سیاهچاله چگونه ایجاد میگردد؟

[sr hesabi]

مسئله قابل توجه فقط اين نيست كه جسمي در فضا وجود دارد بلكه اين جسم مشخص كننده هندسه فضاي اطرافش مي باشد. انيشتين در اين مورد مي گويد: هميشه عقيده بر اين بوده اگر تمام ماده جهان معلوم شود، زمان و فضا (http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/mavara-index.php?page=%D9%81%D8%B6%D8%A7) باقي مي مانند، در حالي كه نظريه نسبيت تاكيد مي كند كه زمان و فضا نيز همراه با ماده (http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/mavara-index.php?page=%D9%85%D8%A7%D8%AF%D9%87) نابود مي گردند. بنابراين ، جرم با فضا ارتباط دارد. هر جسمي باعث مي شود كه فضاي اطرافش انحنا پيدا كند. ما به سختي متوجه چنين انحنايي در زندگي خود مي شويم، زيرا با جرم هاي نسبتا كوچكي سروكار داريم. ولي در ميدان هاي گرانشي بسيار قوي (http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/mavara-index.php?page=%D9%85%DB%8C%D8%AF%D8%A7%D9%86+%DA% AF%D8%B1%D8%A7%D9%86%D8%B4%DB%8C) ، مقدار انحنا ممكن است قابل توجه باشد. تعدادي از رويدادهايي كه اخيرا در فضا مشاهده شده اند، نشان مي دهند كه احتمال تمركز مقادير جرم در بخش هاي كوچكي از فضا وجود دارد. اگر ماده اي با جرم معين به اندازه اي متراكم شود كه به حجم كوچكي تبديل گردد و آن حجم براي چنين ماده‌اي بحراني باشد، ماده تحت تاثير گرانش خود شروع به انقباض مي نمايد. با انقباض بيشتر ماده ، فاجعه گرانشي گسترش مي‌يابد و آنچه كه فرو ريختن گرانشي ناميده مي شود، آغاز مي گردد. تمركز ماده در اين فرآيند افزايش مي يابد و طبق نظريه نسبيت ، انحناي فضا نيز به تدريج بيشتر مي گردد. http://www.hupaa.com/Data/Pic/P006674.gif

سرانجام لحظه اي فرا مي رسد كه هيچ پرتوئي از نور (http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/mavara-index.php?page=%D9%86%D9%88%D8%B1) ، ذره و نشانه فيزيكي ديگر نمي تواند از اين قسمت كه دچار فروريختن جرم شده ، خارج گردد. اين جسم به عنوان سياهچاله شناخته شده است. شعاع جسم در حال فرو ريختن كه به يك سياهچاله تبديل مي گردد، شعاع گرانشي ناميده مي شود. اين شعاع براي جرم خورشيد سه كيلومتر و براي جرم زمين 9/0 سانتي متر است
.
اگر خورشيد در اثر انقباض به كره‌اي با شعاع سه كيلومتر تبديل شود، به صورت يك سياهچاله در مي آيد. گرانش (http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/mavara-index.php?page=%DA%AF%D8%B1%D8%A7%D9%86%D8%B4) در سطح جسمي كه شعاعش با شعاع گرانشي جرم آن برابر مي باشد، فوق‌العاده شديد است. براي غلبه بر نيروي گرانشي لازم است سرعت فرار افزايش يابد، كه مقدار آن بيشتر از سرعت نور (http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/mavara-index.php?page=%D8%B3%D8%B1%D8%B9%D8%AA+%D9%86%D9% 88%D8%B1) مي باشد. طبق نظريه خاص نسبيت (http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/mavara-index.php?page=%D9%86%D8%B3%D8%A8%DB%8C%D8%AA+%D8% AE%D8%A7%D8%B5) كه اكنون قابل قبول است، در جهان هيچ چيز نمي تواند با سرعت بيشتر از سرعت نور حركت كند. به همين دليل سياهچاله ها اجازه نمي دهند هر چيزي از آنها خارج گردد. از سوي ديگر ، سياهچاله مي تواند ماده را از فضاي اطراف به درون خود ببلعد و بزرگتر شود. براي توضيح تمام پديده هايي كه مربوط به سياهچاله مي شوند، فرضيه عام نسبيت لازم مي باشد. بر اساس اين نظريه ، گذشت زمان در ميدان گرانشي قوي آهسته مي باشد. براي ناظري كه در خارج سياهچاله قرار دارد، افتادن يك جسم به درون سياهچاله مدت طولاني متوقف مي گردد. در چنين حالتي ناظر فرضي در ارتبط با عمل انقباض واقعا تصوير كاملا متفاوتي را مشاهده خواهد نمود. ناظر در حالي كه در ظرف مدت محدودي به شعاع گرانشي مي رسد، سقوطش ادامه مي يابد، تا آنكه به مركز سياهچاله برسد. ماده در حال فروريختن ، پس از گذشتن از شعاع گرانش به انقباض ادامه مي دهد. طبق اختر فيزيك نظري جديد ممكن است سياهچاله ها مرحله پاياني زندگي ستارگان (http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/mavara-index.php?page=%D8%B2%D9%86%D8%AF%DA%AF%DB%8C+%D8% B3%D8%AA%D8%A7%D8%B1%D9%87) جسيم باشند. مادامي كه يك منبع انرژي در ناحيه مركزي ستاره (http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/mavara-index.php?page=%D8%B3%D8%AA%D8%A7%D8%B1%D9%87) فعاليت مي نمايد، درجات حرارت بالا باعث انبساط گاز و جدا شدن لايه هاي بالائي آن مي شود. در عين حال ، نيروي گرانشي عظيم ستاره اين لايه ها را به سوي مركز مي كشاند. پس از آن كه سوخت تامين كننده واكنش‌هاي هسته‌اي به مصرف رسيد، درجه حرارت در ناحيه مركزي ستاره به تدريج پايين مي آيد. در اين مرحله تعادل ستاره به هم مي خورد و ستاره تحت تاثير نيروي گرانشي (http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/mavara-index.php?page=%D9%86%DB%8C%D8%B1%D9%88%DB%8C+%DA% AF%D8%B1%D8%A7%D9%86%D8%B4%DB%8C) خود منقبض مي گردد. تكامل و تغيير بيشتر آن به جرمش بستگي دارد. طبق محاسبات اگر جرم ستاره سه تا پنج برابر جرم خورشيد باشد، مرحله پاياني انقباض آن ممكن است باعث فروريختن گرانشي و تشكيل سياهچاله گردد[golrooz]

[عرفان سلیم زاده]

اگر فرض بگیریم که در هر واکنش هسته ای مقدار فوتون گاما آزاد بشه اونوقت نمیشه تصور کرد که سیاه چاله در یک لحظه به وجود میاد.
به نظر من سیاه چاله اول در مرکز ستاره پدید میاد و بعد آروم آروم شروع به بلعیدن ستاره می کنه.
این زمان بلعیدن رو می شه با "ثابت زمانی بلعیدن" تعریف کرد.
اگر این طور نباشه و شدت فوتون ها به حدی بالا میره که باعث واپاشی فوتونی عناصر(نوترون های) سیاه چاله می شه
و یه پارادوکس از همزمانی تولید نوترون و واپاشی اون به وجود میاد.

[genius1]

متاسفانه من با نظر ((مخفی)) مخالفم که ابتدا سیاه چاله درون ستاره شکل می گیرد و سپس آن را می بلعد.به 3دلیل مخالفم:1-خود ستاره با سنگین شدن خود و پاره کردن(در اصطلاح)فضا زمان باعث به وجود آمدن سیاه چاله می شود.یعنی در آن واحد که سیاهچاله تشکیل می شود که مواد در آن که بر اساس تفکر غلط دور به انرجی تبدیل نمی شوند زیرا طبق هم ارزی جرم و انرجی هر جسمی با جرم سکون غیر صفر نمی تواند به سرعت نور برسدکه می گویند:سرعت چرخش مواد درون سیاهچاله است!! (من اعتقاد ندارم)! .2-این تفکر (مخفی) باز هم غیر نسبیتی است.چون برای ستاره مرکز ثقل قایل شدیم که همانند درک نسبیت از مرکز ثقل جسم صلب در چهارچوب لختی و فضای مطلق نیوتون است که اینشتین و مایکلسون و مورلی و ماکسول بر باطل آن قسم می خورند!!.همچنین در مقاله نیز اشکالاتی است که زمان در میادین گرانشی که خود در نسبیت اصطلاح غلطی است،دچار تغییر می شود بلکه سرعت گردش مواد در سیاهچاله باعث انقباض طول و اتساع زمان در حوالی آن می گردد.3-از کجا معلوم باشد که واکنش های متداول هسته ای در سیاهچاله (مکان عجیب و غریب)صدق کند.نمونه ی بارز آن مگنتار هاست.این ستاره ها از نوترون هستند که بار الکتریکی ندارد و بر هم کنش آنچنانی هم با ذرات بار دار ندارد اما یکی از پرسش های اساسی هر فیزیک دان هسته ای این است که چگونه این ستاره ها میدان مغناطیسی چند صد برابر قوی تر از خورشید دارند که در هم آمیختگی آن ها به انفجار مگنتار معروف است؟

[عرفان سلیم زاده]

متاسفانه من با نظر ((مخفی)) مخالفم که ابتدا سیاه چاله درون ستاره شکل می گیرد و سپس آن را می بلعد.به 3دلیل مخالفم:1-خود ستاره با سنگین شدن خود و پاره کردن(در اصطلاح)فضا زمان باعث به وجود آمدن سیاه چاله می شود.یعنی در آن واحد که سیاهچاله تشکیل می شود که مواد در آن که بر اساس تفکر غلط دور به انرجی تبدیل نمی شوند زیرا طبق هم ارزی جرم و انرجی هر جسمی با جرم سکون غیر صفر نمی تواند به سرعت نور برسدکه می گویند:سرعت چرخش مواد درون سیاهچاله است!! (من اعتقاد ندارم)! .2-این تفکر (مخفی) باز هم غیر نسبیتی است.چون برای ستاره مرکز ثقل قایل شدیم که همانند درک نسبیت از مرکز ثقل جسم صلب در چهارچوب لختی و فضای مطلق نیوتون است که اینشتین و مایکلسون و مورلی و ماکسول بر باطل آن قسم می خورند!!.همچنین در مقاله نیز اشکالاتی است که زمان در میادین گرانشی که خود در نسبیت اصطلاح غلطی است،دچار تغییر می شود بلکه سرعت گردش مواد در سیاهچاله باعث انقباض طول و اتساع زمان در حوالی آن می گردد.3-از کجا معلوم باشد که واکنش های متداول هسته ای در سیاهچاله (مکان عجیب و غریب)صدق کند.نمونه ی بارز آن مگنتار هاست.این ستاره ها از نوترون هستند که بار الکتریکی ندارد و بر هم کنش آنچنانی هم با ذرات بار دار ندارد اما یکی از پرسش های اساسی هر فیزیک دان هسته ای این است که چگونه این ستاره ها میدان مغناطیسی چند صد برابر قوی تر از خورشید دارند که در هم آمیختگی آن ها به انفجار مگنتار معروف است؟ فضازمان پاره نمیشه . همه این موارد رو میشه از قانون صفرم ترمودینامیک استخراج کرد .ما هیچ وقت نمیتونیم به اون حد از کشیدگی فضازمان برسیم که باعث پارگی اون بشیم. این رو در نظر بگیر که طبیعت از اعداد طبیعی پیروی می کنه که از صفر کمتر نمیشه. هر چیزی یه جرمی معینی داره و رو به بینهایت میل نمی کنه.پس غلظت فضازمان هیچگاه به صفر نمیرسه.

[genius1]

در واقع من این مطالب را از خودم درنمی آورم،بلکه حاصل مطالعات من هست.اولاْ:اگر باور ندارید،((کتاب های فیزیک نوین از پیتر سلز و نسبیت خاص و عام و کیهانشناختی ولفگانگ ریندلر و از بینهایت بزرگ تا بی نهایت کوچک خود اینشتین و کتاب نسبیت اینشتین نوشته ی ماکس بورن(جلد2))) را بخوانید و خود شاهد این قضیه باشید و همچنین در مستند The galaxies of the universe را ببینید که با تصاویری زیبا این پدیده را توصیف می کند.ثانیاً باز هم متاسفانه دارای تفکر غیر نسبیتی هستید که قوانین ترمودینامیک قدیمی که در قرن 18نوشته شدند باز هم زاده ی تفکر نیوتنی و آزمایش های تجربی هستند که امروزه بر صحت آن ها نامطمئن هستند؛زیرا در قوانین ترمودینامیک از قانون دوم نیوتون به عنوان معرف نیرو استفاده می شود که امروزه نسبیت آن را رد می کند!!به صورت زیر که با استفاده از خود قانون کار و انرجی رد می شود؛چون در فیزیک سنتی جرم ثابت در واحد زمان می بود پس خط بطلان بر قانون دوم نیوتون می کشد.طبق قانون ضربه نیرو و قانون دوم نیوتن داریمhttp://www.codecogs.com/eq.latex?F=%5Cfrac%7Bd%7D%7Bdt%7Dmv)) چون در فیزیک کلاسیک Mعدد ثابتی بود به صورت زیر نتیجه می شدhttp://www.codecogs.com/eq.latex?F=%5Cfrac%7Bd%7D%7Bdt%7Dmv%20%5CRightarro w%20F=m%5Cfrac%7Bdv%7D%7Bdt%7D=ma))اما می دانیم که جرم از روی سرعت متحرک در نسبیت به زمان حرکت بستگی دارد(http://www.codecogs.com/eq.latex?F=%5Cfrac%7Bd%7D%7Bdt%7Dmv%20%5CRightarro w%20F=m%5Cfrac%7Bdv%7D%7Bdt%7D+%20v%5Cfrac%7Bdm%7D %7Bdt%7D))این شیوه ی مشتق گیری از دو تابع مشتق پذیر نسبت به یک متغیر است که در پیش دانشگاهی خواندید کاری که نیوتن که خود یکی از بنیان حساب دیفرانیل و انتگرال است،کرد این بود که باامکانات آن زمان اندازی گیری ممکن نبود عقیده داشت که جرم در واحد زمان دستخوش تغییر نمی شود؛اما امروزه طبق فرمول((( http://www.codecogs.com/eq.latex?m=%5Cfrac%7B%7Bm%7D_%7B0%7D%7D%7B%5Cgamma %20%7D%5Cmid%20%5Cgamma%20=%28%7B1-%5Cfrac%7B%7Bv%7D%5E%7B2%7D%7D%7B%7Bc%7D%5E%7B2%7D %7D%7D%29%5E%7B-%5Cfrac%7B1%7D%7B2%7D%7D)))در میابیم که معرف تغییرات جرم در واحد زمان است.در ضمن:حد سرعت ناظر به طوری به سرعت نور میل کند جرم بینهایت نمی شود بلکه یک اختلاف اپسیلونی با بینهایت دارد که موجب این بر هم کنش می شود.