ریپورتر
17th March 2009, 11:18 AM
موشک بالستیک UGM-133) Trident D-5)
Trident D-5 موشكي مدرن است كه به وسيله زير دريايي حمل مي شود و در پاسخ به آزمايش موشك
SS-NX-30 از سوي روسيه نمايش داده شد.اين اولين موشك با پايه زير دريايي در ايالات متحده است كه توانايي مقابله در برابر حملات را داراست.اين موشك تا سال 2030 گسترش پيدا مي كند تا اينكه نسل بعدي اين موشك يعني Trident E-6 در سال 2030 وارد خدمت شود.
Trident D-5 معمولا توسط هر دو كشور ايالات متحده امريكا و انگلستان و در زير دريايي هاي كلاس ويگارد و اوهايو مورد استفاده قرار ميگيرد.
پيمانكار اوليه طراحي Trident D-5 بخش فضايي و موشكي كمپاني Lockeed Martin بود.
Trident D-5 بصورت بسيار استراتژيك براي محكم و نيرومند كردن نيروي اتمي ايالات متحده طراحي گشت.
اين موشك از سيستم كلاهك هاي چندگانه(MIRV) بهره مي برد كه توانايي نابود كرد تعداد زيادي از سيلوهاي موشك را در ضربه اول را دارد.هر چند روسيه و جمهوري خلق چين بيشتر توان موشكي خود را بر پايه موشك هاي متحرك گذاشته اند,بنابر اين چنين حملاتي بيهوده است.
به همين سبب محتمل است كه موشك براي پيگيري كردن از عقيده ضربه زدن در حملات اتمي مورد استفاده قرارا گيرد.زير دريايي هاي حمل كننده Trident D-5 برد كافي و لازم را براي حمله از سواحل ايالات متحده امريكا را دارا هستند و پيدا كردن انها تقريبا غير ممكن است.
با تركيب اقدام به موقع و كلاهك هاي چنگانه اين موشك تقريبا قدرت عبور از هر نوع سيستم دفاع ضد موشكي را داراست.
Trident D-5 در نهايت بردي برابر با 12000كيلومتر(7456 مايل) را داراست و سيلو-پايه است و توانايي حمل كلاهكي به وزن 2800 كيلوگرم را داراست.كلاهك چندگانه اين موشك توانايي حمل 8 تا 12 كلاهك كوچكتر را به اين موشك مي بخشد اما برا اساس پيمان اول كاهش سلاح هاي استراتژيك(استارت 1) تعداد انها به 8 عدد كاهش يافت.هر كلاهك كوچك مي توانست از نوع Mk4 با 100 كيلوتن W76 و يا Mk5 با 478 كيلوتن W88 باشد.
سيستم ناوبري خودكار تركيب شده با سيستم مرجع اخترشناسي دقتي برابر با 90 متر(CPE) را به اين موشك مي بخشد.طول این موشک 13.42 متر و عرض ان 2.11 متر و وزن پرتابی برابر با 59090 کیلوگرم را داراست.
موشک Trident D-5 از موتوری 3 مرحله ای سوخت جامد استفاده می کند.
البته بهینه سازی های گسترده ای در مورد Trident D-5 انجام پذیرفته است.سیستم موقعیت یاب جهانی(GPS) در سال 1993 بر روی این موشک نصب و مورد تست قرار گرفت.بهبود دادن فیوز انفجار هوایی برای کلاهک MK 4 RV در سال 1998 انجام پذیرفت.موتور سه مرحله ای جدیدی طراحی و تست شد و در نسل بعدی این موشک بکار گرفته شد,این بهینه سازی بقدری گسترده است که تا سال 2020 برای 300 موشک انجام می پذیرد,این بهینه سازی برای افزایش عمر این موشک ها انجام می پذیرد.
UGM-133 Trident D-5 در سال 1990 در نیروی دریایی ایالات متحده وارد خدمت شد.اولین پرتاب ازمایشی این موشک در ژانویه سال 1987 انجام پذیرفت.
در واقع D-5 برای بکار گیری در 24 عدد زیر دریایی کلاس-Ohio برنامه ریزی شده بود ,اما در نهایت این مقدار به 14 تا 18 زیر دریایی کاهش یافت.
در حال حاضر ده زیر دریایی کلاس- Ohioقابلیت حمل D-5 را دارا هستند,4 زیر دریایی دیگر تا سال 2008 مورد استفاده قرار می گیرند.تعداد 453 موشک برای تولید برنامه ریزی شده است که تا سال 2002 تعداد 395 موشک و 1920 RVs تولید شده است.تعداد 300 موشک Trident D-5 در انتظار هستند تا به D-5A تبدیل شده
و عمر انها افزایش یابد, با این بهینه سازی این موشک ها می توانند تا سال 2042 در سرویس باقی بمانند.
Trident D-5 همچنین در انگستان و در 4 زیر دریایی کلاس-Vanguard مورد استفاده قرار می گیرد.این زیر دریایی ها توان حمل 16 موشک ساخت امریکا را دارا هستند.
http://www.noahshachtman.com/images/Trident_missile_image.jpghttp://21stcenturysocialism.com/files/trident%20d5%20missile.jpg
خصوصيات
عملكرد: موشك بالستیک قاره پیما(SLBM)
نام یدکی: UGM-133
سازنده: بخش فضايي و موشكي كمپاني Lockeed Martin
كشور سازنده: ایالات متحده امریکا
پيشرانه: موتور سه مرحله ای سوخت جامد
طول: 13.42 متر
قطر: 2.11 متر
وزن پرتاب: 59090 كيلوگرم
برد: 12000 كيلومتر
سيستم هدايت: هدايت خودكار/سيستم مكان يابي جهاني(GPS)
كلاهك: کلاهک اتمیW76 100 کیلوتنی یا W88 475 کیلوتنی
سال ورود به خدمت: 1990
●منبع: Missilethreat /Wikipedia/Fas
Trident D-5 موشكي مدرن است كه به وسيله زير دريايي حمل مي شود و در پاسخ به آزمايش موشك
SS-NX-30 از سوي روسيه نمايش داده شد.اين اولين موشك با پايه زير دريايي در ايالات متحده است كه توانايي مقابله در برابر حملات را داراست.اين موشك تا سال 2030 گسترش پيدا مي كند تا اينكه نسل بعدي اين موشك يعني Trident E-6 در سال 2030 وارد خدمت شود.
Trident D-5 معمولا توسط هر دو كشور ايالات متحده امريكا و انگلستان و در زير دريايي هاي كلاس ويگارد و اوهايو مورد استفاده قرار ميگيرد.
پيمانكار اوليه طراحي Trident D-5 بخش فضايي و موشكي كمپاني Lockeed Martin بود.
Trident D-5 بصورت بسيار استراتژيك براي محكم و نيرومند كردن نيروي اتمي ايالات متحده طراحي گشت.
اين موشك از سيستم كلاهك هاي چندگانه(MIRV) بهره مي برد كه توانايي نابود كرد تعداد زيادي از سيلوهاي موشك را در ضربه اول را دارد.هر چند روسيه و جمهوري خلق چين بيشتر توان موشكي خود را بر پايه موشك هاي متحرك گذاشته اند,بنابر اين چنين حملاتي بيهوده است.
به همين سبب محتمل است كه موشك براي پيگيري كردن از عقيده ضربه زدن در حملات اتمي مورد استفاده قرارا گيرد.زير دريايي هاي حمل كننده Trident D-5 برد كافي و لازم را براي حمله از سواحل ايالات متحده امريكا را دارا هستند و پيدا كردن انها تقريبا غير ممكن است.
با تركيب اقدام به موقع و كلاهك هاي چنگانه اين موشك تقريبا قدرت عبور از هر نوع سيستم دفاع ضد موشكي را داراست.
Trident D-5 در نهايت بردي برابر با 12000كيلومتر(7456 مايل) را داراست و سيلو-پايه است و توانايي حمل كلاهكي به وزن 2800 كيلوگرم را داراست.كلاهك چندگانه اين موشك توانايي حمل 8 تا 12 كلاهك كوچكتر را به اين موشك مي بخشد اما برا اساس پيمان اول كاهش سلاح هاي استراتژيك(استارت 1) تعداد انها به 8 عدد كاهش يافت.هر كلاهك كوچك مي توانست از نوع Mk4 با 100 كيلوتن W76 و يا Mk5 با 478 كيلوتن W88 باشد.
سيستم ناوبري خودكار تركيب شده با سيستم مرجع اخترشناسي دقتي برابر با 90 متر(CPE) را به اين موشك مي بخشد.طول این موشک 13.42 متر و عرض ان 2.11 متر و وزن پرتابی برابر با 59090 کیلوگرم را داراست.
موشک Trident D-5 از موتوری 3 مرحله ای سوخت جامد استفاده می کند.
البته بهینه سازی های گسترده ای در مورد Trident D-5 انجام پذیرفته است.سیستم موقعیت یاب جهانی(GPS) در سال 1993 بر روی این موشک نصب و مورد تست قرار گرفت.بهبود دادن فیوز انفجار هوایی برای کلاهک MK 4 RV در سال 1998 انجام پذیرفت.موتور سه مرحله ای جدیدی طراحی و تست شد و در نسل بعدی این موشک بکار گرفته شد,این بهینه سازی بقدری گسترده است که تا سال 2020 برای 300 موشک انجام می پذیرد,این بهینه سازی برای افزایش عمر این موشک ها انجام می پذیرد.
UGM-133 Trident D-5 در سال 1990 در نیروی دریایی ایالات متحده وارد خدمت شد.اولین پرتاب ازمایشی این موشک در ژانویه سال 1987 انجام پذیرفت.
در واقع D-5 برای بکار گیری در 24 عدد زیر دریایی کلاس-Ohio برنامه ریزی شده بود ,اما در نهایت این مقدار به 14 تا 18 زیر دریایی کاهش یافت.
در حال حاضر ده زیر دریایی کلاس- Ohioقابلیت حمل D-5 را دارا هستند,4 زیر دریایی دیگر تا سال 2008 مورد استفاده قرار می گیرند.تعداد 453 موشک برای تولید برنامه ریزی شده است که تا سال 2002 تعداد 395 موشک و 1920 RVs تولید شده است.تعداد 300 موشک Trident D-5 در انتظار هستند تا به D-5A تبدیل شده
و عمر انها افزایش یابد, با این بهینه سازی این موشک ها می توانند تا سال 2042 در سرویس باقی بمانند.
Trident D-5 همچنین در انگستان و در 4 زیر دریایی کلاس-Vanguard مورد استفاده قرار می گیرد.این زیر دریایی ها توان حمل 16 موشک ساخت امریکا را دارا هستند.
http://www.noahshachtman.com/images/Trident_missile_image.jpghttp://21stcenturysocialism.com/files/trident%20d5%20missile.jpg
خصوصيات
عملكرد: موشك بالستیک قاره پیما(SLBM)
نام یدکی: UGM-133
سازنده: بخش فضايي و موشكي كمپاني Lockeed Martin
كشور سازنده: ایالات متحده امریکا
پيشرانه: موتور سه مرحله ای سوخت جامد
طول: 13.42 متر
قطر: 2.11 متر
وزن پرتاب: 59090 كيلوگرم
برد: 12000 كيلومتر
سيستم هدايت: هدايت خودكار/سيستم مكان يابي جهاني(GPS)
كلاهك: کلاهک اتمیW76 100 کیلوتنی یا W88 475 کیلوتنی
سال ورود به خدمت: 1990
●منبع: Missilethreat /Wikipedia/Fas