ریپورتر
30th March 2009, 05:47 PM
مواظب شكم خود باشيد
كساني كه بيشتر چربي بدنشان در اطراف شكم آنها جمع شده بايد بيش از ديگران مراقب سلامت خود باشند چون خطر بيشتري آنان را تعقيب مي كند.
كساني كه شكمشان پرچربي است اما در مجموعه زياد چاق نيستند ممكن است در معرض خطر بيماريهاي قلبي يا بيماري قند باشند.
به گفته «ژان پي ير دسپره» رئيس بخش علوم تغذيه در دانشگاه لاوال
http://www.iranmania.com/nutrition/dietrecipes/images/dyna-98.jpg
در كبك ، كانادا، گفت اندازه گيري دور كمر يك راه سريع و موثر براي تشخيص ميزان سلامت افراد است.
دسپره كه در باره شيوه عمل چربي ها در بدن مطالعه مي كند ، گفت بين دو نفر همسن و هموزن ، كسي كه چربي بيشتري در ناحيه شكم دارد بيشتر درمعرض خطر است.
بيش از 70 درصد شكل بدن را ژن ها ، كه هورمون هايي را كه تصميم مي گيرند چربي ها كجا ذخيره شوند ، كنترل مي كنند ، شكل مي دهند.
مثلا چربي بسياري از زنان در ران ها و نشمين شان ذخيره مي شود زيرا سطوح بالاي استروژن باعث جمع شدن چربي در نيمه پايين بدن مي شود.
چاقي شكم از دلايل ابتلا به بيماري هاي قلبي و ديابت به شمار مي آيد. دانشمندان تصور ميكنند چربي شكم به اين دليل خطرناك است كه احتمال بيشتري دارد در جريان خون جذب شود و ميزان كلسترول خون را بالا ببرد. سلول هاي چربي شكم تاثير بسياري بر هورمون انسولين دارند و به احتمال بسيار باعث مقاومت انسولين مي شوند كه به بيماري قند منجر مي گردد.
آرايش ساده خون مي تواند نشان دهد كه آيا افراد در معرض دچار شدن به مقاومت انسولين هستند يا نه. به عقيده دسپره يك شاخص اساسي ، تعداد «ال دي ال» (ليپو پروتئين هاي كم غلظت) درخون است. او گفت تراكم اين ذرات است كه با دقت احتمال خطر را نشان مي دهد.
به عقيده وي پزشكان با توجه به شكل ظاهري بدن بيماران مي توانند به آنان در مورد مشكلات بالقوه آينده هشدار بدهند. او مي گويد نبايد گول عدم افزايش وزن را خورد چون ممكن است وزن بدن شخصي اضافه نشود اما افزايش چربي دور شكم برايش مشكل ساز شود.
دسپره افزود افزايش اندازه دور كمر در زنان در دوره يائسگي بسيار رايج است بدون اين كه وزن بدن آنان چندان افزايش يابد.
در اين موارد معيار وزن مي تواند گمراه كننده باشد. دسپره ميگويد ورزش و رژيم غذايي مي توانند نقش مهمي در اصلاح آثار ژنتيك داشته باشند. ما در محيطي زندگي مي كنيم كه از لحاظ چربي بسيار سمي است.
با آسانسور و اتومبيل رفت و آمد مي كنيم و ساعت ها در مقابل تلويزيون مي نشينيم و پيتزا مي خوريم. ژن ها هميشه با ما بوده اند ولي وقتي از خطر آگاهيم ما كارهاي زيادي مي توانيم بكنيم تا وزن خود را پايين بياوريم.
__________________
كساني كه بيشتر چربي بدنشان در اطراف شكم آنها جمع شده بايد بيش از ديگران مراقب سلامت خود باشند چون خطر بيشتري آنان را تعقيب مي كند.
كساني كه شكمشان پرچربي است اما در مجموعه زياد چاق نيستند ممكن است در معرض خطر بيماريهاي قلبي يا بيماري قند باشند.
به گفته «ژان پي ير دسپره» رئيس بخش علوم تغذيه در دانشگاه لاوال
http://www.iranmania.com/nutrition/dietrecipes/images/dyna-98.jpg
در كبك ، كانادا، گفت اندازه گيري دور كمر يك راه سريع و موثر براي تشخيص ميزان سلامت افراد است.
دسپره كه در باره شيوه عمل چربي ها در بدن مطالعه مي كند ، گفت بين دو نفر همسن و هموزن ، كسي كه چربي بيشتري در ناحيه شكم دارد بيشتر درمعرض خطر است.
بيش از 70 درصد شكل بدن را ژن ها ، كه هورمون هايي را كه تصميم مي گيرند چربي ها كجا ذخيره شوند ، كنترل مي كنند ، شكل مي دهند.
مثلا چربي بسياري از زنان در ران ها و نشمين شان ذخيره مي شود زيرا سطوح بالاي استروژن باعث جمع شدن چربي در نيمه پايين بدن مي شود.
چاقي شكم از دلايل ابتلا به بيماري هاي قلبي و ديابت به شمار مي آيد. دانشمندان تصور ميكنند چربي شكم به اين دليل خطرناك است كه احتمال بيشتري دارد در جريان خون جذب شود و ميزان كلسترول خون را بالا ببرد. سلول هاي چربي شكم تاثير بسياري بر هورمون انسولين دارند و به احتمال بسيار باعث مقاومت انسولين مي شوند كه به بيماري قند منجر مي گردد.
آرايش ساده خون مي تواند نشان دهد كه آيا افراد در معرض دچار شدن به مقاومت انسولين هستند يا نه. به عقيده دسپره يك شاخص اساسي ، تعداد «ال دي ال» (ليپو پروتئين هاي كم غلظت) درخون است. او گفت تراكم اين ذرات است كه با دقت احتمال خطر را نشان مي دهد.
به عقيده وي پزشكان با توجه به شكل ظاهري بدن بيماران مي توانند به آنان در مورد مشكلات بالقوه آينده هشدار بدهند. او مي گويد نبايد گول عدم افزايش وزن را خورد چون ممكن است وزن بدن شخصي اضافه نشود اما افزايش چربي دور شكم برايش مشكل ساز شود.
دسپره افزود افزايش اندازه دور كمر در زنان در دوره يائسگي بسيار رايج است بدون اين كه وزن بدن آنان چندان افزايش يابد.
در اين موارد معيار وزن مي تواند گمراه كننده باشد. دسپره ميگويد ورزش و رژيم غذايي مي توانند نقش مهمي در اصلاح آثار ژنتيك داشته باشند. ما در محيطي زندگي مي كنيم كه از لحاظ چربي بسيار سمي است.
با آسانسور و اتومبيل رفت و آمد مي كنيم و ساعت ها در مقابل تلويزيون مي نشينيم و پيتزا مي خوريم. ژن ها هميشه با ما بوده اند ولي وقتي از خطر آگاهيم ما كارهاي زيادي مي توانيم بكنيم تا وزن خود را پايين بياوريم.
__________________