سونای
3rd November 2012, 06:28 PM
http://media.isna.ir/content/getty-568.jpg/3محققان آمريكايي در پژوهش جديد خود نشان داده‌اند كه شيوه حمله ويروس اچ‌آي‌وي به سلولهاي T حافظه مي‌تواند روش استفاده از داروها را براي توقف اين ويروس متحول كند. سلولهاي كمك‌كننده T از سيستم ايمني بدن با سازماندهي نيروهايي براي مبارزه با عفونت محافظت مي‌كند. ويروس اچ‌آي‌وي اين سلولها را دزديده و با كاهش ميزان آنها، بدن را در برابر ابتلا به بيماري آسيب‌پذير مي‌كند. البته تمام سلولهاي كمك‌كننده T مشابه نيستند. برخي از آنها از تجربه بيشتري برخوردار بوده و سلولهاي كمك‌كننده حافظه خوانده مي‌شوند و گروه ديگر سلولهاي ساده‌تر هستند كه تاكنون با عفونت مواجه نشده‌اند.
محققان در اين پژوهش دريافتند كه اين سلولهاي پشتيبان با وجود شباهت ساختاري بسيار از تفاوتهايي در سطح مولكولي برخوردارند. برخلاف سلولهاي كمك‌كننده ساده تر، گروه ديگر از تحرك ديگري برخوردار بوده و اين ميزان جنبش است كه باعث جلب توجه ويروس و آسيب‌پذير شدن اين سلولها مي‌شود. به گفته محققان، اچ‌آي‌وي از يك گيرنده براي اتصال به سلول براي ورود به آن استفاده مي‌كند. اين فرآيند مانند در زدن است كه در پي آن يك سيگنال در داخل سلول ارسال و در تمثيلي باز مي‌شود تا ويروس بتواند به راحتي وارد شود. اگر اين فرآيند بر روي سلولهاي ساده صورت بگيرد، جوابگو نخواهد بود چرا كه اين سلولها از حساسيت لازم برخوردار نيستند. از اين رو سلولهاي باتجربه‌تر بيشتر در دام هجوم اين ويروس قرار مي‌گيرند. همچنين اين ويروس از مهارت زيادي براي تغيير و جهش برخوردار است كه كنترل آن را براي بدن سخت مي‌كند. اين موضوع در كنار از بين رفتن سلولهاي T كمك كننده حافظه باعث مي‌شود كه سيستم ايمني نتواند در برابر بيماري مقاومت كند.
محققان با تكيه بر همين دانش تصميم دارند كه به جاي ويروس اچ‌آي‌وي، تمركز درمان را بر روي اين سلولها تغيير داده و راه جديد براي مقابله با ايدز پيدا كنند. از ديگر اهداف اين دانشمندان، شناسايي يك هدف سلولي جديد براي ويروس بوده تا بتوانند در نهايت آنرا محدود كرده و بدون آسيب به سلول ميزبان از بين ببرند. اين محققان قصد دارند از داروهاي موجود از جمله داروهاي ضد سرطان استفاده كنند چرا كه هر دو در يك مورد با هم مشابهت دارند و آن سلولهاي عفوني است. اين پژوهش در مجله Biological Chemistry منتشر شده است.
پزشکی بالینی
محققان در اين پژوهش دريافتند كه اين سلولهاي پشتيبان با وجود شباهت ساختاري بسيار از تفاوتهايي در سطح مولكولي برخوردارند. برخلاف سلولهاي كمك‌كننده ساده تر، گروه ديگر از تحرك ديگري برخوردار بوده و اين ميزان جنبش است كه باعث جلب توجه ويروس و آسيب‌پذير شدن اين سلولها مي‌شود. به گفته محققان، اچ‌آي‌وي از يك گيرنده براي اتصال به سلول براي ورود به آن استفاده مي‌كند. اين فرآيند مانند در زدن است كه در پي آن يك سيگنال در داخل سلول ارسال و در تمثيلي باز مي‌شود تا ويروس بتواند به راحتي وارد شود. اگر اين فرآيند بر روي سلولهاي ساده صورت بگيرد، جوابگو نخواهد بود چرا كه اين سلولها از حساسيت لازم برخوردار نيستند. از اين رو سلولهاي باتجربه‌تر بيشتر در دام هجوم اين ويروس قرار مي‌گيرند. همچنين اين ويروس از مهارت زيادي براي تغيير و جهش برخوردار است كه كنترل آن را براي بدن سخت مي‌كند. اين موضوع در كنار از بين رفتن سلولهاي T كمك كننده حافظه باعث مي‌شود كه سيستم ايمني نتواند در برابر بيماري مقاومت كند.
محققان با تكيه بر همين دانش تصميم دارند كه به جاي ويروس اچ‌آي‌وي، تمركز درمان را بر روي اين سلولها تغيير داده و راه جديد براي مقابله با ايدز پيدا كنند. از ديگر اهداف اين دانشمندان، شناسايي يك هدف سلولي جديد براي ويروس بوده تا بتوانند در نهايت آنرا محدود كرده و بدون آسيب به سلول ميزبان از بين ببرند. اين محققان قصد دارند از داروهاي موجود از جمله داروهاي ضد سرطان استفاده كنند چرا كه هر دو در يك مورد با هم مشابهت دارند و آن سلولهاي عفوني است. اين پژوهش در مجله Biological Chemistry منتشر شده است.
پزشکی بالینی