وحشت ما

[mohammad.persia]

از خود می پرسیم که اگر مرگ تغییرات کنونی را به ما نمی داد یعنی جسم ما را فاسد و متلاشی نمی کرد و در پایان مبدل به یک اسکلت زشت و وحشت آور نمی شدیم و در عوض بعد از مردن جسم ما مبدل به یک گل سرخ زیبا میشد آیا این همه که امروز برای روح خود مشوش هستیم آن موقع هم مشوش میشدیم؟؟؟
هر کس که این پرسش را از خود بنماید پاسخ منفی خواهد داد و خواهد گفت که چون مبدل به گل سرخ خواهم شد برای روح خود بیمناک نیستم.
پس معلوم میشود قسمت اعظم وحشت ما ناشی از ملاحظات جسمانی است . موریس مترلینگ

[sunnymoon]

آره موافقم ولی این فقط یکی از دلایل ترس از مرگه به نظر من ترس از لحظه جون دادن و نحوه مرگ و معلوم نبودن تاریخ اون باعث میشه که از مرگ بترسیم فقط توکل به خدا و فکر کردن به ارحم الراحمین بودن اوست که باعث از بین رفتن این ترس میشهsh_omomi60

[AaZaAdeh]

اره شاید واسه همینم هست که میگن دلیل بیشتر ترس های ادما ناآگاهی نسبت به اون موضوع هستش...[golrooz]

[91star]

کیفش به همینه که ندونی کی بمیری . اگه قرار باشه مردم بدونن کی میمیرن ، روز آخر عمرشون رو میزارن برای توبه کردن . کی میدونه چطور عزرائیل موقع مرگ بالا سر همه هست ، یعنی اینکه در یه لحظه هزار نقطه از کره زمین قرار داره ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

[محمد ایرانی]

man mokhalefam.tars az marg bekhatere in nist ke badanemun mipuse, bekhatere ine ke vaghti bemirim dige nistim, dige chizayi ro ke dust darim nemibinim, be khatere karaye badie ke anjam dadim,bekhatere ineke az jahanam mitarsim,bekhatere ine ke tu in donya vabastegi ziad darim va nahayatan be khatere inke nemidunim untaraf chekhabare.inke bedunam bad az margam badanam be gol tabdil mishe chizi ro avaz nemikone

[homeyra]

من از ازل بوده ام و اکنون نیز هستم و تا پایان روزگار هم خواهم بود
وجود مرا هیچ پایانی نیست.....

من بعد از مرگم نه تبدیل به فسیل میشم و نه گل سرخ...
من تبدیل به منِ واقعی میشم....کسی که سالیان سال باهاش زندگی کردم،باهاش حرف زدم و باهم بزرگ شدیم ...
.بعد از مرگ،من از این جسمِ دست و پا گیر جدا میشم،مجبور به دل کندن ازش میشم و با منِ واقعی به دیدار احسن الخالقین میرم....
بهترین لحظه ها رو قراره من بعد از مرگم تجربه کنم....لحظه هایی عاری از هرگونه از مادیات....بدون دوست،بدون دشمن،بدون هرگونه رذیلت و فضیلت اخلاقی...دیگه قرار نیست کار خوب کنم تا امتیاز مثبت بگیرم یا بترسم از کارای بد تا از امتیازم کم شه...
بعد از مرگ، بزرگترین امتیاز که بالاتر از اون دیگه عدد و رقمی نیست و نهایت بلخره معنی پیدا میکنه، نصیب من میشه...تنهایی،معبود و باز هم تنهایی نصیبم خواهد شد....

من معتقدم که مرگ زیباترین لبخندیست که زندگی میتونست برروی آدمیان بزنه....

[ab.bb]

مخالفم، آقای موریس مترلینگ از کجا میدونه اگر مرگی وجود نداشت، ما تبدیل به اسکلت زشت و وحشت آور میشدیم؟

[مه دوست]

من از پوسیده شدن و از بین رفتن نمی ترسم . من ، از منه بعد از مرگم می ترسم....من از نگاه خدا به ، منه بعد از مرگم میترسم.............

[sahar-021]

ب نظر من دوستان درست میگن ،بحث،بحث فطرته،این ک همه وجدان دارن گرچه خیلیا انکارش میکنن. اگه ب کارامون مطمئن باشیم دلیلی برای از مرگ ترسیدن وجود نداره.(منم ک اصن ته اطمینان[nishkhand])
ولی کلن ترس از فسیل شدن نیس! کارایی ک کردیم &عدم آگاهی از آخرته.

[سونای69]

منم از لحظه جون دادن و بعدش میترسم .

[s1364]

من هر چی در مورد مرگ فکر میکنم اخرش به یک بن بست ندونستن در این موردبرمیخورم . ا

[میلاد صفری]

ما چرا باید از چیزی که نمیشناسیم بترسیم دوستان مرگ حق و چه قشنگ شهادت پس از مرگ نترسید

[م.محسن]

من آرزومه که اگه قرار مرگ من خارج از خونه باشه ، تو کوهستان اتفاق بیفته و خلوت اونجا منو برای همیشه به آغوش بکشه

[zolfa]

البته چون ما وارد دنیایی میشیم که هیچ شناختی نسبت به آن نداریم میتونه ترس و وحشت مارو هم ناشی بشه
خدایا تنهامون نذار

[شیمیدان بی نام]

من نمیدونم که میترسم یانه،اکثر اوقات که به این موضوع فکرمیکنم نه احساس ترس میکنم نه احساس نترسیدن.به نظرمن ترس زمانی به وجود میاد که نسبت به موضوع مورد نظر ما هیچ اطلاعی نداشته باشیم...

[golden girl]

من هم مخالفم .چون بعد جسماني ما بعد از مرگ اصلا مهم نيست و فقط همه دلمشغوليمون روحمونه اونه كه ممكنه عذاب بكشه .در واقع جسم فقط يه غالبه كه ما توش جا گرفتيم و بعد از مرگ اساسا هيچ معني نداره.

[Dorna dordone]

خب همه از دلشون میگن و احساس وجودیشون و تفکری که از مرگ و بعد از مرگ دارن...این برمیگرده به اعتقادات و نمیشه با کسی بر سر اعتقاداتش مخالفت کرد..!
شما همگی از درونتون گفتین و استدلال خودتون...منم یه عنوان یه فرد نظر و احساسمو میگم: مرگ و پوسیده شدن یه جسم چه اعتقاد به آخرت و دنیای ابدی وجود داشته باشه چه نداشته باشه واسه همه ی آدما سخته... و به نظر من انکار ناپذیر...
چون انسان مادی خودشو،جونشو،جسمشو،روحشو و زندگیشو دوست داره و حیات ابدی آینده دلیل قانع کننده ای واسه یه روح و جسم مادی نیست...
ترس از مرگ به خاطر همه ی این دلایلی که گفتین و گفته میشه وجود داره و تو افراد مختلف متفاوته بسته به نظر و فکرشون..
نمیشه گفت منِ نوعی از کدوم قسمتش بیشتر میترسم و شما از کدوم قسمتش میترسید...اما میدونم که بسیاری از ماها از دل کندن و رفتن ترس داریم..چون هر چیزی وابستگی میاره و این ذات انسان خاکی هستش..
منم میترسم!به جرعت..واسه همه دلایلی که گفته شده..[negaran]
میدونم که این دنیا فانیه..و ابدیت در انتظار ما هستش اما همه ی رفتن ها و از دست دادن ها و ...سخت و دردناک و ترس آورن..
اما خب امید همه ی انسانها به وجود بزرگیه که نظاره گر همه ی ماست و بخشش و عفو و کرم و راهنماییش...
ممنونم محمد عزیز واسه پست معنوی و زیبات[golrooz]

[مهری ماه]

من از مجازات میترسم

[mohammad.persia]

من از مجازات میترسم

خدا مهربونتر از اون چیزی هستش که فکر میکنید
خدای من که مجازات نمیکنه و فقط پاداش میده