yasaman hedayati
11th October 2012, 10:07 PM
محققان آمريکايي با استفاده مواد پليمري موفق به توليد نانوذراتي مشابه پلاکت شدند. اين نانوذرات زمان بند آمدن خون را کاهش مي‌دهند.
به گزارش سرويس فناوري ايسنا، نانوذرات متصل به پلاکت‌هاي خوني مي‌توانند لخته‌هايي ايجاد کنند که احتمال زنده ماندن را در اولين ساعت پس از جراحت افزايش دهد. «ارين لاويک» از پژوهشگران دانشگاه کيس وسترن ويزرو و رهبر اين تيم تحقيقاتي مي‌گويد: ما مي‌دانيم که تزريق اين نانوذرات مي‌تواند فرايند خونريزي را به شدت کاهش دهد. با اين کار شانس زنده ماندن مجروح بيشتر مي‌شود.
http://media.isna.ir/content/dsf-1.JPG/6
محققان اين پروژه پلاکت‌هاي سنتز شده‌اي را ارائه کردند که به پزشکان کمک مي‌کند تا خونريزي مصدومان تصادفات رانندگي و همچنين قربانيان بمب‌گذاري‌ها را کاهش دهند. اين داروي تزريقي فرايند خونريزي را يا کاملا متوقف و يا به شدت کاهش مي‌دهد. با اين کار مصدوم شانس رسيدن به بيمارستان و دريافت خون و يا تحت عمل جراحي قرار گرفتن را خواهد داشت.
«لاويک» درباره نتايج اين پروژه، در نشست سالانه «American Chemical Society» سخنراني داشته است. او و همکارانش متوجه شده بودند که سربازان در ميادين نبرد شريان بند براي بستن شريان مصدوم ندارند، همچنين ادوات لازم جهت توقف خونريزي در اختيار آنها نيست. اين گروه تحقيقاتي در بررسي‌هاي خود با اين حقيقت روبرو شده بودند که جراحات حاصل تصادف موجب مرگ افرادي بين چهار تا 44 سال مي‌شود که در اين موارد خونريزي عامل اصلي مرگ است. بنابراين به فناوري جديدي براي غلبه بر اين مشکل نياز است از اين رو آنها اين پروژه را آغاز کردند.
اين نانوذرات پلاکت مانند از پليمرهاي قابل تجزيه ساخته شده است که توسط سازمان دارو و غذاي آمريکا تاييد شده است. اين پلاکت‌ها قادرند مانع از خونريزي شوند. پلاکت‌هاي طبيعي، پس از زخمي شدن، با آزاد کردن ماده شيميايي موجب اتصال پلاکت‌ها به يکديگر و انعقاد خون مي‌شود با استفاده از اين پلاکت‌ها فرايند انعقاد سريع‌تر رخ مي‌دهد، زيرا اتصال اين پلاکت‌ها بسيار سريع‌تر اتفاق مي‌افتد.
اين دارو روي موش‌ها تست شد، نتايج نشان داد که نرخ زنده ماندن در موش‌هايي که از اين نانوذرات استفاده شده 80 درصد بوده است. موش‌هايي که زخم‌هاي آنها تنها با محلول نمک شستشو داده شده، 47 درصد شانس زنده ماندن داشتند. پژوهشگران نشان دادند که لخته‌هاي هيبريدي که در آنها نانوذرات وجود دارد، مانند لخته‌هاي طبيعي محکم هستند.
تست‌هاي اوليه نشان داد که پلاکت‌هاي سنتز شده مي‌تواند زمان بند آمدن خون را نصف کند؛ همچنين يک هفته بعد، هيچ اثري از بيماري در موش‌ها ديده نمي‌شود.
به گزارش سرويس فناوري ايسنا، نانوذرات متصل به پلاکت‌هاي خوني مي‌توانند لخته‌هايي ايجاد کنند که احتمال زنده ماندن را در اولين ساعت پس از جراحت افزايش دهد. «ارين لاويک» از پژوهشگران دانشگاه کيس وسترن ويزرو و رهبر اين تيم تحقيقاتي مي‌گويد: ما مي‌دانيم که تزريق اين نانوذرات مي‌تواند فرايند خونريزي را به شدت کاهش دهد. با اين کار شانس زنده ماندن مجروح بيشتر مي‌شود.
http://media.isna.ir/content/dsf-1.JPG/6
محققان اين پروژه پلاکت‌هاي سنتز شده‌اي را ارائه کردند که به پزشکان کمک مي‌کند تا خونريزي مصدومان تصادفات رانندگي و همچنين قربانيان بمب‌گذاري‌ها را کاهش دهند. اين داروي تزريقي فرايند خونريزي را يا کاملا متوقف و يا به شدت کاهش مي‌دهد. با اين کار مصدوم شانس رسيدن به بيمارستان و دريافت خون و يا تحت عمل جراحي قرار گرفتن را خواهد داشت.
«لاويک» درباره نتايج اين پروژه، در نشست سالانه «American Chemical Society» سخنراني داشته است. او و همکارانش متوجه شده بودند که سربازان در ميادين نبرد شريان بند براي بستن شريان مصدوم ندارند، همچنين ادوات لازم جهت توقف خونريزي در اختيار آنها نيست. اين گروه تحقيقاتي در بررسي‌هاي خود با اين حقيقت روبرو شده بودند که جراحات حاصل تصادف موجب مرگ افرادي بين چهار تا 44 سال مي‌شود که در اين موارد خونريزي عامل اصلي مرگ است. بنابراين به فناوري جديدي براي غلبه بر اين مشکل نياز است از اين رو آنها اين پروژه را آغاز کردند.
اين نانوذرات پلاکت مانند از پليمرهاي قابل تجزيه ساخته شده است که توسط سازمان دارو و غذاي آمريکا تاييد شده است. اين پلاکت‌ها قادرند مانع از خونريزي شوند. پلاکت‌هاي طبيعي، پس از زخمي شدن، با آزاد کردن ماده شيميايي موجب اتصال پلاکت‌ها به يکديگر و انعقاد خون مي‌شود با استفاده از اين پلاکت‌ها فرايند انعقاد سريع‌تر رخ مي‌دهد، زيرا اتصال اين پلاکت‌ها بسيار سريع‌تر اتفاق مي‌افتد.
اين دارو روي موش‌ها تست شد، نتايج نشان داد که نرخ زنده ماندن در موش‌هايي که از اين نانوذرات استفاده شده 80 درصد بوده است. موش‌هايي که زخم‌هاي آنها تنها با محلول نمک شستشو داده شده، 47 درصد شانس زنده ماندن داشتند. پژوهشگران نشان دادند که لخته‌هاي هيبريدي که در آنها نانوذرات وجود دارد، مانند لخته‌هاي طبيعي محکم هستند.
تست‌هاي اوليه نشان داد که پلاکت‌هاي سنتز شده مي‌تواند زمان بند آمدن خون را نصف کند؛ همچنين يک هفته بعد، هيچ اثري از بيماري در موش‌ها ديده نمي‌شود.