سردار
25th April 2009, 04:33 PM
خاطره‌ای از امیر مؤمنان، علی علیه السلام :
روزی از روزها كه در نزد پیامبر بودم در مقام دعا گفتم : خدایا مرا نیازمند هیچ یك از بندگانت نكن !
وقتی پیامبر خدا دعای مرا شنید، گفت : على جان ! اینگونه دعا نكن، زیرا هیچ كس نیست كه نیازمند مردم نباشد
گفتم : پس چگونه دعا كنم ای رسول خدا ؟!
فرمود: بگو، خدایا ! مرا نیازمند مردم بد نكن
پرسیدم : چه كسانى از مردمان بد، به شمار مى‌آیند ؟
فرمود: كسانى كه چون به نعمتى دست یابند و دارا شوند، آن را از دیگران دریغ دارند و وقتی كه خود به چیزى محتاج شوند و با آنان برخلاف انتظارشان رفتار گردد، و درخواستشان بجا آورده نشود، بر آشوبند و زبان به سرزنش گشایند.{worried}
روزی از روزها كه در نزد پیامبر بودم در مقام دعا گفتم : خدایا مرا نیازمند هیچ یك از بندگانت نكن !
وقتی پیامبر خدا دعای مرا شنید، گفت : على جان ! اینگونه دعا نكن، زیرا هیچ كس نیست كه نیازمند مردم نباشد
گفتم : پس چگونه دعا كنم ای رسول خدا ؟!
فرمود: بگو، خدایا ! مرا نیازمند مردم بد نكن
پرسیدم : چه كسانى از مردمان بد، به شمار مى‌آیند ؟
فرمود: كسانى كه چون به نعمتى دست یابند و دارا شوند، آن را از دیگران دریغ دارند و وقتی كه خود به چیزى محتاج شوند و با آنان برخلاف انتظارشان رفتار گردد، و درخواستشان بجا آورده نشود، بر آشوبند و زبان به سرزنش گشایند.{worried}