بابزرگان حسابداری دنیا

[h.jabbari]

مقدمه
اگرچه ریموند جان چمبرز (Raymond John Chambers) تاثیری شگرف بر دانش حسابداری قرن بیستم داشته،اما تئوری او مورد قبول همگان قرار نگرفته است. اصرار و پافشاری او در استفاده از روشهای منطقی در تحقیق، نمونه­ای از یک محقق واقعی بود. تالیفات اولیه او تاثیر زیادی بر فرایند تحقیق برجای گذاشت و نقد او از وضع موجود منجربه مباحثات زیادی شد.
در تالیفات چمبرز، حسابداری، فرایند کشف حقایق مرتبط با وقایع اقتصادی تعریف شده است. وی معتقد بود که حسابداری با سایر علوم تجربی تفاوتی ندارد و کشف حقایق منوط به «واقعیات قابل مشاهده» است. زندگی و کار چمبرز بر این عقاید استوار بود. او معتقد بود استفاده از دو اصل«منطق» و «دقت» که در سایر علوم استفاده ‌شده، در نهایت منجربه دستیابی به مبنایی قابل اتکا از اطلا‌عات مالی مورد نیاز تصمیمگیری مطلوب خواهد گردید. چمبرز زمانی وارد دنیای حسابداری شد که حسابداری فاقد اصول محکم و جدی بود و تمامی امور، بی‌پایه و اساس و مصلحتی انجام می‌شد. او درصدد برآمد به این اوضاع سروسامان بخشد و توجه همگان را به این اصل طلا‌یی جلب کند که جامعه حسابداری نیازمند اصول محکم است و تلا‌ش کرد ثابت کند این اصول چه هستند و درنهایت یک تئوری حسابداری جامع را ارائه کرد. بعضی ادعا کرده‌اند که کار او کاملترین و نظری‌ترین اثر در تاریخ حسابداری است (1898 Gaffikin)، ولی بسیاری هم این ادعا را رد کرده‌اند؛ مانند گراینایر (1992 Grinyer). آنچه مسلم است اینکه مدل حسابداری پیشنهادی چمبرز مقبولیت عامه نیافت. اگرچه کار چمبرز از جنبه نظری بی‌نقص است ولی اینکه چرا مورد پذیرش عام قرار نگرفته است جای بحث و بررسی دارد و عواملی که باعث پذیرفته نشدن این نظریه شده است از جمله عوامل رفتاری، سیاسی، فلسفی و اجتماعی، باید مورد بررسی قرار گیرند.
چمبرز طی حدود 4 دهه مقالا‌ت و تالیفات زیادی داشته است. اولین کتاب او در 1947 منتشر شد و به دنبال آن صدها مقاله در ژورنالهای حرفه‌ای و دانشگاهی، جزوات درسی، سخنرانیها، مصاحبه‌های مطبوعاتی و حتی شعر و نظم حسابداری به وسیله او ارائه شد. تمامی کارهای او پیرامون موضوع «نظام بخشی» در حسابداری بوده است. اگرچه منتقدان او به اشتباه، یگانه کار بزرگ و منحصر به فرد او با عنوان «حسابداری، اندازه‌گیری و رفتار اقتصادی (1966) را که شامل مباحث اصلی تئوری حسابداری او تحت عنوان «حسابداری همزمان و پیوسته» (CoCoA) می‌باشد، جدا از سایر کارهای او قلمداد کرده‌اند ولی تمامی کارهای چمبرز در حمایت، تکمیل، توضیح و تعدیل همان مبحث است. چمبرز متهم است به این که تئوری خود را بدون پایه‌های تجربی لا‌زم بنا کرده است ( 1973Nelson,)، در حالی‌که در همان اوایل دوران کاریش (1955) در رساله‌ای با عنوان «نقش گزارشهای سالا‌نه و طراحی آنها» تحلیلی پیرامون صورتهای مالی موجود ارائه کرد و سپس مقاله «اوراق بهادار و ابهامات پیرامون آن» اتکای چمبرز را بر رویه‌های جاری گزارشگری خارجی در تدوین تئوری خود، اثبات ‌کرد. توجه به این مسئله مهم است که چمبرز در سرتاسر کارش به این مسئله اشراف داشت که هر تئوری باید ریشه هایی عمیق در دنیای روزمره عملیات حسابداری داشته باشدو درعمل نیز چنین عمل کرد.
در اوایل دهه 1950 چمبرز جهت تدریس مجموعه‌ای از مقالا‌ت و جزوات پژوهشی توسط حرفه فراخوانده شد و در این دوران سه مبحث به وسیله او ارائه شد: در ژوئن 1950 او در مورد «ارتباط میان حسابداری و مدیریت مالی» در دانشگاه ملبورن (Melbourne) تدریس داشت. در ژوئیه 1951 مقاله او با عنوان «حسابداری و شیوه‌های تامین مالی» در دانشگاه کوئینزلند (Queensland) ارائه شد و در سپتامبر 1953 موضوع ارائه شده توسط او در دانشگاه تاسمانیا « (Tasmania)مبانی تصمیمات تجاری» نام داشت. در این سه مبحث شنوندگان با مباحثی مواجه شدند که از نظر منطق، جدیت و اعتماد به نفس قبلا‌ً در حسابداری بی‌سابقه بود. عنوانهای مقالا‌ت گویای محتوای آنهاست و نشاندهنده اعتقاد چمبرز در مورد حسابداری به عنوان ارائه دهنده اطلا‌عات ضروری ولی ناکافی برای تصمیمگیری اقتصادی است. محتوای مقالا‌ت نشان می‌دهد که چمبرز حسابداری را به عنوان یک بت و اصل مقدس، تغییرناپذیر نمی‌پندارد، بلکه به دنبال برخی توجیهات منطقی برای رویه های جاری حسابداری است. او بیان کرد که محافظه کاری هیچ جایی در حسابداری ندارد و از جنبه نظری در مقابل بسیاری از اصول اساسی حسابداری بوده و توجیه پذیر نیست. او برخلا‌ف بسیاری از نویسندگان دیگر مطرح کرد که افشا یک موضوع سیاستی است نه یک بحث نظری و همچنین بیان داشت که حسابداری به دنبال یافتن حقیقت است؛ اعتقادی که بر تمامی کارهای بعدی چمبرز نیز سایه افکنده است.
جامعه بین‌المللی پس از انتشار مقاله «طرح تئوری حسابداری» با جدیت و سختگیری چمبرز آشنا شد( 1955). در این مقاله چمبرز بسیاری از پیشکسوتان دانشگاهی حسابداری را متهم کرد به اینکه کارهای آنها از مبانی نظری محکم برخوردار نبوده است و کارهایی که به عنوان «تئوری حسابداری» مطرح شده بودند، اصولا‌ً تئوری نبوده، بلکه به نوعی عملیات جاری حسابداری را ترسیم کرده بودند. تئوریهای مورد اشاره چمبرزگاه گمراه کننده نیز بودند چرا که عملیات جاری حسابداری را مطلوب نشان می دادند در حالی‌که گاهی این رویه‌های جاری و مرسوم بر فرضیات متناقضی بنا شده بودند. حتی گاهی این تئوریها از نظر تدوین فرایندهای موجود نیز ناقص بودند مانند حسابداری جریانات نقدی که در سطح گسترده‌ای توسط حرفه استفاده می‌شد، ولی دانشگاهیان و نظریه پردازها هیچ نسخهای برای آن ارائه نداده بودند. او بیان داشت اگرچه بعضی از تئوریها به مرور جا افتاده‌اند ولی قدمت یک تئوری دلیلی بر مطلوبیت آن نیست، همان‌طور که در تاریخ سایر علوم و هنرها نیز مشاهده می‌شود که قدمت یک عمل یا نظریه آن را از ابتدا مورد تردید قرار می‌دهد. مقاله چمبرز در ادامه به توصیف اجزای یک تئوری ‌پرداخت و چارچوب تئوری حسابداری را تشریح کرد.یکی از دانشمندان مورد انتقاد چمبرز، لیتلتون(Littelton) بود که در اعتراض به چمبرز برخاست و مباحثات مطرح شده میان این دو دانشمند منجربه معرفی بیشتر صلاحیت و هوشمندی چمبرز نسبت به تجربه گرایی کورکورانه افراد مورد انتقاد او، به جامعه بین‌المللی گردید.
لیتلتون در مقاله‌ای با عنوان «انتخاب میان گزینه ها» به چمبرز پاسخ داد( 1956 ) و چمبرز در پاسخ به این مقاله و سایر منتقدان خود یک رشته مقالا‌ت اثرگذار بر ادبیات حسابداری را منتشر کرد که به بررسی روشهای فلسفی پذیرفته شده در تدوین تئوریها می‌پرداخت و تماماً بر دقت، جدیت و انسجام بیشتر در نحوه تفکر حسابداری تاکید داشت . از جمله: «یک الگوی علمی برای تئوری حسابداری»، «شرحی بر طرح تئوری»، «تاثیر فشارهای اقتصادی بر حسابداری»، «اندازه‌گیری و افشای نادرست اطلا‌عات» و «شرایط پژوهش در حسابداری.» علا‌قه چمبرز به موضوعات روش­شناختی در حسابداری تا 1961 ادامه داشت، زمانی که کار بزرگ او به نام «پیش به‌سوی تئوری جامع حسابداری» منتشر شد. در این کار او تلا‌ش کرد ساختار تئوری خود را تشریح کند.
مضمونی قوی در تمامی کارهای چمبرز هویدا است. رسالت او دقت و موشکافی عالمانه در کتمان نکردن حقایق حسابداری بود. این حقایق حسابداری،اقتصادی بودند و بیان آنها در قالب اعداد و ارقام مشکل بود. بنابراین چمبرز اصرار داشت نتیجه استدلا‌لها، منطقی باشد و در مقاله «تئوری جامع» نیز تمامی مباحثات، حاصل روشهای منطقی قیاس بودندکه از مفروضات پایه منتج شدند و خود این مفروضات نیز مبتنی بر عقاید مرسوم و غالب در تئوریهای جاری اقتصادی بودند. از آنجا که حسابداران این حقایق اقتصادی را به ارقام و اعداد نشان می‌دهند، برای چمبرز مهم بود که از تئوری اندازه‌گیری استفاده کند. ارقام حسابداران باید ویژگیهای اقتصادی قابل اندازه گیری و معناداری را ارائه کند. بعضی مفروضات مورد استفاده قبلا‌ً در تئوری اقتصاد اثبات شده‌اند و زمانی که با حقایق اقتصادی مشاهده شده و اندازه گیری شده ترکیب می‌شوند یک تئوری حسابداری ظهور می کند.
هسته مرکزی کارهای بعدی چمبرز مقاله «تئوری جامع» است وکتاب «حسابداری، اندازه گیری و رفتار اقتصادی» نیز کاری مشابه آن ولی کاملتر قلمداد می شود. از نظر او حسابداری به مقدار بسیار زیادی به رفتار اقتصادی وابسته است و رفتار اقتصادی هدف‌غایی و نهایی و علت وجودی حسابداری است. درصد صفحه اول این کتاب مفروضات اقتصادی زیربنایی مباحثات، به تفصیل بیان شده که قبلا‌ً در حسابداری سابقه نداشته است.
در طی دوره‌ای که کتاب «حسابداری، اندازه‌گیری و رفتار اقتصادی» در حال تالیف بود کارهای درخور توجهی در مسیر ارتقاء حسابداری ظهور کرد از جمله کارهای ادوارد و بل (Edward & Bell) در سال 1961، متس سیچ (Mattessich) در 1964، مونیتز (1961) و اسپروز و مونیتز (Sprouse & Moonitz) در 1963. نکته درخور توجه این است که تمام این کارها به همان مسائل مورد نظر چمبرز اشاره داشتند. ادوارد و بل به عنوان اقتصاددان تلا‌ش کردند که دانش اقتصادی حسابداری را ارتقا دهند. متس سیچ در 1964 گریزی به جهان روش‌شناسی زده و کار او در تهیه یک زیرساخت روش‌شناختی دقیق در اندازه‌گیریهای حسابداری کمک زیادی کرده است. مطالعات مونیتز و اسپروز به جمع‌اوری مفروضات اساسی که تئوری حسابداری باید برآنها بنا شود پرداخت. ظاهراً این کارها بر چمبرز تاثیر زیادی گذاشت. او تمام کارها را به دقت مطالعه کرد و با بررسی نواقص سایر کارها سعی در ارائه کاری متفاوت داشت.
پس از انتشار «حسابداری، اندازه گیری و رفتار اقتصادی» تا مدتها کارهای او در راستای دفاع از این مقاله بود وآثار خیلی خوبی ارائه کرد. مقاله او با عنوان «زیربنای حسابداری مالی» (1967) اولین بسط تئوری اوبا عنوان کوکوآ (CoCoA) است که بسیاری از مفاهیم مرتبط با «حسابداری، اندازه گیری و رفتار اقتصادی» در آن توضیح داده شد‌ و یک ضمیمه مشتمل بر هجده سئوال به عنوان ملزومات یک سیستم حسابداری مطرح شد.
یکی از بزرگترین مسائل پیش‌روی حسابداری در قرن بیستم، تغییرات سطح عمومی قیمتها بوده است و این واقعیت که حسابداری سنتی قادر به حل این مسئله نیست، ضعف مدل سنتی را آشکار می‌سازد. تعداد زیادی از کارهای چمبرز مرتبط با این موضوع بود. تغییرات سطح عمومی قیمتها یکی از مسائل حل شده توسط تئوری اوست. وی عنوان ‌کرد با استفاده از قیمتهای فروش بازار نیازی به تعدیلات بعدی هنگام تغییرات قیمت نیست. به اعتقاد بسیاری، تئوری چمبرز تنها یک روش برای حل مسئله تغییر قیمتهاست و به نظر، همین امر نیز علت عدم موفقیت تئوری چمبرز بوده است. به هرحال اگر تئوری چمبرز به طور مجرد، به عنوان یک روش حسابداری برای حل مسئله تورم دیده شود می‌توان گفت ناموفق بوده است. ولی واقعیت اینست که قدرت واقعی تئوری چمبرز ارائه یک سیستم حسابداری ارائه کننده اطلا‌عات مربوط و به روز برای تصمیمگیری اقتصادی است.
از حدود دهه هفتاد الگوی تحقیق در حسابداری تغییر کرد. ابتدا در امریکا و سپس در سایر کشورهای غربی مقالا‌ت و سخنرانیهای فلسفی و روش‌شناسی به سمت جمع‌اوری اطلا‌عات در حجم بالا‌ روی آوردند که در واقع همان روش تجربی محض تحقیق علمی بود و کسانی که در دهه های گذشته بیشترین نقش رادر توسعه دانش حسابداری داشتند کنار گذاشته شدند؛ از جمله چمبرز که متهم به غیرتجربی بودن شدند. یکی از واکنشهای چمبرز دفاع از روش‌شناسی خود بود از جمله تحقیق «حسابداری و قیمتهای بازار سهام» در 1974، و بعدها با پذیرش ضرب‌المثل «اگر نمی‌توانی بر آنها پیروز شوی، به آنها ملحق شو»، چمبرز با یکسری مطالعات تجربی سعی در اثبات قابلیت استفاده کوکوآ نمود، مانند پژوهش « قابلیت استفاده اطلا‌عات مالی» (1984.)
علا‌وه بر این مطالعات تجربی، در دهه های آخر عمر، چمبرز کارهایی ارائه کرد که بیشتر در پاسخ به انتقادها و در دفاع از تئوری او بودند؛ از جمله «حسابداری یکی از بهترین ابداعات بشر» که کلمات شاعر معروف گوته(Goethe) در آن بکار رفته است و یا «تئوری مثبت حسابداری و آیین حسابدار عمومی» که نسبت به قبلی طعنه‌آمیزتر است و درکتاب «قوانین تجربی و اندازه‌گیری در حسابداری» او به همان موضوعات اولیه، ماهیت اندازه‌گیری مطلوب صحیح و نظری و نیاز به چنین اندازه‌گیری در حسابداری، برگشت دارد. تمامی این کارها گستره فهم او از حرکت هوشمندانه عظیم جهان را اثبات می‌کند واحاطه او بر شرح وقایع و علا‌قه او به ارتباط تمام اینها به دنیای واقعی اقتصادی را نشان می‌دهد.
در سالهای پایان عمر، چمبرز برروی یک فرهنگ معنایی جامع حسابداری فعالیت داشت؛ کار خیلی بزرگی که در جستجوی رویه های مرسوم حسابداری در طول زمان و ریشه‌یابی این فعالیتها و لغات و کلمات مورد استفاده در حسابداری بود.
چمبرز فردی اصولگرا بود و به کار و تئوریش سخت اعتقاد داشت و در اغلب مواقع بیانات محکم او در رابطه با تئوریش بد تفسیر شده است. او ادعای خشک و آمرانه ای نداشت بلکه به یک تئوری بدیع، جدی و منطقی معتقد بود که حاصل یک عمر کار او بود. او هیچ چیزی را نمی‌پذیرفت مگر با دلیل منطقی و مشاهده و چنین تعهد و جدیتی نادر است و حاصل منافع و علا‌ئق شخصی او نیست بلکه ناشی از تلا‌ش خالصانه اش برای حل بخشی از مشکلا‌ت جهان است و شناخت چمبرز، شناخت این حقیقت است.
ریموندجان چمبرز در 16 نوامبر 1917 در نیوکاسل (Newcastle) در نیوساوت ویلز (New South Wales) استرالیا به دنیا آمد. در آن زمان شهر نیوکاسل مرکز صنعتی با کارخانه‌های بزرگ فولا‌د بود. پدر چمبرز تاجر بود و یک شرکت کوچک خانوادگی را اداره می کرد. بیشتر دوران اولیه زندگی چمبرز بعد از مدرسه، صرف کار و تجارت شد. پس از سه سال تحصیل در دبیرستان، چمبرز جهت کار در زمینه هنر تبلیغات و تجارت مدرسه را ترک کرد ولی با تشویق مدیر مدرسه‌اش به مدرسه بازگشت و سرانجام از طریق بورس تحصیلی وارد دانشگاه سیدنی گردید. با وجود بورس تحصیلی او مجبور به کار و تحصیل نیمه وقت بود.ابتدا در اداره کل دادگستری و سپس به عنوان حسابدار در شرکت نفتی شل( Shell) مشغول به‌کار شد. در 1939 لیسانس خود را در رشته اقتصاد گرفت. در 1943 تا 1945 در کمیسیون قیمتگذاری و نظارت بر قیمتهای استرالیا مشغول به‌کار شد و کارش نظارت بر قیمتها بود که تاثیر زیادی بر تفکرات بعدی او داشت. مدرک دانشگاهی اقتصاد برای حسابدار بودن او کافی نبود لذا آزمونهای حرفه ای لا‌زم را در دانشکده فنی سیدنی گذراند. او در آن زمان از استانداردهای آموزش شدیداً منزجر شد لذا وقتی به عنوان معلم نیمه وقت حسابرسی منصوب شد، استانداردهای خشک، غیرعلمی و غیرنظری آموزش را تغییر داد.
همکاری چمبرز با دانشکده‌های فنی ادامه داشت و تاثیر زیادی بر او گذاشت. در دانشکده‌های فنی شهرهای اصلی استرالیا در سالهای اولیه جنگ جهانی دوم واحدهایی با عنوان مباشر و ناظر صنعتی به منظور تسریع در فرایند سرپرستی کارخانه‌ها دایر شد که تا آخر جنگ این واحدها مسئول برنامه‌های آموزشی جامع در موضوعات متعددی شامل مدیریت و سرپرستی بودند. در 1945 چمبرز به طور تمام وقت در گروه مدیریت دانشکده فنی سیدنی مشغول به آموزش شد و نه تنها به آموزش حسابداری پرداخت بلکه طیف وسیعی از موضوعات مرتبط با مدیریت را نیز آموزش داد. یکی از مسئولیتهای او برنامه‌ریزی جهت هزینه‌یابی و کنترل هزینه بود. در هرحال با توجه به تنوع موضوعات مدیریتی بحث مدیریت مالی تدریس نمی‌شد و چمبرز این مبحث را در دانشکده شروع کرد و از آنجا که هیچ کتاب درسی مرتبط با مدیریت مالی وجود نداشت پس از دو سال کتاب خود را با نام «مدیریت مالی» تالیف کرد. این کتاب با سایر کتابهای مدیریت مالی آن زمان تفاوت چشمگیری داشت چرا که چمبرز مهارتهای مدیریت مالی را با مسائل روزمره مدیران در تصمیمگیری مرتبط کرد و سه چاپ بعدی کتاب هم با تجدیدنظرهای عمیق، این ویژگی را حفظ کرد.
در 1953 چمبرز به عنوان دانشیار ارشد منصوب شد که اولین کرسی حسابداری تمام وقت در گروه اقتصاد دانشگاه سیدنی بود. در کنار مسئولیت آموزش حسابداری و تحقیق در حسابداری، به‌طور مداوم شانه به شانه اقتصاددانان حرکت می‌کرد تا هدفهای اندیشمندانه خود را دنبال کند. همان‌طور که خود می‌گوید: "برای تجزیه و تحلیل و تفکر بهتر ضروری است تا با فیلسوفان، زبان­شناسان، وکیلا‌ن، جامعه شناسان و به طورکلی با سایر علوم برخوردداشت و البته به گفتار اهل حرفه نیز به خوبی گوش فراداد."
در 1960 به عنوان اولین استاد تمام وقت حسابداری و رئیس گروه تازه تاسیس حسابداری دانشگاه سیدنی منصوب شد و تا زمان بازنشستگی( 1983) این سمت را حفظ کرد. یک‌سال بعد او تئوری جامع خود را منتشر کرد که به وضوح آنچه را در سرداشت آشکار ساخت و خیلی زود پس از آن به منظور جستجوی سایر افراد هم عقیده خود به انگلستان و آمریکا سفر کرد ولی مایوس و سرخورده بازگشت. تلا‌ش بعدی او بازسازی حسابداری و جایگزینی امور مصلحتی و بی‌پایه و اساس در عمل و تئوری حسابداری با اصول منطقی و تجربی بود که منجربه چاپ کتاب «حسابداری، اندازه‌گیری و رفتار اقتصادی» شد. این کتاب توسط جامعه حسابداران رسمی امریکا به‌خاطر تاثیر ماندگار بر ادبیات حسابداری مدال طلا‌ دریافت داشت.
در 1973 به عنوان اولین مربی برجسته بین‌المللی جامعه حسابداران امریکا (AAA) برگزیده شد و همچنین جایزه مدرس ماندگار را از این جامعه دریافت کرد. در 1976 جایزه موسسه آلفا کاپاپسی (Alpha Kappa Psi) را به‌خاطر خدمات ارزنده به حسابداری دریافت نمود و به عضویت افتخاری آکادمی اقتصادی ایتالیا برگزیده شد. او همچنان نسبت به حرفه وفادار ماند و سالهای زیادی مشاور و سپس رئیس ملی جامعه حسابداران رسمی استرالیا بود و در بسیاری از کمیته‌های مشاوره دو نهاد بزرگ حرفه‌ای حسابداری استرالیا اشتغال داشت. او معلم و استاد مدعو در دانشگاههای زیادی در سرتاسرجهان بود و به سمینارها و کنفرانسهای حرفه‌ای و دانشگاهی زیادی در استرالیا و سرتاسر جهان دعوت شد. چمبرز همیشه با مهربانی با دانشجویان و کارآموزان به صحبت می‌پرداخت و در کلا‌سهای زیادی تدریس کرد و تعداد زیادی از پایان نامه‌های دانشجویی بخصوص دانشنامه‌های دوره دکتری را سرپرستی نمود. همیشه به بحث و گفتگو علا‌قه داشت و همکاران را به مباحثات منطقی و جدی ترغیب می‌کرد.
چمبرز از سوی همکاران و همقطاران خود در قرن بیستم، به عنوان «پیشکسوت حسابداری »(مونیتز، آباکوس 1982) و «اندیشمند بزرگ قرن بیستم»( 2003 George Stabus,) نامیده شده است. او بدرستی مرد رنسانس بود.
در 1994 توسط دیک ادوارد (Dick Edwards) به عنوان یکی از اندیشمندان حسابداری قرن بیستم برگزیده شد و اولین فرد غیر امریکایی بود که به تالا‌ر مشاهیر حسابداری اهایو (Ohio) راه پیدا کرد. شهرت چمبرز عمدتاً به‌خاطر سیستم حسابداری جدید پیشنهادی اوست ولی آنچه بخصوص برای دانشگاهیان جوان حسابداری ناشناخته مانده است، نقش چمبرز در ارتقای وضعیت حسابداری در دانشگاهها و تبدیل آن به عنوان یک رشته علمی همسطح سایر علوم دانشگاهی است. او بیش از نیم قرن در این راه مبارزه کرد و بیش از200 مقاله و حدود 12 کتاب به چاپ رساند. کارهای خیلی کمی از او حاصل کار گروهی بوده و کمتر از منابع دیگر در نوشتن کتابهایش استفاده کرده است. بعضی از کسانی که سعی کرده‌اند با او کار کنند به‌خاطر عدم درک و شناخت کارهای او مایوس و دلسرد شدند. خود او بیان می‌کند که در تالیف تئوریش از دیگران چیزی نیاموخته و از نوشته کسی استفاده نکرده است. مقالا‌ت بسیار زیادی در ارتباط با زندگی و کارهای چمبرز وجود دارد؛ از جمله در دو شماره آباکوس (دسامبر 1982 و اکتبر 2000) و در نوامبر 2004 نیز تمامی این مجموعه‌ها در اختیار عموم قرار گرفت.
چمبرز دوران کاری خود را پرحادثه‌ترین دوران در تاریخ حسابداری تا 1985 توصیف کرد؛ دوره رشد درخور توجه ادغام شرکتها در سطح وسیع و توسعه شرکتهای چند ملیتی، افزایش کاربرد سبکهای متعدد سازمان و روشهای تامین مالی که در ابتدای این دوره 19466) نوظهور می نمود. تحقیقات چمبرز حسابداری را به عنوان یک رشته دانشگاهی ارتقا بخشید. هدف او بهبود بخشیدن رویه‌های عملی حسابداری، نشان دادن رویه های غیر سیستماتیک حسابداری سنتی و غیرقابل استفاده بودن محصول آن بود. قدرت بخشیدن به ضرورت ارتباط میان عمل، تحقیق و آموزش موضوع اصلی و غالب در کارهای چمبرز از دهه 1940 بود. درسال 1986 یک مجموعه ده جلدی از مقالا‌ت مهم چمبرز توسط انتشارات گارلند (Garland) منتشر شد.
کوکوآ اولین ارائه از کتاب «حسابداری، اندازه گیری و رفتار اقتصادی» بود که شامل مطالب زیادی مرتبط با ادبیات اقتصادی، پول، قیمت، سطوح قیمت، ساختار قیمت، اصول تئوری اندازه‌گیری و قوانین مرتبط با محاسبات مالی بود. طبق کوکوآ سرمایه شرکت شامل قدرت خرید عمومی جاری شرکت است و سود دوره افزایش در این سرمایه محسوب می‌شود و زیان کاهش آن، سرمایه از طریق جمع ارزش اسمی مبالغ نقدی و سایر داراییهای سیال به اضافه معادل وجه نقد داراییهای فیزیکی منهای مبالغ قراردادی بدهیهای شرکت محاسبه می‌شود. ازنظر چمبرز معادل نقد دارایی فیزیکی بهترین شاخص قیمت فروش جاری یک دارایی است. از بسیاری جوانب کوکوآ با حسابداری بهای تمام شده تاریخی شباهتهای زیادی دارد. اصل ثبت دوطرفه همچنان مورد استفاده است، مبادلا‌ت نقد و اعتبار دقیقاً به همان شیوه محاسبه می‌شوند و اصل تطابق نیز کماکان کاربرد دارد. سود در روش کوکوآ سه جزء دارد: 1- درامد خالص که شامل تمام دریافتها منهای پرداختهای دوره است. 2- تعدیلا‌ت مرتبط با تغییر قیمت که خالص تغییرات در معادلهای نقد داراییهای فیزیکی شرکت است. 3- تعدیلا‌ت مرتبط با نگهداشت سرمایه که در واقع بیان مجدد سرمایه اول دوره در قالب قدرت خرید عمومی در انتهای دوره مالی است.
چمبرز جهت اثبات و تشریح تئوری خود از ابزارهای بدیعی استفاده کرد، از جمله، ماندگارترین ابزار کاربردی او توسل به علا‌ئم ریاضی در دهه 60 بود و از آن طریق نشان داد که چگونه سیستم حسابداری ابداعی او قادر است به‌طور همزمان هردو تغییر در سطح عمومی قیمت و قیمتهای خاص را در نظر بگیرد . بعدها این علائم مورد استفاده چمبرز، قسمت جدایی ناپذیر تمامی گزارشها و تحلیلهای آموزشی دولتی و حرفه ای مرتبط با حسابداری تورمی گردید.
پاسخ او به دریافت جایزه «مربی ماندگار» که توسط جامعه حسابداری امریکا به او اهدا شد، انگیزه او را در تحقیقاتش روشنساخت. او گفت:"علم اقتصاد ... جستجوی منطقی و اندیشمندانه نتایج، در جهان بی‌ثبات و متغیر که اطلا‌عات قابل اتکا و بِروز در این جهان حیاتی است، را فرض بدیهی می داند" و بدیهی است که حسابداری در شناسایی جریانات نقدی، نرخ بازده و ظرفیت مالی شرکتهابرای رشد و تداوم فعالیت نقش مهمی ایفا می‌کند اما مشاهدات رویه‌های جاری حسابداری و تجارب او به عنوان یک معلم، نشان می‌دهد که حسابداری در این راه مفید نبوده است. " اکثر محصولا‌ت سیستم حسابداری (بجز نقد و حسابهای دریافتنی و پرداختنی) حاصل قوانین ضدونقیض، مفروضات غیرواقعی وتعصبات بدون پشتوانه اند. " او این وضعیت بحرانی را در حسابداری هنگام معرفیش به تالار مشاهیر حسابداری در 1991 تشریح کرد. او توضیح داد که رویه های جاری و عملی در هر حرفه ای در واقع براورنده نیازهای استفاده کنندگان گوناگون و تطابق این نیازها با رسالت آن حرفه است و در تمام مکاتب مربیان و دانشگاهیان نسبت به هیچکدام از استفاده‌کنندگان گرایش نداشته و تنها به عنوان ناظر رویه های جاری را مشاهده و میان آنچه هست و قابل استفاده است و آنچه باید باشد ممیزی می‌کنند ولی در حسابداری هنوز چنین عمل نمی شود و دانشگاهیان عموماً این دو را با هم اشتباه می‌گیرند و خدمات قابل ارائه عمومی را با راه‌حل‌های تجویزی و دستوری صرف یکی می‌دانند. چمبرز در تمامی کارهایش ارتباط میان مشاهدات و توصیه‌ها را به وضوح روشن و ارتباط میان تحقیق، آموزش و رویه های عملی را کاملا‌ً تبیین کرد.
پیشزمینه او در علوم مرتبط با حسابداری مانند تجارت و مدیریت پس از جنگ جهانی دوم به او کمک زیادی کرد و بر نوشته‌های او تاثیر زیادی گذاشت. او شاهد رشد قابل توجه تجارت جهانی، ادغامها، توسعه شرکتهای چندملیتی، افزایش کاربرد مدلهای بدیع سازمان و اختراع روشهای پیچیده و غیرعادی مالی بود. پراکندگی اوضاع تجارت جهانی دور از انتظار بود، ورشکستگیها و تصاحب شرکتهای بزرگ، اخبار داغ مطبوعات آن زمان بود که خواهان روشهای مجاز حسابداری و حسابرسی برای حل این مشکلا‌ت بودند و فراخوان از دولت برای نظارت بیشتر برحرفه حسابداری منجربه خودنظارتی حرفه‌ای بیشتر شد و رویه های عملی حسابداری تبدیل به استانداردها شدند ولی نواقص اجرایی در رویه‌های حسابداری و حسابرسی همچنان باقی بود و قابل استفاده نبودن حسابداری یک مشکل بدون راه حل و جاودانه باقی ماند. ادبیات چمبرز سرچشمه گرفته از ادبیات سایر علوم بود و کوکوآ برخلا‌ف سایر ادبیات حسابداری اجماع عقاید این مکاتب هم خانواده (اقتصاد، حقوق، علم اندازه‌گیری، ارتباطات و اطلا‌عات) است و اگرچه مورد انتقاد شدید بوده اما فرضیات اصلی آن غیرقابل رد است و همانطور که شاهد هستیم سیستمهای حسابداری مبتنی بر قیمتهای بازار روز به روز در حال افزایش هستند. تاثیر چمبرز بر توسعه اندیشه حسابداری تردیدناپذیر است و نام او در ردیف تاثیرگذارترین نویسندگان برحرفه حسابداری جای گرفته است.
به عنوان یکی از مشهورترین و زبده ترین دانشگاهیان حسابداری جهان، چمبرز علا‌یق و تفریحات خود را چنین برمی شمرد: "خواندن، نوشتن و حساب" ؛ خوانندهای سیری ناپذیر با واژگانی فوق العاده. او هرگز در حال خواندن لغت نامه مشاهده نشد و علا‌قه شدیدی به کاربرد صحیح زبان داشت. چمبرز ریشه لغات را مطالعه می کرد و اینکه آیا لغات در شکل صحیح به‌کاررفته اند یا نه را به دقت بررسی می‌کرد. کدام استاد حسابداری دیگری را می توان یافت که کلمه ای مانند «Floccinavctinihilipalification» را به‌کار ببرد. او شخصی بود کاملا‌ً اهل خانواده و در خدمت همسر و خانواده اش: یک پسر و دو دختر و هفت نوه. او و همسرش مارگارت (Margaret) به اپرا علا‌قه‌ داشتند و به‌طور فصلی به اپرای سیدنی می رفتند. به عنوان کارمندی فعال شهرت داشت چرا که نمی توانست اتلاف وقت را تحمل کند. تنها به امور با ارزش می‌پرداخت. درگیر تصمیمهای مهم بود، برنامه‌ها را به سمت افرادی که مسئول اجرای آنها بودند هدایت می‌کرد و بر سرکار واقعی خود بازمی‌گشت. درِ اتاق او همیشه برای همکاران به منظور بحث و گفتگو و مشاوره با او باز بود. هنگامی که همکارانش وارد اتاق می شدند و او در حال نوشتن بود، فوراً قلم را به زمین گذاشته و کاملا‌ً به آنها توجه می کرد و پس از خروج همکاران که گاه ساعتها طول می کشید مجدداً قلم به‌دست می گرفت و شروع به نوشتن میکرد به طوری‌که انگار هیچ وقفه ای در نوشتن نیفتاده است. به عنوان یک طرف بحث و مناظره هیچگاه عقایدش را به همکارانش تحمیل نمی کرد، اگرچه گاهی اوقات ساعتها تلا‌ش می‌کرد آنها را متقاعد سازد.
در چنین فضایی بود که مجله آباکوس(Abacus ) را تاسیس کرد و با همکاران خود یک مکتب حسابداری را بنا نهادند که به برتری قیمتهای بازار اعتقاد داشت و تا کنون این مکتب حسابداری همیشه با نام چمبرز همراه بوده است.
چمبرز به رسم کنینگ (Canning) هاتفیلد، مک نیل، پیتون و سوئینی (Sweeney) انتقاد داشت و از اقتصاد، روانشناسی و علوم دیگر، برای اثبات نظر خود کمک می‌گرفت. نوشته‌های چمبرز نمایانگر یک گردش جدی در ادبیات حسابداری، از توصیف محض فرایندها و رویه‌های فنی به سمت مباحثات جدی مرتبط با روشهای علمی است. به علا‌وه صرفاً در جستجوی فهم آن چه حسابداران انجام می‌دادند نبود بلکه در پی ایجاد تغییر جهت ارتقاء در هر دو جنبه «مطالعه و عمل» در حسابداری بود. او بیش از 40 سال در دانشگاههای سرتاسر جهان تورهای آموزشی داشت و به آموزش دانشگاهیان می پرداخت.
او برنده اولین مدال طلا‌ی انجمن حسابداران رسمی امریکا (AICPA) و اولین استاد برجسته بین المللی انجمن حسابداری امریکا بوده است. بیش از 12 استاد حسابداری در محضر او تعلیم دیده اند یا در سالهای شکلگیری شخصیت علمیشان با چمبرز همکار بوده اند. او به عنوان رئیس ملی جامعه حسابداران استرالیا (که اکنون جامعه حسابداران رسمی استرالیا نامیده می‌شود) انجام وظیفه کرد که نشاندهنده اعتقاد او در ایجاد تعامل میان دانشگاه و حرفه بود. او همچنین عضو آکادمی علوم اجتماعی استرالیا بود و نیز عضو انتخابی تالار مشاهیر حسابداری که در واقع اولین فرد انتخابی از یک کشور متعلق به سواحل اقیانوس آرام بود.