مقایسه آموزش الكترونیكی با آموزش سنتی الکترونیکی

[سمیه نجفی]

مقدمه
پیش از بررسی تفاوت میان دانش آموختگان این آموزش ها، به تعاریف آنها نگاهی می اندازیم:

الف) سیستم های آموزشی سنتی (ایستا)

در سیستم های آموزش سنتی یا به عبارت بهتر سیستم های آموزش غیرپویا، روند حركت اطلاعات

مبتنی بر ساختارهای منظم، مشخص و كلاسیك است. در این گونه

سیستم های آموزشی، اطلاعات به صورت بسته های آماده در اختیار افراد قرار می گیرند

و به مرور زمان راندمان و بازده كاری خود را از دست می دهند و چون سیستم

از نظر تغذیه اطلاعاتی، مجرا و ورودی خاصی ندارد در نتیجه با گذشت زمان اطلاعات آن كهنه شده

و صحت علمی آن مورد تردید قرار می گیرد. در این گونه سیستم ها

هر یك از اركان دخیل در زنجیره اطلاعات، عناصری ایستا بوده و آنچه باید آموخته شود

از پیش مشخص است. عنصر فعال و درگیر با یك چنین سیستمی قادر نیست در

خصوص نوع اطلاعات و تكنیكهای یادگیری نظری بدهد و باید برای دریافت اطلاعات مطابق با

ضوابط سیستم حركت كند كه این مسئله دلیل اصلی عدم پویایی فكری و

فقدان حلقه های تولید اطلاعات در سیستم است.

ب) سیستم های آموزشی پویا

در سیستم های آموزشی پویا روند حركت اطلاعات بسیار هدفمند و نظام‌یافته است.

اطلاعات با استفاده از ابزار و تكنولوژی های مختلفی تهیه و تولید شده و پس از


طبقه بندی با توجه به سطح گروه های پذیرنده آموزش ها، در قالب های مختلفی به آنها انتقال پیدا می كند.

به هنگام بودن اطلاعات، یكی از شاخص های این گونه

سیستم هاست و این مسئله راندمان و بازدهی اطلاعات را تا حد بالایی برای پذیرندگان و عناصر

سیستم های آموزشی بالا می برد. این سیستم ها از نظر سطح

جذب و تغذیه اطلاعاتی، در وضعیت مطلوبی قرار دارند و با گذشت زمان اطلاعات كهنه موجود

در سیستم از زنجیره توزیع اطلاعات آموزش خارج می شوند و جایگزین

مناسبی خواهند داشت. درواقع سیستم های آموزش داینامیك با حركت در روند

دانش مداری، فرصت تجربه را برای عناصر خود فراهم می كنند و از همه مهمتر اینكه

ملاک های سنجش شاخص ها و كاركردهای عناصر فعال در این سیستم ها هرگز با

مقیاس های كمی مورد تحلیل قرار نمی گیرد بلكه شاخص های كیفی در تعیین و

درجه بندی عناصر دخیل می باشند.

ج) تفاوت میان دانش آموختگان آموزش سنتی و آموزش الكترونیكی

در هر یك از دو رویكرد سنتی و جدید، نسبت به این مفاهیم دیدگاه های خاصی وجود دارد

كه در نهایت برای بیان تفاوت دانش آموخته سنتی با دانش آموخته جدید می

توان چنین گفت كه دانش آموخته با رویكرد سنتی، فاقد فكر خلاق و توان مدیریت اطلاعات

و تولید دانش می باشد. چنین فردی دارای یك نوع سواد كلاسیك است كه

می تواند وظایف محول شده را در نظام اداری یا صنایع و كارخانه ها انجام دهد و برای جوامع صنعت

محور ایده آل است. ولی دانش آموخته نظام آموزش الكترونیكی در

جامعه اطلاعات محور كه فكر خلاق، مدیریت اطلاعات و تولید دانش در آن اصولی بنیادین هستند،

كارایی دارد.

با توجه به موارد قبلی، جدول زیر به خوبی تفاوت در آموزش ایستا (سنتی)، در مقایسه با آموزش پویا (الكترونیكی) را نشان

می دهد.






ابعاد
آموزش سنتی
آموزش الکترونیکی


نوع ارائه محتویات
مربی آموزش را تحمیل می کند
فراگیر، مسیر آموزشی را انتخاب می کند


نحوه پاسخگویی
پاسخ‌ها از قبل تعیین شده
بازسازی پاسخ‌ها به هنگام مواجهه با مسئله


نحوه پیشرفت و مسیر یادگیری
از قبل تعیین شده است
با توجه به موقعیت جاری فراگیر و نیازمندی های وی


یکپارچگی یادگیری با فعالیت ها
یادگیری یک فعالیت متمایز از دیگر کارهاست
یادگیری با دیگر فعالیت‌ها یکپارچه می‌باشد


فرایند آموزش و یادگیری
قالب مشخص با شروع و پایان از پیش تعیین شده
متوقف نشده و موازی با کسب و کار پیش می روند


انتخاب مواد و محتوای آموزشی
به انتخاب آموزشیار
انتخاب با تعامل شرکت کنندگان و آموزشیاران


تطبیق نیازها با محتویات آموزشی
پوشش نیازمندی طیف وسیعی از یادگیرنده‌ها
تامین محتویات آموزشی بر اساس نیازمندی کاربران


قابلیت سازگاری محتویات
در شکل اولیه و بدون تغییر باقی می مانند
متناسب با کاربران تغییر می کند