ، نظامی، خواجوی کرمانی، همه و همه گواهان ما هستند که در روزگاری که جهانیان از چوگان، چیزی نمی‌دانستند، ایرانی‌ها، سوار بر اسب، گوی را می‌راندند و در زمین می‌تاختند. ما کارنامهٔ اردشیر بابکان را داریم که هزار‌و‌اندی از نگارش آن، می‌گذرد. در این کارنامه، چگونگی بازی چوگان، به زیبایی، گزارش شده است. هنوز جهانیان، چوگان را به نام ایران می‌شناسند.
در کتابچهٔ سالانهٔ فدراسیون جهانی چوگان در بخش تاریخچه‌اش، به ایرانی بودن آن اشاره می‌کنند: Polo was first recorded in ۵۰۰ BC in Persia and its name was then «chaugan» ایلخانی‌زاده گفت: می‌بینید، همه چیز برای ثبت جهانی این بازی به نام ایران، آماده است اما قضیه، کم‌کاری خودمان است.
ای کاش فدراسیون چوگان، می‌توانست کاری بکند؛ اما افسوس که هر کاری، سازمندی‌های خودش را دارد و چشم به راه تکان خوردن سازمان میراثیم.
آقای ایلخانی‌زاده به سراغ کتابخانه‌اش رفت و یک کتابچهٔ کپی‌شده را آورد، ورق زد. نگاهی انداخت و از میانش چندبیتی چکامه خواند و گفت: چرا اینقدر راه دور برویم؟ این هم یک سند کم‌و‌بیش معاصر. ایلخانی‌زاده این کتاب کپی شده را از موزهٔ بریتانیا داشت. کتاب، منظومهٔ گوی و چوگان، نام داشت که به دست آقامیرزا یحیی خان، که در سفارت انگلیس در زمان مظفرالدین‌شاه، منشی بوده، به تاریخ ١٣١۴ ذیحجه، به نگارش درآمده است .
ایلخانی‌زاده گفت: در این کتاب که سرودهٔ یحیی خان است، از چوگان و پیشینه‌اش در ایران سخن به میان آمده و حتی یحیی خان هم از بی‌توجهی مملکت‌داران ایرانی به این بازی ایرانی، نالیده است. ایلخانی‌زاده، بچهٔ در و دشت است؛ همانجایی که با اسب، رفت و آمد کرده و بازی و شادی می‌کنند. اسب در همهٔ جشن‌هایشان هست.
قطری‌ها که با پول‌های بادآورده نفتی، میزبانی جام جهانی را با رایزنی نفتی! به دست آوردند و در تیم ملی فوتبال کشورشان از بازیکنان آفریقایی و آمریکای جنوبی بهره می‌برند، به گمانشان می‌‌توانند ورزش باستانی را هم با پول خرید!
به هر حال مسئلان کشورمان باید این مسأله را جدی بگیرند و با ثبت رساندن این ورزش قدیمی و ایرانی، پاسخ گستاخی این کشور عربی را بدهند.
منبع (http://www.tabnak.ir/fa/news/308114/%DA%AF%D8%B3%D8%AA%D8%A7%D8%AE%DB%8C-%DA%A9%D8%B4%D9%88%D8%B1-%D8%B9%D8%B1%D8%A8%DB%8C-%D8%A8%D8%B1%D8%A7%DB%8C-%D8%AF%D8%B2%D8%AF%DB%8C-%D9%88%D8%B1%D8%B2%D8%B4-%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86%DB%8C)
به گزارش «تابناک»، چوگان، ورزشی تمام ایرانی است و اسناد تاریخی حکایت از پیشینه سه‌هزار ساله این رشته دارد که زادگاهش در ایران است و شاعران کهن کشورمان اعم از رودکی، فردوسی، سعدی، حافظ و ناصر خسرو وصف چوگان را در اشعار و آثار خویش مورد توجه قرار داده‌اند. با وجود این سابقه دیرین و تاریخی و اسناد محکمه پسند، آدم تعجب می‌کند وقتی می‌شنود قطری‌ها قصد تصاحب آن را دارند!
http://www.tabnak.ir/files/fa/news/1391/12/21/239850_425.jpg
مشخص نیست سران قطری از پروژه جدید خود اهداف سیاسی را دنبال می‌کنند یا ورزش؛ اما آنچه مسلم است، این که پیشنهاد قطر با آگاهی قبلی آنها از ثبت نشدن جهانی چوگان به نام ایران صورت گرفته است و البته این برای نخستین بار نیست که شاهد ادعای یک کشور عربی درباره مالکیت یک میراث اصیل ایران به نام خود هستیم.
در این باره باید گفت، جعل نام خلیج فارس که همواره به این نام خوانده شده، شاید مهمترین آن است. سخنان واهی که از سوی اعراب درباره ابن سینا و ابوریحان بیرونی مطرح می‌شود هم دیگر نمونه‌ها در این باره است و اکنون شاهد تلاش آنها برای اثبات یک دروغ دیگر هستیم که اگر این اتفاق رخ دهد، به طور حتم سهل انگاری متوجه خودمان خواهد بود، چرا که باید این میراث کهن را در یونسکو به ثبت می‌رساندیم.
http://www.tabnak.ir/files/fa/news/1391/12/21/239851_568.jpg
حمید سجادی در مجمع فدراسیون ورزش‌های سنتی و بازی‌های بومی و محلی در این باره گفته است: قطر در این زمینه از طریق یونسکو اقدام کرده و ما هم به تازگی دریافته و مدارک گردآوری کرده‌ایم، ولی تاکنون به جایی نرسیده‌ایم.
وی گفت: تاکنون نتوانسته‌ایم جلوی آنها را بگیریم، اما به تازگی از طریق سفیرمان در یونسکو، مستنداتی تهیه کرده تا برای آنان بفرستیم و مانع از ثبت این ورزش به نام قطری‌ها شویم. قطر نیز در این زمینه از طریق سازمان بین‌المللی یونسکو اقدام کرده و ما هم به تازگی متوجه شده و مدارکی گردآوری و اقدام کرده‌ایم، ولی تاکنون به جایی نرسیده‌ایم.
http://www.tabnak.ir/files/fa/news/1391/12/21/239852_214.jpg
دبیر کل فدراسیون چوگان گفت: شکایت از قطری‌ها بر عهدهٔ سازمان میراث فرهنگی است.
دهخدایی در گفت‌وگویی اظهار داشت: با رایزنی‌ها انجام شده میان فدراسیون چوگان و وزارت ورزش و امور جوانان، این ورزش در کشور به ثبت ملی و به تأیید میراث فرهنگی رسیده است؛ اما برای ثبت این ورزش در یونسکو، همه مدارک را آماده کرده‌ایم و در اختیار میراث فرهنگی و وزارت ورزش گذارده‌ایم.
حسین یقینی روز چهارشنبه در گفت‌و‌گو با ایرنا افزود: هرودوت این موضوع را در کتاب تاریخ ایران باستان که توسط استاد پیرنیا، معروف به مشیرالدین تدوین شده، آورده است.
فردوسی، سعدی، حافظ، نظامی، خواجوی کرمانی، همه و همه گواهان ما هستند که در روزگاری که جهانیان از چوگان، چیزی نمی‌دانستند، ایرانی‌ها، سوار بر اسب، گوی را می‌راندند و در زمین می‌تاختند. ما کارنامهٔ اردشیر بابکان را داریم که هزار‌و‌اندی از نگارش آن، می‌گذرد. در این کارنامه، چگونگی بازی چوگان، به زیبایی، گزارش شده است. هنوز جهانیان، چوگان را به نام ایران می‌شناسند.
در کتابچهٔ سالانهٔ فدراسیون جهانی چوگان در بخش تاریخچه‌اش، به ایرانی بودن آن اشاره می‌کنند: Polo was first recorded in ۵۰۰ BC in Persia and its name was then «chaugan» ایلخانی‌زاده گفت: می‌بینید، همه چیز برای ثبت جهانی این بازی به نام ایران، آماده است اما قضیه، کم‌کاری خودمان است.
ای کاش فدراسیون چوگان، می‌توانست کاری بکند؛ اما افسوس که هر کاری، سازمندی‌های خودش را دارد و چشم به راه تکان خوردن سازمان میراثیم.
آقای ایلخانی‌زاده به سراغ کتابخانه‌اش رفت و یک کتابچهٔ کپی‌شده را آورد، ورق زد. نگاهی انداخت و از میانش چندبیتی چکامه خواند و گفت: چرا اینقدر راه دور برویم؟ این هم یک سند کم‌و‌بیش معاصر. ایلخانی‌زاده این کتاب کپی شده را از موزهٔ بریتانیا داشت. کتاب، منظومهٔ گوی و چوگان، نام داشت که به دست آقامیرزا یحیی خان، که در سفارت انگلیس در زمان مظفرالدین‌شاه، منشی بوده، به تاریخ ١٣١۴ ذیحجه، به نگارش درآمده است .
ایلخانی‌زاده گفت: در این کتاب که سرودهٔ یحیی خان است، از چوگان و پیشینه‌اش در ایران سخن به میان آمده و حتی یحیی خان هم از بی‌توجهی مملکت‌داران ایرانی به این بازی ایرانی، نالیده است. ایلخانی‌زاده، بچهٔ در و دشت است؛ همانجایی که با اسب، رفت و آمد کرده و بازی و شادی می‌کنند. اسب در همهٔ جشن‌هایشان هست.
قطری‌ها که با پول‌های بادآورده نفتی، میزبانی جام جهانی را با رایزنی نفتی! به دست آوردند و در تیم ملی فوتبال کشورشان از بازیکنان آفریقایی و آمریکای جنوبی بهره می‌برند، به گمانشان می‌‌توانند ورزش باستانی را هم با پول خرید!
به هر حال مسئلان کشورمان باید این مسأله را جدی بگیرند و با ثبت رساندن این ورزش قدیمی و ایرانی، پاسخ گستاخی این کشور عربی را بدهند.
منبع (http://www.tabnak.ir/fa/news/308114/%DA%AF%D8%B3%D8%AA%D8%A7%D8%AE%DB%8C-%DA%A9%D8%B4%D9%88%D8%B1-%D8%B9%D8%B1%D8%A8%DB%8C-%D8%A8%D8%B1%D8%A7%DB%8C-%D8%AF%D8%B2%D8%AF%DB%8C-%D9%88%D8%B1%D8%B2%D8%B4-%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86%DB%8C)