رابیندرانات تاگور

[ستاره 15]

http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/b/ba/Tagore3.jpg (http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/b/ba/Tagore3.jpg)
رابیندرانات تاگور (زاده ۷ مه (http://www.njavan.com/wiki/%DB%B7_%D9%85%D9%87)۱۸۶۱ (http://www.njavan.com/wiki/%DB%B1%DB%B8%DB%B6%DB%B1_(%D9%85%DB%8C%D9%84%D8%A7 %D8%AF%DB%8C))، درگذشته ۷ اوت (http://www.njavan.com/wiki/%DB%B7_%D8%A7%D9%88%D8%AA)۱۹۴۱ (http://www.njavan.com/wiki/%DB%B1%DB%B9%DB%B4%DB%B1_(%D9%85%DB%8C%D9%84%D8%A7 %D8%AF%DB%8C))) شاعر (http://www.njavan.com/wiki/%D8%B4%D8%A7%D8%B9%D8%B1)، فیلسوف (http://www.njavan.com/wiki/%D9%81%DB%8C%D9%84%D8%B3%D9%88%D9%81)، موسیقیدان (http://www.njavan.com/wiki/%D9%85%D9%88%D8%B3%DB%8C%D9%82%DB%8C%D8%AF%D8%A7%D 9%86) و چهره‌پرداز اهل بنگال (http://www.njavan.com/wiki/%D8%A8%D9%86%DA%AF%D8%A7%D9%84)هند (http://www.njavan.com/wiki/%D9%87%D9%86%D8%AF) بود. نام‌آوریش بیشتر از برای شاعری اوست. وی نخستین آسیایی (http://www.njavan.com/wiki/%D8%A2%D8%B3%DB%8C%D8%A7) برنده جایزه نوبل (http://www.njavan.com/wiki/%D8%AC%D8%A7%DB%8C%D8%B2%D9%87_%D9%86%D9%88%D8%A8% D9%84) بود. پدرش دبندرانات (مهاریشی) و مادرش سارادادیوی نام داشت. پدر تاگور غزلهای حافظ را از بر داشت و به اشعار فارسی علاقه وافری داشت او خود را متعلق به سرزمین ایران می‌دانست. به تاگور لقب گوردیو (Gurdev) به معنای پیشوا داده‌اند. وی از سردمداران دیرین و مدافعان سرسخت استقلال هندوستان به‌شمار می‌آید.



شعر رابيندرانات تاگور
در سکوت شب

پنداشتم، سفرم پايان گرفته است،
به-غايتِ مرزهای توانايی-ام رسيده-ام.
سد کرده است راه مرا،
ديواری از صخره-های سخت.
تاب و توان خود از دست داده-ام
و زمان، زمانِ فرورفتن
در سکوتِ شب است.

اما ببين، چه بی-انتهاست خواهش تو در درون من.
و اگر واژه-های کهنه بميرند در تنم،
آهنگ-های تازه بجوشند از دلم؛
و آنجا که امتدادِ راه-ِ رفته،
گُم شود از ديدگان من،
باری چه باک، رخ می-نمايد،
گسترده و شگرف، افق تازه-ای در برابرم